Alle inzendingen over fantasie OR bergen OR rotsen

Fantasie je wulpse vormen bewegen sierlijk op het ritme van jazz muziek je straalt van passie emotie en mystieke kracht je ogen grijpen vast verlamt blijf ik staren maar heupwiegend verdwijn je mijn gezichtsveld nabij ik blijf alleen … er rest mij enkel mijn wilde fantasie!…

enkel in mijn dromen zie ik de illusie, worden die gedachtes nieuw geboren, in een vrij onschuldige... fantasie!…

Ik zou sommige mensen, lieden Wel eens een harde klap willen verkopen Op d’r kont, op d’r bek Of op d’r smoel willen slaan Of erger d’r nek langzaam breken Zelfs morsdood willen schieten Maar ik beperk me tot die gedachten Alhoewel ik mentaal, zeer samenhangend sterk verbaal en langdurig tekeer kan gaan Ik schreeuw, gil, ik tier Het snot…

We hebben de bergen ... als gebuur. De sneeuw siert de rotsen, je zou denken, dat zelfs de wolken zouden botsen. Deze vleien zich zacht, tegen hun flank. Het is een samensmelting, van muziek zonder klank. Op die hoogte, in die zuivere lucht, is het lekker genieten, van een deugddoende vrucht.…

, rotsen en aarde toen wist ik het weer wat ik allemaal nog kon dragen 12/09/09…

Wit besneeuwde bergen, waar hij zijn oorsprong vond, klaterend, vol van zacht kristal de rotsen rond, vol van levenslust ruisend, dromend, tot een machtige rivier samenkomend. Vredig tot rustige stroom verheven, dan weer briesend door dooi omgeven, vloeit hij langs de oevers van het dal, rotsen omhelzend, polijstend na hun val.…

ik wist het vlakke land zee en openheid polders en het eindeloze strand ontdekte heuvels en rustieke dalen op mijn levensloop in jaren botste tegen rotsen bergen die met scherpe kammen wolken snijden aan de horizon zag ravijnen die het kleine van de mens vergrootten door de angst van het begraven zijn ken het magnifieke vergezicht…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

Als ik dan hier mijmerend zit krijg ik een goed gevoel mijn wensen worden steeds vervuld mijn gedachten zijn in nevelen gehuld al dwalend ga ik over bergen heen ik zie veel rotsen dus veel steen ik voel ineens daar moet ik heen het is een panoramapunt, kijk om mij heen al kijkend zie ik vergezicht voel een heel intens gedicht vol weemoed…

Fantasie Is veelomvattend Fantasie Is verruiming van de geest Is het grote hoofd Met het ronde aura Fantasie Is kleurig Zonder fantasie Is het leven treurig Zonder fantasie Is er geen harmonie Harmonie Tussen alle tegenstellingen Het leven is groot De fantasie van de mens is enorm De geest Bevat vruchten Waardoor je van het echte leven…

Liefde is niet verplicht alleen maar lief, zeggen ze als je ruig en zacht maar in evenwicht houdt en je fantasie gebruikt Wij doen dat wij houden van fantastische films met een beetje horror diepe kloven, hoge bergen het fijne smeken naar meer meer, naar een happy end Wij zijn aardig en zacht zeggen ze, dat zijn we ook maar thuis…

Ik heb veel fantasie Heel veel fantasie Maar nog meer Werkelijkheid Wrange werkelijkheid Het verschil tussen fantasie en werkelijkheid Ken ik natuurlijk als een natuurlijke En draag ik al mijn hele leven mee Fantasie is voor mij overleven!…

De zon der nacht kwam uit de bergen klimmen, En zoomt met zilver de afgedoolde wolken: Het water wentelt ze in zijn blanke kolken, En doet ze in kabbelende rimpels glimmen; Door 't glanzend bergwoud dolen doffe schimmen, Die, slank en trillend, bos en berg bevolken...…

fantasie klimmen want, de zon wil ik kussen en de wereld… beminnen!…

in verlangen naar de bergen - om het even waar - zie ik kille rotsen staan die naakte stenen baren door de hete zon, vrieskou en het snijdend water. aan hun koude tenen op de hellende morene nader ik schuchter een boreling en klop voorzichtig aan. hij opent zijn stenen bemanteling zo kan ik binnengaan.…

en route naar klaarheid is trappen op en trappen af het lijkt zoeken doch men wordt geleid ook berg op en berg af het gaat zoals het behoort in wezen met blinddoek als bril en uitzicht op dichte mist men ademt enkel wijl men zonder hengel naar toekomst vist de gedrevenheid is als de mens rennend roepend het hart smachtend naar d'enkel…

Mijn fantasie verandert in een hel, mijn gedachtes zijn dan een gekwel. In mijn fantasie voel ik me goed. Maar dan realiseer ik me, dat fantasie er in de realiteit niets toe doet.…

Laat mijn fantasie Een fantasie zijn De werkelijkheid Snoept, Van wat slechts In mijn dromen bestaat Gesuikerde waanbeelden Vormen mijn fundament Wat niet sterker is Dan welk kaartenhuis dan ook Laat de storm van werkelijkheid Mijn kaartenhuis van fantasie passeren Geef mijn fantasie een kans…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

er waren bergen met witte dorpen en altijd een weg die kronkelde naar zee hoog proefden wij de hanen in stilte een stoofpot aubergine eelt op de handen er waren stranden met rotsen en stenen het hete zand wij dronken wijn uit gekoelde glazen en altijd rook het naar afscheid op rechte stoelen aan een tafel ergens een plein in een hart…

koninkrijk van bontkragen en vistuig vulkanen houden in de berg siësta poollucht snijdt diep in kieren en spleten sporadisch vloeit er bloed.…

geef mij het vergezicht bergen die beklommen zijn ravijnen rotsen scherpe kammen zonder middelen met blote handen ik wil de wereld aan mijn voeten zien geef mij horizonnen oceanen die bevaren zijn zeeën engten en rivieren met schepen groot en klein ik wil verten in mijn blikken zien geef mij liefde verdrinken in je ogen het zachte kussen…

het water slaat schuimig de glimmende puntige keien van de rotsen, hongerige meeuwen vliegen voorbij boven de onwankelbare bergen de rode stekende en de barmhartige liefdevolle witte zon tot de einder de zilveren golfjes verlicht het hoopvol vergezicht met 't hemelicht op blauwe zeeën opgenomen in de zuivere lucht met balsem van de genezende…

mijn jas die past maar net schudt de wind aan panden beven binnendijkse landen blijven buien waterdicht ik breek rotsen splijt de bergen jaag met grof geweld massa's water door de perken tot de kruin van jonge berken ik barst van energie maar moet zo af en toe meanderen de richting iets veranderen door jouw granieten wil ik vloedgolf…

De reuze Drentse keien liggen verspreid in nette tuinen of woeste heidevelden, moeten telkens het kinderspel ontgelden, kennen vrolijk geklauter bij felle strijd. Kloeke rovers hebben zich juist bevrijd van sterke wachters, gaan als trotse helden naar hun woonhol, waar ze reeds rijke buit telden. Worden oergraven door de jeugd ontwijd? Eens…

heb je adem weer gevoeld je handen lieten me het uitzicht zien verdwaalde rotsen en een schrale boom zijn takken door de wind verwezen helling is de tegentijd regen loogt tot soberheid rondt de rots in windgetij dwingt de berg zich te kleinen leven jaagt in ijle lucht vrijt haar kale strijd onder de blote hemel sterren…

bomen dwalen in het bos stammen worden opgeslokt verdwijnen in het groen ze dragen zon en duizend kleuren uit de tijd van toen stenen breken los markeren vage wegen de rotsen zijn nog jong en niet gebarsten van het ijs of gladgeslepen door de regen je wilt voorbij het bos en met de bergen heersen je ziet de bodem komen hebt pijn…

Rood zijn Akashiro's rotsen.…