inloggen

Alle inzendingen over

13987 resultaten.

Sorteren op:

Gouden sprint

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 207
priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Goodbye Frank

netgedicht
2.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 58
liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Vurig pleidooi

snelsonnet
4.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 140
Ach, ik wil zon en strand en friet Het doet me niet zoveel als ik zo'n brand zie Ik vlieg gewoon naar Rhodos op vakantie Aan mijn kant van het eiland fikt het niet Evacueren weiger ik, geen zin Ik smeer me wel een keertje extra in…

Herfstoever

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 492
waterkant, zijn kromme benen het riet nog zomers, de lucht wat zoet weerspiegeling, wat ooit zijn leven was eenden kwetterend, brutale snaters motregen, een zuchtje wind handenwrijvend, glimlach lijkend wat dieper in de capuchon wenkbrauwen ernstig in zicht daar ligt de oude roeiboot dat zijn de roeispanen je kunt gaan varen het eiland…
mobar23 oktober 2008Lees meer…

Eiland tussen de bomen

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 129
Ik zie het eiland tussen de bomen liggen en denk aan vroeger, voor ik leefde en de glazen stolp begint zijn werk en daalt neer. Zij beschermt mijn hele zijn: als niemand ben ik afgesloten van de angst. Wil het uitschreeuwen, niemand hoort mij. Veilig achter het glas, men hoort mij niet.…
marina9 april 2009Lees meer…

de laatste van het eiland

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 130
Zo lang geleden al was het dat de eerste ver voor de anderen zijn eiland verliet, allen zijn hem een voor een achterna gegaan allen dezelfde weg. Overgebleven is er niemand meer op die ene na, alleen zijn huisje is nog bewoond verder is het eiland verlaten, leeg.…

Over alle daken

poëzie
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 597
Over alle daken bloeit mijn bleke wake; alle sterren toe reikt ze, strak en moe. Baart dan alle bangen steeds een nieuw verlangen? Is dan alle vrees liefdes vrouwe en wees?... - Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

Wolkers' wereld

hartenkreet
4.3 met 16 stemmen aantal keer bekeken 453
Eiland van vrijheid, blonde duinen, weidsheid, water, eenzaam struinen door oneindig ogend land. Vergezichten onder wolken die het hemelsblauw bevolken. Hollands paradijs op zand. Boerderijen, mooie luchten meeuwen schreeuwen, lange kust. Wolkers' wereld: niets te duchten dan de vrijheid en de rust.…
Zeni17 april 2012Lees meer…

Voorbijgaande Boten

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 170
De loef op het eiland Aan de kim reeds in zicht gekant krijgt de golven er bovenop Trekken thuis tegen de hamerende kop Wat een zwalpend afleggen opeens betekent Per strekkende meter van gezwoeg Want nagenoeg niet gerekend Was op windstreken voor de boeg En de stuurman's verbale granaten Die derhalve gramstorig exploderen In duizend…

Eilanden

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 285
ik nog geloven in een rozensprookje en wie betwijfeld dat als er niets meer is dat ons nog bindt dan slechts een vlag halfstok en voor ieder weer een eiland barstensvol van eenzaamheid.…

Na 1999

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 55
Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…
Max2 november 2022Lees meer…

Spreken met vader

gedicht
4.1 met 10 stemmen aantal keer bekeken 12.552
Gij zult niet eenzaam zijn, maar slapen slapen met sterren ’s avonds een onblusbaar vuur en, rond uw eiland, het traagstromend water. De bomen wuiven tijdeloos en ieder uur. Gij zult niet eenzaam zijn.…

licht

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 305
op een Scandinavisch scheer verkorrelt het bittere water eenzaam in een vliet, verkrampte lucht bokst tegen het licht en ligt erna zalig te wezen. ik ben het die geluk proeft en het helder weer meebrengt als lachende kinderogen. donker abrikozenhuid is het palmares van het badend eiland.…

briev an sintuklaas:

hartenkreet
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.817
Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
Peterdw.16 november 2007Lees meer…

To the point !

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 212
dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

DE EENVOUD VAN HET 'GOED'

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130
sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het intens verlatene

netgedicht
4.9 met 24 stemmen aantal keer bekeken 134
ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Stil

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 404
Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Eiland op eiland

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 733
Ik voel mij eiland op eiland vergeten beelden herschikken kinderlijke ogen opnieuw bouw ik kastelen van zand aan het water hoor gegiechel geschater meeuwengeschetter regengekletter plonsen en plenzen gekeuvel van mensen maar ik voel me eiland op eiland alleen met elementen herzie bewust mijn kinderogen naar huidige tijd in mijn volwassenheid…
Ina Sousa27 januari 2006Lees meer…

mag ik binnenkomen

netgedicht
2.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 106
mag ik binnenkomen in jouw begrensde wereld het eiland waar jij niet af kan maar waar ik naar toe kan zwemmen zelfs in het meest eenzame gedeelte van je bestaan ben jij iemand je bestaat zelfs uit velen dat geeft ruimte je kunt je niet onttrekken aan het leven je doet er altijd toe nooit ben je niemand mag ik naar…
J.Bakx19 april 2021Lees meer…

Eenzaamheid

hartenkreet
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 613
De knotwilg treurt zacht om het verlies van z'n maats ook hij is eenzaam…

Mandalika

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.185
Als 't leven op aarde opnieuw moest beginnen, Zou het niet zuiver blijven, allen op dit eenzame eiland? -------------------------------------- uit: Soleares II Islas (1933)…

De dichter is een koe

gedicht
4.3 met 64 stemmen aantal keer bekeken 17.433
Gras... en voorbij het grazen lig ik bij mijn vier poten mijn ogen te verbazen, omdat ik nu weer evengrote monden vol eet zonder te lopen, terwijl ik straks nog liep te eten, ik ben het zeker weer vergeten wat voor een dier ik ben - de sloten kaatsen mijn beeld wanneer ik drink, dan kijk ik naar mijn kop, en denk: hoe komt…

Mijn gevonden schatkist

hartenkreet
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.955
eenzaam te baden in zonovergotene lichtstralen wachtend op het moment dat eenzaamheid hem verlaat stralend kijk ik naar de bestemming waarvan mijn gevoel mij zegt dat er na een lange zoektocht naar het onbekende van mijn ik eindelijk een einde gaat komen met mijn schop in handen loop ik naar de grootste boom dat op het eiland staat…

Eenzaam .....

hartenkreet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 800
Eenzaam is alleen sociaal arm contact- gestoord Eenzaam is de mens waarvan 't woord niet wordt gehoord Eenzaam is 't kind op 't schoolplein in 'n hoek helemaal alleen Eenzaam is de muurbloem in de disco alle dansenden om haar heen Eenzaam zoveel mensen zo alleen toch zoveel mensen om hen heen…
metha22 juli 2003Lees meer…

ego sum

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 835
eigen mening de algemene norm vormt hij zich een cordon om het uitgeteerde lijf dat krijst om crematie welke ogen verdragen nog eenzaam op een eiland zijn schier reeds lang verdronken wappert het levend skelet met de flarden van zijn vel niemand die nog omkijkt naar het vernieuwde Atlantis als een bruistablet opgelost in de wereld geen…

Bij een leeggelopen waterfles

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 452
Overdag breng ik mijn woorden naar de zee, ze neemt ze aan geheimen van een eenzaam bestaan deelt ze en laat ze weer komen terug als hoopvolle dromen.…

Morgan

netgedicht
2.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 152
Orka Morgan is aan het eind van de middag na een rustige reis en zonder stress op het Canarische eiland Tenerife aangekomen.…
trawant29 november 2011Lees meer…

afscheid van Constant Nieuwenhuys

hartenkreet
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.483
werken aan z'n dromen Constant z'n eigen gang…

Onverwachte liefde

hartenkreet
2.0 met 50 stemmen aantal keer bekeken 3.545
Onverwacht kwam ik je tegen Op een warm exotisch eiland Nog nooit vloeide zoveel liefde door me heen Liefde die ik nog nooit had gekend Ik was niet meer verlegen En pakte je warme hand Onze eerste zoen liet me zweven Zweven naar de prachtige sterren Toen kwam het moment dat we zwegen Ik moest terug naar Nederland Terug naar de kou en eenzaamheid…
Naomi8 oktober 2002Lees meer…
Meer laden...