95 resultaten.
infanticide
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 148 de waanzin
was voelbaar
zwaarden hadden honger
gerecht of ongerecht,
die moest gestild worden
als instrument
van een verwrongen brein
misleid?
of voerden ze juist
Gods Salomons Oordeel uit?
onreine geesten
gescheiden van goddelijkheid
zouden wij anders
het verschil niet weten?
was dat, als zondvloed
de prijs?…
Scharreltijd
netgedicht
4.0 met 178 stemmen 39 duiven aan
de overkant
rustig naast
elkaar zittend
op de dakrand
wachtend op
de gulle hand
die voer strooit
op straat kijkend
en koerend loeren
naar het zo
bekende gebaar
in glijvlucht
naar beneden
waar heden
hen toelacht
ieder op zijn beurt
zonder schreeuw
en gepik naar elkaar
scharreltijd
is aangebroken
honger is gestild…
Kleurrijk onervaren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 86 mijn ogen lachen
handen zijn open
ik ben klaar om
naar jou te vliegen
te landen op
het heerlijke groen
van ontvangen na een
nooit gestild verlangen
niemand heeft
de regie het decor is
kleurrijk onervaren
zonder emoties te sparen
nog spelen we het
kinderlijk volwassen zijn
dat intens plezier voelen
wij in het leven hier
zo…
woordloos van verlaten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 781 ik zag de ogen
van de schreeuw
haar blikken woordloos
van verlaten
de laatste stap
brak af
bewegingloos
ervaarde ik
haar zwijgend praten
een mokerslag
die mijn gevoelens
niet ontzag
die mij verwondde
tot in de
diepste gronden
maar ik loop door
nee struikel over al
die sprakeloze monden
vol aangeprate zonden
door schuld gestild…
Mount Neverrest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Een stroom toeristen waagde zich
Omhoog naar de Mount Everest
Hun honger moest en zou gestild
De top bereikt, hun dorst gelest
Het is een sprookje, nee geen wens
Een waaghalsmythe, een legende
Weggelegd niet voor de mens
Een nachtmerrie, een brok ellende
Een durfal komt niet altijd boven
Hapert op de hellingbaan
Ach wees die piek maar…
Herfst
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 237 Een boom gestild
verkleurd verschiet
verdriet achter de huizen
buigt eenzaam met de wind
geef hem die hand, mijn vriend
en tracht onachtzaam
mee te zaaien
deze droeve melancholie
heel af en toe
tussen het zwerven
het is nu voorbij
de grote trouw
blijft behaaglijk
binnenshuis
waar haardvuur knettert
en weer een jaar
bedachtzaam wordt…
Stilverlaten
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 682 Zoveel gedachten en hartzeer
onbevangenheid verstoord
Liefde brandend als een zweer
Vlinders langzaam uitgemoord
Zoveel energie in jou gestoken
maar blijven geloven steeds weer
De honger naar jou nooit gestild
vol hoop en verlangen elke keer
Zoveel tranen om jou gelaten
duizenden dingen uit liefde gedaan
Nu ligt mijn hart daar stilverlaten…
kus me vandaag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 757 verwaai de gedachten
de rook en drank
de stank van vervelen
de zon is net op
het licht is nog jong
ze schijnt al heel zacht
door wat nevels en breekt
de gesluierde nacht
de dag is voor ons
verbinding met morgen
een gift van de tijd
handenvol uren in
gebruik zonder spijt
kus me vandaag
de honger van gisteren
is nog lang niet gestild…
de motor
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.094 wat zou ik graag jouw tweewieler willen zijn
bereden over duizend wegen
vol gas toer je op me los
'k voel me aan de wereld ontstegen
schuin voer je mij door bochten
volledig -under control- zoals jij wilt
ik voel me heerlijk tussen jouw benen
leef je uit tot je honger is gestild
en laat me dan op adem komen
met wat benzine en wat rust…
rí-tá-rí-tá-rí-tá
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 978 het is stil
in april
niemand weet
waar de vogels blijven
sommige zijn opgenomen
op cd’s video’s
te horen uit openstaande ramen
van vermoedelijk
gestilde medelanders
de papegaai van blijdorp
die van rí-tá-rí-tá-rí-tá-rí-tá
is ook al uitgevogeld
naar men zegt
verdonkeremaand
voor het land van herkomst
alleen de spreeuw in lemmer…
Rupsje Nooitgenoeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 554 Van dat hupsend en vinnig venijn
dat als vraatzuchtig rupsje nooitgenoeg
haar cocon beklemmend om mij sloeg
lijkt de honger nooit gestild te zijn.
Verstand nipt weer van appetijtelijk azijn
als een groen blaadje slaat het zich voor de kop
verdoofd als ik alles gelaten verkrop
het verlangen krijgt men toch niet klein.…
Een duinpan
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.897 Niets werd gestild.
En door de regen terug naar
huis. Verdreven. De kust
was onveilig geworden.
--------------------------
uit: 'Kindsbeen', 1995.…
Zzzzzoep
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 467 ik loop met honger langs de kast
begerig zijn mijn blikken
daar ... die voorste op de rij
ja, die past perfect bij mij
dan kleed ik haar langzaam uit
stevig is ze, Rubens-rond
haast de ideale bruid
ik verwarm haar
roer haar ziel
tot zij bijna koken gaat
en ik lust haar graag
als de lusten zijn gestild
(de liefde ging weer door de…
Oneindig verlangen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 393 jouw overgave, jouw goddelijke mannelijkheid,
een oneindig verhaal,
eeuwigdurend, lijdend, smachtend, gevangen,
verlos me,
bemin mij tot ik niet meer weet
wie ik ooit was
voordat jij
mij wakker kuste, donkere prins
op een gebroken paard, verguisde jager
met een hart bezwaard,
bevrijd me, neem me mee
naar jouw vuur, jouw nooit gestilde…
GENIET VAN ELKAAR
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.997 Vertel elkaar je geheimen
zeg precies wat je wilt
geef je over aan de liefde
tot de storm van het spel is gestild.
Neem elkaar in de armen
laat je lichaam voor je spreken
en vingertoppen strelen
tot de nacht de dag zal breken.…
Van alle reis terug nog voor de reis begonnen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.218 Geen bronnen meer, en geen stromen, waar een haven
ze in de gestilde maat der strenge zee bevest.
- Gij moet u niet meer laven:
gij zijt aan walg gelest.
---------------------------------------------
uit: De modderen man (1920)…
ik valkuil met jou
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 673 een verlokkend geluid
ik lees in je ogen
de wereld van toen
proef aan je zoen
de wisselende smaken
waarmee jij in mij
emoties kunt raken
je lach lijnt spontaan
mimiek toont de sporen
van vaker gedaan
je onschuld speelt
de vermoorde maar
wel, heel aangenaam
ik valkuil met jou
in sluiers van weten
bezeten door honger
die niet gestild…
Nog glinstert filigraan
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 57 zwaartekrachtboog
schitterend hebben
de diverse smeltpunten
de puurheid laten zien
op het toppunt
van hun verschijnen
in eigen kleurlijnen
daar waar het
leven roeriger werd
in een wisselende
mêlee van emoties
kleurde warmte
zijn eigen intenties
wij hoeven niet
terug te kijken in alle
kleuren is edelmetaal nu
in zijn mooiste presentatie
gestild…
Eerste Liefde
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 912 De tijd wordt niet terug gedraaid
hoe graag je het soms wilt
je bedenkt dat je 'toen' verfraaid
en weemoed is voor even gestild.…
pure luxe van poëzie
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.153 lettergreep in deining van liefde
loods ik ze binnen in de haven van jouw naam
in dronken water dans ik met jou in turbulentie van wind
met passende letters in een vasthoudende cadans
drijven we verder in schrijven van geluk
spartelend verlangend zwemmen woorden
in brakke zinnen die volstaan met water
waarin wolkensluiers worden gestild…
Vivace
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 401 Kunnen onze ogen dan nooit genezen
en zien ze enkel maar de buitenkant
en niet het nooit-gestild verlangen
dat in ieder leeft?
Wat is het toch dat ons echt leven geeft?…
niet zonder, niet met
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 641 ver weg dwaalden ze, verdwaalden zonder elkaar
de lichtsignalen vanuit hun verre andere ik
veranderden in wanhopige alarmsignalen
hoe vind je een speld terug in een moeras
hoe red je de druppel van de gloeiende plaat
zonder daarbij zelf ook te verbranden
als door een doolhof naderden ze
tot ze elkaar uiteindelijk weer vonden
de honger gestild…
Regen, regen in de tuin
poëzie
4.0 met 4 stemmen 680 Regen, regen in de tuin,
- o gestild begeren, -
zonne-bloemen, schoon en schuin,
die hun loom-gekroonde kruin
naar geen zon en keren;
nieuwe blanke glanzen aan
zware en matte vruchten;
- vroom herleven van mijn waan
door een zacht-gerezen traan,
door mijn zoete zuchten;
- heel het huis is warm en toe;
buiten ruist de regen;...…
Droom mijn droom .....
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 3.533 Leg jouw hoofd maar op het kussen
vlij je lichaam zachtjes neer
sluit je ogen voor het duister
toe, bemin mij nog een keer
Voel mijn warmte met jouw handen
raak mij vurig, woest en wild
samen smelten in verlangen
tot de honger wordt gestild
Kus gedachten naar de ochtend
houdt de mooie beelden vast
proef de eerste zonnestralen
wanneer…
Ach ja .....
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 564 Blozende wangen
een ronde toet
een gladde huid
het voelt goed
Zien eten, doet eten
het smaakt naar meer
alles moet je proberen
al is het maar één keer
Lekker om in te bijten
sappig en gewild
een hele grote hap
nog is honger niet gestild
Zonder uiterlijk vertoon
dus eigenlijk zonder schil
ben jij echt het enige
wat ik op dit moment…
ABONDANTIE
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.364 offerande
ik wilde vuur ontsteken met m'n stok
geen vonk sprong over, elke poging strandde
tot onverwachts het rookgordijn optrok
en ik, uit as herrezen, me vermande
je overbrugde afstand, nam de gok
en alles was in overvloed voor handen
mijn dorst heb je gelest, je gaf je mok
ik zette in je zachte vlees mijn tanden
mijn honger was gestild…
Lisette zegt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 411 het zuiden de lente groen blad
aan harde bast en barse tak ontlokt
verhoging van temperatuur het kader
schept voor wat begint, stopt, weer
gelooft en tot wind zich omplooit
stof, takjes, snippers papier dansen
in spiralen omhoog tot rust keert
het geeft de hoop niet op en wonderen
kenmerken de tijd, drijfhout op zee
rusteloos naar een gestilde…
Een stille moeder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 646 Haar hart schreeuwt
de hunkering,
vragenworstelend
snikt ze zijn naam
hoe vaak heeft ze hier
haar hartstocht gestild
gekweld door verlangen
de nacht onderbroken
fluisterhuilend
haar liefste gezocht.
Ik weiger je dood
zie je leven in mijn dochter
jouw Loenia
hoor je, jouw Loenia!
Ik wil je laten weten
haar zoontje
is ook .....…
verbond
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 680 Versluierde het grauw de warmte,
mijn hart was niet verkild
Het vond in de liefdevolle kalmte
de behoefte naar verbondenheid gestild.…
Abondantie
gedicht
3.0 met 6 stemmen 1.443 offerande
ik wilde vuur ontsteken met mijn stok
geen vonk sloeg over, elke poging strandde
tot onverwachts het rookgordijn optrok
en ik, uit as herrezen, me vermande
je overbrugde afstand, nam de gok
en alles was in overvloed voor handen
mijn dorst heb je gelest, je gaf je mok
ik zette in je zachte vlees mijn tanden
mijn honger was gestild…