Alle inzendingen over haat OR zinloosheid

steriele straten ogen niet alleen verlaten de bewoners verslapen in haastig opgetrokken wijken jaren die zonder betrokkenheid vreugdeloos verstrijken in weekenden rapen de gapende massa’s moed voor verplichte werkweekritten ontladen dan het onbehagen door zich stevig te beklagen vittend op verzuurde buren uren turend naar de buis…

Je gaf me een boek in jouw taal mij onbekend ik wist niet hoe het uit te spreken maar zong de woorden vol klanken die ik nooit eerder had gehoord na de laatst gezongen noot sprak ik aarzelend jouw taal de letters komma’s punten ik begreep het allemaal alleen de zin ervan verstond ik niet…

Zin om verder te leven ontbreekt Iedereen die het denkt Niemand die het uitspreekt De tijd lijkt zo zinloos M’n spijt maakt het doelloos Ik heb geen reden om verder te leven Niemand die mij een doel kan geven Ik zal moeten blijven strijden Maar pijn blijft door mijn ziel snijden Ik zal blijven verdwalen Tussen de leugen en bedrog…

Kolderiek periodiek (2 uit een serie van 100) I Deze tekst is zinloos U had dit net zo goed niet hoeven lezen II Nadat hij de lege pagina gelezen had kwam hij tot de conclusie dat er niets stond…

alles is zinloos mijn reuk een geur en de gebruikelijke rituelen mijn hoofd gescheiden van mijn hart op drift onder een betrokken hemel prik gerust in mijn vinger het zal me niet deren zoals ook pijn zijn doel voorbijschiet in een leeg hart alles is zinloos dromen in zwart/wit trekken zonder ondertitels aan mij voorbij…

De zinloosheid bespeelt de dag zoals de bijl het bos. De uren vallen gretig. Hiervan de zin is de muziek. Meeslepend is het ritme, traag, het doet ons wiegen; traag, vrijwel onhoorbaar, is de melodie die ons omvat.…

zijn het jouw ogen doch is koning blind zijn het onuitgesproken woorden die onhoorbare zinnen vormen voor hen die ons geheimschrift niet kennen waar wij schrijven over liefkozen op een hoger plan niet te vangen door de wind noch te raken door regendruppels maar omarmd door de zon weten wij dat ze geen taal behoeft onze zielen hebben elkaar…

dit is een zinloos vers het biedt geen troost of verlichting van je pijn slechts trieste woorden die niet rijmen op door tranen bevlekt papier…

Zinloos en zonder respect voor eenvoudige mensen. Ten strijde trekken was niet hun idee. Ze werden de loopgraven ingejaagd, bang en onhandig als ze vaak waren, lichtjes onwillig. Ondertussen ijskoude bevelen van officieren nauwelijks begrijpend.…

tranen gevulde inktpot doop ik mijn vulpen in de hoop woorden te vinden voor een engel zoals jij op een doodgewone dag in maart zit je toevallig in de tram tot de wereld ineens stil staat jouw wereld er wordt geschoten juist op dat moment zit jij op de verkeerde plek door niet te vatten redenen word jij uit ons leven gerukt zomaar zinloos…

steeds vaker met afschuw aanschouwen het nieuws in de krant we willen niets meer horen en zien het gaat boven ons verstand er zijn uitspraken uit angst en woede “Nederland is een kutland” het helpt niet weer een stille tocht uit eerbied zinloos harteloos goddeloos…

welke naam past de agressor die in zijn hebzucht het doodvonnis tekende van duizenden en met een enkele pennenlikkersvinger het sein gaf tot het zinloos laten vloeien van bloed? en talrijk zijn de weduwen en de wezen kreunen alle eens vruchtbare velden alleen nog maar vernietiging…

zuster houdt hem warm met jas en das en duwt de rolstoel met beleid naar later naar jaren die geen mens hem zal benijden hij haat de arts die hem opnieuw genas wanneer komt er een eind aan het theater hij hunkert naar een pil die kan bevrijden…

't is liefde of haat.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

lieveheersbeestje te lief voor al het geweld zo zinloos is het…

in eindeloze strijd tussen Israël en Hamas verscheurd door woede strijd en haat lijden velen onder zinloos geweld en kwaad leven mensen in de schaduw van de dood kinderen spelen niet in zorgeloze vreugd groeien op met geur en geluid van verderf die van dag tot dag weer de hoop vernietigt op het echte leven met, voor en naast elkaar waar…

het groeide reeds vroeger toen hij haar sloeg mijn haat voor hem schreeuwde verankerde als een diepgewortelde eik een eik zonder bladeren zijn ogen begonnen te schitteren in haar tijdloos wenen op zijn mond speelde een glimlach met haar ineenkrimpend beven ja , het groeide reeds vroeger hij sloot haar op in de bittere diepte van haar…

voor haar mond, een kreun slakend, volgde meteen de dreun terwijl zij zich vermande Hij hoefde niet te zien 't verdriet dat naar buiten wilde hun toekomst, die hij één klap vilde nerveus slikkend zag zij niet de grijns op zijn arrogante gelaat met 'n waas voor haar ogen 't enige wat ze voelde, ik ben bedrogen liefde veranderde in haat…

Een hete haat is juist in haar ontloken. Zij is paraat, het besluit is nu genomen. De hete haat verkoelt en wordt als schrapend ijs. Glashelder is haar geest. Haar eer is haar ontnomen. Ze heeft zich sterk vergist, het was geen paradijs. Ontnomen is haar eer. Hij heeft er mee gestreken. Haar trots gekrenkt als door een vlammend zwaard.…

Het heeft me in mijn macht geen moment dat ik het niet voel niets kan ik vinden wat het verzacht en bijna niemand weet iets van mijn wraakgevoel Kon het niet uiten, nooit de kans gekregen alles wist jij om te draaien mijn woede, mijn haat is alleen maar gestegen Ik weet het, het is 't niet waard en ik weet het, ik zal nooit de kans krijgen…

Ik ben met mijn haat door het leven gegaan Een mantel van purper had zij aan En onder die mantel een kleed van rouw Als het slepend gewaad van een weduwvrouw En een kroon van robijn op haar lokken blond En een bittere lach om haar trotse mond En een levende slang om haar middel heen Als een goudgroene gordel van edelsteen Zij droeg in de rechter…

Ik zou je willen zoeken In het land van jouw verraad Om je de pijn te laten voelen Hoeveel ik je nu haat Ik zie jou in mijn dromen Zo klein en toch zo groot In mijn dromen ben je niets meer In mijn dromen ben je dood Een traan vloeit langs mijn wang Een druppel valt op jou Ik fluister zacht "ik haat je" Omdat ik zielsveel van…

Haat me niet Omdat ik nog steeds aan je denk Haat me niet Omdat ik nog steeds op je wacht Steek een mes in mijn hart Maar haat me niet Verbrand me tot as Maar haat me niet Haat me niet Omdat ik nog steeds van je houd…

Ik haat je! Omdat je me zoveel pijn doet. Ik haat je! Omdat je zomaar mijn hart meenam. Ik haat je! Omdat je van alles een leugen maakte. Ik haat je zo erg! Ik haat je! Omdat ik van je hou...…

vlammenzee gaat Ooit zo vriendelijk en trouw Met hemelsblauwe ogen Van schittering overgoten Dat was van haat gelogen…

haarscherp zie ik verwarde mensen met onweer in de ogen ze dragen het zand terug naar de zee waarin harten op klippen zijn geslagen en waarin de haat witter is dan de branding…

De tranen zitten erg hoog hopelijk hou ik het droog ik kijk naar de tv en wat ik zie dat valt niet mee het is ook hartverscheurend wat je ziet is niet opbeurend mensen met zoveel haat je weet dat het bestaat gelukkig is het ver van je bed en de tv is zo weer uitgezet maar als ik dan mijn ogen sluit zit het in mijn hoofd en dat zet je niet…

En je haat de hele wereld.. Je haat degene die weg is gegaan.. Je haat het gemis, de leegte, die altijd zal blijven.. Je haat de dingen die nu zonder hem moeten.. Je haat degene die er nu voor in de plaats is gekomen.. Je haat het dat anderen zeggen dat je het zo niet mag zien! Je haat het dat hij dat toch steeds doet..…