Alle inzendingen over We dansten

aller- mooiste bloemen we dansten heerlijk luchtig in de lichtste en doorzichtigste gewaden om enkel de schoonheid gewaar te worden die jij al meteen bij je geboorte had meegegroeid uit jouw genetische schat zacht ruiste de door de natuur gegenereerde muziek in onze golvende kledij die de diverse op elkaar afgestemde bewegingen…

speelden en we dansten tot het rollen van mijn hoofd jij had hem ooit je trouw beloofd…

we dansten buik aan buik met een, soms trillend Vlaams jongenslijf, nog niet wetend wat dat beduidde. Romances ontstonden. harten werden gebroken. banden tussen Vlaanderen en Nederland gesmeed, grensbewoners vermengd, zo vanzelfsprekend.…

Door de zuigende rode lichten op de wolkenkrabbers, omhelsd speelden we met de schaduwen van hoge bomen van Yoyogi park en we dansten als vogels roken het ontstaan van de lente en werden weer mens. II. Zoals de metro golfden we ritmisch op het lawaai van bewogen lucht.…

Onze reis nam zijn start in dezelfde haven en we dansten een tijd op dezelfde zee, onze ogen gericht op dezelfde verte en dezelfde golven namen ons mee. Soms waaide de wind ons naar andere oorden, ver van elkaar en van waar het begon, maar we wisten elkaar in dezelfde waters, want we zeilden nog steeds in dezelfde zon.…

(vuvuzela, vuvuzela) het Afrikaanse vuur vol passie en zo puur we zongen en we dansten het was toch zo mooi het stadion bomvol de wereld uit z’n bol alsof men zeggen wou dit is eeuwige trouw geluk was toen dichtbij daar op die eerste rij En straks gaat ook die beker mee naar huis - refrein: Vuvuzela, Vuvuzela Vuvuzela, vuvuzela…

En als dan danst het licht, en als dan afgelegd het wachten is, en als dan tonen hun gezicht de bloemen, spreken zacht en hun gemis al evenzeer het goud laat stromen, en als dan toch de wolken komen, de schaduw en de duisternis, en als, als dan dieper dan mijn stoutste dromen jij huist in zijn zowel als in het niet-zijn blijkt te wonen, en…

Ik zie die man .....Hij danst de stad Ja, hij danst wel goed .....De wonderen van mijn stad Dus we zijn er?…

In schurend zand staren we naar de zee dromen we dromen en hopen we hoop wensen we wensen en luisteren we naar de wind, de wind die danst die voor ons een dansende dans danst de dansende wind, dansende wind Vandaag is vandaag vandaag dromen we dromen en hopen we hoop wensen we geluk na geluk op geluk en verlangen we wat vandaag, vandaag…

terwijl jij lachte en mijn hart danste wisten we al dat het een vergissing was…

haar volgt en zij in een andere wereld is ( zo schijnt het ) dan stralen haar ogen als sterren iemand met dezelfde passie begrijpt dit wel dus danst ze…

ze danste tot diep in de nacht ze danste op de muziek van hun korte samenzijn de tekst botste tegen de muur kwam als een boemerang terug de waarheid van hun lied was voor hen verloren de woorden waren leeg ze danste tot diep in de nacht in de dageraad werd ze opnieuw geboren…

toen de avond begon te vallen dansten we op paden die nog geboren moesten worden het grind vers met zoete grassprietjes die onze tenen kietelden bogen we ons voorover kusten we gezamenlijk de kleurrijke zonsondergang…

Ik weet ook wel wat hebben we gelachen Maar de monsters vanzelf opgebrand treurend smeulend Brachten zij ons dood dood gedanst dansten zij Treurend smeulend Er kwam geen eind En ik weet ook wel Wat hebben we gelachen…

We maakten de akkers in hun diepe slaap wakker Gejaagd door de onstuimige wind dronken we druppels van morgennevel We vlogen tussen de landerijen en dansten loom boven het eindeloze veld Zingend verdwenen we alweer in het moeras van los zand…

ze danste op het Vlaanderenplein onder oude platanen, tussen de tafels en stoelen, ik zag haar bewegen als een rode flamingo tussen gele herfstbladeren, mooi schenen je handen, teder je lach ik walste met woorden in je dans je paste precies onder mijn arm niets knelde, je vloog lachend weg dag Vlaanderenplein, dag vandaag wij komen weer…

Wie mij kent danst met mij Wie mij kent lacht met mij Wie mij kent huilt met mij Wie mij kent houdt van mij Maar, wie kent mij?…

Een vlinder danst in de warme voorjaarszon! Hij weet dat de lente begon. Op zoek naar lekkere geuren van bloemen in allerlei kleuren! Maar 't is nog te vroeg. Straks is er honing genoeg.... Hij kan er naar smachten maar moet nog even wachten....…

Er is verschil tussen gelijk hebben en gelijk willen halen tussen ruzie zoeken en vrede maken samen zijn we universeel dwarrelde geesten omdat waarheid danst met zomerganzen.…

Liefde danst om ons heen, wanneer we ons hart openen. Wanneer je je kooi verlaat. Wanneer we zien en luisteren, naar hemeldragende muziek, die overal klinken gaat. Houd van het leven. Blijf liefde trouw. Liefde? Ik hou van jou!…

je spitzen trapten op het koord je stapte zonder zinnen vroeg me om opnieuw beginnen ik nam je bij de hand je danste in fragiel bewegen samen kwamen we de woorden tegen die duidden op een vals cadans jij gaf mij de kans het koord weer aan te spannen zodat oneerlijkheid geen ruimte kreeg om van het touw te vallen je…

' We zeiden niets tegen elkaar Waanzinnig was het spel der liefde. Haar naam was ik vergeten te vragen. Thanks voor de dans en de liefde.…

beentjes startklaar het kontje wat gedraaid muziek zingt in haar oren zij straalt vanuit haar ogen waarna het hele lijfje gaat mijn juultje danst mij aan we gaan het samen horen…

ging voor Ze danste sterretjes in de lucht haar hele korte leven lang tot aan de volle maan en slaakte toen een diepe zucht En elke keer als ik de winter weg zie gaan en we de zomer weer in aantocht weten; denk ik aan haar zoals ze was en danste.…

hier en daar, jij en ik gisteren en morgen gekend we deelden hetzelfde moment maken ons andere zorgen snoepvrouw, blote delen geluk schuilt in de hoeken van suikermoleculen en op rode, rubberen nippeltongen dus dansten we maar de pijn weg uit onze harten, plakkerig de buiken dicht tegen elkaar…

Je zat op Palestijnse schouders Gij zult met hen noch dansen, noch bewegen Verbroedering, daar zijn we altijd tegen Dat heb je toch geleerd van beide ouders? Gedenk toch Koning David en de zijnen Hij danste ook, maar niet met Filistijnen…

we zagen hoe een blind vuur hem verbrijzelde hoe de snelheid van zijn vernietiging aan roofvogels in duikvlucht evenaarde hoe de vlammen en de dood als vrienden dansten met elkaar boven vouwt de lucht zich open een baan van licht valt op het rusteloze graf van de lange ijzeren slaap we noemen je naam weten wie je was…

Het geluid danst op de golf. Zonder het zien van de trilling. Die danst op het geluid.…

ritmisch dansten onze lijven de dansvloer op en neer plots fluisterde zij zacht: ‘ik wil altijd bij je blijven’ ‘begin maar met vannacht’ zei ik ter stimuleer’ terwijl ik stiekem dacht morgen zien we dan wel weer.…

zag je hand naast het couvert slanke vingers iets gebogen in je ogen speelde kaarslicht een amuse voor diner we klonken met champagne belletjes dansten mee mijn ring heb ik je niet gegeven zij ankert nog de bodem van de zee…