Alle inzendingen over morsen OR praten OR proesten

Normaal spreken, normaal praten, ach het is hem niet aan te rekenen, want wat je nooit geleerd hebt, kun je blijkbaar niet meer aanleren.…

mag ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw armen, bang om de slaap te morsen in de vitrine van je liefde zal ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw woorden, bang om het leven te fluisteren in de schoot van je liefde mocht ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw nacht, bang om de duisternis te raken in het erbarmen van…

je balanceerde met je blik tussen kijken en zien lippen speelden in een glimlach al met misschien maar het neusje in de wind toonde vastberadenheid ik deed een stapje terug en zag het rechten van je rug toen jij proestte van het lachen wist ik dat wij hetzelfde dachten…

M’n hoofd loopt vol, ik snotter, snuif en snuit, als ik die klachten richting farmacie fax bereikt de kriebel in mijn neus een climax en woest en onbeheerst proest ik het uit: “Hatsjiep, hatsjiep, hatsjiep-tsjiep tsjiep, tsjiep tsjiep !” Mijn God, ik heb waarschijnlijk vogelgriep.…

soms droom ik het grote diep en ik duik in al mijn naïviteit jeugdige zorgeloosheid en zweef ja weer op verwachtings - volle wolken en ik lach en gil en proest als nooit tevoren en ik leef en zweef en iedereen mag het horen ik leef en duik en zweef en droom soms wel…

Het rode hoedje danst op haar blonde krullenkop twee fraaie blauwe kijkers nemen de wereld op klein nieuwsgierig aagje op ontdekkingstocht volgt de bonte kippen die scharrelen op het hof ze proest om hun gekakel haar schaterlach weerklinkt geen symfonie klinkt mooier dan de vreugde van dit kind…

morsen lang en kort drie honderd jaar op en neer wolken van babies fietsmaker´s lente gerepareerde fiets nooit gerepatrieerd lente in het zuiden met doorgestoken kaarten de waterlinie hongerwinter en de hoop op herstelbetaling zeg maar vlagjes dag we gaan op en neer zoals rood opgaat in blauw wolk in oranje…

misschien praat de mens teveel daar hij patent heeft op de beweging verplaats je monden gaan in proces meestal van elkaar…

kun je en mag je zo maar niet negeren Verbroken relaties,woede,verdriet ga maar door Het is iets waar je met praten op kan reageren Schrijven valt ook onder de categorie praten Je hebt alleen geen oogcontact met elkaar Dat is dan geen reden om het maar te laten Een beetje belangstelling,is een mooi gebaar Ik weet dat ik de wereld niet kan…

Maar praten en naar elkaar luisteren, is er practisch niet meer bij.... Er wordt niet meer gepraat, dus gooien we de knuppel in het hoenderhok... Liever scheiden van, dan praten met mekaar... Wat zit de mens toch raar in elkaar... Er wordt niet meer gepraat, dus is 't stil.....…

De oplossing, hoe bizar 't ook klinkt is, wat 't vroeger was tegenwoordig steeds meer een gemis, want wat nog steeds telt, is praten... en overleggen. Verder valt hierover niets te zeggen.…

Ze lachen, praten met elkander, maar ik hoor niet waar 't over gaat. De man praat druk, de vrouw zij luistert, en ze lopen langzaam door. 'k Zou ook zo graag eens willen praten, maar waar vind ik een luisterend oor?…

Mag ik even met je praten Over iets gewoons als Het weer of De dikte van je winterlaarzen Laten we het niet hebben over Over mij Over hoe koud ik het heb Laten we praten over Hoe koud het is Voor ons beiden Laten we Pratend over weer En winterlaarzen Elkaar zeggen Hoe zeer we elkaar missen Hoe we samen lijden Door de stiltes…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Praten, dat is wat ik doe praten, over van alles en hoe praten, hoe zij alles vindt praten, tegen je puberkind praten, om maar bij te blijven praten, tot je een paar jaar verder bent, en je je eigen kind weer herkent…

Gewoon praten is voor het gros van de mensen een schier onmogelijke opgave geworden. Je zou denken, dat men doofstom is geworden? Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

Zodra misverstanden niet meer uit te praten zijn, is bij elkaar zitten helemaal niet meer zo fijn, echter, wanneer je overal over praten kunt, is een misverstand een ware kunst om te ontleden!…

Je moet er niet te zwaar aan tillen je kunt het, maar moet dat ook willen dit is makkelijker gezegd als gedaan om je rugzak stukje bij beetje open te laten gaan ook al lucht dat enorm op en zet het je leven even op zijn kop probeer er in ieder geval over te praten dan kun je het verleden misschien los laten!…

nu, nu heb ik een wijze les geleerd namelijk, hou niet alle problemen vast, maar praat erover. zo zou je een stuk gelukkiger zijn en meer gerespecteerd woorden. en om alles op te proppen in je eigen bol daar heb je alleen je zelf mee.…

bepalen Maar soms wil ik wel verdwalen Door te dichten Kan ik mezelf uiten En daardoor breng ik mezelf naar buiten Ik kan niet alles besluiten Soms frustreert dat wel Maar mijn leven is géén spel Vroeger dacht ik van wel Dat kwam mede door het gokken Ik bleef alles maar opkroppen Nu heb ik dat achter me gelaten En kan ik er beter over praten…

hij praat maar alles is al gezegd er is niemand noch die luistert wat hij in taal heeft neergelegd wordt inzichtelijk verduisterd hij doet maar alles is al gedaan zijn handelen is om niet hij zou beter weg kunnen gaan hij zingt vergeefs zijn lied hij danst zij swingt niet mee een choreografie voor een steeds voor het grote nee wanneer…

relaas van haar overleven en ze doorstond het verhoor dat ik aanbond kranig voorwaar danig ontdaan zei ik “wees blij dat je ademt” er was een wolk in haar lichaam gekropen een tijd uit haar leven gegrepen als koper ik zag haar op de achttiende etage staan ze gooide klokken naar beneden maar tijd vliegt niet het valt alleen als mensen morsen…

Sleept zich starend door het slopende en slaapt in het gapen van de dag Wil geen kruimels morsen want in haar betoverde kamer huizen muizen en een vlieg wordt rat-gelijk. Ik zie het niet, ik zie het aan Ik kijk.…

Kon ik mijn verdriet maar dragen deed mijn hart maar niet zo’n pijn Kon ik maar iemands hulp vragen kon ik maar minder eenzaam zijn Kon ik ‘t anders zijn maar torsen ging de smart enkel maar voorbij Waarom zo veel druppels morsen en dat alleen in het leven van mij Kon ik ‘t eenzaam maar hebben was nu de nacht maar minder stil Kon het eenzaam…

Als je trilde op de trilling van een ander, in bijna perfekte harmonie, ben je je bewust van de kleinste dissonantie in wat was, je mooiste symphonie.…

woord voor woord spel jij je leven schrijf je geschiedenis praat van je af markeren je tranen waar je was gebleven een ware getuigenis verre van laf woord voor woord verlicht je je zorgen verzacht je je pijnen vergeet je verdriet schonen je tranen wat was verborgen maar altijd blijft schrijnen… …ik wist het niet…

Ik ben het zat zoals iedereen over me praat, ik schijn zelfs de enige te zijn, die geen idee heeft waar het over gaat, maar ik voel ook als enige de pijn! Ze zeggen dat ik je moet vergeten, hoe dom ik omga met de situatie, ik vraag me af hoe ze dat dan weten, of betreft het puur sensatie?…

Als ik kon zou ik praten met de boom Als ik kon zou ik praten met de wolk Als ik kon zou ik stromen met de rivier Naar ik weet niet waar Dromen van ons samen Voor eeuwig en altijd Tussen bomen en wolken Maar ik zwijg tegen de boom En ik zwijg tegen de wolk En blijf waar ik blijf In stilstaand water…

Je praat zo veel kan het wat minder Je praat zo luid kan het wat zachter Je praat zo schel kan het wat warmer Je praat zo snel kan het wat trager Liever vind ik je als je leest Ik vind je lief als je lacht Ik vind je zo lief in de tuin Bezig met bloemen als je zwijgt…

als je onder vier ogen, intiem, verder praat zwijg je over 't weer.…