149 resultaten.
De zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Gelukkig werd zij door de deining
van de golven vlak voor de kustlijn,
weer teruggeworpen.
Zee maakt grote indruk
maar je moet wel op je hoede blijven.…
Zie, ik ben
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 260 Na het aanvankelijke
beuken en breken, sloeg
de deining van de angst
steeds zachter tegen de
mijn omhullende grenzen.
Hoewel ik me steeds weer verkijk
op eigen kracht, kom ik
steeds weer rechtop.…
Stille wateren
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 217 Mijn vreugde huppelt juichend
over de witte spetters van haar deining.
Ademloze stilte
in de schaduwzijde
van haar overkoepelende kracht
waarbij erosie
de ruwste parels verzacht.
In het donkere jou
omhels ik de stilte
in haar mooiste vormen.…
Luchtstroom, adem, wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Anima, Spiritus -
Ziel en geest die
Ten diepste in dit
Lichaam wonen en mij
Maken tot de mens
Die ik ben -
Worden geprikkeld door
Wind en lucht,
Gedachten ruimen met
De wind die waait uit
Het verkoelende oosten,
Bewegen mee met het ritme
Van mijn adem aangeblazen
Door de deining van de
Oneindige zee in het westen -
Windstilte…
LAIS CCCVI
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 60 Wij worden zee, de deining wordt haar zegen.…
dansen op het water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 274 ik was bijna vergeten
hoe het klinkt
als je bruisend
de kiezelstenen wast
de melodie de je zingt
ik was vergeten
het speelse klotsen
als je verstoppertje speelt
onder de overhangende rotsen
ik hou van je zeegroene kleur
de eeuwige deining, je zilte geur
laten we geen tijd verdoen
want het nu.... is zo later
ik wil dansen, dansen op het…
Verborgen schoonheid
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 475 Een waterweg van een dynamische fase
naar de vrijheid over golven van de zee
omarm je vertraagt kalm de deining
en hef ik het glas andermaal met rosé.…
Levensschip
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 Worstelend door woeste branding
kies ik ruimte naar wijde zee
trotserend golven en deining
soms wind tegen, dan weer mee.
Niet steeds vaart mijn schip zonder schade
maar krijgt in tegenwind dikwijls averij
meert op tijd aan, aan veilige kade
mijn navigator is steeds aan mijn zij.…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel
soms is zij grijs en ruw
met zware deining
een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer…
Verwijt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 287 Door deining immer meer weggedreven
Van gewild verwachte ongerijmdheden
Vloei ik over in een nooit gedacht tegendeel
Van een onontdekt verlangde wandeling
Die schijnt te gebeuren zonder beweging
Waarin alles passeert en aangeraakt
Wordt door mij en veranderd verder gaat
Zonder herinnerd of weergezien te worden.…
herfstzee
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 369 zo waait de wind
door sombere huizen
de lucht is te rauw
voor minnende verzen
hoor hoe huilt
de deur naar buiten
zoekt zonder spoor en in verval
een zacht gebed in kleine schelpen
elke dag, zo sterft het uur
volslagen blind door oude oogst
als vaag de hemel half bewolkt
boven het laatste zomerwoord
hoor hoe zwaar de deining schuimt…
Zapp-poëzie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 248 Je hebt goddank twee goede longen want
Een vrouw beminnen is
Fietsen op de Mont Ventoux
Nauw zichtbaar wiegen
In eindeloze deining
Door zolderramen langs de lucht bewegen
Langzaam over verdronken sterren varen
Traag door oneindig laagland gaan
Vliegen als een schaduw
Een vrouw beminnen is
Een daad van bevestiging
Van al de dingen…
Rond Oktober
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 stuifzand wringt
de jongste vloed uit het zwierige duin
stormachtige buien knijpen traag
het oude, zwakke licht uit de dagen
de eeuwige branding verslindt gulzig
vermaalt smeulende zomersporen tot schuim
een eindeloze en gapende leegte vult
de uit schemer opgetrokken herfstdagen
alles wat stranden steeds stempelt
sterft gestadig in de deining…
Waar vind ik mijn vrede toch?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 371 het slaat me van lieverlee,
van links naar rechts
en ik schipper
tussen wal en schip
en raak door scheurbuik,
van een wreedheid als deze,
bedlegerig en wens
te mogen blijven slapen soms
als ik het zou vatten
het verzuurt niet zeggen ze
maar mijn spieren
en deze deining
die aantrekt en
afstoot als eb
en vloed
moet ik jou laten gaan?…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Zover weg strandt de passie in herinnering
langs de kustlijn geschreven als teken
wat overspoelt door deining van weemoed.
Elk woord dat op cadans de poëzie erkent
door de melodie van onze favoriete band
dat tijdens het dagdromen mij aanmoedigt.…
het kleiner wordend wit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 377 ik zag kastelen
op het water
kaboutermensen
puntmutsten hun groet
het zag er zwart
van afscheidnemend velen
meeuwen krijsten
schor hun groet
water sloeg in deining
terug met golven
hoofden braken ze
maar argeloze voeten
werden nat bedolven
met een laatst
signaal de haven uit
de zee draagt langs
de pieren het kleiner…
Op zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De torenflat geeft wel de deining,
haar schip ligt veilig aan de ree.
Haar man deint wel gezellig mee.…
sporen lezen in het natte zand
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 502 ik ga je zien
kom uit de achtergrond
en kleur vandaag
met stralend licht
van weer ontmoeten
ik zal je groeten
met een warme kus
wees maar gerust
we gaan de wereld
buitensluiten
de tijd uitbuiten
die er is
ik heb je zo
intens gemist
ik zwem nog
in de uren
maar hoge golven
van het wachten
trekken aan mijn
krachten, de deining…
WIEGEND RUSTEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 340 Moe na lang spelen op het scheepsdek
ligt de kleine reiziger 's avonds
in zijn warme gerief'lijke hut
is zelf een spel tussen zee en hemel
lichte deining lokt kinderverbeelding
doet
de omringende zeemonsters
steeds dansend verdwijnen _ weer verschijnen
met open muilen toeschieten...…
Precursor
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Ik besta in het uur dat wacht
Handpalmen wuiven mij van verre toe
Mijn ogen reiken duizend ramen tegemoet
Schampen langs heuvels van gebalde pracht
Er ritselt water
in kleuren van gesmolten lood
Een deining smoort
tegen de veilige oeverrand
Het gouden licht
getuigt van een afwezige dood
Ik mompel duizend namen op voorhand
Rollende kiezels…
Neerlands bloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Oh Lage landen zo in nood
Wat ging er mis in het beleid
Regie en inzicht lijken kwijt
U zinkt, verdrinkt, u wacht de dood
Oh Lage Landen zo behept
Met poldervisie die niet werkt
Bij pandemieën u beperkt
Paniek, bezorgdheid, deining schept
Bent u het spoor een beetje bijster?…
Veerkracht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.177 Verdwaasd zie ik haar streven
Voorbij traan en schaamrood
Hoe zij doorgaat
Terwijl ik met armen en benen
Verknoopt raakt
In een verdoving
Omdat ik de mens in mij verloor
Houw ik haar uit de rots
Haar bekende gestalte
Door kwikzilver weerkaatst
Vervuld van deining
Keert zich af
Van mijn dagelijkse plek
En voorbij de drempel
Valt…
In vogelvlucht vertel ik jou
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 405 Mijn boot vaart door getijden
Golven van eb en vloed
Soms ben ik dorstig, is het zout
Dan weer eens echt bijzonder zoet
Het stille water kabbelt
Geeft rust zo om mij heen
Een beetje meer, met deining
Brengt mij dansende op het goede been
Het zijn haar bruisende golven
Die ervoor zorgen dat ik strand
Ik laat me graag verleiden…
Mijn schat
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 542 Het geruis van de deining tegen de kust.
Deze schat is een ervaring van het heelal.
Waar ik lichamelijk en mentaal van uitrust.
Mijn schat! Iedere blik die jij tot mij richt.
Is het juiste balans in de toon van de muziek.
Het genot om te zweven tussen hemel en aarde.
Daar waar de mooiste beleving is van akoestiek.…
een middag in de herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 in beeld
tegenover een regel zon
kruist een viaduct in de oorsprong
met auto's op zijn rug
een flits ramen beweegt
langs de hemelbrug
een kanaal duwt brede rimpels over
het water een lijnenschrift vandaag
gebruikt door een vrachtschip dat
een klare taal voor de boeg opschuimt
ik noem het wijde riet dat waadt
herfstbruin met de deining…
Overdenking
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 165 Soms is er nog wat deining,
een lichte rimpeling…
als mijn gedachten wijlen
bij een lieflijke herinnering.
De zeilen zijn gestreken,
mijn anker groot en klaar,
zuiver en helder is het licht,
de kust komt reeds in zicht.
Toch blijf ik nog wat varen,
mijn leven goed en stil.
Er zijn nog zoveel waat’ren,
die ik nog bevaren wil.…
Drijvende bijl
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.166 De zon komt met grote tegenzin
traag op over de koperen zee
dreigend drijft er een bijl mee
strandwaarts, op een flauwe deining
Slapende cipressen langs het strand
het vroege kind op het ontwakend zand
Bij een passerend scheepje ver van wal
gaat slordig een morgen overboord
of het ooit middag worden zal ?…
pure luxe van poëzie
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.153 woorden bouw ik zachtzinnig golvend om je heen
lettergreep voor lettergreep in deining van liefde
loods ik ze binnen in de haven van jouw naam
in dronken water dans ik met jou in turbulentie van wind
met passende letters in een vasthoudende cadans
drijven we verder in schrijven van geluk
spartelend verlangend zwemmen woorden
in…
Laat me
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 211 laat me laven aan
de gedichten van de wind
op eeuwigdurende deining
waar schoonheid zich bevind
laat me vliegen met
de zonnestralen over zee
naar verre landen witte stranden
deinen sierlijk golven mee
laat me inspireren door
de wolken hoog in de lucht
teken grote vogels op linnen
begeleid ze op hun vlucht
laat me zingen over
de ongeschreven…
Lichtend spel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 224 Vlammend schijnsel vanaf vroege morgen
over nevel en dauw ontsprongen
in straling en warme gloed
bij je weerspiegelende deining over golven
zit ik dromend te staren op het duin
waar water en licht de einder voedt
en in ritme van een eeuwige zang
de getijden naar de kusten voeren
de stem van het verlangen
droom van vele eeuwen een lokkende…