Alle inzendingen over liefdevolle OR lichaam

Als een boom zal dit lichaam blijven staan wachtend onomwonden tussen het spel van licht en schaduw tot haar vingertoppen sterven en zuchtend ophouden te bestaan de dans verloren...!…

wat kan ik nu nog vragen van dit broze lichaam dat me te vaak verlaat en dat lief en langzaam tot op de laatste draad wel lijkt afgedragen?…

Jouw ogen raken in mijn hart een snaar gevoelig en teer, de melodie smaakt naar liefde en bezingt de noten van mijn gevoel. Ik zie twinkelende diamanten in pigmenten der boog met kleurenspel zij laten mij meer voelen dan de zoetste woorden. Vol overgave verdrink ik in die blik, die mij verstenen doet ik staar en tril, uit mijn lood geslagen…

de dagen werden geverfd in bruin en zwart wolken bebloed in rood het leven in het ijle van dood het land bevochtigd in bittere meidauw maar nimmer werd het hoofd gebogen voor deze immense tirannie hoor de noten op de muziekbalk klinkend in liefdevolle vrede onnavolgbaar breekt zij de duisternis van oorlog open…

Ondraaglijke pijn, want ik heb geen vader meer, ’t is niet zo dat hij overleed misschien deed dat minder zeer maar mijn vader heeft zijn keuze gemaakt, mede door zijn vriendin heeft hij het kontakt met ons gestaakt We leken zo’n eenheid nadat mama was gestorven, maar de haat van zijn vriendin heeft zijn liefde voor ons bedorven Jaloezie…

om in te schuilen zei je zacht als vertrekkende zomers zich niets aantrekken van naderende depressies als ze je in de kou laten staan en nachten niet meer hoopvol gluren naar de dageraad voor al die kille uren dat je de seconden telt zonder dat de slaap je raakt jij raakte me met dekens vol liefde maar waar schuil ik nu het…

Of je Kerst nou groen is of wit zorg er steeds voor dat er in je hart altijd liefde voor je medemens zit. Peterdw.…

Klanken vol met Jazz later nog wat Blof en even later nog wat Kane ongekend rustig en zoals ik ben. Het nachtelijke vertoeven speelt met dromen in het hart die sterren laat vallen waar je niet op had verwacht. Bloed dat sneller stroomt de rust die mij overwint liefde overwint altijd omdat een ieder weet dat na het zaaien het…

Maar elke kleine liefdevolle expressie naar een ander maakt je leven zo groot als een oceaan…

Als liefde pijn doet, zoals wel meer lopen mijn ogen vol als ik pijn heb, zoals elke keer staan mijn vingers bol van schrijven als ik naar je kijk, de liefde zie in je ogen weet ik waar ik toen, in al mijn onschuld voor heb gekozen alleen voor jou! Een pijn die ik in stilte meedraag terwijl ik zeg: ik hou van je!…

Mijn opa die had klompen, die wou ik ook, maar dan wel rode. Die heeft hij mij gekocht, al waren ze te duur, zei oma mij. Die klompen waren voor de tuin aan d’ overkant van de straat die ik alleen mocht oversteken als ik zijn hand vasthield. Net zo, met mijn hand in de zijne, stak hij me elke ochtend over, dan mocht ik verder, helemaal…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

Ik sluit mijn ogen, droom weg in een wereld van verlangen. Kijk ik je aan, wonderschoon gedaante gehuld in zeeën van zout. Ik verdrink in je blauwe ogen, drenkeling in een hemelse oceaan. Drijf ik rond, hopend nimmer gered te worden. Ik ben verloren, bevangen door je warme blik. Liefde…

Ons kickboksduo ging haast over lijken Het is onmenselijk, zulk grof geweld Miljoenen volgden dat. Ik was ontsteld Dat zoveel mensen daarnaar konden kijken! Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de statige kast een stille getuige die vele aarzelende kinderhandjes voelde groeien naar liefdevolle bevende rimpelhanden…

Langzaam kom je zijn leven binnen zonder te vragen of hij dat wil 'Waar liggen de sleutels nou?' Soms ben je weg denkt hij dat je niet terug komt dat het een vergissing was 'Hoe kan ik dát nu vergeten zijn?' Opeens ben je er weer dwingend aanwezig 'Wat was die náám ook al weer?' Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt…

zoals jij dat verkoos Jij die hevig kermde kronkelde omklemde mijn dij nadat wij ineen hevig gekromd na schokten kuste ik jouw liefdevolle verwrongen mond en fluisterde, je ben van mij…

Mijn oude lichaam voelt zich wedergeboren, wanneer ik liefheb. Wanneer er iemand eeuwige liefde verklaart aan mij en ieder. Dan voel ik me weer in het rijk der hemelen, land of purity. Land der verbeelding van de onvoorstelbare en liefdevolle. Het zuivere land van de goede bedoeling, liefdes paradijs.…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Een vredige en liefdevolle kerst met nalaten van gevangenschap en vijandschap voor goden.…

O, wat is het fijn om in vreugde ziekte en pijn een vriend van God en mens te zijn een troost om te ontvangen in droefheid van de tijd liefdevolle menselijke saamhorigheid…

toen wij eens na zaten ontsproten er zinnen hebben ooit een boom geplant met groeihoop in liefdevolle grond toen hij vruchten afwierp vonden wij ons terug in hun ogen…

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

Waar het leven Niet meer woont, De dood niet Langer wacht Maar nu al Is komen wonen In wat mijn brein Schijnt te zijn, Terwijl het lichaam Zo op het oog doorgaat Met leven, nog, Worden graven Opengebroken En vind ik de Dood die uit het Leven is opgestaan, Is het alleen de dood Nog die leeft…

tederheid van een witte veer de genezende kracht van het woord in een zoete milde taal het lied van liefdevolle vrijheid en vrede te zingen…

een arm om een schouder die schokt in niet gewilde tranen de ochtend in wakker worden met liefdevolle woorden niet gezegd, niet gezegd ik draag je door de nacht en morgen ben ik er weer, voor jou neem dat maar van mij aan onvoorwaardelijk…

De stilte waarin ik liefhad en in beloofde mijn land aan jou te geven, was ook de stilte van het gebed en mijn weg die zich ontvouwde ontplooide voor mijn ogen was de stilte van een liefdevolle zet, die me innerlijk altijd had bewogen.…

je tipt in vingerspitsgevoel ik weet wat je bedoelt kom druk maar door begrijp ook wat je voelt de buitenkant heeft nooit een zachte hand begrepen maar onderhuids is er nog leven dat onder liefdevolle vingers woelt…