2991 resultaten.
Golven van het leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 198 Golven
Golven van verslagenheid
Golven van verdriet
Golven van woede
Golven van angst
Golven van onzekerheid
Golven van ongeloof
Golven van wanhoop en hoop
Golven van verbondenheid
Golven van kwetsbaar zijn
Golven, prachtig is zijn woestheid
Golven, prachtig in haar imperfectie
Golven, ongenadig in het nemen
Golven, die in overvloed…
Volg mij in golven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.424 Kom eens hier
maak mij wild
zorg dat ik
word opgetild
Draai je om
maak me gek
zoen mij zachtjes
in mijn nek
kus opnieuw
mijn vingertoppen
laat mijn hart
onstuimig kloppen
ruik het zout
proef de zee
golf even heerlijk
met mij mee
raak me aan
betast mijn zinnen
voel en ik leer je
mij te beminnen
ontvang nu maar
vergeet heel…
Nu baant zich 't nat
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.281 Hij schuurt zijn randen
Allengskens uit,
En sleept de buit
Van kleiner vlieten
Geweldig voort;
En golven schieten,
Van ver gehoord,
Langs 't rotsig boord.
Nu vangt een dal
De waterval.
Een glinsterend kleed
Ligt stil verbreed,
In 't nieuwe perk.
Het loofgewemel,
Het bonte zwerk,
De blauwe hemel,
Ziet statig neer
Op 't effen meer;…
Gespleten golven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 515 verbeten
klanken drijven op draaiende wind
overspoelen het bewolkte denken
even is zij weer dat onbevangen kind
toch voelt zij woeste golven wenken
leeg loopt ze naar het licht
de schouders wederom gebogen
verdwijnt plots uit het zicht
door bedrieglijke horizon bedrogen…
Strandjutter
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 2.645 groenblauwe vensters
bespeuren deinende golven
spiedend naar kalme zee
doen ze hun beklag
raamwerken lagen tentoon gespreid
nu onder puin bedolven
tot op heden vandaag de dag…
Golven van wolken
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 303 het landschap
is mijn eenzaamheid
de vlucht waardoor
een vogel zwijgt
het vergezicht de stilte
als sneeuw op mijn winterlijf
ik vind een blauwe wereld
van golven en van wolken
en ik heb je razend lief
wanneer zee en wind
ontstaan in het oneindige
van wat ik zie
over schuchterheid van gisteren
en te magere regenwangen…
In golven gefluisterd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 474 behoedzaam tast ik aan schelpen
die in diepere lagen van de nacht
zich verzamelen in het sleepnet
van volkomen stilte
vinger na vinger volg ik het bloedspoor
van vergankelijkheid langs
de scherpe, gebroken randen
ik strooi nog zand over de dag
en verdwijn als jouw stem sterft
op de loodlijn van mijn lippen
druppels binden mijn handen…
water
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 296 Golven en water
Van hetzelfde gemaakt
Water staat stil en een golf die praat
Maar de golf slaat op de branding
en vloeit rustig terug
Een kleine rimpel, heel kort en vlug
Uiteindelijk is het water
meer is het niet
Tot rust gekomen tussen het riet…
Durfallen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 261 hoger worden de golven
wanneer het tij oprukt
springen durfallen
zo hoog als ze kunnen
tot de onderstroom ze tackelt
en de oerkracht
het geruisloos wint
©Lady Love…
tekens van leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 684 tekens van leven
doen water
rimpelen
en breken
het spiegelbeeld
hoedt u voor de golven…
Luchtbrug
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 786 Watertrappen heeft geen zin meer
hier midden op de oceaan
in de stroom waar ik verkeer
wil zeemansgraf voor leven gaan
waarom steek ik mijn vingers op
tussen deze hoge golven
noodkreet in natte notendop
onder weer en wind bedolven
mijn leven draait als film terug
naar kusten met een veilig strand
via de ingang van een luchtbrug
vervlieg…
Ridderspoor
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 1.545 Mijn beenkappen staan zonder zwaard
onder de spiegel van de zee
ik breng verdronken land in kaart
als laatste ridder van Goeree
waar de hoogste golven breken
klamp ik mij vast aan vaders been
hoor oeroude stemmen spreken
in kinderklaagzang van geween
waar ik gaan moet zal ik dolen
om daar ooit zelf te kunnen staan
in bleke huid, uit zout…
uit: getuigenis van een vriend (2)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 344 witte golven
nevel tracht
woorden vast te houden
't vertrouwen in een stem die verzen las
ik keer de stilte in
de wind steeds zwakker
en jij die de dag vervoert
naar uitgewiste dialogen
werpt bloemen tussen lucht en water
in een opkomend getij
ik blaas nog een keer
tegen een bleke duintop
en stoot het beeld om
dat ik eens bezat…
Mijn tranen zijn golven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 96 Mijn tranen zijn golven
Die mij hebben geholpen
De wereld aan te gaan
Keer op keer
Steeds weer
Zijn mijn tranen
Golven
Door met mijn handen ze te drogen
Mijn gevoelens
Te uitten
Om weer verder te gaan
Want mijn tranen bewaren geen geheimen
Het zijn doorzichtige golven
Die aan de oppervlakte naar beneden glijden
En ze mijn verdriet…
De zee (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 Een gouden lente
een zilveren meeuw
op het hoofd
van een bronzen beeld
dat uitkijkt over zee.…
Radeloos
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.311 Tranen wellen op
ik ben bezeten
ik ben haar bezit
ze duwt me onder
mijn bebloede handen
zonder waarschuwing:
golven, haar golven
overspoelen mij
Golven eenzaamheid
branding:
ik herken het ruisen
van een warme melodie…
water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 649 zwemmen voor je kopje onder gaat,
maar je bent moe,
de vis in je is verdwenen
en de golven worden steeds maar hoger
je vecht tegen de golven,
maar hoe harder je probeert
hoe hoger de golven worden,
iemand moet je redden
...voor je verdrinkt…
Golven van karmijn
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 5.411 zich bevrijd te verheffen
Deinend in een glooiende zee van vernevelde glinsterende slierten
die bundels maanstralen plooien tot volle zeilen van de nacht
voortgedreven door ademende winden uit streken in de verte
waarin de kern van het leven haar steven wendt naar bodemloos beseffen
Lokkend fluistert de opborrelende bron haar zingende golven…
Vechtend tegen de golven
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 870 Vechtend tegen de golven van het moeten
doe ik wat ik moet
wanner is het eindelijk goed?
Vechtend tegen de golven van het moeten
zijn wij nooit meer echt blij
wij zijn niet meer vrij.
Vechtend tegen de golven van het moeten
zoeken wij naar ons gevoel
léven is toch ons doel.…
ALS GOLVEN STUKSLAAN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 532 Als levensloop
ten einde keert
en winden liggen,
het tij weer keert
dan heb ik
een ding echt geleerd
Het leven is
toch niet verkeerd
Als golven
stukslaan
aan de vloedlijn
mijn voeten
natten van de zee
het water opspat
aan de reê
en nemen mijn
gedachten mee
vind ik het
allemaal oke…
Het zwijgen van de golven
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.471 Alleen in het zwijgen
van de golven kan
ik je vluchtig aanraken……
Het golven van een metafoor
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 947 jij zou lachen
Maar de golven doen jou dobberen
op een tergend eb-en-vloed.
Laten me telkens aan jou ruiken
om dan harder te beseffen,
wat jou missen, met me doet.…
Twee golven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 636 Misschien de zee
Een lage maan, een eerste ster
hardvochtig zand, koel en fijn
stap na stap weer uitgewist
alsof wij nimmer ergens zijn
Misschien de zee, waar speelse wind
de leegte vult, haast zinvol lijkt
zelfs zonder jou en al die anderen
door tijd vervaagd en mij gemist
Ja, aan zee heb ik er soms,
twee golven lang
een vleugje…
Golven over zee
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.305 Zoveel lucht, tussen de golven
en de golven zweven zacht over de zee
als in schilderijen
totdat zij, woest door de wind,
de kusten open scheuren
Op land en huis neerdalen
Namen zij de harten mee?
Hebben zij mijn lief bedolven?…
Lichte golven
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 74 ik zie je staan
op de rand van
water en zand
een speelse wind
blondeert in
lichte golven je haar
je lach ruist
blauw met
opspattend schuim
dat wit vervliegt
in het warme
diep van het duin
je blik straalt
al een lente
ontluikende zon
jij bent natuur
met niet meer dan
een niemendalletje om…
Het golven van een metafoor
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 3.470 Als het golven van een metafoor,
jou,
het kleinste beetje
dichterbij zou brengen.
Zou ik staren in jouw ogen
vergelijken met zomers,
de zon zien ontwaken
in de gerimpelde weerspiegeling
van het golven van de dageraad,
diep in de Adriatische zee.…
golven liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 859 blik voor blik het zien gedicht als golf
op lichaamsflank wit schuim en op de ribben
lippenbloemen, het laken ligt gespannen
en ons in zijn omarming; kreten springen over
spierenroes en bonzend ‘t bloed in jou
in mij het ongewisse van het ritme
jouw lijf, opengevouwen
gewelfd in adem
trekt deinend huid naar huid.…
[de golven vallen]
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 313 de golven vallen
uit hun rol en gestrand
doneren ze schuim…
Opstandige golven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 ik spiegel me
in water met nog
een kleine rimpeling
het egaal geluk
kwam pas veel later
was in het
diepe gedoken
kwam proestend boven
met schrik en
de kou op mijn huid
leerde na jaren
rustig laveren
tussen opstandige golven
die mij met hun
massa’s bijna bedolven
tot jij verscheen
met ogen en lach
het water bedaarde
mij de spiegel…
Zelfs de golven
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 215 Zelfs de golven
toasten nu trots op Nederland
met een schuimkraag…