10884 resultaten.
De zilvergrijze dood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 314 ze floten schaterend de ondertoon
als boventonen klonken luid de
witgestreepten in hun blauwe luchten
Schiphol deed geen reet
aan al die laatste zuchten toen
de Boeiing ze aan flarden sneed
ze wolkten dansend langs de hemel
vlaagden zwevend zwart in gras en kwetterden
steeds luider in het dimmen van het gas
hun vrienden stonden zachtjes…
Nacht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 575 Halve sikkel, helder, avondvolle maan
schemering neemt ruimte, ademt donker lucht
zonnelicht verduistert nu haar laatste zucht
in de huizen gaan elektrisch lichtjes aan
zie de bomenrand, het einde van het bos
boeren stoppen met hun werk, ze zijn bevrijd
want de oogst is binnen, alles net op tijd
ook het laatste rood verdwijnt, de nacht breekt…
kritiek
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 605 Ik prijs ze als het moet de hemel in
Waarna ik ze laat storten
Zo snoer ik ze de mond
Grijp ik ze bij hun strotten
En knijp er tot de laatste zucht
En vreselijke krampen de tegenstander
Slopen door gebrek aan lucht
En als hij daarna bungelend aan een
Zijden draadje hangt
Verslagen en doodziek
Dan kan ik rustig toegeven
Dat ik mijn voordeel…
ik zag je lach...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.130 Ik zag je lach en de schoonheid in je ogen
ze lieten me van je houden
mijn hart openvouwen
en al mijn ellende wegzuigen
Ik kijk voor me uit
voel het riet tussen mijn vingers
sluit mijn ogen, laat me meenemen door de wind
Twee vlinders dansen in de lucht
de wind slaakt een laatste zucht
Twee vlinders dansen onder de zon
daar op het veld…
Stad van halverwege
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 363 Eindeloos tot haar laatste zucht.
De potente calorieën schallen de trompetten
en zij zendt haar zonen uit in stalen rossen.
In colonnes van twee en drie marcheren zij
haar venen af. Zij van de tweelingstad
roemen haar aderen om hun zachte ruisen.
Het fluisterasfalt.…
Winterboek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 206 zucht
alleen in eenzaamheid van woorden.…
Ode aan de Leegte II - Kosmos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 zucht gedoofd…
het opengaan der dagen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 821 door nachten dicht de klei
het opengaan der dagen
verzonken liggen zij
geluidloos zonder klagen
seizoenen die
hun kleur bekenden
jaren die voortschrijdend
zich tot eeuw bestemden
zie de lagen
lees de vragen
voel emoties die elkaar en
generaties moesten dragen
ingekapseld zonder lucht
want ook de laatste zucht
heeft de bodem al verlaten…
Een sigaret
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.482 ” zucht…
schaduwvlucht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.436 zucht…
de schimmen uit mijn wereld
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.112 ik heb ze in de hand
de schimmen uit mijn wereld
ze twijfelen aan m'n verstand
ze vreten aan mijn logica
ondermijnen het beslissen
ik ken ze nu en jaag ze na
ze streken neer als
vlinders na gevlogen vlucht
en paarden in de laatste zucht
hun wormen voedden mijn bestaan
ik liet ze in ontwikkeling gaan
tot dat hun vleugels zicht verhieven…
tot gruis geleefd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 79 zucht
hoort toch niemand meer
al klinkt hij door in echo's
langs oorverdovende zwijgzaamheid
alleen en om de zijne verplet hij toch de eenzaamheid
zoals gruis beton kan worden
verraad eindelijk de laatste nacht
zucht hij door tot de laatste kracht
keer op keer op keer
een graf is nu geen vreemde meer
victor r. meijer…
Vader zonder moeder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 222 Moeder zucht niet meer,
zoals ze jaren deed
als vader daar zijn krantje las.
Zij heeft al weer een tijd geleden
Haar laatste zucht geslaakt.
Vader, die nu opa is,
met grijze, rimpelige handen
die de krant nog amper dragen kunnen.
Koffie over het tapijt.
Vader is zijn liefste kwijt
en daarmee ook zijn wil te leven.…
Die angstige " rest" tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 614 Als de dag aanbreekt,
dat je het tijdelijke voor het eeuwige
verwisselt,
met altijd iemand aan je zij,
die er zal zijn tot de laatste zucht
de kamer verlaat,
weet je,
het is altijd te vroeg,
Maar je hoeft die angstige laatste weg
niet alleen te gaan,
er zal altijd iemand bij je zijn
en naast je staan,
in alle maanden,
weken…
WEG VAN ZIJN LIEF
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.078 Toen de wind over ’t kerkhof gleed
blies hij sneeuwvlokken in ’t gelaat
Onbewust van het onmetelijke leed
dat er restte na haar wanhoopsdaad
Toen haar haar laatste zucht verliet
zag de hemel grijsgrauw van kleur
Reeds te laat voor het afscheidslied
sloot achter haar rug de laatste deur
Toen een blik naar ‘t lichaam keek
bleek dat reeds…
Je klamme hand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Langzaam verslapt de greep
berust je in het onvermijdelijke
dan wordt je hand slap,
een zucht een zwaar gevoel
ik leg je hand op 't bed.
Voel de laatste zucht door de
kamer gaan.
Dag lieverd, goeie reis
een kus, niets zal ooit meer
hetzelfde zijn.…
een warme vleugellach
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 496 zucht
je draait je om
kijkt naar het aardse leven
wiekt zacht een warme
vleugellach naar hen
die achter zijn gebleven…
Fluwelen nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 48 zucht, tot avond…
Elias Recht
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 646 Kronkelend zijn glibberige
armen om het hart
slaakte hij een laatste zucht
toen Elias hem vedreef
tot in het git zwart
Ik hoor hem nog brullen
“Dat God zo rein en zoet als bronne water
niet zou bestaan”
kwijnend in het zout
waarin hij was vergaan
De schelpjes en kraaltjes op de bodem
liggen daar zo vredig
in een lijn van hand…
Amazone in de Bosjes van Poot
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 842 zucht…
Doodse stilte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 280 na de lafheid van hun daad
in het niet
verdwenen
terwijl de ambulance
met gillende sirene
weg rijdt
waarin een laatste zucht
staan zwijgend
drie getuigen
met elk hun eigen
verhaal
in ogen handen en voeten
ze keken toe
zwijgen ook nu
angst voor represailles
ketent
hun stembanden
zonder ruggengraat
sjokken ze huiswaarts
waar…
ouderhuis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 240 nog eenmaal was ik in het huis terug
het oude huis waarin mijn ouders woonden
waarin zij mij hun binnenwereld toonden
met alles op zijn plaats, zijn eigen lucht
het was het huis waar zij hun vrede vonden
en wilden blijven tot hun laatste zucht
de akkers brachten hen voldoende vrucht
en veel meer bloemen dan zij plukken konden
ik was er kind…
sTrIJD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 335 Tijd leert mij dat zijn
hier een kwestie is van laten
De wereld is van iedereen
gedichten.nl voor
hartstochtelijke fanaten
Tijd leert mij dus te-
gelijkertijd dat jij en ik
van het leven moeten snoepen
want laatste adem, voor
dat je 't door hebt, als laatste zucht
Tijd voor reflectie
als begeerte de wereld in
Tijd leert ons ook lief…
ademloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 zucht dan
voor eeuwige rust
met blauwe lippen
de blik al oneindig gericht
briest koel de wind
een laatste doe iets
als klein een gebaar
mij stilt tot verzet
want wie leven wil
doet zich spreken
alles
alles wat ik nodig heb
is vrije adem
om te leven
te spreken ook…
DESPERAAT GEBED
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 900 desperaat gebed
Over een droom van andere oorden;
een wereld, niet door smart besmet
Toen mijn klok zeven had geslagen
ontsnapte aan ’t lijf de laatste zucht
Verder leven, kon ik niet verdragen
bijgevolg toog ik maar op de vlucht
Toen de kerkklok één had geslagen
daalde mijn lichaam geleidelijk neer
Niemand kon ‘t waarom nog vragen
elk…
de goede wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 zucht
het kwelderwater drinkt waar nog
vele van mijn jeugdige stappen
zich hebben gekluisterd aan
het te vroeg volwassen leven
dan krijsen de meeuwen
een te kleine maat die ik
droeg daar het kind
zijn tijd reeds had ontvlucht…
In stilte
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.593 Laat het stil worden vanavond
nu de lome lucht drukt op mijn hart
zoals de dreigende avond
toen de dood
al naast je zat
om je te halen
Laat het net zo stil blijven
als toen
na het steunend ademhalen
en de laatste zucht
plotselinge rust
als van dat ene moment
wanneer de weeën stoppen
en de bevrijdende
geboorte inzet
De dood openbaart…
Harmonie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 126 Iedereen wil zijn/haar leven in weelde verteren,
het uiterste eruit halen, de zon volop inhaleren
en bij de laatste zucht tevreden afscheid nemen,
zonder wrokkig om te kijken.…
corona
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 zucht
In de armen van het licht…
- Onomkeerbaar -
hartenkreet
3.0 met 44 stemmen 1.283 onomkeerbaar pijnlijk zijn de noden,
de enige reden waarom wij nog leven
onomkeerbaar wetend dat deze reis,
een onmogelijkheid is om verder te zoeken,
onomkeerbaar wordt afgespeeld
aan hen die achterblijven een gevoel,
onomkeerbaar zijn de doden
onomkeerbaar een laatste zucht,
een allerlaatste blik in jouw gezicht
levenslang, voordat de…