Alle inzendingen over dampkring OR roken

Aha, men kan dus worden onderscheiden voor dingen die men juist níet heeft gedaan. Da’s mooi, dan bied ik mij bij deze aan voor wat ik weer standvastig kon vermijden: Niet-fruitplukker, niet-surfer, niet-Hongaar, niet-fagottist, niet-jager van het jaar. ... Nieuwsfeit: Erica Terpstra is uitgeroepen tot niet-roker van het jaar 2005...…

Tot in elke uithoek verbannen In de hoek onder een afdakje gedrukt Nog even en er is geen minuut over met de laatste plannen De uitstervende roker gaat onder onbegrip gebukt Gezond leven is het motto wat oprukt Niet roken, gezond eten, geen alcohol, alles in kruiken en kannen Niet meer genieten, alleen nog groenvoer in onze pannen Waar moet…

vitrage bolt door open venster mollig danst ze met de wind in een fluisterende raamscène zachte lijnen als een balletpak sierlijk wervelt haar doorzichtige rok om haar heupen in een sierlijke boog…

Je weet het wel, je wilt niet ziek worden en toch... het is zo lekker, zo ontspannen zo gezellig eentje kan geen kwaad twee is altijd nog minder dan vier later stop je er echt mee nu hoeft het nog niet je bent nog jong nog eentje dan, om het af te leren...…

Ik vraag me af bij het paling roken. Aan welke kant hij wordt aangestoken.…

Het is u vast wel opgevallen dat De versjes die ik zoal heb geschreven U lang na lezing toch zijn bijgebleven Zo actueel, verdiepend en gevat Maar zegt u: ‘Nou, niet veel van opgestoken’, Dan wordt het tijd dat u eens stopt met roken. ---- Hersenonderzoek wijst uit dat rokers steeds dommer…

Dan gaat ze stilletjes, in haar eentje naar buiten, om er twee of drie te roken. Kijk, daar zul je haar net hebben. We groeten elkaar. Zoals de uren komen, zo komen de dagen - volgend jaar wordt ze zestig. Twintig jaar geleden was ze 40 jaar.…

De wetenschap komt weer eens op de proppen met dit voor vrouwen hoogst belangrijk feit Het is dus zaak voor hen om ruim op tijd, dus nu meteen, met roken te gaan stoppen Respect voor vrouwen die na veel adviezen uiteindelijk voor hun eigen tanden kiezen…

Later als niet Jij het leven Maar het leven Jou heeft losgelaten Heb jij niets Om naar terug Te verlangen Want alle idealen Waar je voor Gestreden hebt Zijn in rook Opgegaan - Onzichtbaar vergaan In de lucht die Jij geademd hebt…

Toen mijn oom in een benarde tijd, nog geen enkel vloeitje had, maar wel een oude bijbel bezat, scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt. En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen…

Terwijl we richting de aula lopen, werp ik een blik naar boven. De rokende pijp laat weten dat de oven brandt. Wetend dat jij daar straks ook in ligt in die nietsontziende vlammen ril ik, in de warme voorjaarszon en weet: dat na mij opnieuw iemand naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…

Nog één trekje van mijn laatste sigaret Oh wat voel dat toch goed Bijna net zo goed als jij in bed Na al die jaren weet je heus wel hoe het moet Even een momentje met mijn laatste sigaret Het is verworven met mijn bestaan Na deze is toch echt klaar met de pret Maar wat heb ik het toch graag gedaan Twee tellen, voor mijn laatste sigaret…

terloops maar nog gespeeld voorzichtig verleidt ze allen die zich in haar dampkring wagen geen man durft haar op de vrouw te vragen of hij kans maakt op wat klein geluk zij speelt het spel geraffineerd met graagte maar maakt daarbij nog heel veel stuk…

Al staat-ie buiten op 't perron te roken in de kou, dan gaat-ie toch nog op de bon. Wie rookt, betaalt zich blauw. Ze hebben palen neergezet voor wie niet stoppen kan. Rook daar gerust je sigaret, al krijg je 'r kanker van. 't Is ongerieflijk, want een bank ontbreekt er helemaal. Je zit niet in je eigen stank: Je stáát.…

Waar problemen in rook opgaan. Een rookacademie is een oase. Waar je tijd neemt en maakt. Ik zie een leerstoel wachten. Abdijbier en bio-sigaren ook.…

ik zag je gaan als deel van de dampkring een wolkje op weg naar de maan gevangen in het jojo-spel van water en nevel in het luchtig en vluchtige onder zons bevel jij speelde als geen ander de drie fases van bestaan liet lopen waar de modus was gaan verdruppelde in mistige tijden liet somberheid oplossend versnijden…

Als ik de lucht zou zijn, Dan zou ik de dampkring ondersteunen, Mijn kracht aan de bomen geven, Oneindig langs de hemel zweven.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De tijd tikt in sluimerstand dromen strelen de lakens met zandgestrooide zang mijn geest in een baan om de aarde nu terug de dampkring in de psyche keert zich om onder wordt boven zoals de onwetendheid bewustwording in haar greep houdt strekken armen zich uit in onmetelijke ruimte verdwenen is de greep vrijheid in twee werelden…

Wie zelf aandachtig wolken maakt, ervaart het verstrijken van de tijd. Wie rookt en in zijn wolken staart, proeft een smaak van eeuwigheid. Wie samen wolken blazen, scheppen rust en ruimte. Wie diepe rust beleven, beseffen wat vrede is, en wat gelukzaligheid.…

Alleen de eeuwige tragiek van de condition humaine vertelt mijn multifocale brein dat geen enkel ongekloond levend wezen der humanoïde primatensoort homo sapiens tussen dampkring en datumgrens tot in lengte der dagen en de jongste dag in deze wondere wereld der duizelingwekkend multidimensionale alzijdig audiovisueel panopticaleidoscopisch…

'schuilend onder het droppelend lover' met deze fraaie volzin van de jonge dichter Hans Lodeizen begon het destijds de weemoed van weleer die nooit verdween maar altijd hangen bleef in mijn persoonlijke dampkring de vasthoudendheid van melancholie die rondwaart als een onontdekte planeet in de ruimte die mijn wereld heet...…

Vandaag kwam gisteren opnieuw tot leven Als long time yesterday in yesteryear Een bomexplosie richtte mijn vizier Op toen, Melissekade Leidsche Rijn Voor mijn verdrongen geestesoog verschenen Castellum Hoge Woerd Heliomare De Dampkring Westerlengte Evenaar Monarchvlinder Partout en Pratumplaats De Réaumur Beaufort en Fahrenheit De Johanniterweg…

Aandachtig roken is meditatie. Sigaren roken is genieten.…

ik sta in oude sneeuw ver kijkend door twee lenzen de eeuw is nog jong ik sta op ijsklompen dichter bij de dampkring door minder storm gehinderd een holle spiegel wordt gestut in de rug vangt licht en buigt het naar mijn oog dat zich met nevelslierten verknoopt een as loopt naar het brandpunt als spinrag tussen schutter en roos stralen…

Ik word gezocht, een etmaal lang, In en rond de dampkring. De mist trekt op, En de deur van het café gaat open. Ik trek de kraag van mijn leren jas omhoog, En zie de vlag wapperen. Nog even en een harige folkie zingt Over huizen, haringen en hakmessen.…

Als barman heb ik best een mooi beroep: Men mag niet roken meer in mijn café, Want anders rook ik noodgedwongen mee; Dus staan de klanten rokend op de stoep. En zelf rook ik hierbinnen een sigaar. De kroeg is leeg, dus niemand maakt bezwaar.…

De lieden die het onheil onderzoeken Dat ik heb aangericht met mijn sigaar Ontdekken telkens weer een nieuw gevaar, Want wat doen zij mij ditmaal uit de doeken? Meeroken is ook heel erg ongezond Voor mijn konijn, mijn poesje en mijn hond.…

VW wou met een lage uitstoot pronken En speelde jarenlang behoorlijk vals De schadeclaims die volgen zijn niet mals De klanten zijn er -zeg maar- ingestonken Het aandeel op de Beurs wordt fijngestampt En op het hoofdkantoor klinkt luid: 'Verdammpt!'…