132 resultaten.
Ukraine
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 495 gemis overdaad
Leerden gruwen westers wentelde zij in wraad
Mochten zielen lijdzaam slechts overleven
Het leven lengen sober in zwijgende staat
Ivan Grud
Burgers in de Ukraine,
Sober als zij zijn, moeten zij voort.…
blijvend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 lijdzaam gebogen
geknakt, maar niet gebroken
levenservaring…
[ Romantische kus ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Romantische kus;
haar eerste, zeggen lijdzaam --
stervend haar ogen.…
Ballast (opgedragen aan ZKH Prins Claus + 1995)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 215 Lijdzaam sleep ik mijn Ballast voort
in de hoop dat ik niemand stoor en toch
hoop ik stilletjes dat iemand mij hoort...…
Vader en Dochter
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 545 (Vrij naar M. Dudok de Wit)
Een definitief afscheid
zeer zeker een heengaan dat
werkelijk immer beklijft
Wat is toch de reden
dat een jong leven, dat
uit de knop geschoten, ontsproten
weerwil ondervindt en ziek
wordt? Ernstig, meedogenloos
zonder eigen schuld, boos
Altijd is er dat stille
verlangen van nooit meer, steeds
echter wordt…
dipsaus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 eenzaam vals zijn hoofd:
tijd zonder belang
lijdzaam als pijn dooft:
't schreit onder 't behang…
Verstrooid
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 219 Naar dit veld leiden de wegen
die wij lijdzaam moeten gaan
aan het einde wacht de zegen
voor ons kommervol bestaan
Heel ons leven kruist de degen
met de dood als Partizaan
wil mijn as tot molshoop vegen
als ik voorgoed heb afgedaan
Blind van woede zal ik sneven
waar de liefde is vergaan
Doof mijn sintels in de regen
verstrooide ziel,…
Stervend Sterrenkind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 243 Zij eet de woorden uit jouw mond
-zalige moeder-
geest van verloren beloften,
als antibiotica, altijd
op tijd in de maak
In de pas lopend, verlangt zij
te sterven in jouw schoot
Een blinkende zilverschaal
van schitterend water golft
in het naakt van twee gezichten…
Daarom staart zij jou zo
wezenloos aan als de
broekriem, strak aangehaald…
stilleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 804 tussen lommerrijke
bomen
liggen bruinwitte
vlekken roerloos
bijeen
verstillen zelfs
hun lome staarten
lijdzaam wachtend
op de koele avond
schemering…
Dank
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 11.413 met het knipperen mijner ogen
enkele weken gezwind vervlogen
terwijl al die tijd
mijn sympathie en dank, hand in hand
lijdzaam vertoefden in mijn binnenkant
maar nu een uitingsvorm betogen
Bij deze…
Genoeg!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 102 En als het nou eens niet Aleppo was
Maar Londen, Rome, Budapest, Berlijn
Waar ziekenhuizen dodenakkers zijn
En wijken weggevaagd in puin en as
Zou men dan net zo lijdzaam gadeslaan
Hoe twee dictators over lijken gaan?…
Mistig weiland in de ochtend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Grijs doorbroken
lijdzaam mededelen
zuigt een zwaar verlangen
mee te gaan
op gezamenlijke vleugels
temidden opgenomen
wijds en ver
ja, te gaan
verstilde grauwheid tastbaar
verlaten van hun vlucht…
Het regent weer
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 1.216 Ik sta tot mijn knieën in het water
Levenloos geklater
van onsterfelijke druppels,
mijn gezicht ranselend
als kleine knuppels
De zwarte schapen in de lucht
Bekend en berucht
bij zoveel individuen
die lijdzaam weer wachten
tot het zal luwen…
Siberisch
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 276 Het blijft maar snijdend koud, al is het lente
Min vijftien de gevoelstemperatuur
Qua koopklimaat is het al even guur
De omzet daalt nog sneller dan de rente
Ik leg mij bij de crisis lijdzaam neer
Maar zie met hartstocht uit naar zomers weer…
De druk erop houden
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 141 Heel Nederland ligt lijdzaam te verschroeien.
De hittegolf hakt in op dier en mens.
“Zuinig met water”, roept meneer Vitens.
Gemeentepils mag maar met mate vloeien.
Ik draag mijn steentje bij met veel plezier.
Voortaan geen water meer maar meters bier.…
Flitskapitaal
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 312 Het graaien kent in Holland vele vormen
Zoals je elke dag weer lijdzaam leest
De bankman pakt uiteindelijk toch het meest
Die heeft geen last van waarden of van normen
Ik merk: Er is een grote graaier bij
Als ik te snel naar Amsterdam toe rij…
lijden
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.340 niemand kan het lijden
van jouw lijden begrijpen
als je het al zelf niet begrijpt
maar niemand lijdt alleen
zij die jou liefhebben
lijden in hun liefde voor jou
nog het meest
hou van ze
keer de spiegel in jezelf
toon ze jóuw liefde en respect
kijk niet lijdzaam toe…
code
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 494 Gegijzeld in een web
van bizarre hersenspinsels
zit ik hier lijdzaam te wachten
tot er iemand langskomt
die de juiste code kent
om de zware stalen poorten
van deze bikkelharde gevangenis
opnieuw te openen
en de deur naar innerlijke vrijheid
de wankele weg naar mezelf
weer bespreekbaar te maken……
Weg met de CoronaCheck!
snelsonnet
1.0 met 7 stemmen 156 We hebben lijdzaam onze ziel verkocht,
En moesten volgens apps en codes leven.
Ernst Kuipers, ’t is maar dat je ’t even weet,
Steek deze app maar lekker in je reet!…
Labyrint
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 Zo traag de nacht verschuift
naar avond zonder morgen
laag voor laag
lijkt leven
dood in eenzaamheid
waar tijd gehavend
door het stormend zijn
als drenkeling verloren
lijdzaam in vergeten drijft
maar toch…
hij blijft
en ik
grijp me aan zijn flarden vast
vlecht ze tezamen
tot een beeld dat was
als vlucht…
Krediet
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 282 Woede snijdt messcherp
door mijn redelijkheid en
raast vanaf de bodem van
mijn ziel als kolkende lava
omhoog, langs vroegere
oevers van lijdzaamheid.
De storm van mijn woede
bij het zien van het immer
doorgaand financiële graaien
doet mijn vuisten gloeien en
vervuld mijn hele wezen met
een nooitgekende bitterheid.…
OUDE ALPENBOER
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 1.402 Met lijdzame dorst
schudt en spreidt hij het hooi
op de zonnige helling
vol geelgroene stoppels
blikt somtijds
naar die vertrouwde sneeuwtop
hem het verste wat is
zijn bronzen gelaatsplooien
bergen de bescheiden bloei
uit onweerstaanbare kracht
van kleine rotsvaste stee
bemoedigd
door verdwaalde vleugjes
altijd zoekende zeewind.…
Processierupsen.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 437 Wij dragen ons noodlot lijdzaam
in een niet gewilde cocon.
Geen bloem noch takje zal
zich verder bij ons ontwikkelen.
Terwijl ons leven toch zo mooi
begon.
Maar helaas; deze zichzelf uitgenodigde gasten
zullen ons tot de draad toe
verslinden.…
Schoonheid van poëzie en kunst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 66 in stille lijdzaamheid wachten duurt lang
maar ‘t licht
is naar beneden gegleden
rijst op boven de vreedzame dieren
door ‘t goud golvend gras
de schoonheid van liefde
zo blauw
als de hemel blauwt
en bloemen
poëzie weer openvouwen
de koorts der kunst
weer in mij blaast…
De smaak van spin
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 84 Draadje per draadje
spin lekker actief bezig
verfijnd priegelwerk
Een lijdzame spin
rust in haar perfect kunstwerk
wacht op het feestmaal
Geduldig wachten
vliegen staan op het menu
een zweeft er voorbij
Onwetende vlieg
hangt aan een zijden draadje
spin heeft het gevoeld…
Nachtmerrie tijdens reces
snelsonnet
1.0 met 5 stemmen 273 Ik droomde over twee abri’s vannacht
Bij één stond ik, een jong politicus
Na lijdzaam wachten plots een groene bus
O wee, de buschauffeur was Dries van Agt
Hij sprak: ‘Gij schrokt, kunt gij mij niet verdragen?
Och vrind, ge boft, ginds stopt Maxime Verhagen!’…
Bijster
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 518 Buigend op een vraag
slaan plots de stoppen door
kennis lijkt verdwenen
holle stilte achterlatend
krakende gedachten
brekend op problemen
niet in staat te noemen
wat ooit geweten is
tikt de tijd lijdzaam voort
leemte lijkt steeds leger
onder groeiende wanhoop
blijft het antwoord bijster…
Verstarring
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.588 Het onmogelijke werd bewaarheid
In een relaas van onmogelijkheid
Uitgesproken in bijtende woorden
Met open vizier zonder schroom
Geen verhaal op fluisterend vertrouwen
Warme liefde bevroren wederzijds
Slechts blinde woede en verwensing
Gegooid met etterend pus brandend in hel
En lijdzaam onderga ik dit alles
En zie hoe het dons op je…
GROEI
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 642 Kiem in volle grond
Zuchtend naar het licht
Zon en regen
bedauwen het land
Levenssappen stromen
door het jonge blad
Sterk in streven
Bloeiend naar omhoog
Stormen woeden
Even knakt het riet
Lijdzaam vol vertrouwen
Trotserend deze slag
Als een boom
Geplant aan de bron
Zijn takken reiken
tot in de hemel…
Garantie verlopen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 Nog maar net was ik gebaard
Of de garantie was verlopen
Dus moet ik maar lijdzaam hopen
Dat mij ellende blijft bespaard
Ik heb het nog wel aangekaart
Maar men zei ben jij bezopen
Daar staan wij hier niet voor open
Al is het je nog zoveel waard
Nee garantie op het leven
Wordt door ons nooit afgegeven
Zelfs niet bij heel hoge nood
Hier…