33982 resultaten.
de wind wringt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 373 wind wringt zich
door reet en kier
voorbij oud nieuws
op vergeeld papier
zo de kamer in
alwaar ik warm
bij het haardvuur
droom van u
op het late uur…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 In zwarte geslotenheid
van eenzaamheid
in een verlaten schuur
schrijf je terug
naar vroegere jaren
een woord, een letter
een brief, een kaft, een boek
een foto, een herinnering
een glimlach op dit late uur.…
Laatzomerlicht
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 266 De stralen reiken in het late uur
tot aan de overstaande verre muur,
en toveren die om tot schilderslinnen:
Een kruipend kleintje maakt er in goudgeel
met schaduw een bewegend tafereel.…
Zomerhitte
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 170 De dag geeft zich gewonnen aan de zon,
en zelfs het late uur verlangt naar koelte.
Geen zuchtje wind, slechts zinderende zoelte –
het kenmerk van de nieuwe etalon.
In stilte ligt het meer, gestild het riet,
wanneer er vlak bij mij een hoentje kwiet.…
Onbepaald
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 wie belt er op dit late uur
de oorlog is hier al vandaan
morgen woont niemand meer
voorbij het laatste huis
later zijn de ramen toegedekt
op een zeker moment
valt toekomst steeds verder
in de straat, nu zonder mij
ooit, achter de tijd
in een open veld…
Kijkt de maan op ons neer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.158 De wind zo guur
waait lokken heen en weer
op dit late uur
kijkt de maan op ons neer…
Scheiding der geesten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 In het licht van het korte bestaan,
op de splitsing van wegen,
zo tegen het late uur,
moet ik kiezen waarheen te gaan.
Ik wil niet vertrouwen op de tast,
niet in getallen verloren gaan,
me niet binden zonder uitweg.
Tot mijn ogen er scheel van staan.…
Rechtzetting
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.074 Haar nu, ondanks het late
uur, nog even bellen en
zeggen dat het me spijt. Dat
ik er had moeten zijn die nacht
toen ze voorgoed vertrok.
-----------------------------
Uit: 'Van aarde', 1999.…
Stilte van het late uur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 ik wil dwalen
door het bos
op zoek gaan
naar een kantje mos
het streepje gele maan
alleen in
vrijheid van beleven
mezelf weer overgeven
aan omgeving en natuur
de stilte van het late uur
bomen laten spreken
fluisterend antwoord geven
naar lichte ogen zwaaien
zonder dat zij schrikken
en meteen wegdraaien
de grond weer voelen
zonder…
Walking Blues
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 337 Ik dool door mijn hoofd
op dit late uur
en kom langs
stille wensen,
niet uitgesproken gedachten,
vage herinneringen,
smeulend vuur.
Ik dool langs
niet geheelde wonden,
onverwerkte angsten,
heimelijke zonden,
zacht verdriet
om mensen
die er niet
meer zijn.
Ik zie ze aan
met weemoed
en met pijn.
Het is de blues…
afscheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.392 groter gaapt het gat
tussen trein en perron
roepen wij bij vertrek
nog woorden die flarden
in de wind
weldra door de wissels
is het gaan een feit
rest jij ginds op het
door mij verlaten station
en ik hier in het late uur
treinen zijn er voor het
vertrek de leemte tussen
trein en perron voor de tranen…
Walking Blues
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 594 Ik dool door mijn hoofd
op dit late uur
en dwaal langs
stille wensen,
niet uitgesproken gedachten,
halve gedichten,
vage herinneringen,
smeulend vuur.
Ik dool langs
niet geheelde wonden,
onverwerkte angsten,
heimelijke zonden,
zacht verdriet,
langs mensen
die er niet
meer zijn.
Ik zie ze aan
met weemoed
en met pijn.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 726 telkens groter gaapt het gat
tussen trein en perron
wij roepen bij vertrek woorden
die flarden in de wind
weldra door de wissels
is het gaan een feit
rest jij ginds op het
door mij verlaten perron
en ik hier in het late uur
treinen zijn er voor het vertrek
de leemte echter tussen
trein en perron voor de tranen…
Verlatingsangst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ik was omringd
door lange schaduwen
van de ondergaande zon
zag ze langzaam
nader komen uit
een nog onbekende bron
zij contrasteerden
met het dieper wordend rood
zwart geeft geen geheimen bloot
ik voelde hoe
duister won van het
laatste streepje aan de horizon
de obstakels zijn gebleven
heb verlatingsangst dit late uur
geen plaats…
vertakkingen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 vroeg of laat wijzigt het wolkenlandschap
waarmee de boom zijn lucht
ontneemt, doorzichtig van aard
waarvan al sprake was bij naderend vertrek
gezien de verte van de akker als boegbeeld
van een horizon
nadat een voornemen in vroegte en
het late uur
zodra wij verstommen
in taal verzinken, het herhalen verzaken
ieder zijns weegs
en…
Vervlakking
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 599 -
kritisch volgen
georganiseerd
laat uur uitgezonden
naar bed
geen zorgen
koopt morgen LCD-tv
-‘Sterren in het ijs!’…
Winternacht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 728 Wat rest is de verwondering
dat op dit zo late uur, ik even
één mocht zijn met de natuur.
Deze winterdag, om middernacht.…
het malse spoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 toen zij spraken over flarden
herinneringen die al te traag
overgaan tot ontbinding
verduisterde het late uur
een stekeblind veld
waar zij de vrieskoude van het overspelig verhaal
verwarmden met woorden
die straatarm verdampten
in de onontkoombare krater
van een morsdode nacht
maar berijpte handen hervonden het pad
en gejaagd volgden zij…
Gezelligheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 Waar is ’t beter dan op koude avond
Onderuitgezakt bij het open vuur
Met een sprankelend glas rode wijn
Voeten ontspannen op tafel
Door te brengen tot het late uur
Gezellig keuvelen over koetjes en kalfjes
Genietend van de warme gloed
Onder handbereik een schaal met hapjes
Aan de voet een snurkend hondje
Dat zich met aandacht en warmte voedt…
De stilte aan de muur
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 570 Je spreekt van vroeger op dit late uur
als kalend behang
en vergeet bijna te ademen
Het gesprek stokt
in een slok troebele nasmaak
van oud zeer
De pleziertjes van weleer
zijn verdronken in een toevloed
van teveel en te vaak
De passie is niet meer
dan een verfrommelde foto
in een diep verborgen gevoel
Waar de tijd zwijgend
ons…
In stille overpeinzing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 182 je staarde naar het glas
in stille overpeinzing
op zoek naar wie je was
met een lach
dacht je de drank
die de bodem bedekte
het twinkelend licht
een warm vuur
het late uur
daarna het grote gat
waaraan jij
geen herinneringen had
je hebt jezelf hervonden
bent uit het dal geklommen
waarin jij gevangen zat
de dag is nieuw
in…
Tot de zonnewende
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 er waait onrust
in de bomen
bladeren krijgen geen respijt
jachtig strijdt
het licht met donker
in deze vreemde tijd
mensen zoeken warmte
bij een gezellig vuur
verjagen kou tot in het late uur
deuren en gesloten luiken
houden magie en geesten
uit het duister buiten
die ‘s nachts feesten
tot de zonnewende als licht
zijn krachten…
Het mysterie van de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 668 De dood schrijdt
op dit late uur
Het kaarslicht danst
zijn vretend vuur
De zieke ademt zwaarder
De ziel strijdt
om de hemelpoort
Het lichaam
wordt een nijpend oord
dat men graag wil verlaten
En koortsig
stroomt het leven weg
heeft geest
en tempel opgezegd
Men gaat over de drempel
Wat daar een mens
te wachten staat…
Deze stilte heeft je lief
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 416 Terwijl de maan haar licht laat op de aarde laat vallen
drijven wolken voorbij in een ongebroken stilte.
Op zo’n moment lijkt het altijd zo of dat alles
een geheim in zich draagt.
Ingetogenheid past het best bij dat late uur van de avond.
Misschien zijn wij mensen toch wel veel meer pelgrim dan we denken.…
Vraag gesprek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 686 is
als dit late uur ‘t schimmenspel
van het verleden weer bevrijdt.…
Wilde Nachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 Wilde nachten, leeuw op prooi,
Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur,
Luna speelt op dit late uur,
Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi.
Zachte wolken, geen geween,
Niemand alleen in deze wilde nachten,
Vele vormen van wilde machten,
Slechts een gedachte.…
“Uit het niets”
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 Overloop het water op het
late uur of in zeven sloten
tegelijk, waarvan waarachtige
rivieren blijven stromen,
verwachting uit het niets,
dan te dromen dat die
ene dag nog moet komen.…
Het helder licht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 507 Dit alles wordt bewust in 't late uur
van deze middag zonder grote drukte
waar nergens wind nog aan de bomen rukte
en enkel nog vanbinnen brandt een vuur.
Een vuur dat loutert en geneest
omdat het meldt wat ooit
er ergens is geweest
maar nu geborgen is in stilte
en verlangen.…
Het blauwe uur
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.287 Het was een laat
uur in één van die overloos droeve dagen,
lege straten als muren, een pad dat nergens
toe leidt, je weet wel, het onbegane
in mijn hoofd ook. En op die lijnen,
hurkte ik, verging ik. Alleen maar kijken,
hangen aan lijnen met die andere ogen
van mij, en dan ook een beetje van haar.…
in de holte van het huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 352 Eenzaamheid draaft door de straat
galmt tegen de harde muren
zodat op dit late uur de stilte
weggedrukt in donkere hoeken
bijna tastbaar is
In de holte van het huis vult
de stilte elke ruimte verft
de vensters met de nachtkleur
van vergeten droeve zielen
smekend om herinnering
Beelden vloeien in de leegte
nemen langzaam vaste vormen…