42878 resultaten.
Dieuwertje
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.630 Dieuwertje! heugt je nog de avond voor Paas?
Eer ik je vragen ging, stapte ik in mijn plaats,
Mijn woning, mijn schuren, mijn stal nog eens om,
Vast peinzend: tot alles is zij wellekom.
Wit van de hagel, maar warm trots de kou,
Haalde ik de klink op: jij zat bij de schouw;
Ik lichtte mijn mantel; jij wierp op het vier
Een mutserd, en 'k dacht…
Krankkiplekker
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 266 Leven zonder sterven
zou zijn als glas zonder wijn
Uiteraard is de dood
nooit eens imaginair
zij is een verbinding
werkelijk reëel in ons leven
Zelf ben ik niet die vader
'k Verloor door ziekte wel een
voornaam deel van mijzelf
Er is immer connectie
absolute verbinding
tussen voor en tussen na
waarbij er altijd wordt
gelinkt tussen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Kerkbezoek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 uit te leggen hoe het zit
met leven en dood in een wereld van onrecht
en dat erger ook nog te loeren staat…
Winnifred
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 2.273 Leven is leven en ontmoeten
samenzijn verheugen wenen
Dood is stilletjes verdwijnen
laat harten zomaar verstenen
Ik denk aan jou en glimlach
zo lief en zo trouw als je was
De warmte die je me schonk
blond haar doorzichtig als glas
Dood is dood en plots verlaten
niet meer kunnen aanraken strelen
Voorbij alles wat vrij kan ademen
gedachten…
Als glas
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.038 Leven is leven en ontmoeten
samenzijn verheugen wenen
Dood is stilletjes verdwijnen
laat harten zomaar verstenen
Ik denk aan jou en glimlach
zo lief en zo trouw als jij was
De warmte die je me schonk
blond haar doorzichtig als glas
Dood is dood en plots verlaten
niet meer kunnen aanraken strelen
Voorbij alles wat vrij kan ademen
gedachten…
Dooie boel!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 392 aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven
ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen
omdat het daar nooit een dooie boel is!!…
Stilte stil
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Plaatsen die we ooit hebben bezocht
worden in onze ziel verankerd.
Mensen waarmee we ons verbonden voelen
blijven ademen in onze herinnering.
Mensen waaien waarnaar de wind het wil.
Omdat momenten tijdloos zijn.
Onmogelijkheden mogelijk.
Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…
Het kleine
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 Lange straten in mist gehuld
met sombere gestalten
zwijgend gelaten doods
diep in hun jas gedoken
en ogen bedekt met donker glas
daar tussenin een kleine snaak
vol leven lach en warmte
een zang uit volle borst
glanzend licht in zijn ogen
een straat die met zonlicht vulde.…
Bijna vrij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 282 Stil zit ze naast me,
haar oogjes spelen
met de contouren
van het glas in lood.
Ze wordt geconfronteerd
met eeuwig leven,
dat, wat beloofd is
na de dood.
Zilver omrande wolken
drijven schaapsgewijs voorbij.
“Ik zie de Goede Herder”
fluistert ze naar mij.
“Zou oma het al weten?
Dan is ze bijna vrij”.…
De kleur van glas in lood
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 128 zie in uitgesleten treden
voetstappen van het verleden
het schuifelen naar de deur
een klink die blinkt
en handen vindt
zonder terughoudendheid
eeuwen heeft
de zon geschenen
in de kleur van glas in lood
iedere generatie
heeft zich bloot gegeven in
de biecht van het dagelijks leven
zelfs de dood
breekt geen verbondenheid
wij delen…
Even zo vrolijk is het treurig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 in het aloude Mokum
vonden zij na pogroms
een wijkplaats
aloude zeden en gewoontes
leefden voort in tijdsspan
tussen leven en dood
bruiloften waren uitbundig
na de huwelijkssluiting
vertrapte de bruidegom een glas
de brute laars van haat
vermorzelde miljoenen levens
toen, maar ook nu
N.a.v schilderijen door Mels Sluyser…
Als kunst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 nog is het glas
niet gebroken maar
de breuk spiraalt
grillig omhoog
jij hebt kunst
uit je mond doen
ontvlammen in vorm
veelkleurig neergezet
het groeiproces
bleek te gespannen
toen is de kiem voor
een barst al gelegd
we keken en beefden
hoorden het scherpe
geluid van verscherven
hoog boven ons uit
de top was gelukkig
onbeschadigd…
Zijn eigen schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 je droomde
de werkelijkheid
van glas
waar ieder
zijn eigen
schaduw was
verscheen en
verdween zonder
extra dimensie
open en
transparant
tot je strandde
weg wilde in
verbergen met
niets in handen
pas later met
hamer en een
bak vol scherven
heb jij jezelf
uit de droom
kunnen helpen…
De glazen dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 436 breek maar
scherp je kanten
punt het glas
steek en snijd
verwond die je
lief hebt gehad
je kristal
is verweerd
spiegelt verkeerd
overmatig
gebruik sluit
lege bodems uit
wat rest is
verder verval
tot in de goot
gebroken en
verscherft sterft
ook de glazen dood…
In het ragfijne
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 je vertakt subtiel
in glas met
goddelijke bogen
licht straalt
transparant uit
een hemels boven
maar in het ragfijne
gaat kracht verdwijnen
speelt schoonheid
de eerste viool in
frivoliteiten die tot
breekbaarheid leiden
de kristallen tonen
ladderen omhoog
daar waar stilte
ooit zijn basis vond
dartelen klanken
nu de ruimte rond…
Het huis van glas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 er leven was
er was iets mis
in het huis van glas
pas in het kleinste kamertje
wist ik wat het was…
Ons mozaïek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 252 wij kozen glas
omdat transparantie
licht en openheid gaf
jij de kleur
en grote lijnen
ik details om te verfijnen
brak en schuurde
plakte de motieven
uit het werkelijk bestaan
samen hebben wij
het ingegoten
de verrassing kwam na drogen
we hadden niet
het echte leven beet ons mozaïek
bleek slechts een spiegelbeeld…
Glazen en schitterende vazen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 sprong steeds het glas uit elkaar…
Een berg van glas
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 129 je wenkte naar me
op een berg van glas
herkende vaag je lach
maar je ogen
reflecteerden kleuren
ik wist dat jij het was
in glinsteringen onbereikbaar
een koele schoonheid
zonder scherf of barst
heb me toch aan jou gesneden
je glazen huis was nog niet af
mijn woorden braken glas
het warme rood heeft
eindelijk kunnen zeggen
hoeveel…
Glazen beelden tollen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 198 kerels met verhitte koppen
daar louter ik begeren
leef me in uit hete lust
passie om het uiterste te leren
wonden boeien in het
pijnlijk schroeien tot op het bot
waarom gaat alles steeds kapot
ik lijd aan leven in het
spelen met de dood alleen
de pijn maakt me nog groot…
Ons ultieme kristallijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 310 blaas zacht het
glas in vormen
verhit in rondingen
jouw transparantie
voorzichtig tot
een breekbaar samenzijn
nog heb ik adem over
kleur licht in ons
ultieme kristallijn…
in rondingen je lijf gezet
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 508 uit zand en vuur
heb ik je beeld geblazen
in rondingen je lijf gezet
je ogen glanzen
transparant verbazen
je ziel als bodem ingelegd
de zon licht zacht
je trekken uit en
schittert je beweging
je huid grenst aan
de wind en huivert
zijn gevoelige beleving
je bent gestold in het
moment van reageren
je wilde zoveel uitproberen…
Het lege glas
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.485 Heel zijn leven had hij al geofferd
aan Bacchus in zijn stamcafé en bij
ieder rondje dat hij gaf deden al
zijn vrienden mee.
In de vitrine aan de muur, tussen de
vaantjes en medailles staat als
eerbetoon zijn lege glas.
Jaap is niet meer en missen nu al
zijn verhalen, maar één ding staat
wel vast, hij moest ook het gelag
betalen…
zielig
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.962 de simpele val
van
het geheven glas
is niet onderstreept
onderschat
maar het is klaar
dat de comedie
stokt
wanneer ik op maat
de dans die ik
helaas
niet in me heb
ten uitvoer breng
wordt zielig
doordat
mijn inspanning
oprecht
en eerlijk is
en belachelijk.…
Dat wat was
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.192 De kamer verrast door mijn aanwezigheid
mijn ogen gericht op iets dat dood was,
althans voor mij
Het glaswerkmanifest nog in haar hand geklampt
de conversatie met flessen, glasgeworden tranen
Elke keer weer niets en telkens minder
Ik vergaderde ook met hen, de glazen conversatie
maar ik ben gestorven als gevolg van het leven
Ik en m'n grootheidswanen…
Een barst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 275 gebarsten
druppels blijdschap
vloeien traag voelbaar
sijpelend weg
het glas eens
zo helder van klank
is dof geworden
kan de wijn niet meer omvatten,
die door de scheuren
weggelopen is.
door de spleten
dringt de wijn
de droesem blijft
dit sterven doet geen pijn…
het geluid van glas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 in de stil gebleven lucht bewoog iets
niet vanzelf, niet zonder kleine voortgezette
trillingen door tijd
en de glans van weergaloze weerschijn
uit kortstondig licht gevangen,
kleurrijk
tussen bladeren en een oud gebaar
aangeraakt door zachte adem gleed
een klein kristal tot aan een ander, tikte
tinkelend
en daar
opende geluid een…
Als glas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 65 Er is hier een groot verdriet geweest
Nee, het is geen verdriet
het is een tafel vol lege glazen
Waar een avond lang alles doorheen is gestroomd
Fragiele blikken snel vergeten woorden
Verglijdend vragen hoe het afgelopen uur het leven was - als glas
Alles ter wereld als glas
Alles vol, dan leeg, vreemd gespiegeld
Hoewel alles glas…