Alle inzendingen over beschaving OR universum

'In Rotterdam wordt Nederlands gesproken' Staat op een poster van de VVD en ook gelezen; dat is de portee Dus menigeen blijft van de tekst verstoken ...en wie het wel begrijpt, is echt niet blij Beschaving hoort toch ook bij die partij?…

Ik ben een exponent van de beschaving: Geen roker, maar wel snelsonnetverslaving……

Dit zijn mijn wapens Uitdrukking van mijn wil Ik neem ze lichtjes vast Ik sta sterk, in het centrum Het universum danst voor mijn plezier…

dit universum is niet groot amper meer dan ik bij mij draag vreemd was het mijzelf niet te kennen geenszins het is enorm veel meer dan jou is aan te zien…

-geïnternet aan banden Zo komt er geen budgetverspilling van Een teken van verstand en van beschaving Wanneer vooruitgang uitmondt in verslaving…

optimisme is het valse credo onzer dagen blind voor wat gebeurt slechts oog voor wat zou moeten zijn stort een beschaving in stukken uit elkaar zoekt men slechts de ruimte voor de gevallenen om die monddood te maken…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zij leent zich zeker niet voor ondergraving Van goede zeden, waarden, en moraal, Een voorbeeld moet zij zijn voor allemaal: Amalia, het toppunt van beschaving. De kroonprinses verkiest ‘Oranje Knor’ Wél boven het gewraakte ‘Dronken Tor’.…

komt van je eigen kracht De kracht in jezelf Die het Universum voedt Om opnieuw in jou te ontwaken Sterker dan ooit Keert het tij Deze fase gaat voorbij…

ze graaft door lagen behang verf en gips uit het plafond snijdt ze een halve maan een kijkdoos voor de heldere hemel sterren manen en planeten scheren langs elkaar heen in het grote universum waar kleurlawines uiteen spatten terwijl zij de oversteek maakt in een gammel linnen bootje naar het kleine universum waar niets…

ik weet dat jij er bent in dwarse universums die ik soms voor de kiezen krijg in schaduw en contrast van verre vroege kleuren woont de wereld van hiernaast waar jij ze vaak op hun aanwezigheid kunt betrappen als zij nonchalant hun gangetje gaan nog is er ook het heerlijk tijdloze mystiek fysieke waarvan ik wel de stof en voiles…

we reden gleden gladjes over de weg aangetrokken door het stuwmeer van verwachting op dezelfde tunes en vibes van twee jaar geleden geladen tot ver over de top we waren familie in flow elkaar raken was al een pittige blow in thuiskomen bij je zelf na nooit meer te zijn weggeweest in het gestolen universum naar een godvergeten…

genoeg van - Sterren in de duisternis van blauw tot vermiljoen cirkelen langs de eeuwigdurende spiraal steeds verder weg de echo van het verleden kan hen niet vinden onmeetbaar en niet aangeraakt door mensenhanden blijft alleen dit vergezicht onveranderd terwijl in onze kleine werkelijkheid het tempo zich versnelt lijkt het universum…

een lichtpunt in ’t duister de troost in bange dagen een welkom zacht gefluister De warmte van de zon De regen weggedreven Geluk heerst ongekend De vreugde van het leven Een stofje in het universum Een deel van het geheel Hoe klein het ook mag lijken Het betekent soms zo veel…

Zon en aarde zwerven door de stelsels van de sterren, wie dicht die leeft in een eindeloze baan van z’n legenden, er valt nog zoveel te erven voor we sterven, In dit universum of een andere huid.…

verloren dachten dat geboren worden all-in was het is een begin van een zoektocht naar verbinden om weer iets van de fragiele schoonheid in verwondering terug te vinden in het leven en bestaan van het ultieme kunstwerk van de schepping van het goddelijke universum…

Na de stilte in de kerk een meditatief moment waar ik Hem mijn verdriet voorlegde overdacht of ik het juiste pad volgde kwam ik niet veel later bemoediging tegen op straat een zangeres die daar stond 'Listen to your heart' is wat zij zong voor mij het antwoord op hetgeen zich in mij roert wegen zijn ondoorgrondelijk synchroniciteit iets…

Toen de teevee als toppunt van beschaving Een halve eeuw geleden hier verscheen Werd alles eensklaps anders dan voorheen, Want er ontstond massale kijkverslaving. Ja, de teevee zag Abraham - hoezee, Maar Abraham zag goddank nooit teevee.…

zuilen beeldfragmenten triomfbogen ruines in een levende stad de restanten van een beschaving van hebzucht en verwording grofheid hoogmoed en genialiteit treurigmakende restanten zijn nog welsprekend onder de zon die scheen hier duizenden jaren geleden net als nu…

geloofd geprezen zij onze hoog ontwikkelde beschaving waar zij gloedvol kolkend voorziet in vloeiende laving door groene wezens van oudsher bekend van mythen sagen eeuwen met succes ontkend door hele legers hypocrieten wij doelen op verse aanwas van gretig gulzige grieten met klassieken vrij opgevoed in niet te staven oplagen…

De oude grote Iep, De grote Iep lijdt, is ziek wordt niet, niet meer beter de Iep is zeer beschadigd door ongekend beschamend vandalisme de Iep wordt niet meer geholpen teveel schors moedwillig gestript de Iep sterft, krijgt eutanasie van een beschadigde beschaving de onze, die oude!…

De meeuwen mengen zich met zwervende gedachten laverend op de duizelingwekkende toon van de wind zijn hoon wuift de vooroordelen weg, hij heeft de gestolen zielen van de wereld ingelijfd, dan is het verhaal van de ruïnes snel verteld en jaagt op de overgebleven wolken van beschaving wat dood leek komt tot een wederkerend leven er gloeit…

bomen zijn weg uit het bos het ruisen is aan het verhuizen jengelt nog na in versgezaagd hout op het mos hun zielen dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle…

opties die je had in de wildste en meest gevaarlijke dromen het meest elementaire is het gebruik van ogen en zicht in confrontatie waarbij houding verschijning niet de uitstraling moeten hebben van angst en bang zijn wij gebruiken vroegere ervaringen helaas ook in het onderlinge contact dat is voor de huidige mens geen manier onze beschaving…

het oneindige universum voor ons ter observatie we mogen ver zien erin ver te reizen is waar we ons op verkijken…

Kalm en onwetend deint mijn brein Het hart, een grote rode bol Vult het universum Vol Laat mij nu zijn In dit moment Ongekend…

Het is de vrede van het leven op aarde, in dit universum. Mijn integere vrede.…

wat valt er nog te zeggen als stemmen zich vernauwen tot geluidsgolven, een beweging van lucht, een trilling in het universum, nu de bron is verdwenen en het oor zich niets meer voor de geest kan halen…

in papua nieuw guinea wonen kleurrijke oerwoudmensen ik zag het op tv dus het is waar de dansende man had zich getooid met veren van de paradijsvogel en zijn ding was veilig opgeborgen in een koker die vrolijk op en neer ging de vogel zelf zit in de boom met zijn veren te pronken om een vrouwtje te lokken even verder op komt de beschaving…