123 resultaten.
Een Ierse Cocotte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 180 Zwakte
De gerimpelde lach
Die stoïcijnse blik
De held op sokken
Die zeven kleuren kakte
Repoussoir*
Mensen, dieren op de vlucht
Grote blokken. Van steen
Beschouwingen; inzicht
Eén apocalyptisch
Enorme kathedraal
En een flinke reus
Een Goliath die verplicht.…
Handje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 696 Een klein mollig
roze handje
Naar een oud
Gerimpeld en gevlekt
Uitgestrekt...…
HANDEN
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 679 Jouw handen, gerimpeld en zacht
neem ik voorzichtig in de mijne
ik streel ze met liefde en
leg ze dan in de zijne.
Vier handen, gerimpeld en oud
hebben altijd liefde gegeven
gewerkt tot het eind
gezwoegd in het leven.
Handen die groot hebben gebracht
die met liefde ons streelden
handen die tederheid brachten
en alles samen deelden.…
Oud??
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 439 Grijs en gebogen,
Gerimpeld en oud.
Zie laat haar praten,
Een schatkamer vól goud!…
NAJAARSTROTS
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 309 Het ruige herfstbos,
vol dooreengeweven loof,
heeft kunstig aanzien
van oude, gerimpelde,
maar smakelijke appels.…
Gerimpelde handen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 208 Ik heb met mijn slanke, iele vingers
hele bomen aangesleept en hen met een zaag
versneden en daarna met een bijl gehakt
tot bruikbare blokken open haardhout
Ik heb hele akkers omgespit met ijzeren spaden
en de blaren op mijn handen in jenever gedept
ik heb met diezelfde handen mooie tekeningen gemaakt,
knopen aangenaaid, vele bladzijden van…
Selfie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 345 Je voorhoofd in vieren
gestreken, gevouwen,
gerimpeld, geplooid.
Wanhoop, verbeelding,
berusting, overleving.
Een kwart negatief
van je spiegelbeeld
ben je niet zelf.…
pas dan --onbekende psalm--
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 608 pas dan
als Gij mijn verweerde hand;
gerimpeld
met aderen beslagen
ontvangt
in de rust van uw schoot
aanvaardt
Gij mijn zware dagen…
Fruitige dissonant
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 123 Zo'n gerimpeld appeltje met een beurs
plekje zo hier en daar, ligt op
een fruitschaal als het onuitgesproken
gebaar een miskend geschenk te zijn
van moeder aarde; dat geen genade meer
vindt op grond van de menselijke
esthetische waarden.…
In beelden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 705 ervaar de beelden
die ik houw
uit diepe lagen
voel je ook
de zwaarte van
gerimpelde gelaten?
vooral die uit
doodsangst praten
en geen speeksel voor
de tong kunnen vragen…
Met de souplesse van gerimpeld fruit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 Hier gonst de ochtend
het licht dat ogen vult
waarin de slaap nog sluimert
Overrijp ligt het fruit
in de koperen schalen
van de tijd
De dag glanst nog onwennig
op beslagen ruiten
en in een oogwenk bonst het hart
de nacht vaarwel
Voorbij zijn ook de late uurtjes
de ontkurkte flessen
het eindige naspel
De dagen raken versleten…
Gebroken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.396 Het steegje loopt
een beetje krom
net als jij
huisjes, klein,
gerimpeld als
oude handen
zomaar een
steegje
doodlopend,
keitjes
gebroken
door de tijd…
Zo graag liet ik je lachen!
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 425 Zo graag nam ik je mee, naar een leuke plaats,
zo graag toverde ik een lach op je gerimpelde gelaat,
zo graag, liet ik je eten wat je wou,
chocolade of dozen koekjes je pikte ze gauw.
Zo graag mensen in de maling nemen,
lachen om de gekste dingen, zo graag.…
Kinderverdriet
gedicht
2.0 met 104 stemmen 15.383 het kind was binnen de ramen
een volle dag
bevroren verlokken
vielen wezenloos
van een grauw palet
toen de dag gerimpeld werd
kwam het kind buiten
en huilde
omdat er geen sneeuw meer lag
----------------------------------------
uit: 'Het Albanese Wonderkind', 1991.…
jij
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.671 sluimerde sliep nog
beschermd onder dons
je bollige lijfje
geplooid
rijpte je wakker
je vruchtvlees gezond
zwanger met toekomst
getooid
buigt straks je hoofd neer
gerimpeld maar taai
in lijnen van leven
gelooid…
Drie september 1974
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.418 daar lag je dan in mijn armen
een klein rood gerimpeld ( nog) manneke
van zeven en een half pond
niet te geloven
dat het nu alweer
vijfendertig jaar geleden is
bijna twee meter
schoon aan de haak
proficiat zoon
ik ben trots op je
mama…
oud en wijs
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 273 het striemt, knelt en schrijnt
vertwijfeld zet ze thee
doet ze de was, gaat ze naar de wc
krakkemikkige knie, bandage
volgelopen enkels, ellendige bagage
oud en wijs
gerimpeld en grijs
weet ze
dat de pijn niet meer verdwijnt…
De zwerver
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 337 Het is grijs en grauw
de daken schreeuwen het uit
het is een zwerver die fluit
voor hem is de lucht blauw
ik voel de regen
ik word koud
ik voel de regen
ik ben gerimpeld en oud
het is de zwerver die fluit
achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon
ik wou dat ik dat kon.…
Ik ben gekropen in jouw huid
gedicht
3.0 met 69 stemmen 18.226 Ik ben gekropen in jouw huid,
gerimpeld en gebogen,
mijn jaren ver vooruit,
keek ik met jouw ogen,
leefde ik jouw leven.
Je zou mij nooit vergeven,
wanneer ik opeens verdween
en als mijzelf verscheen.
---------------------------------------------
uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…
Witte Zachte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 692 Witte zachte
blauwe Hemel
op Aarde
Blanke
schoonheid
maagdelijk
beroerd
betreden
Glad
gerimpeld
in de Wind
Striemen
van de Helm
Huid van
Moeder Aarde
Stort me op
haar
Ontvang mijn tranen
Ontvang mijn vuur
Ontvang mijn liefde…
nooit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 902 nooit zou hij zich overgeven,
nooit
zijn kroon bebloed
zijn troon verwoest
zijn kasteel van gerimpelde stenen, in
vuur en vlam.
maar hoog in de lucht, waar
kometen zich misdroegen,
en draken doolden,
hield hij zijn zwaard.
tot,
zijn koningshart werd doorboord
en zijn moed bezweek
allemaal om haar.…
blijvende waarde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 559 in mijn dorp
van zure
druiven
zoekt men
de blanke pit
onder de zoete
blauwen,
die doorgaans
slechts in een
gerimpelde
oude zit
op de kale
bank rond
de oude olm
sterft hij
en valt op
moeder aarde,
deze gerijpte
mens met
zijn blijvende
waarde…
In de lente
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 322 in de lente
van het achterland
rijpen nog steeds
zoete druiven
al dragen ze
een gerimpeld vlies
en lijken stram
om in wind te wuiven
ze kennen nog vaak
twinkelende ogen
en hun harten worden
soms goudgerand
omdat ondanks
ongrijpbaar verlies
tedere mildheid groeit
in dragend mededogen…
Toekomsteinde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 570 Je denkt
ik heb het al
in handen
Het grote gat
onder het teken
van de vraag
Maar het glipt
onzeker glijdend
richting duisternis
De toekomst wacht
wijd open
en vol vragen
Onvoltooide brand
van liefde
en van wonden
Ouderdom fronst
gerimpeld
zonder tanden
Onvermijdelijke dood
het einde
van het aanstaande…
Onze oma
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 5.424 Mooi gerimpeld, nog niet echt grijs.
Ogen die glimmen, oud en wijs.
Wijsheid van de jaren,
die niet altijd even makkelijk waren.
Net mantelpak, wat gouden sieraden.
op de salontafel, wat damesbladen.
In het midden een pot drop,
en voor je een halfvolle theekop.
Ze gaat rond met chocola.
Dit is nu typisch onze oma.…
Parkieten in een kooitje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 263 Twee oude mensen
een man en een vrouw
gerimpeld door de jaren
maar die elkaar nog steeds de liefde verklaren
op de vloer een oude krant
die hun vertelt wat er jaren terug
gebeurd is in het land
ze kijken elkaar aan
kijken naar beneden
als parkieten in een kooitje
en weten
wat hun nog rest
is al lang geleden.…
jeugd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 176 verdwaald in donker licht
zoek ik mijn vertrouwd gezicht
wat bij klaarte niet meer lukt
jong en fris zijn weg voor goed
op reis met tijd, zo snel
bewijzen zijn er wel
als ik zie, mijn gerimpeld vel !…
weerslag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 daar is het licht
dat steen voor steen de straat beklimt
water beschijnt en druppel na druppel
verdwijnt het zicht op de put
elk hoofd weerspiegelt
als een gerimpelde Narcissus
voordat zij steels verdrinken in zichzelf
en sleets gezichten omranden
daar verliezen wapperende bladeren
hun kleuren in handen
die het venster bestieren…
Robots
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 37 Peppermint robotics heten ze
‘k Denk dan terug aan de bladblazers rondom onze vliegzalen,
‘k zag daarbij een oude man met bezem lopen,
gaf hem compliment
in zijn verweerde gerimpelde gezicht
Ook hij vond het nix…
Groninger monnik
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 244 verkleurd en gerimpeld is de leren huid,
diepzwart de letters, met inkt geschreven,
waarom zou ik de bladeren perkamenten,
waarom zou ik mijn vinger laten strelen
langs een geliefd, vurig fragment,citaat?
waarom?…