Alle inzendingen over onduidelijk

Je was ooit een stoere homo in ons leger In Bosnië verstond jij je plicht Op zich niet spannend maar zeer integer Je werk aldaar als keukennicht In plaats van lof over het eten Krijg je iets anders op je bord Een genocide op je geweten Een volk door jouw geaardheid uitgemoord Ook al is het lang geleden En blijft er onduidelijkheid over toen…

Onduidelijke lijnen doorsteken mijn kaart. Doorzichtigheid kan schijnen waar vaste waarde verdwijnen. Mijn blik vertroebeld raakt in een vertrouwen beschaamd. Mijn toenadering mijn handelen zullen normeren. Wanneer de geloofwaardigheid mijn kern niet meer raakt. Ik vertrouw op de waarheid; maar wat is die waard.…

Moet daar ergens liggen een niet te schatten afstand verdwenen achter de mist Turend in het grijs lijkt alles ver weg maar toch dichtbij Gedempt klinken geluiden een stem roept vervormd onbekend toch bekend Ik stap in de dichte nevel onduidelijk nog hoe lang deze vaagheid duren zal Maar elke kleine stap weer een stukje verder…

meer en meer verberg ik het overleven in onduidelijke woorden het zou mijn stilte kunnen verklaren en de zoveel anderen in mijn hoofd geboren ik scheld mezelf schuldig en teken al de lichamen op mijn lijf, onherroepelijk van de liefde gescheiden uit onmacht, angstvallig omdat tijd niet weg te slaan is uit allerlaatste verzen en…

Onduidelijk is hoeveel ruimte de kippen voortaan krijgen.…

Ik heb geen flauw idee Het zal wel middag zijn Het licht doet pijn Ik wil niet mee Laat me Mijn uurwerk is kapot Het zal wel middag zijn Ik heb geen flauw idee Onduidelijk aanwezig, net de zee Ik kan niet zwemmen Laat me Het zal dan dus wel middag zijn De stand van de zon Hoe vaak moet het nog worden gezegd?…

soms voelt ruimte aan als leegstand en zie ik ieder ander niet meer als verwant verblijf dan in de stoet van zwijgende ogen schuifelend meegezogen en waar de richting er niet meer toe doet het duidt op dwalen in stuurloos denken ik even niets meer in woorden kan vertalen waarbij gevoelens ook nog eens onduidelijk wenken…

ook de oorzaak die vaak dubbel is gelaagd als het denken dan uitgeput vertraagt begint de eenvoud aan zijn werk; het snoeien in een verwilderd rozenperk maar eer het hart zich weer opent moet men zich ook ontdoen van opgestapeld ijs ervaren wij meestal het noodzakelijk ontdooien als tamelijk “ slopend “ en lijkt het doel onduidelijk…

Ook onduidelijkheid, alsof iemand de FM-band van mijn emoties scant en steeds iets anders hoort. Maar het meeste van alles ben ik gevoelig!…

Kijkend naar een waas van herinneringen De paniek raast in mijn keel Tranen stromen door mijn lichaam Elk gevoel is er een teveel Eerst, eerder, nu en morgen Lijken verstrengeld tot een moment Onduidelijke lijnen in mijn hoofd Alle herinnering en gevoel gemengd Verloren in tijden die niet bestaan Duizend ogen draaien rond Ongelovig starend…

Ik kreeg een doosje vol natuur impressie van het eerste uur: wel elf gewelfde elfenoren toetertjes om mee te horen bosje bollen in de knop een halve bal met ster erop onduidelijke dingetjes met vlakjes en met ringetjes nootje met een diepe ziel een schelpje dat ertussen viel een lieflijk minidroogboeketje en een soort alpinopetje De…

steeds maar drenkeling te wezen het koor van zout zonder een duidelijke dirigent braken de golven en tilden het schuim ver boven mijn kunnen zodat ik balanceerde tussen de mimiek van het klassiek of de garderobe die het heden vertegenwoordigde in het masker van het moment doch de lessen achter de vleugel markeerden de grenzen in een onduidelijke…

Een standbeeld staat er en kijkt zonder mening, staat er zonder beweging toch heel gewichtig te staan en kijkt strak vooruit, niet naar de ge- bouwen maar meer naar een onduidelijk punt in de ruimte.…

daar is het weer dat liedje in je hoofd althans die paar regels dat ene couplet dat zich voortdurend herhaalt onduidelijk waar het vandaan komt welke geheugenflits plotseling is blootgelegd wat het eigenlijk wil zeggen en waarom nu ineens het is net als met veel dromen die komen en weer gaan waarvan flarden blijven hangen waar je dan…

Waar al het onduidelijke pas helder zal worden als het juiste verhaal op zijn tijd aan de geduldige visser wordt verteld.…

Terwijl hij onduidelijke lettercombinaties stommelt verschuilt hij zich achter vette slierten haar. Zij die zich het zicht lieten belemmeren door knoestige knokkels van verouderde handen waren wellicht wijzer.…

Gek is die man niet, hooguit onberekenbaar, onbetrouwbaar, onvoorspelbaar, soms ietwat ontoerekeningsvatbaar, alle toespelingen gehuld in een sluier van mystieke onduidelijkheid.…

Het is onduidelijk waarom het naar buiten steekt. Als het binnenin zat is er minder kans dat het breekt. Maar zo slap is het nu ook weer niet, hij veert steeds weer terug, een duwtje geeft niet. Soms heeft het een karakteristieke vorm, misschien is het toch wel niet zo stom.…

En Bos neemt in het verkiezingsdebat op TV om onduidelijke redenen de plaats van Mariëtte Hamer in…

Geloven in het hoe en waarom Met zoveel onduidelijkheden en vragen. Je denkt ben ik nu zo stom Met een leven dat maar blijft plagen. Het zal wel ergens goed voor zijn, Dus ga je maar door. Een bestaan in de sneltrein, Wisselend van het ene naar het andere spoor.…

Onduidelijk doch scherp gesneden kerven de laatste zinnen vloeiend langs vochtige stromen bloedige werkelijkheid vertrouwen stil verbonden met gisteren tekent sommige lijnen met wazig zicht verblind door klamme mist verscholen achter donkere wimpers ogen diezelfde ogen grenzeloos pijn en verliezen op een zelfde moment de lach…

Alles is nog onduidelijk, De toekomst is nog onzeker, Wil ik het wel weten? Of wil ik dat heel stiekem niet, Laat ik alles op mij afkomen Of luister ik mijn ouders af, in het zoveelste telefoongesprek, Iedereen in angst, Hoelang gaat dit nog duren? Komt dit nog goed? Of gaat er iets onverwachts gebeuren?…

Toch voert hij een onduidelijk beleid, zijn eigen regels . . . daaraan heeft hij schijt.…

Wat overblijft is de geheimtaal, te onduidelijk Voor woorden; in gebaren en mimiek werkt Het herstel aan de innerlijke akkoorden.…

Ik ben dat zwarte gat van onduidelijkheid die bewijst dat leven alleen bestaat door adem te halen verhalen te vertellen en gezellig op visite gaan.…

kersenboom voor je klaar op de puinhopen van de oude rivier waarin alles lijdzaam stil wordt vanaf hier open ik mezelf wel en de tijd, de deuren van het rouwbeklag zullen voor het grijpen liggen ogenblikken zoals ze zijn zoals ik ben wanneer de nacht voorbij moet en ik rond en rond draai in de magerte van mijn vrouwenhoofd onduidelijke…

als ik leven was zou ik poreus wezen met fijne draadjes aan de bast geplakt die laat zien dat de mens diep is gezakt omdat ze niet over mij willen lezen als boom sta ik onduidelijk op papier begrijpen ze niet dat ik ook lucht geeft en een spin soms op mijn noeste bast weeft al interesseert dat de mens geen zier mijn bladeren laat ik zo maar…

Het spreekt over alle onduidelijke beslommeringen. En stopt als de weeën van de geboorte van de dag me omringen.…

Ik zag geen mensen maar brokken onduidelijkheid een evolutionaire biologie voorbij mijn eigen afslag. Nu zie ik weer dieren herken ik echte personen zitten de terrassen maandag te balen van het overwerk. Ik krijg er hoofdpijn van word doodmoe van de schijn die de wereld dichtbij brengt maar zintuigen verweesd laat.…

Verdwalen in een doolhof, moe gestreden Verlangen naar een ver verleden Het klosje garen zonder begin, zonder eind De ster die in het oneindige verdwijnt Op straat met stoepkrijt, spelen met de bal Geen onduidelijkheid, in geen geval Als een foetus in haar moeders huis Ik wil terug, naar toen, naar thuis Slechts slapen, volledig ying en…