Alle inzendingen over fossiel

ik leg je weer neer in mijn droom zodat we niet ontluisteren of verzaken in een maaltijd gelijkend op honger, op geannuleerde genade als voorzetsel buiten zinnen laten we de volheid van hunkering doorgronden laten we afwijken van stoepranden, elk fossiel kun je ontkalken samen gaan we bestaan om werelden in kaart te brengen sta…

gedachten kuste ik je lippen zacht, als waren ze van fluweel Hoe jij mij ooit kon ontglippen, kon ruilen voor je luchtkasteel Tegen oude eiken zacht praten om hen vragen over mijn schat Hoe wij hier toen samen zaten, elkaar intens hebben liefgehad Eens dat de donkere nacht viel viel de stilte der duisternis mee Nu rest van destijds een fossiel…

dit duurt nog voort, deze lijn de cyclus, de spiraal van adem en herhaling zolang het weke weefsel zich haastig versteent tot fossiel met vlakke facetten de verse stilte moet nog verkalken avondlicht moet nog doven we moeten ons verliezen, onwrikbaar vergruizen, langs bospaden en melkwegen verdwalen, thuiskomen bij nacht, roerloos verstillen…

Wie klaagt de wereld is te vol raad ik een enkeltje Zuid-Afrika te boeken waar ze kleintjes onze herkomst zoeken in een oude hyenadrol In de Gladysvale-grot vonden archeologen roerend in fossiele poep vijf homo helmeï haren nu hun scoop Nu worden wij opgewonden Schubben sprekend die van ons haar worden tweehonderdduizend jaar geschat bij…

Monddood voorbij Versteende tranen Op wangen Gebeeldhouwd Gevangen Fossiele roos. Te be- en in te ademen Ten diepste Tot zij zich Openbaart* Roos op termijn. Tenslotte Gruistranen. Wind. Weg Tranen. Nat Herboren Heerlijk bad Napijn.…

Vonken reinigen de loop van mijn fossiele natuur als ik doelloos rondzwierf om keien naar de top te sjouwen, kan ik op mijn dromen bouwen zonder mij te laten boeten ? Blijft de horizon gelijk, zonder haar stappen te tellen?…

Fossiel gelaagd steen zover zijn stem kan dragen. over eindigheid heen. Hoop plaatst de dagen op de tijdswieken van stilte, ook voor onbevoegden. Uit het bundeltje: " Ook toegang voor onbevoegden " Pama…

Wat er van je overbleef, juist nu wat zo nadrukkelijk uit was op groei, deel van schedel met gewei, zo jongensachtig uitdraagt: 'Waar is de rest gebleven? (Ik ben niet stout, ik wil spelen!), juist alles waaraan je zoveel plezier beleefde - de ogen wendbaar, het neusje spits, de pootjes gek op gras, rug, om voldaan op uit te…

Op Selvagem Grande eiland Waar Darwin in quarantaine was gestrand klom een paleontoloog mee aan de hand hoog over keien los op zand Voor de lachers aan zijn kant ging hij plat hoog aan de steile wand door gevoelens voor een ei overmand kuiken vloog uit schaal nog in stand Is zo’n fossiel al niet bepaald courant Zijn kleindochter op El…

Dus voorgoed nee is je antwoord op mijn nederige oproep om nog iets van de geleden schade in te halen, het zal allemaal wel, ik ken je niet meer, ik ben je al veel eerder kwijtgeraakt, je bent andere werelden ingedoken en mij allang vergeten, tot fossiel verklaard.…

Fossiele schelpdieren drogen op het strand. Galop in kalkstenen lasso's. Ik heb ze eerder gezien. Bij jou, glanzend in de graal van de filosofen. Tunnels naar het huis van de verbeelding, spiegels van de zoektocht. Kijk mijn vriend, dat wat we gemeen hebben, is wat we ontberen.…

Allegaren van ontuig komen ontuchtig bloedspillen Omdat ze een Gouden Horde herwerken willen Alle perken te buiten gaand en caustisch Ledigen ze oereeuwig in het onvulbaar Faustisch vat Aan onze klompen voelen we de goesting in de harem Hostiele hellebaarden zo verwoestend als wat Vellen op ons smulpapend kruisvaren Fossiele Turkooise kromzwaarden…

Struikelend sleep ik door kwade dromen onverklaarbare mist naar een nieuwe tijd van dode bomen en versteende mensen binnenin een fossielen bos onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open van motregen, dat viel in de ochtend voor mijn gevoel alreeds expres gesloten tussen mens en de natuur binnen het eeuwigdurende gedruis blijf ik abrupt hangen…

Fossiele plannen worden omgesmolten in mijn nieuwe smelterij. Archivarissen slaan gebeurtenissen op in mijn slapende archieven. Wat ik me niet meer herinneren wil, wordt versnipperd in oude molens, die rusteloos blijven malen. 's Nachts gaat al dat werken dóór. Nachten zijn bedoeld om te slapen. Geen gedoe, rust is wat ik wil.…

. ------------------------------------------- haren: scherpen kienspaan: fossiel hout…

De laffe traliehand van fossiel machtsvertoon grijpt het lied bij de keel en de papiermolens draaien onverbiddelijk en snel. In de leegte van zijn huis schrijft niemand zijn lied de dichter schrijft de waarheid anders schrijft hij niet. ------------------------------------------- uit: 'Vrijheid hoe maak je het?…

Met tijd meegaan voor 'n welvaart- structuur, maar fossiel denken valt terug op stokoud woestijn cultuur; het oude afleggen raakt machthebbers pijnlijk in status en eigenheid, ze zijn niet tot vernieuwing bereid.…

Baas Blatter behoort tot het soort fossielen, dat niet in een museum moet worden bewaard, maar het veld af moet met een dieprode kaart en horden woedende fans op de hielen. Doch Koning Sepp lacht om ieder relletje Ach, zeur niet zo! Het is maar een spelletje!…

Niet zal ik meemaken: het opraken van de fossiele brandstoffen, het zo hoog zetten van de planeetthermostaat dat de gevolgen een grootse, groteske, gruwelijke gedaante aannemen. Als een vis door de mazen van het net ben ik ertussen geglipt. Dank. Dank. Dank o godin van het toeval.…

Vonken reinigen de wedloop van een fossiele natuur als ik doelloos dans rond mooiste keien van de top , al het slechts het kleinste deel van de berg wat ik zie, kan ik daarop de dromen projecteren zonder mij te laten boeten ? Blijft de horizon gelijk, zonder achterom te kijken?…

zijn mensenmonden die het zout in blauwe oceanen proeven, zilte golven uit een archetypisch verleden waarin we ons veilig wanen, worden blik en ethische doel steeds vager, herkauwt het heden zich roestig tot brij, scharniert de tijd alsmaar trager,in de vastgelopen mechaniek met gelijke averij, een noodzaak om te blijven boren, verder dan de fossiele…

Ze ligt daar zo stil In een gekoelde kamer ritselt het vouwen van gekreukte lakens Een laatste blik wordt geworpen op de tijd die voort kruipt in een sfeer van breekbaarheid Voor anderen, onbekende gezichten sieren de ruimte om haar heen Fossiele gestalten die als verlate herinneringen voorbij schuifelen geven pas voor even Ze…

Op helder kiezelzand rust mijn rug boven mij het nimmer stilstaand water wegglijdend naar straks en later hier vind ik de fossielen terug de herinneringen van weleer van stroomopwaarts en het gletsjermeer Aan het oppervlak spiegelt het beeld van daagse oevertaferelen oorlogen en kinderspelen een schilder die het riet penseelt in de koele…

Een mager kerkje staat middeleeuws te peinzen ontdaan van ereschuld broos als eierschaal gebroken wit gebarsten muren in granieten trance als een fossielen oester als parel in ballance verweven in de gouden handpalm van een geduldig dal.…

is aeonen geleden dat de hemel tot de aarde sprak dat de wind land en water brak in zeven zeeën in een uitbarsting van hevige weeën dat ieder elkaars taal verstond en Orion de Schorpioen verslond Zo is de tijd vergleden lichtjaren verder naar het heden Er woekert flora uit oeroude zaden verspreid door weer en wind die men op fossielen…

Op het speelplein van de steden en de dorpen wordt de voorspelbare eindigheid uitgewist, gedenktekens van de oude tijd, ook die van wanhoop en extase, tranen lekken uit werelds ogen door scheurtjes van de dageraad, schudt aan de magere stammen van de levensboom tegenspoed kerft zich in stenen, voorspoed als fossiel als die de glans van…

ijzeren garnalenkotter de bank nadert, dichter, luider en nog dichterbij gromt de dieselmotor, stampend, stinkend, snijdend, diep in het wad schroevend, teerlauwe zeesla verlept, zeekraal raakt verslingerd, de kronkelige zagers en donkerblauwe wadpieren duiken diepst mogelijk weg in sterk, beschermend, zuigend zand, op de oude plaat zingen fossiele…

Een web gesponnen uit niets, fossiel van fijn geschreven gruis als dank, te zien wie ik was of ooit zou worden, een multicultureel tapijt wat verder rolt.…

verder krimpen Oorlog de enige optie lijkt Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt Oceanen langzaam, maar sterven Vliegt de wereld, maar zeker achteruit In een tempo geenszins bij te benen Valt binnenkort niets meer op te pimpen Gaat al het mooie verdwijnen, blijkt Wij moeten als mensheid werken als paarden Met alle hoofden zonder fossiel…

Er is een tentoonstelling over antropologie, vitrines vol oude gefossiliseerde beenderen, de skeletten staren met bewondering naar de fossielen die het eeuwige bestaan bereikt hebben. Ik was ‘n bange getuige omdat ik mijzelf per abuis had ingesloten, ik heb het niemand verteld, men zal mij niet geloven.…