Alle inzendingen over bootjes

Kroostige slootjes verzakkende bootjes stukgevallen hekken vermolmde schrootjes…

De bootjes dobberen weer, het anker gelicht, golvend de koers zeewaarts aangehouden, verdwijnen ze samen met de zon in de nacht. Goede vangst!…

kinderkopjes onder mijn voeten mossig omkaderd in het zand glazen ogen ruimen mijn blikveld in de verte dampt het grazig land groene golven deinen langs water van een kroosrijke poldersloot mijn oren vangen gesnater de honger van een snoek is groot daar, waar herinneringen spelen met pluizen van een paardenbloem en ik papieren bootjes…

wiekende reiger fluisteringen van het riet de trage deining van het water als de borstkas van een slaper gelukkige reus we peddelen voort op bootjes van berkenbast een verre grutto…

schaduwhuizen vallen op straat tussen scheve bomen wier kruinen met bloemen stoeien in overtuinen waar de laatste vogels nog vliegen en treurwilgen de avond wiegen in bootjes die op het water deinen zal een drevelgat in de schemer verschijnen…

zo dierbaar, deze week van oude en nieuwe verhalen verweven door stevige draden de witte ophaalbrug wat hebben wij genoten van bootjes op het Spaarne slenteren rond de Bavo broodje gezond bij "Jansje" stille rust in Teylers Hofje…

We moeten echt wat minder water tappen Het is al maanden heet in Nederland Rivieren vallen droog en aan de kant Liggen de bootjes in het zand te happen Ik draag mijn steentje bij op mijn manier Vanaf vandaag geen water meer maar bier…

In zijn bontgeruite vod telde hij bootjes die er dreven met zijn ogen die er zomers schreven op de slapersdijk Waar hij gelijk een malle zot was in de ogen van zovelen en de spot dreef zonneklaar met Dwingeland en Knorrepot terwijl de vlakkerige wind genoegzaam er zijn wangen streelde en twee belletjes deed spelen op de punt van zijn marot…

spetterwatergolven spelen links en rechts komen en verdwijnen bootjes deinen honden dansen viervoetig op de kade een bal rolt en rolt onder een bomentriade de wind speelt gretig streelt het fluwelen groen duizendschonenparadijsje in een zomerzoen * een dagboeknotitie…

bootjes op en neer.…

het is zwaarte die bootjes over zeeën stuwt een voetstap die een onbetreden landschap zoekt het is duisternis die de waarheid naar het licht zingt een luikje dat opengaat naar een verdrukt verleden het is de bitterheid die de omgekeerde weg aflegt jouw gezicht dat zich wendt naar de zon het is de schaduw die dan…

de aangezegde dood in bootjes van papier aangespoeld wachten op zilte handen de zwaarte deinde stil en licht tussen hen in de tranen raakten bevriend met de verliezen ze weven nu de dagen losjes aan elkaar lopen door de avonden naar de nachten vandaag is niet meer wie zal vleugels geven?…

Een blauwe zucht laat rimpelingen zomaar zijn, papieren bootjes in de oceaan. Het vroege herfstlicht danst over oneindige verten, tekeningen van dag en nacht. Vanuit sterrenogen flitsen uit een ander leven, zicht op onbedekte spiegelingen.…

meeuwen lokken je mee de verre horizon het eindeloze zand de diepte van de zee maar die oneindigheid ruikt soms naar eenzaamheid en een mens van zout zou er wel eens kunnen oplossen het voelt echter goed om hier de prikkelende pekel van onder je huid te halen en achter te laten aan de havenrand vol van vluchtige bootjes…

Ik zou sam hawkins Weer levensgroot willen zien Als na schooltijd Lessen in het gras Meester koolmees gaat voor Een klas met mussen Tussen de ballen Atlanta achterna rennen De rietlanden in In de volle zon Voorlangs de schoolramen Meeuwen en bootjes Mexicaanse hond Op de wereldontvanger Papa met koffie…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

Ik loop over de dijk ik voel mij gelukkig en rijk dat ik kan genieten van deze mooie omgeving het is een hele beleving bootjes kabbelen op het water eenden met hun gesnater kinderen hebben plezier samen maken ze een hoop vertier de natuur is zo prachtig ik bekijk alles heel aandachtig deze wandeling is heel bijzonder en al het moois is een…

Op de Thames bij Miranda dobberen bootjes van vissers grijsblauwe heuvels wenken aan de overzijde het licht wisselt per minuut van groen naar blauw in glinstering zwarte steltlopers strijken neer in lage ebpoeltjes doorgroefde boomstammen vertellen verhalen over Pakeha's en Maoris die het land bewonen Gedicht over Nieuw-Zeeland…

misschien in die ene dag van liefde zal ik omhoog kijken of omlaag naar de zeemeermin die tussen vlinders zwemt en alleen ’s nachts terugkeert naar de genadeloze waanzin van papieren bootjes gevouwen op zwarte golven die ze uitspuugt steeds kleiner tot wrakhout stroomt in ogen, mijn ogen onleesbaar in de weerspiegeling van…

nieuw geluid van rivieren en rotsen onder het gedichtendak van een kathedraal waarin vrijheid duizelt om de duizend kreten, de tweestrijd in hem of haar om het zwijgen van de stenen en de eindeloze ogen van de minnaar en zijn anonieme monologen de lezer, op zoek naar waarheid en woorden die geen woorden zijn maar bootjes…

't Gewelf strakblauw Zonnebloemen Bootjes Vrolijk vliegende vlinders Zoals dat hoort Levendig De dagen prijzen jullie Nieuwelingen Deze eeuw Verwachtingsvol in jaren Gedijde tijd In toekomst...! Verona/Florence - Toscane; 2011/2009…

Als kind speelde ik graag aan de waterkant spelend met bootjes of steentjes scheren altijd was er een buurvrouw aan de overkant die, uit angst voor verdrinken of mij bezeren mij waarschuwde voor de gevaren van de waterrand geheel opgaand in mijn spel zag ik geen gevaar de bootjes dreven onschuldig in de haven toch kwam deze vrouw met een afwijzend…

opnieuw raakt mijn stem de dagen van dobberende bootjes op vuurduinen te traag tussen vreemde mensen ik ben getuige van mijn mond waarin iedereen verdwijnt en de zee hetzelfde begint te zijn kinderen lopen naakt hun lijfjes voorbij met licht en schelpjes aan het oor in en uit het water, hun adem langs de barensweeën alsof…

het is nog licht aan het einde van de dag en het heen en weer waaien van je schateren drijft verder weg in kleine bootjes uitgestald op het vernis van zomeraccenten de lijn van oost naar west kom je morgen terug, roep ik om zo de zee te vergroten en mijn armen in omhelzing tot waar zal je gaan, fluister ik met nevelbloemen…

die éne dag, waarop het hemelblauw dwars door de toppen van de hoge peppel schijnt die éne middag wanneer alles in een grote harmonie passeert de zon, de bootjes door de Vliet voor het Archief van de Gemeente langs de kat die als een sfinx blijft zitten op een steen de hond, die schaduw zoekt en ik, in schommelstoel met plaid, die warmte…

een houten vloer drijft voorbij het land dat ik in me draag vanuit de verte schuiven lege stoelen als bootjes in mijn schoot het is eb, denk ik dan wanneer mijn longen nesten bouwen, te groot voor kale bomen en de klaprozen die in de palm van je hand vallen en het maanzaad sluiten rond je mond, purperrood alsof…

Kijk uit het raam, terwijl de radio ´Georgia on my mind´ afspeelt, Tranen vallen één voor één, en ik denk aan een hele mooie stad, Waar ik toch zo een gelukkige tijd meemaakte en had geleefd, Buiten valt de regen en weemoedig ben ik, en ben het opeens zat, Ik ga naar buiten en loop naar Historisch Delfshaven, overal bootjes, Zie´t kanaal dat…

Soms zelfs een vroege dood de hang naar boven en het bederf van hier is dan ondraaglijk groot zij haken aan het leven als een windvlaag aan een blad in ijle nevels zweven violette woorden als de geur van hemels brood anderen vinden hier hun hemelstad en vouwen bootjes van papier die drijvend op het water hun tochtjes maken over…

Lindebomen, eiken dromen verse knoppen aan een tak zwaluwen en eendenliefde geur van leven en nieuw blad Lindebomen, eiken dromen wilgen langs de waterkant zonnestralen, bootjes komen zomerzotheid aan het strand Lindebomen, eiken dromen beukend in de straffe wind regenwolken, waterkolken want de winter komt in zicht Lindebomen, eiken…

Destijds kende ik de wereld niet je liet mij nog een sprookje leven door warme veiligheid omgeven en kussen heelden mijn klein verdriet Ons gezin was een kalme haven waar onze bootjes lagen gemeerd hier werd ons het varen aangeleerd voordat wij ons op zee begaven Nu is mijn verlangen groot naar thuis voor boot en zeilen zoveel reizen,…