Alle inzendingen over dag OR makker OR schater

Ik die had kameraadschap uitgegeven tot levenswachtwoord in mijn jong getij, ik word nu door de makkers uitgedreven en kan geen schred meer houden met hun rij.…

De zomeravond hangt als 'n hangmat boven de Maas Verbaas me over het geplette gras Dat over is gebleven Na ons wild geraas Wij, makkers hebben 't net gestaakt.…

Zijn makker sprong hem na en redde hem het leven, Maar vruchteloos: de man, bij 't knellen van 't verdriet, Wist niet, wat aan te vangen, En ging zich aan een boom verhangen. Zijn makker zag het aan en nu weerhield hij 't niet. Men riep hem voor 't Gerecht. -„Moest ik zijn opzet keren?" Zo sprak hij; „'t scheen mij, vrome Heren!…

de sleedoorn bloesemt bruidskleed voor de lieve lente Japanse kers bloost roze in haar roze maagschap leven lacht vol schatering…

Onder het bladerdak Tijdens de maneschijn Staken twee makkers Hun wilde geraas Piet gaat akkoord met zijn Ondergeschiktenrol Voortaan krijgt Piet Weer de roe van zijn baas…

het is nog licht aan het einde van de dag en het heen en weer waaien van je schateren drijft verder weg in kleine bootjes uitgestald op het vernis van zomeraccenten de lijn van oost naar west kom je morgen terug, roep ik om zo de zee te vergroten en mijn armen in omhelzing tot waar zal je gaan, fluister ik met nevelbloemen…

Deernis en Vrede breng ik u heden, 'n zacht woord, op mijn dag, uw feest; 'n geur van blijde lieflijkheden uw donker hart zozeer verweesd. Lach nu door uwe stille tranen, Lach even tot uw somber hart, mijn makkers, Hollands verteranen, lach even heden door uw smart. 'n Zang, u Zang van weergeboorte, u Zang die u uw Vrijheid meldt!…

verdriet klaagt wee in de valleien laagland strandt zee, in schuimkoppend schreien en ik, duidt het mij niet euvel ik glimlach mij een heuvel ja, het is erg ik schater mij een berg…

Hij is als ieder ander en toch meer dan heel gewoon dat is te horen in zijn rappe woord de schaterende lach ook te zien wanneer fluffige uren staren naar een trage start van vroeger dag schapen worden graag geteld hoewel hij zich in maanlicht liever door de nacht laat voeren hij staat voor waarde houdt van puur kan moddersmoelen…

een zandweg in een grassenzee strandvrij de duinen zijn hier uitgewaait er is alleen de glooiing van de beek een schaterende, schetterende vogel wat koeien achter een omheining en weiden met duizenden boterbloemen…

als ik een bloemkool was, dan zou ik je vragen, stoom me zachtjes, doe het met liefde en een schater, maar gebruik alsjeblief geen kokend water, mixen kan maar niet te lang, van mixers heb ik echt wel bang.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Uw huid bespant uw jukbeen elke dag weer strakker. 'k Las wél dat Bacchus was een joviale knaap belust op dans en zang, maar toch geen wreed tiran, een makker, en geen kwelgeest.…

Wie de hele nacht doorzwoegt, Heeft de dag als beloning. Wees dus geen slaapkop makker!…

Eenzaam ligt hij daar, de stakker Weggeworpen in de berm Vroeger was hij iemands makker Iemands trouwe regenscherm Zwart verfomfaaid zijn zijn vleugels Een vleermuis met verbogen beugels Was er dan nergens meer een plekje Voor een pluutje met een lekje…

Sterk was ze en iedere dag vierde zij ons leven of misschien wel onbewust haar even geleende tijd wanhoop en verdriet werden verborgen achter vorige eeuw rimpels en haar lach verloren in iets wat een vakantie leek raakte al jaren haar ogen niet meer ze kon letters laten dansen net buiten de lijnen van moeten geluid zomaar laten schateren…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

dagen die jou schoonheid leenden immer met de glimlach van jouw blijspel ik hoor je nog 'the end' schateren * RIP J.C.…

Het schateren van een kind. Hoop voor de toekomst. Heldere lucht boven het groen van de natuur. Vredesgevoel. Oneindige eenheid. Louter stilte.…

Het Beest treedt in zijn makkers bloed En weet van schrikken noch van mijden, Gelijk het onbedacht gemoed; Al sterft zijn naasten aan zijn zijde, En dat hij ziet een kwade vrucht, Noch geeft hij zich niet op de vlucht.…

Het is vanaf het volgend jaar verplicht Voor onze lieve, viervoetige makker: Een paspoort dus voor Kwispel, Bella, Rakker Met foto van hun snuit, goed uitgelicht Een zelfde basisdocument, verhip! Het wichtigste verschil is straks de chip…

't Werd nog later; Aan de beek lig ik, drink water, En mijn laatste makker Die mijn schande zag, Wil gaan werken op zijn akker, Want de wereld wordt wakker En behoort de dag.…

schilderde, schaterend vloog zij hoger, lager langs wolkengrijs tekende zij golvende gouden randjes voorbij de zon straalde morgen…

Een paar scholieren schateren van pret om de reacties op hun pretpakket.…

Wat het mooiste Uit mijn carriere Is, vraag je mij, De volle zalen, De schaterende lach, Energie die naar Me toe komt rollen Uit die enthousiaste Zaal - Dat denk je misschien, Maar het verzinnen En in elkaar zetten Was voor mij het Diepste gevoel van allemaal…

Door eigen krachten word ik aangedreven En vrienden zeilen schaterend voorbij. Het is in hartje winter volop mei. We schaatsen op een vloer van porselein En slaan de dagen stuk om aan het end Te stoppen bij de koek- en zopietent Waar zure melk en bitterkoekjes zijn. ---------------------------------- uit: 'Rook zonder vuur', 1998.…

van het zijn, aanvaardt de rivier haar gemurmel het kind dat zo helder zingt in het schaterend water vertel me, vriend de nacht is lang waarom wordt mijn stilte steeds groter…