38223 resultaten.
Open deur
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.039 Rijmpje belde aan
bij sonnet,
of hij potentie had
tot een gedicht
Doe wat aan
je vorm, zei hij,
geen gezicht
Je wordt gesproken
zonder lucht,
wordt liever
ademloos gelezen
De deur sloeg dicht,
er volgde een
nieuw couplet…
brug
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 ontheemd belanden we
in een landschap van zwijgen
lamgeslagen woorden houden
de kaken op elkaar
we wachten op een verborgen
taal die de brug zal slaan
naar de maat der dingen
terwijl de tijd verstrijkt…
Meerdere dimensies
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 190 onhoorbaar
zonder lucht
ademloos in stilte
strekt mijn ziel
zich uit en deelt
de kosmische vlakte
besta als punt
waar anderen
de ruimte vullen
alleen in raken
zal ik contact met
meerdere dimensies maken…
dekens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 op sommige dagen
waait de wind door je haar
woont de nacht in je hoofd
vaak eigenlijk je leven lang
wacht je op de gunstige tijd
verstrijkt de tijd
‘s nachts bevriest het meer
verdampt de tijd je adem is
wit zoals de stilte
vandaag beweeg je niet
alles verandert in ijs
je bent bang…
van slag
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 701 mijn hart tikt sneller dan de tijd
door mondig opgewonden zinnen
en ademloos opnieuw beginnen
ben ik het ritme even kwijt…
regenen meer vragen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 311 kijk me aan
zie wat tijd
me heeft gedaan
de strakte van
mijn huid is weg
haren zijn verdwenen
ogen branden
maar mijn geest wil
nog meer jaren lenen
zon voor mij
de eeuwigheid
gaat niet voorbij
wolken kunnen
minder dragen en
regenen meer vragen
wat doet de tijd
als ik niet kijk
verstrijkt ze alle dagen?…
verstrijkt ze alle dagen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.042 kijk me aan
zie wat tijd
me heeft gedaan
de strakte van
mijn huid is weg
haren zijn verdwenen
ogen branden
maar mijn geest wil
nog meer jaren lenen
zon voor mij
de eeuwigheid
gaat niet voorbij
wolken kunnen
minder dragen en
regenen meer vragen
wat doet de tijd
als ik niet kijk
verstrijkt ze alle dagen?…
wij
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.908 Verstrikt
in de tentakels
van onze liefde
onszelf bevrijden
kunnen we niet
Verstrengeld
onze vingers om onze harten
grote vreugde, diep verdriet
om wat is en wat was
om wat komt en wat gaat
om wat blijft
om zoals het gaat
naarmate de tijd
verstrijkt…
Draag me
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 Lieve vriend, voel
mijn zachte buik voor
de man die niet kwam
en draag me
lichter ben ik nu
dunner zijn mijn dromen
je weet het wel
de tijd verstrijkt, kus me
kneed mijn soepele vel
en draag me
door de leegte van de nacht
geef me vaarwel…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
de tijd
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.482 De tijd verstrijkt
weer een jaar voorbij
en nog steeds
de pijn van verlangen
Nu nog steeds?
vraagt iemand
die deze pijn niet kent
Ja, nog steeds...!…
vlam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 376 ademloos lijkt ze
kijkt ze
in het kaarslicht
doet haar ogen dicht
adem in, adem uit
om kijkt ze niet
vertrouwt de toekomst
ongedwongen
ze zucht,
vult haar longen
vol met lucht
en blaast het kaarsje
hartgrondig onderuit
adem in, adem uit….…
Ademloos
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 321 Schreeuwend verkrampen
Ademloos grieven
Luisterend ontdekken
Ademloos lieven…
En och, het lijkt…
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 nog eens het kussen opschudden
een zachte aai over zijn wang
jouw stilte in zijn handen leggen
fluisterend welterusten zeggen
slaap maar, toe, slaap maar…
de tijd verstrijkt
en och, het lijkt
dat de donkere nacht
hem naar de morgen zal dragen
wat zou je op dat ogenblik
nog kunnen, durven vragen……
als een adelaar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 749 ik vlieg door de lucht
en zie het land van gister.
zo mooi en zo groen,
zo vruchtbaar en goed.
Ik vlieg weer verder,
mee met de tijd.
en ik zie de scheiding
tussen licht en donker.
Ik vlieg door de lucht,
zie het land van morgen,
zie een rots zo zwart en leeg,
zo kil en kaal.…
boerenland
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 351 het land nog dromend
het vroege uur onaangeroerd
de zon als een purperen bal
zacht rijpend boven goudgele
akkers vol geur van hooi en
rulle aarde
en wij, wij kijken ademloos toe
laten de stilte liever onbetreden
het dunne licht onaangetast
alsof we hier overbodig zijn
uur en land zichzelf genoeg…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
de eerste zondag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 283 bemin
de tijd verstrijkt
er is geen ultimatum, slechts het einde
mijn lief…
de morgenster
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 479 aan het water staat de stramme reiger
een grijs en heilbegerig quiëtist
ademloos te wachten wat ik weiger
op wat verschijnt en altijd wordt gewist
ik wil verlossing ik wil licht en lucht
ik sla de strak gespannen trommelwand
dwars door het water heen maar geen gerucht
geen zucht wordt hoorbaar in omringend land
een rabbi dwingt mij uit…
Poolruiter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Buiten kraakt het witte land,
de stilte in galop,
naderend in ademloos koude
vlagen springt hij midden
in de kamer.…
Woordloze emoties
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 169 De tijd verstrijkt
in eindeloos veel zwijgen
terwijl juist woorden nodig zijn
waar zelfs één woord
een wonder kan verrichten
blijven letters binnensmonds
in stilte verzuren de emoties
tot steeds meer bitter
tot de overvolle stilte
ze tenslotte uitbraakt
als verwijten zonder einde…
Ommekeer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.509 Er zijn nog steeds geen dagen
dat ik niet meer met je spreek
nog altijd dwaze vragen
waarom jij toen bezweek
Het landschap wordt wel lichter
nu zacht de tijd verstrijkt
ben nu een and’re dichter
vreemd hoe een dood verrijkt
De waarde van materie
vermindert elke dag
vooral nu ik veel meer zie
in elke blijde lach.…
tijd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 431 de tijd verstrijkt in
een muur van stilte
doorbroken door een schamel licht
waarin wij zoeken
tastend, struikelend
onze dromen tegemoet
verblind in een spoor
van jong verlangen
waarin troebele beelden
zich uiten in helder schijnen
en donkerte opglinstert
in een weergaloze schittering…
je jokken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 232 je jokken plaagt mij nu steeds vaker
als was een vulling uit een kies
mijn tong schuurt bij jouw praatjes
langs de scherpe kant van een verlies
je fopperij bezorgt mij kerven
snijdt dieper naar de tijd verstrijkt
vanaf vandaag vul ik het in als veinzerij
gaaf voelt toch anders dan de gaatjes…
Publieke Oproep
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 154 achteloos televisie kijken
geeft mij heel merkwaardig
het gevoel dat ik leef
niet omdat de tijd verstrijkt
zonder dat je merkt
dat het later wordt
nee, het is gewoon
de nummer één nutteloze bezigheid
die ik tijdens mijn bestaan
heb kunnen ontdekken
dus bij deze een publieke oproep
aan iedereen die een beter tijdsverdrijf
in optime…
weer de herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 398 de herfst gaat op
aan vallend blad
't seizoen vergrijst
in koude nevel
het geeft de dichter
iets van wrevel
te weten hoe
de tijd verstrijkt
maar ach de kleuren
inspireren en geven
zin aan het bestaan
dus rest het leven
met de waan...
het zal ooit weer
ten goede keren…
Ik blijf mijn eigen raadsel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 348 De hemel vouwt zijn sterren naar de wijzers van de tijd
in blauw gesluierd licht trekt grauwheid er haar nevels op
en draagt de lucht de aarde
Dit is de gang van zaken wanneer ik overdenk:
Ik ben als weltschmerz die het duister haar façade geeft
die achter verdroten ogen woekert
die troost zoekt in schone kunsten
onophoudelijk, rusteloos…
KORENHALMEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 452 Roerloos bij zoveel schoonheid
een droom gelijk
staat de wereld even stil
De wuivende korenhalmen
ragfijn gepenseeld
lijken mij dichterbij te wenken
De vogels nog niet uitgespeeld
stijgen in de strakblauwe lucht
De roodgouden gloed
van de ondergaande zon
straalt een bekoring uit
die ik ademloos onderga…