Alle inzendingen over contact leidt in een

Om maar niks te zeggen tussen een rails in liggen waar leidt dit heen vaarwel en tot kijk tussen in wat blijkt? het eind der tijd blijkt een nieuw begin erbuiten vallen en wakker worden er precies midden in waar zit jij je intussen straten in verhalen van nu een woord laat je baren het is tijd om uit te varen.…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…

Van contact tussen ons wat er eigenlijk niet is geweest.…

De liefde waarnaar jij verlangt is niet onmogelijk, ik kan 'm je geven, je krijgt 'm maar ik ken je nog niet, dus duurt het nog even. Maar als ik dichter bij je sta en meer van je weet, zal ik van je gaan houden, dat is mijn eed. Ik zag je bewegen dame! wees niet verlegen, jouw situatie is geen beperking maar juist een zegen. Want dat scheelt…

je tast mijn huid heel langzaam af in willoos reageren voelt hoe het bezeerde hunkert naar contact je raakt en leidt de energie in banen om te helen streelt de plaatsen die ik het minst kan delen je krast de wonden open laat het vocht naar buiten lopen en verlicht de opgesloten pijn ik zal nooit meer gesloten zijn jij brak…

Wordt het niet tijd om een eigen weg te gaan; bij te dragen aan nauwere contacten? Was het maar zo!…

Dikke tranen, groen blauwe ogen Stoer gedrag ogenschijnlijk onbewogen Het minuscule contact in een neergaande lijn Totdat er niks meer over is………………… Alleen gemis en pijn!…

Soms stel ik me voor dat ik je echt ontmoet Een rosse bloes met korte mouwen, een beige rok tot op de knieën en zwarte klakschoenen je kijkt me aan en dan snel weg Loop naar je toe, jij tilt je armen op ik schuif mijn handen onderdoor leg ze te rusten op je schouderblad Hoe de spanning uit spieren verdwijnt tot je soepel en zacht tegen…

Juni-zalving, laatavond. Aarde en hooi, geurzomer, aureool. Canada eenzaamt. Grasland strekt. Veld: groen vegeteren. Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt…

Hij heeft nog nooit zo 'n fijn contact beleefd. Een innig samenzijn blijft echter uit. Slechts in gedachten ziet de vent 'r bloot. 'Je morst je ijs,' zegt neven hem z'n bruid.…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

zeg mij niks over mij soms zoek ik gewoon contact ik mail naar de dichtst veraf gelegen persoon liefst teder qua inborst in woorden uitgebeeld ik zeg joh kietel mij gewoon linker schouderblad rechts daar ja jeukt ja lekker heerlijk neen vraag mij verder niks ik zocht gewoon het contact begrijp je weet jij veel What's in an email…

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Contact heeft het blondje Sofie met veel mannen - per dag minstens drie - en algauw wordt ze dik. D'r verklaring luidt: 'Ik ben behept met contactallergie.'…

Ik maak het contact met mensen, het bestaande, met god, zo je wil. Het contact is er ook zonder helder antwoord, simpel door mijn wil. Zoiets als de zon, die verlicht en verwarmt ook zonder reactie. Ik zend mijn geest uit en hoop dat alles ook zal worden herschapen.…

Contact is de smeerolie in ons bestaan zonder dat loopt alles stroef…

het Tsjechisch in hun land versta ik niet de krant kan ik niet lezen de welsprekende ogen van mensen die ik zie voel ik met mijn hart behoefte aan ontmoeting in hun gebroken Engels zij lachen om mijn: "Dobre Den"…

Eigenlijk maak ik best wel Makkelijk contact, zei ze Voeling heb ik al gauw met iedereen Jammer alleen dat 'k zo alleen ben Want samenleven met mij wil er niet één Thema: virtuele eenzaamheid Anno Nu…

het avondje was op bezoek ik was weggegaan --------------------------------- uit: Mammoeth Mijn Muze (1968)…

Verbonden riep zij het kind in hem naar boven tot de dood ons scheidt.…

Dat de zielen schuren De huid verdwijnt elkaar aanraken in het verdwijnpunt van het licht Niet willen, slechts puur zijn Echt, ik sta aan de rand Vòòr mij vrijheid met de angst prikkend als ogen in mijn rug vanwaar ik ben gekomen De lange weg die ik ken en die ik ben veilig, in controle, comfortabel die ik zoveel jaar gelopen heb…

licht gekruide smakelijke woorden glijden bevallig van mijn board ze kijkt er van op, blij verrast die had ze in tijden niet gehoord grijs, grauw, kleurloos is steevast de discussie geen romantiek, geen vrolijke flirt het heeft wel wat van ruzie vaak gaat dat zo, onbedoeld geluk blijkt somtijds zuinig gestoeld de onrust is thans weggeappt…

Een lockdown lijkt in het begin wel leuk Maar thuiswerk gaat toch op den duur vervelen Je kunt geen roddels op je werk meer delen En praten met je vrouw geeft al snel jeuk Dus snel op zoek naar pret en wat verzet De derde golf komt uit het waterbed…

zij was een keurig mèske van weleer toen nog op de hoek Thorbeckelaan ze stond daar maar zo alleen te staan druilend in de regen dat doet hartezeer dus vroeg hij haar achterop de fiets naar ’t tentje aan de Laan van Poot spreken van wat haar zo verdroot dat wilde hij - verder helegaar niets nat in fluister kwamen ze steeds dichter buiten…

De Fransen zijn met Sarkozy content De meerderheid vindt deze man bekwaam Royal heeft denk ik niet zo’n goede naam Men wil geen koning maar een president Wel wordt, als weer de banlieu affikt De auto-industrie mooi opgekrikt…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Hij leidt mij overal heen. Ik ben nooit alleen...…

Perzikstad las ik Een sprookjesstad als Babylon Hingen daar tuinen Met bloeiende bloesem En sappige vruchten Melbabylon Droomprinses Roxannexander Tussen muren van paleizen Bijtend gif Van salamander En doodse poelen Waar Narcissus Egozoekend Stilt de tijd Achter zijn rug Loert mee de dood Zag hij die tuinman Dan niet staan…