1299 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
woestijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 362 turend naar de kim
ingepakt door stofwolken
zie ik kamelen…
woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.039 alleen in de zon
de vlakte
zonder branding
een sterk visioen
misschien
een luchtspiegeling
groeiend
verlangen
naar water
stikkend
in het koude zand
zonder later…
Woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 327 Verdwaalde tranen
doorkruisen uitgedroogd zand,
vermoeid en eenzaam…
in de woestijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 285 als ik roep hoor jij mij niet
het zijn jouw vroegste oren
waar in ik blijkbaar
dode klanken schiet
wat kan ik nog zeggen
als ik niet in het heden
kleuren kan schilderen
dan raak ik toch verloren
of wordt mijn tong
van woorden afgesneden
schoonheid dreigt
bij voorbaat te verwilderen…
Woestijn
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.516 perfectie van deze drieëenheid
Handen gespreid ontvankelijk voor de zon
lichaam in de wind met een luisterend oor
Je wereld die ik kan zien tot aan de horizon
wanneer ik wil elke dag een toneel in metafoor
Onderwijs mijn begrip voor dingen die ontgaan
duw je wind in mijn rug zodat ik niet verdwaal
Schitter je zon naar me toe en vertel me woestijn…
woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 blik op oneindig
en verstand op nul
zwerf ik doelloos
langs de vluchtlijn
naar de einder:
lusteloze grens
tussen grijze lucht
en braakland
in het zand
verwaait mijn spoor
in de verte
is de laatste luchtspiegeling
reeds verzwonden
tot leegte…
Het is gewoon haar spel
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 813 ze twijfelen
en blijven beiden voor de deur
zij
met haar rieten zonnehoed
en hij
met zijn zwarte paraplu
tjee wat een gezeur
wat zijn ze wisselvallig
zij
speelt graag mooi weer
en hij
vangt dan de bui wel op
ik zou ze
van hun plekkie willen rukken
maar dan zijn ze uitgespeeld
krijg je er gedonder van
en dat is een beetje cru…
Onverstaanbaar
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 834 Een warme stille woestijn
sluipt langzaam in haar hoofd
Mensen staren en gebaren
Alsof geen van hen gelooft
dat zij kletterende watervallen voelt
niet hoort.…
Het leven.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 450 In het noordelijkste dorp op aarde
In het graf van een stad
De gerafelde brand van de woestijnen
Waar niemand kan leven besta ik
En besta ik alleen
Mijn voedsel maak ik uit niets
Water uit marmer, vuur uit een rots
Gebrand, verhard, gelooid
In het lege blazoen van de wereld
Besta ik, het leven.…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 627 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Fleurige parasols
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 346 En wie van
hen de glans van de woestijn doorstaat,
slaat bressen waardoor een brede
toekomst zich stromen laat.
Voor de kinderen uit Faranahé ( Haute Niger )
Ons bezoek in januari 2013…
Verdrinken in nergens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 En ik zou dwalen
in een witte woestijn
waarin de zon nooit ondergaat
en blanco een oneindigheid
mij zou beroven
van oriëntatie en denkvermogen
ik dorstig zou zoeken naar
letters die net zichtbaar
aangrijpingspunten
om mij omhoog te trekken uit
dit dodelijk moeras van nietszeggendheid.
Dit zou kunnen...…
De jagers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 is hij te laf
ik kan ze niet ontlopen
zij volgen mij overal
wanneer ik thuis vertrek
dan komen zij van stal
wie liegt vangt medestanders
wie zielig doet
krijgt krediet
het slachtoffer kan smeken
en krijgt dat vertrouwen niet
de leugen zit geworteld
in de aarde van
hun brein
zij blijven volgelingen
en ik roep
in een woestijn…
queeste
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 woestijnreiziger
zonder kaarten en wolken
zoekt waterwegen…
het erven van de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 de hitte loeit in
as van vele dagen
myriaden zingen hoog
een droog geluid
vibrerend in de stekels
van verdorde distels
de laatste tranen
blinken in het zout van
witte meren, het verdriet
is hier al eeuwen oud
dit leven lijkt gedoemd
te sterven maar het erven van
de dood is weer herboren worden
uit de schoot van de woestijn…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 90 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Oktober
gedicht
2.0 met 55 stemmen 20.025 ik kreeg van daag
een vreemde brief:
'ik mag je graag,
heus,
ik vind je best lief.
maar houden van,
dat gaat niet.
maar echte liefde
gaat niet'
ik kreeg vandaag
zo'n rare brief.
zo'n brief.
--------------------
Uit: Verzameld werk', 2004.…
Raam in de lucht
gedicht
3.0 met 8 stemmen 8.983 Vandaag kreeg ik je brief.
Ik heb hem niet geopend.
Ik heb hem op mijn bed gelegd.
Stilte, achter mijn raam
in de lucht een vliegtuigje, hier
in de kamer steeds meer
schaduw - ik wil deze dag terug,
mijzelf bewaren: meisje met brief.
Daarom open ik je brief niet.
-----------------------------
uit: 'Dakruiters', 2000.…
Onweer
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 644 zo wisselvallig is mijn leven,
duude het maar even!!…
Brief
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 3.057 Een brief aan jou, het witte blad kijkt me
bijna vijandig aan.
Ik weet niet hoe te beginnen,
Toch zou ik je zoveel willen zeggen en vragen.
Wil je luisteren en tracht me te begrijpen,
Geef op mijn vraag van vandaag een antwoord van gisteren.…
Brief uit 1982
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 690 Gij,
scherp en krochtig krijt des schreienden contrapunts,
wie zong de elegie
"Ik heb geschreid,
mijn handen zijn als droge bossen."?
Bladen (als deze) hebben dwaze (en lede) ogen,
vader, hebt gij mij gehoord?
De weg was leidend,
verbrijzel(en)d de muze
en hoe ik vaak en vaker leed,
niet iemand heeft mijn toegegroeide ogen
van een…
Brief aan mezelf (Hephaistos)
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 757 Oh, Aphrodite, neergeslagen schuim,
ontstaan uit het zaad van Uranus.
Hoe heb ik U liefgehad; mijn
liefde tot net gesponnen, waarin
ik U gevangen heb!
Oh, Aphrodite, mijn eeuwige rivaal Ares,
bevlekte U met een zoon, Eros, die
nu na jaren nog steeds een doorn
is in mijn oog en onderhevig
aan mijn toorn!
Oh, Aphrodite, zelfs Anchises…
CRI DU COEUR
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 621 de zwarte tanden ratelden, de bus
slikte de boodschap als gedane zaken
bestempeld en bestemd, het zou haar smaken
de brief was klaar, bezegeld met een kus
de woorden had ik uitgeperst als pus
ik wist niet dat het kant noch wal zou raken
want niemand hielp over mijzelf te waken
ik liep maar rond, gevangen in een lus
van binnen huisden vuurspuwende…
Brief
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.608 Ik schrijf jou brieven
honderden brieven
elke dag
een stroom van woorden
op het ritme
van de golven
witte letters
op wit papier
lege brieven
geschreven
met lucht
in de wind
duizenden
gedachten
in brieven
onzichtbaar
onontkoombaar
voor jou…
De brief
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 244 In de la, een vergeelde envelop
na al die jaren
nog steeds dicht
de inkt begint wat te verbleken
soms wik en weeg ik die envelop
in beide handen
….zal ik….maar nee
deze brief die neem ik mee
ongelezen
op de dag dat ik voorgoed zal gaan
vandaag lag die weer even in mijn hand
de vergeelde envelop
voorzichtig druk ik er
mijn lippen op…
De brief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Stuur mij jouw brief.
Zeg mij ben ik jou dierbaar.
Zeg mij ben ik jou lief.
Vertrouw mij door jouw woorden.
Vertrouw mij door jouw respons.
Zeg mij ben ik in jouw gedachten.
Zeg mij is er iets meer tussen ons.
Wacht niet met aan mij te openbaren.
Wacht niet met aan mij gevoelens toe te zeggen.…
Afscheid
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 141 Mijn neef Roland was
zo somber dat hij eruit
stappen wou.
Nachten tobde hij over
de zin die tante Ans
verscheuren zou tot:
Eergister zijn hart plots stopte
(en dat is echt waar).
Eenmaal in de hemel, in dat milde
licht, kijkt hij met de anderen
neer op de ironie van zijn casus.
Hij is pas twee- en dertig.…
Wisselvallig weer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 183 Teveel een brandend hart,
Teveel wisselingen van emoties,
Weinig onderuitgezakt voor de t.v.
Ik stel mezelf altijd de brandende vraag:
Heeft dit zin, heeft dit nut? Met binnenste-
Buiten broekzakken loop ik verdoofd van
Plek naar plek als een gokautomaatverslaafde,
En niks gaat vanzelf, soms wil ik iemand anders
Zijn maar nooit voor lang…
Ode aan de bede
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ODE AAN DE BEDE
Als je in letterlijke zin vecht
tegen kolkende waterstromen
van het wisselvallige leven
voert de bede naar wie of wat dat ook
in volkomen rust en ontspanning
zolang vertrouwen boven water staat
blijf zoeken naar het gewijde
of daar waar je zelf voor kiest
het licht tilt op met affectie
© Laurens Windig…