59 resultaten.
Stilte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.470 In de stilte van mijn kamer
denk ik aan de zomer die weer komen gaat
met warm stuivend zand
en dunne hemden zonder trui
Aan glazen met beslagen buitenkant
vogels laagscherend over land
en dampende straten na een regenbui
Aan de kinderstemmen ’s avonds laat
Een hond die door de modder gaat
Aan wandelingen door het bos
en picknicken…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 332 Uit handen geregen
tussen dromende vingers gegleden:
verdwenen kinderstemmen, ergens toegedekt
zonder spoor, zonder zerk, zonder treuren
alleen stilte begrenst
Door reuzelende bladeren dievelings
Over het mos geslopen
En gestopt door droge dennennaalden.…
Communie
netgedicht
2.0 met 89 stemmen 8.691 Kinderstemmen die ruzie-achtig klinken
stenen die kletteren als hagelstenen
op de dakpannen van hun thuis.
Met hun voorhoofden leunen zij
tegen elkaar als tegen een ruit
van een etalage gevuld met wensen
en delen zij alle resterende tijd.…
De eerste dag
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 548 Een tortel drinkt zich leven
aan een waterplas
en breekt het frêle spiegelbeeld
van hoe het eertijds was
of moet geweest zijn...een koor
van kinderstemmen, fris en uitgeslapen.…
O God, wees Heverlee en Lommel zeer nabij
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 172 De echo van de dood klinkt door de dagen
van tere jonge kinderstemmen,
het leven comprimeert in tunnelvisie,
wrakstukken spreken woordenloze taal,
bloemen verbeelden wat in harten leeft,
die achterblijven hergroeperen zich
in lotsverbondenheid en niet begrijpen,
de lucht is zwanger van de dood,
één datum ligt verankerd in de tijd,
een monument…
wat je hoort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 kinderstemmen op een balkon
en het gestuiter van een plastic bal
daarvoor een aanlopende fietsketting
en een brommer ergens achter en
een soort getthodisco in een auto
wachtend voor een open brug
verder weg een overkomend vliegtuig
en een vrolijk deuntje van een ijscobusje
nu het zoemen van de computer
en ergens een irritante piep in…
het schooltje van zijn jeugd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 430 de wereld
om hem heen verdween
als hij zijn vriend maar had
zijn houvast met
het leven van voorheen
de geur
van thuis zit in zijn kleren
hij hoort nu nog
hoe kinderstemmen leren
in het schooltje van zijn jeugd
de zwarte dag toen
angst het dorp verschrikte
en iedereen zich schikte
met het wapen
van vergelding in de rug
hoe…
zijn lichaam was van hout
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.141 de wereld
om hem heen verdween
als hij zijn vriend maar had
zijn draden
met het leven van voorheen
de geur
van thuis zit in zijn kleren
hij hoort nu nog
hoe kinderstemmen leren
in het schooltje van zijn jeugd
de zwarte dag
toen angst het dorp verschrikte
en iedereen
zich schikte met het wapen
van vergelding in de rug
hoe moeder…
Pirouetten
gedicht
2.0 met 3 stemmen 110 Een ribbelstrook zand en zonlicht
schitterde in een geul oude vloed
die ging toen een slingerpad het zicht
op het strand openbrak, de gloed
van de dag jou beetnam, je streelde
met een wind vol kinderstemmen
een kluwen vogels jou verlokte
met hun wit van het blauw breken
dartel als jij die van mij rende
naar de zee die vlokken sneeuwde…
Breeduit in de speeltuin ligt de tijd
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.713 Breeduit in de speeltuin ligt de tijd
onzichtbaar als een wolk waaruit
het angelus van kinderstemmen klinkt.
Handen slaan op onbestaande ballen,
monden happen in doorzichtig vlees.
De tijd, geduldig, laat zich sarren
als wolk van een hond
in wiens grijs een oude wijze
wrede godheid woont.
Hij likt het bloed van knieeën en kiezels.…
Kazemat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 347 De bunker staat daar maar
midden in het Echo bos
daar waar klanken
draaiende wind keren
en wanhopige kinderstemmen
de bosrand verlaten
de bunker staat daar maar
tussen zo maar een boerderij
en een kleine ondiepe sloot
waar kroos stapjes lijkt te vangen
tussen reeds bloeiende bermen
en ontkiemend zacht wuivend riet
de bunker staat daar…
Seemann
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.102 Kinderstemmen, opgetogen,
prikken de reddingsboten lek.
Van het varen moe legt de zeeman zich neer
bij het leven op het land
en tilt de kinderen door de branding heen
op alweer hetzelfde strand.…
Tempo fugit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 277 Kinderstemmen..nu..zo eind'loos ver.
Wat rest.. is de boom van herinnering
die soms heel zachtjes huilt om 't blad
en die veel te vroeg gebroken jonge tak.
Weggevoerd door de wrede winterwind.…
Zomeravond in een oude stad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 258 Hoorbaar vlinderen kinderstemmen
rond het plein.
Het besluit tot avond is genomen
in dicht geknipte aktetassen,
de waaier van feesttenten gaat open.…
Broeiend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Vaag klinkt het geluid van opgewonden kinderstemmen,
spelend met het leven kent de oorsprong geen gezicht.
Het broeit,
elke keer..
In de dicht getrokken hemel schiet de spanning heen en weer.
Luid klinken alle slagen,
voor de zielen die zich in de lading wagen,
is de rede er geen optie meer.
Het ruist,
broeit..…
stemmen
gedicht
3.0 met 86 stemmen 26.888 de stilte valt niet langer te verduren
na ware liefde kwam een wreed Ave
ze nam de blije kinderstemmen mee
maar liet de echo tussen kale muren
de straat lonkt om de leegte te ontvluchten
op zoek naar iets, naar God mag weten wat
zo sjok je uren doelloos door de stad
in plaats van sterren pluk je wrange vruchten
verloren in de overvolle straten…
Naar huis
poëzie
4.0 met 1 stemmen 758 In de linde hoort ge uw vooglen kwelen,
Op de bladeren speelt de zonneschijn;
Kinderstemmen komen 't oor u strelen
Welkom! welkom! roepen groot en klein.…
Vragen die geen vragen zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 216 Waarom kunnen wij ook niet het leven leven zoals het komt,
met zijn ups en downs, met zijn kinderstemmen en gejuich, maar
ook de tranen en de pijn, het afscheid en het weerzien, de
ontgoocheling en alle dwaasheid die een mens blijkbaar
moet doormaken om wijs te worden?…
Kinderen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 79 Kinderstemmen echoën de eeuwen aan elkaar.
Een zoet gebaar, het verre verleden door de muren vertaald.
Ze blijven gekweld roepen door de schaduwen tussen de muren.
Niemand die ze horen kan,ingehaald door de tand des tijd.
Maar ik hoor ze roepen, ik hoor ze gillen
Hulpeloos staar ik met slappe armen en een leeg gezicht.…
ELF KINDEREN
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 536 Waar eerst het huis
met kinderstemmen
was gevuld
is nu een grote stilte
Waar eerst een klok
nooit werd gehoord
tikt deze nu in
lege kilte
Waar eerst geen tijd was
om te zitten
omdat de kinderschaar
haar riep
zie je haar nu
met regelmaat van de klok
op de sofa zitten dutten
Waar eerst toch
nergens tijd voor was
is tijd nu overvloed…
LEUSDEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 575 III
Kinderstemmen verklinken
tot gebrom
van baardige kelen en motorlawaai:
De tijd staat niet stil.
Nooit stil,
ook niet in Leusden!…
Huwelijk 3 - Vriendschap
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 4.060 De middelbare leeftijd gepasseerd
zitten ze ontspannen op 't bankje
aan de onveranderlijke tijdloze zee
Zilte wind, krijsende meeuwen
ruisen der branding, kinderstemmen
die boven zee-geluiden uitkomen
Ze zwijgen, praten kun je overal
de jonge liefde werd vriendschap
elke dag blij dat ze elkaar zien
Incidenteel conflict korter dan 'n dag…
Vermoeidheid
gedicht
2.0 met 49 stemmen 13.758 Als wij, de grote mensen, moe zijn
Van het praten met elkaar,
Als wij moe zijn van het slapen
Met elkaar, het wandelen
En handeldrijven met elkaar,
Het tafelen en oorlogvoeren
Met elkaar, als wij zo moe zijn
Van elkaar, van het elkaren
Van elkaar, dan zetten wij de kat
Op onze schouder, gaan de tuin in
En zoeken de kinderstemmen achter…
HET LICHT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 448 Wij konden nog het klaar geluid
horen voorbij ons gaan, dat uit
de verte kinderstemmen maken.
Een late zang bereikte ons, die
verliep. Toen zei-je aandachtig: „zie
„o zie het licht over de daken ..."
Wij liepen in de luide stad,
waar onze liefde zoveel had
gevonden en zoveel geleden.…
Nog éénmaal
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 559 Nog éénmaal de hemel zien openbreken
in miljoenen witte wintervlokken en het
geluid van verre kinderstemmen te horen
omlijst door knerpend jonge sneeuw.
Ja, nog éénmaal mijn vroege kinderjaren
voor mijn geestesoog te doen beleven om
tenslotte voor de allerlaatste maal mijn ogen
naar de verre, blauwe lucht te laten gaan.…
Brief van Sinterklaas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 De kinderstemmen bij de haard…
Mijn feest is me toch veel waard
Ook ouders en de opa’s
tussen verkeersgeraas
verwachten zij nog steeds de baas
Dus zei mijn stem ‘ga aan de slag,
‘k wil wel weer een lach’.
En niet meer dat héél serieuze
maar opgaan in ‘t mysterieuze!…
De kleine drenkeling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 745 drama van de Titanic
Dorpelingen ontfermen zich over hem
begraven hem, onderhouden zijn graf
Niemand meldt zich, niemand treurt om hem
alsof het kind nooit heeft bestaan
Zijn beschrijving past bij mijn zoon
ik verzink in 't leed, zie het kind
voel z'n angst voor alleen zijn, voor
nachtelijke kreten en het zwarte water
Dek vol gelukkige kinderstemmen…
er zijn dagen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 146 maar m'n handen knoop ik veilig op m'n rug
de uiteinden van een pijn totdat ik heel lijk
schouders en heupen verzetten zich
schokkend en draaiend, er zijn dagen
dat ik m'n lippen geloof de woorden
die ik er vanaf rol articuleren illusies
op hoogte, aan de grond de hinderlaag
verloren jacht vervloekte liefde
geboeide polsen kinderstemmen…
Scholieren, the youth for climate generation
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 83 is de uitspraak van hun Here Jezus Christus
de zoon van hun God, de almachtige schepper
van hemel en aarde, dus van het wereldklimaat
ze voeren ook het woord bij de daad omdat wat
zij aan hen, de kinderen doen Hem, Jezus, toekomt
en togen naar het Malieveld in midden Oh oh Den Haag
het grote Malieveld stroomt barstens, bordenvol
menige kinderstemmen…