Alle inzendingen over eenzaamheid OR verdriet OR hart

Zo teder en zo puur Puurheid in het verdriet In verdriet zo alleen Alleenstaande moederziel Moeder zijn is voor altijd En altijd blijft dit gat leeg Leeg is het hart van ons voortaan Vanaf nu is het hart verloren Verloren in verbijstering Verbijstering voor iedere ziel Allen rouwen voor het kindbestaan Door het leven van ons gestolen…

nergens plek voor verdriet, nergens is er troost, nergens kan ik mijn verdriet uiten, waarom moet ik dit nu voelen, waarom ben je nu bij me weg, waarom naar die ander, waarom niet naar mij, ik voel verdriet veel verdriet, eenzaam zit ik op een bankje, eenzaam loop ik over de straat, langzaam voel ik de regen naar beneden komen...…

Een traan glinstert eenzaam in mijn oog Glijdt over mijn wang Laat een pad achter Een eenzaam pad vol verdriet Het verdriet van jaren eenzaamheid Glijdt langs mijn neus en mond Streelt mijn kin en verdwijnt Ik zucht diep Het is voorbij…

In het binnenste van mijn hart, Zitten mijn vrienden opgeslagen. In een gaatje heel apart, zie ik ze langzaam vervagen. Maar als ik me eenzaam of verdrietig voel, staan ze meteen paraat. ben ik weer vrolijk bereiken ze hun doel, en dat is waar vriendschap om gaat.…

wanneer je zo gelukkig bent en niemand er is die mee wil leven je voelt je eenzaam... op een moment dat je denkt dat alles verkeerd loopt je voelt je eenzaam.... als je verdriet hebt dat niemand begrijpt je voelt je eenzaam... als je hart gebroken is en niemand die het weet hoe het voelt.......…

Roepende om hulp heel zacht, in mijn hart een plek van leegte en verdriet door de pijn en wanhoop; verloren in het doolhof van eenzaamheid.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

huis van eenzaamheid waar jouw liefde lag om te overleven jezelf te redden maar nu in het donker van de nacht rook en drink je meer dan je in jaren gedaan hebt vertroebel je je verdriet in een roes van onverschillig bestaan een schijn van zijn waarin je hart doorklopt killer dan voorheen je voelt het niet nog niet nog niet…

Over alle daken bloeit mijn bleke wake; alle sterren toe reikt ze, strak en moe. Baart dan alle bangen steeds een nieuw verlangen? Is dan alle vrees liefdes vrouwe en wees?... - Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Vaak voel ik mij eenzaam, alleen en verlaten. Vinden ze mij niet lief, of willen ze mij gewoon haten? Maar diep in mijn hart, ik weet het zeker. Daar ben ik gelukkig, daar is het beter. Ook in die van jou, is een plek. Die zich eenzaam voelt, misschien klinkt het gek. Maar om jou heen zijn mensen, die om jou geven.…

de bodem van ons hart, maakt dat de pijn die vaak de liefde geeft versmelt met de tranen van het eenzaam hart…

Met een hart vol verdriet loopt hij eenzaam over het strand. Denkend aan zijn liefde, nooit meer samen hand in hand. Hij denkt aan zijn engel, waar hij zo zielsveel van hield. Nu voelt hij enkel nog pijn, zijn leven ontzield. Met tranen in zijn ogen, kijkt hij omhoog naar de maan.…

Met een hart vol verdriet loopt hij eenzaam over het strand. Denkend aan zijn liefde, nooit meer samen hand in hand. Hij denkt aan zijn engel, waar hij zo zielsveel van hield. Nu voelt hij enkel nog pijn, zijn leven ontzield. Met tranen in zijn ogen, kijkt hij omhoog naar de maan.…

Eenzaam dwaalde ze door de stad Vluchtend voor de pijn in haar hart Kinderen speelden en lachten Langs haar wang liep een traan Eenzaam liep hij in de regen Vluchtend voor het verdriet in zijn hart Achter de wolken scheen de zon Langs zijn wang liep een traan Opeens zag ze het licht Haar ziel verwarmde zich met de zon…

Het ijle goud van de tempelbel dwarrelt op uit wierookstokjes en de eenzame bidsprinkhaan in mijn tuin murmelt het gebed van vele schedelblanke monniken. Hoe kan mijn hart zoveel schoonheid en verdriet bevatten en niet breken?…

Toen duisternis mij in het hart gleed zong de nacht mij naarstig zijn lied De eenzaamheid voelde kil en wreed en in mijn hart schreide het verdriet Wijl ‘t stille mij de keel dichtkneep zat ‘t duister vol van met onbekend Van de nacht gloeide de wurggreep waaraan ’t verlaten mens nooit went Waar klokgeluid het stille verbrak restte mij…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Eenzaamheid In je hele lichaam Deze leeuw brult elke dag Eenzaamheid Is een dolk in het hart Geen uitweg Voor je gedachten Geen zielsverwant Op je pad Eenzaamheid in het het bestaan Geeft elke dag Een traan Om het gevecht Met de leeuw Die brult in het hart Aan te gaan Eenzaamheid is pikzwart Eenzaamheid is hard…

Wanneer wolken, donker en wild drijven hoog boven je hoofd, de eenzaamheid niet meer te dragen is voor jou vertel het ...mij! Als stormen razen in je hart zeg het ...mij. Als onmacht je verdriet doet en je geen uitweg ziet kom dan even...bij mij! Als gure dagen, koud, nat en kil, je besluipen kom je dan warmen... bij mij...aan mij!…

Een eenzame traan uit stil starende ogen Gelijk een zee van verdriet.…

Alleen Ik haat het Tranen van eenzaamheid Tranen van verdriet Tranen die er zijn alleen dan…

Ik laat een traan van verdriet Er is niemand die het ziet Mijn pijn en mijn verdriet Ik voel het een ander niet Ik voel me eenzaam en alleen Ik heb helemaal niemand om mij heen Ik laat een traan van verdriet Er is helemaal niemand die het ziet…

Jij hebt mij immers verlaten Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels regen uit mijn ogen want mijn verdriet loert van dichtbij op de signalen van mijn onvermogen Zwarte eenzaamheid…

is niet van steen Nu zie ik haar niet meer aankomen Ik zie haar niet meer op straat En er is niemand die over haar praat Die blik in haar ogen Die meewarigheid De sympathie die ik voelde Op afstand bleef ik Al die tijd Maar ik wist van binnen Die kan zomaar verdwijnen In het niets Ondergegaan in eenzaamheid…