17868 resultaten.
Sluimerend ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 Ik voel me bevoorrecht,
angstwekkend kwetsbaar,
en wonderbaarlijk sterk
tegelijk , maar niet de
zwaartekracht maar een
zwaarmoedigheid verhindert
het vrije vliegen dan wel
het sluimerend gevaar van
angst, ik hoop die vleugels
te verliezen, voordat ik
zal worden afgewezen.…
sluimering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 404 Ik sluimer in
en sluip in mijn nachtelijke dromen
naar de wortels van het verleden
om hen te voeden met de kracht en de liefde van het heden.…
sluimer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 523 als vroege klaarte binnensijpelt
-voorspel tot de dag begint-
nestelt ze zich dieper in de lauwte van het bed,
de handen in de knusse warmte van haar schoot
waar sluimer van vertrouwd verlangen
weer vloeibaar wordt en zwelt tot aaibaarheid
wanneer een hand zich achteloos tot streling kromt,
en vingers traagzaam in beweging komen,
liefkozend…
Sluimeren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 in de sluimer
kus ik de zon
en strijk de lucht blauw
vanaf het palet
waarop kleuren zich
liefdevol vermengen
licht nog dieper kleurt
dan eergisteren
omarmen zonnestralen
mij zodra de droom
over jou langzaam
overgaat in alle dag…
Sluimer
poëzie
4.0 met 1 stemmen 296 En Sluimer daalt op vlinderwieken neer,
Met wuivend rijs, waaraan de druppen beven,
Die dauwend droom en zoet vergeten geven,
En zweeft in schaduw peinzend heen en weer.
En in mijn dolend hulkje, dat er glijdt
Langs 't kabblend zilver, zet hij zich; ik zie
Hem tederblikkend over mij gebogen.…
Tot zij brak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 ik las
de gedachten
in haar ogen
sluimerende
klachten in een
mild gedogen
de kleine trek
die dieper werd
in haar gezicht
een schaduw
vaak weggewuifd
door zon en licht
maar zorgen
drukten met
steeds meer gewicht
tot zij brak
haar spullen pakte
en mij de sleutel gaf
woorden konden
de stilte niet meer helen
die wij al…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Als een schim
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 834 ik schaduw droevig
langs bergen alleen
sluimer in de mist
dwaal rond
mijn geheimen dragend
gewond, mijn hartzeer
zwaar als steen
nachtwolken varen
van de hemel heen
waar het enkel stil is
mijn ziel vliegt uit
waadt in eenzaamheid
door een wolkenmeer verslonden
versmolten in het blauw
weent de aarde mij in
herinnering…
Kind van de rekening
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 227 soms wil ik schrijven over mijn gevoel
het komt ooit niet verder als denken
of alleen praten hoe ik mijzelf bedoel
immers je wilt zo graag delen
en aan ieder jezelf schenken
maar als sluimerende pijn
van de ander niet wordt gehoord
en ik enkel op eigen schaduw ben gericht
dan raakt het geven en nemen verstoord
worden wezenlijke banden ontwricht…
De schaduw van de dood
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.422 voortbewoog; -
Maar hand in hand, toen met zijn schaduwkleed
De brede vorm nabijsloop, zaten wij,
Gedachtig aan het spook, dat hard en wreed
Vaak mensen scheidt, hoe groot hun liefde zij;
Daar vlood het schijnsel heen, het was als gleed
De schaduw van de Dood langs ons voorbij.
---------------------------------------
Uit: 'Veertig gedichten…
SCHADUWEN VAN DE DOOD
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 178 Door godverlaten straten trekt de dood
even verlaten door de koude herfstwind
De wind huilt droevig diens grote nood
hij schreit luider dan een droevig kind
De dood werpt zijn schaduwen vooruit
als spoken dempen ze het laatste licht
Rillingen glijden over menig kille huid
angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht
De dood werpt blikken…
it takes a village (voor Marije)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 je sluimerende
zielenstrijd met de dood
in onze achteloze
buitenwereld kwetsen we
weten we niet van
vernedering of verlies
vergeten we om meer
naar elkaar uit te zien…
Betoverend ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 en gevaren
ben ik tot alles weer bereid, want er
bestaat geen verlies van tijd als
ik de onbekommerde zwaluwen volg
tot over de onbekende horizon
heen waar de sluimerende dood
nog ligt te slapen maar door het
ontwaken door de opkomende zon
moeiteloos wordt uitgesteld.…
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
Warme accenten vallen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 135 onder de hemel
in open luchtstromen
woorden reizen omhoog
als sluimerende schatten
voor het hart
teder groeit het licht
onverstoorbaar, wonderlijk
op vleugels van passie
de schoonheid ligt vrij
met mijn schaduw
van de vrouw-ziel
warme accenten vallen
de dageraad groeit met visie
dat waakt over de stappen
gekleurd, op levendige manier…
moeras
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.302 of nooit vergeten kan
maar wellicht ben ik het bangst
voor wanen en geweten
de dood die einde heet
en bezit zal nemen van…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Witte druppels
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 739 zijn ogen tintelen
maar achter die tinteling
sluimeren de schaduwen
die zijn aanzien bedreigen
als uitgestelde regen
elke vertraagde bui
grift nieuwe rimpels
in zijn verweerde gezicht
toch blijft zijn mond
meestal luchtig gebogen
schildert hij de zwartste letters
nog altijd zo licht mogelijk
talloze grijze nuances
weven zijn verhaal…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.590 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Belemmering
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 307 onbewust heb ik wel weet
van macht over materie
vertrouwend op die scheppingskracht
geef ik mij aan Morpheus over
in empirische twijfel echter
ligt reeds creatieve dood besloten
als een eeuwig zwarte nacht
vragend vrees ik voor de sluimering
en wat een mens daarmee vermag
hecht ik aan de rede
en zijn waan van overdag…
Slapeloos
poëzie
4.0 met 1 stemmen 323 Ach, waarom liet ik mijn broeder alleen,
Mijn tweelingbroeder de Dood,
Sluimeren wilde ik gaan tot hem heen,
Sluimeren zoet in zijn schoot.’
Zo weent hij en hult met wanhopig gebaar,
Met angstig vertrokkene mond,
Het vochte gelaat zich in 't ravenzwart haar,
Dat om zijn handen zich rondt.…
lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 ogen die dichtvallen
misschien jouw ogen
wie weet die van mij
een soort sluimer
die je overneemt
van de sluimerende ander
in de schemer van de kamer
op klaarlichte dag en buiten
stemmen van jonge dochters
in de eerste zon…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
Vuile voeten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.072 met een, "Val dood jij penozekop!…