Alle inzendingen over lading ontzout en ve

De lading wordt nu eindelijk, door bacteriën aangevreten, overgebracht.…

na overgave ingesloten waar tijd geen rol speelt de zee heeft gegeven ontzout en verwaterd versteend…

rozenhout klemt als doorn in mijn oog een zwak protest de gouden dukaat aan de afschuwelijk rode draad ik ben de eenogige piraat een stompje krijt hinkelt me naar een getekende hemel de stiekem geplakte kauwgom onderaan is het knelpunt om te sluiten wat moeilijk open kan…

Ons zoveelste gevecht De zoveelste ruzie Nog een grens verlegt Een bevestigde illusie De lieve vrede bewaren Ja en amen uit mijn mond Dwars door je heen staren Terwijl je mijn hart verwond I've been there, I've done that Over and over again Wat wij delen in bed Is de reden dat ik je nog ken We begrijpen elkaar meteen Als we ons…

Ik ben liever vreemdeling dan allochtoon. Een vreemdeling is best bijzonder een allochtoon, zo heel gewoon. Allochtoon, nee dat is toch geen woord? Hoe kan je nu zoveel verscheidenheid in één adem, met één woord benoemen? Nee, ik ben liever vreemdeling want, wie is dat nou niet? Dat, wanneer je ergens komt men jou als buitenstaander ziet.…

"Bak Leyla" diye gösterdi büyüannem gecenin zifiri karanliginda "bir yildiz doguyor" ve diger eliyle " orada ise bir tanesi ölüyor". Ve bir dilek dilemem için, öyle iki eliyle bekleyedurdu düsen bir yildizi göstermek umuduyla, hiçbir seyin sonsuza dek sürmedigini bildigim halde.…

klopt mijn vlag en klopt de lading…

Voor de wolkenbreuk dansen de meeuwen sierlijk dan barst de lading.…

Zij ligt op bed als een verstilde pop maar met de ogen half gesloten, de wilde roos op het netvlies geboren, magisch beeld tussen het alles of het niets een bekend gezicht verschiet van tint als zij uit de transparante ogen kijkt als zij in haar droom de pijn verliet de milde adem vervliegt op die onverwachte morgen waarin een…

Na overgave ingesloten waar tijd geen rol speelt land en zee hebben gegeven ontzout en verwaterd struikelend slepen door kwade dromen fascinerende mist naar een nieuwe tijd van dode bomen en versteende mensen binnenin fossielend bos onverklaarbaar sla ik het voorhang open van motregen dat viel in de ochtend voor mijn gevoel alreeds expres…

ik ben de eenogige piraat bewaker van de gouden dukaat aan de afschuwelijke draad ik hinkstap met een krijtstomp naar een getekende hemel de poort knelt door de muitergom mijn schip vergaat ik ben de eenogige piraat aan de afschuwelijke draad…

ik heb de polsslag van het leven zien vibreren in de stilte van jouw magisch realisme de ingehouden adem gevoeld van de explosieve krachten die jij met machtige penseelstreken bedwong in karaktervolle diepte passeerden ongekende perspectieven die hun mystieke ladingen in schaduwen verborgen in jouw kleuren contrasteerden meerdere…

ik speelde met wolken liet ze groeien en bloeien gaf ze een schitterende lading stapelde wit rondde met groen en zwart het blauw van de hemel waarschuwde mensen met donker gerommel voordat de donder knallend brak maakte het zwerk tot toonbeeld van sterke krachten in het altijd zo rustige weer zelfs mijn vriend vlaagt en stormt…

Maar conjunctureel vervangt men nu 't meel door hele ladingen kiloWatt ...…

het geschilderd naakt op het portier van zijn cabine bij lange na niet zó erotisch als de pas ontschorste natte lading boomstammen op de oplegger…

nog waait jouw vlag zijn de kleuren sprekend maar het doek heeft zijn beste tijd al gehad glans en souplesse zijn gaan lijden door de levenslange gang van onze vier jaargetijden ooit heeft de mast een wimpel gedragen die is gestreken toen rugzakken overbodig bleken het mechaniek kreeg later onherstelbare averij door een constructiefout…

soms was er die stilte in een onverklaarbaar niets zeggen terwijl de woorden in de lucht hingen vol betekenis voor wie het wist geladen met wat lichte dreiging van ongenoegen door elkaar niet goed te verstaan in een ongeordend patroon van uiterst vreemde voorvallen juist in de tal van fijngevoeligheden konden wij bij elkaar…

Door rood gereden of geslipt, je weet het niet. De vrachtwagen brak door de vangrail naar de wei en ligt nu kolossaal te sterven. Aan witte lakens doen ze niet, de hijskraanbroeders. Een koplamp brandt nog en de cabine juicht van schlagers die naar buiten drijven langs speerpunten van glas. Het stuur, gemoffeld met een tijgerprint, schokt…

heeft tegenwoordig een andere lading religies gedreven op de spits van kerkentoren of minaret schreeuwen het hardst ontploffen het bloedigst zo is het maar net de bede is er bij ingeschoten…

Een blondje hield vlakbij Stavoren, de weg was er glad en bevroren, een strooiauto aan en zei toen ontdaan: ‘U hebt net uw lading verloren!’…

ondanks dat dit vers over een gezonken bootje de lading dekt, wordt die toch nat tenzij dit bootje en z’n woord voor de laatste regel zijn uitgelekt want dan kan alles overboord…

Lading Colombia Zou op de markt een paar Ton moeten doen Onderin mee verpakt Hartslagverhogende Voorraad aan melkpoeder Veertienmiljoen!…

als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn ze strontvervelend Hun dichters blijven onbegrepen En mogen elkaar dan prijzen geven Zo stelt de po- ë- zie toch me- nig- een te- vre- den Be- hal- ve…

Subtitel: Oud & Nieuw Alweer een jaar ver- gleden, weg in vogelvlucht voorbij de tijd gepasseerd in slechts een zucht slecht nieuws afgewisseld met summier goed zonder enige twijfel, nieuws uit ve- le bronnen, overvloed deze echter schaadt de mensen OVERVLOED slechts daarom is het goed, beter, zelfs 't best en wellicht nóg…

Zo lang het niet legaal en op recept is kan, juist door het verbod op cocaïne, de dealer zo misdadig veel verdienen; met name als een lading onderschept is. Maar liever dan gezichtsverlies te lijden blijft men verslaafd aan kostbaar drugsbestrijden.…

Hun rekeningen zijn zozeer abject Dat TILPUNT heel veel meer de lading dekt.…

En de woorden die dan gezegd gaan worden zijn Dat we er samen tegen aan gaan 26 letters dekken de lading niet ?? Ohh , wacht dan maar in emotions taal,   zodat iedereen het ziet.…

Het beeld wordt gekneed in Liefde vervormd door verkrampte handen gesneden met het mes glijdt klei door vele lagen, dieper dan ooit raken kartels verstrengelde vingers in het zoeken naar elkaar daar waar woorden tekort schieten spreekt het lichaam nimmer gesproken taal…

Er was nog niet geploegd er was nog niet gezaaid, het brein van de aarde was nog niet geboren en ging de zon onwetend onder in de seizoenen van het eerste jaar. Het wordt weer zomer, z’n volle wagen is op pad met de korenschoven naar de molenstenen van de tijd, zijn krakende karrenwiel strijkt de plooien van de laatste morgenstond…

Als het zo zal gaan Als jij nu schetst, Dan zullen we uitstappen, Elkaar omhelzen, Missen zullen we elkaar ook - Maar vergeet niet: Alle samen is schijn Op de weg die je aflegt In je leven - Liefde vind je overal, Op alle wegen, maar Trouw, onvoorwaardelijke trouw, Woont met niemand samen, Ze woont alleen…