Alle inzendingen over Verdorie

“Verdorie, zijn ze helemaal doorgedraaid! Ik ben het spuugzat, ik denk dat ik maar stop Jeroen kan de boom in, René m’n rug op En ik, Gordon, word weer eens stevig genaaid” “Ze hebben elkaar van tevoren getipt En mij er op deze manier uitgewipt!”…

We leverden een waar gevecht zonder een echte winnaar de enige die nu nog wat zegt is jouw geslepen minnaar De stilte knaagt aan mij ik kan het nog net verdragen vluchtig kijk ik even opzij hopend dat je iets gaat vragen Je staart alleen maar voor je uit zonder de behoefte om te praten sta je verdorie echt achter jouw besluit om mij na…

Deze dwingeland zonder franje koos verdorie steeds verkeerd! Hij koos een duivelse positie: vervolgde geuzen, protestanten middels Bloedraad en Inquisitie; die gast wist kortom van wanten. Fel extremist door zijn geloof en bovendien een ijdeltuit. Voor argumenten was hij doof. Hoera! Men gooide hem eruit.…

Verdorie, en dat zie ik pas nu, die kerel, was de God van geweld, is er dan nergens meer vrede, verdomme?…

. ----------------------------------------- Het lijkt verdorie wel het volle leven: Zo heb je nog een prachtig mooie fiets, En zo is die verdwenen in het niets, Wie weet waar toch die fiets kan zijn gebleven? En deze keer eens geen signalement: Dit rijwiel is bij iedereen bekend.…

Vol van vuur, spattende ogen overtuigend, heftig bewegen gloedvol armzwaaiend betogen mijn gelijk, d’ ander liegend, ik ben tegen luister dan toch, en hoor mij aan ik…. de beste, de mooiste grootste haan ik…. die onze natie vast wel uit de misère haalt Stem toch op mijn mooie kop, mijn haar zo zacht, Ik heb verdorie toch het meest aan adverteren…

Ook in dit sinds kort mijn land wordt gediscrimineerd verdorie waar hebben ze dat toch geleerd maar er is één iets dat zich er van distantieert het kijkt niet naar kleur of geloof heeft zich aan geen enkele beweging verpand is voor elk argument stokdoof het klinkt bizar is ongehoord maakt iedereen ziek of van kant voel me bijna vereerd…

Onderweg naar hemelsblauw maar verdorie nog veel te jong nog zoveel wat ik zeggen wou totdat de realiteit binnendrong Dit kan toch helemaal niet waarom dit allerliefste kind ik merk dat ik volschiet omdat de pijn mij verslindt Ik zing voor jou nog net hoorbaar maar weet…het is voorbij jij aait mij door mijn haar en zegt: blijf alsjeblieft…

Verdorie, dát wilde ik zeggen, in één zin staat het er nu : "Ik ben je dankbaar ." Zo, ik heb het gezegd !…

naar twee mierzoete plakken Maar verder gebeurt er haast niets De knecht zit al tijden te plakken De knecht met zijn fiets aan de hand Zijn band hoeft hij zelf niet te plakken Hij krijgt een nieuw wiel van de kant En wint aan de meet een paar plakken De fiets aan de hand van de knecht Een miss geeft hem vurig drie plakken Dat doet zij verdorie…

verleden tijd veeg je niet uit met een gommetje, die blijft je achtervolgen, die kleeft aan je huid, die kriebelt, verdorie, in elke porie.…

mooi Alkmaar: ferme stad die werd ontzet waardoor ons land zijn vrijheid heeft herwonnen. de Spanjaard dacht: was ik maar nooit begonnen, dit taaie volk houdt niemand lang bezet al zoekt hij Lebensraum in Oekraïne, ook poetin zal straks ‘spanjaardachtig’ grienen…

Ongelovig kijken handen als blind naar jaren, maanden en weken nagels, niet gelakt, spitten en draaien om en om het voelt en voelt en voelt ja het voelt als bijna niets geen tijd meer te verliezen om driehoekjes te plakken iets meer pit in de pritt verdorie, waar is die blauwe pen hij schrijft zo soepel alsof letters lijken te dansen…

kwam waar was ik toen - een mensbeeld zo verschraald in naam des konings dood en verderf ging zaaien moraal hoog in het vaandel ging verdraaien en liefde grondig door het slijk gehaald met bloed besmeurd van angst doordrenkt en voortgedreven mij tot op het bot zo heeft gekleurd dat ik mijzelf heb weggegeven nu ben ik angst en ook verdorie…

Het is verdorie pas vier uur. ik had de wekker verkeerd ingesteld Ga weer naar bed, lichtelijk overstuur. Om zeven uur ben ik echt uitgeteld.…

En weer schrijft leven haar laatste uren waarom vraagt nu nooit iemand aan mij of de dood gewoon zo maar even van pas komt atv dagen, snipper- noch vakantiedagen en nog steeds geen vrije uren, gekist en wel piep je er genageld tussenuit denk nu toch ook eens een keer aan al die keukenrollen moet ik verdorie alweer naar de super…

in jou laat ontluiken Hij heeft een gevaarlijk karakter en is divers gekleurd jij kijkt elke dag dwars door hem heen ondertussen is er veel tussen jullie gebeurd maar ondanks alles liet jij hem nooit alleen Hij staat altijd open voor jouw problemen en hij kijkt jou uitnodigend aan vervolgens laat hij zich heerlijk door jou nemen verdorie…

En oh, 'k weet, de cyclus van het leven, maar verdorie, die beestjes zijn er met recht maar even: voor ze worden opgevreten!…

Verdorie, wat zal ik je missen het was heerlijk om bij jou te zijn ik ga thuis alles van jou wissen oh kijk, daar komt je trein… Deze vriendschap was voor even we passen gewoon niet bij elkaar ik kon jou echt heel veel geven maar dat was niet genoeg blijkbaar Veel gedaan en veel geleerd ik laat je nu met pijn weer los we hebben alles geprobeerd…

Drie rondjes park nog, ‘t is verdorie laat, De schemer daalt al tussen kale bomen. De bladerritsel in de struiken praat Met westenwind. De modderspetters komen Uit de zwarte plassen op het voetpad Als kleine kruisraketjes gelanceerd Terecht tussen mijn dijen.…

Een slak raasde in volle vaart over bergen en door dalen Hij was er dan ook van overtuigd dat niemand hem in kon halen Dit vreemde gedrag werd opgemerkt door een mol in de Ardennen Die zei verdorie dat wist ik niet dat een slak zo hard kon rennen Maar de mol had best wel trek in een sappig slakkenboutje Daarom spande hij over het bergpad…

Naylita, wacht, wacht verdorie toch, een opwindender weg komt er nog.…

tussen de tegels zich als rechthebbende openbaart Die tegels heb ik vorig jaar vast aaneen gelegd juist om te voorkomen dat onkruid zich daar hecht Eén rukje, maar het haartje blijft Nu houdt het sprietje voeling en groeit tot m’n verdriet weer aan tot volle spriet Kokend water dan Onschadelijk voor het milieu Het sprietje komt verdorie…

zoals gewoonlijk moest ik weer naar de dorpskruidenier ‘neem zusje maar mee’ verdorie dacht ik zit ik daar ook nog mee opgescheept dus zusje achterop in de verte kwam Jacoba de dorpsslet ons tegemoet ik had dat woord wat niet de bedoeling was opgepikt in een stiekem gesprek niet zeggen dat ze een slet is hoor zusje wist ook niet wat…

Mopperend loop ik door de regen Plu op, weggedoken in m'n jas Snertweer, bah, kan er niet tegen Verdorie, alweer midden in een plas Brrr, m'n voeten voelen natjes Ik kijk eens even naar de lucht Dit is geen weer voor watjes En weer slaak in een diepe zucht Bijna ben ik waar ik wezen wil En op klaart mijn humeur Ineens staan m'n gedachten…

verwarde krullen Sinds hij uit hun leven is gezet Op zaterdagen van 10 tot 5 Mag hij nog even haar papa wezen Terwijl die nieuwe vriend van mams Haar nu 's avonds voor kan lezen Hij zucht en kijkt naar zijn meiske Die ziet zijn blik, zijn verdriet Hij pakt haar op en knuffelt haar blij Omdat hij haar vandaag toch ziet Want het is verdorie…

deed nog erg luchtig Pas later raakte ik toch voor het eerst Wat dingen kwijt Een beetje concentratie, wat sneller moe Een tikje van ‘t normaal gevoel Van wat ik altijd doe Zo hier en daar een krampscheut in de benen Terwijl je net zo lekker zat in een of andere stoel Wat trillerig aan een van beide handen ’t werd allemaal wat minder Verdorie…

weten het wordt een stralende dag het leven overrompelt met een gulle lach de oer energie pleegt natuurlijk overal z’n te verwachten overval knoppen barsten open zet m’n deur op wagenwijd en het als een jong veulen op een lopen door de wei en of de buurt het ziet of niet daaraan heb ik echt schijt ik ben gewoon even hemelsblij mag het verdorie…

Ach zij had alles alles wat ik in een vrouw zocht ze was lief en zo mooi en wijs gaf me af en toe een knuffel en ik waande mij af en toe in het paradijs met haar ga ik later trouwen en om mijn vrouw te zijn zal haar echt niet berouwen toch af en toe kwam er iemand langs even met haar smoezelen op de gang verdorie ze heeft een vriend…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…