60 resultaten.
Behoefte
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 176 ik mis handen door mijn haren
zoenen in mijn nek
zou dat gevoel willen bewaren
op een bijzondere plek
waar ik me eraan te goed kan doen
aan hoe het vroeger ook weer was
mooie herinneringen aan toen
lavend aan de geur van vers gras
stroomt liefde door mijn lijf
ontpoppen vlinders geheel spontaan
wanneer ik over mijn buik wrijf
kan er weer…
cyclus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 94 in deze uitgestrekte vlakte waar
tekens onbekommerd door het
luchtruim zweven
waar de woestijnwind ze tenslotte
op de knieën dwingt en de hitte
hun onbeduidendheid tot een vesting
samensmelt
het is daar in die eindeloze vlakte
waar het ongeletterde
net zo lang op de poorten beukt
tot het verborgene zich ontpoppen
kan tot uitgesproken…
meesterschap (dick bruna 1927-2017)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 ik oefen voor het meesterschap
in het vinden van het
onzegbare dat ik
tot op het bot
ontkleden wil
ik wroet met beide
handen in dorre
aarde naar wat niet
gezegd kan worden tot
de kale essentie het
daglicht verdragen kan
zal ik snoeien en temmen
met schaarste moet ik haar
voeden totdat een kleurrijke
helderheid zich ontpoppen…
Laatste boodschap
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 136 Niet veel maskers te verbergen
om in het alleen zijn te ontpoppen
als een vlinder die ooit rups was
ook geen daden van roem of faam
alleen met een onbekende naam
gevleugeld op weg naar de zon
laatste boodschap aan de ontheemden
we zijn tenslotte allemaal vreemden
stille getuigen van zwijgend water
in een verleden van verloren tijden…
Niet-omgekeerde narcis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 Ik ben een ruimdenkend anarchist
die accepteert de geile maagd
en schenk aandacht aan iedereen
met mijn ingetogen populisme
Nog niet opgejaagd
door overspel
van focusverlegging naar mijzelf
Ik ben de nog te ontpoppen bloem
in de grote weide langs de Styx
met equivalente buren als lotgenoten
Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…
tussen zeedijk en warmoesstraat
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.807 terwijl mijn handen
zich verstoppen
in de zakken van mijn jas
en mijn voeten
zich ontpoppen
tot ware renners, stamboomras
keer ik ongeschonden terug
naar waar mijn auto staat
en poets beschaamd en vliegensvlug
deze veel te hete plaat…
Slapende vlinders
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.791 Groeiende zinnen
gedragen door het licht en de warmte
in sprekende ogen
Jouw omfloerste stem
geeft klanken een sleutel
en stromen mijn hart binnen
Kwetsbaar planten zij zich
in warme volle grond
hechtend aan een intens gevoel
Slapende vlinders krijgen
de kans zich te ontpoppen
hun mooiste kleuren
stralen mij tegemoet
wanneer zij…
God's DNA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Strak gespannen
knapt en krakt
het firmament in twee
Beneden staan
stram en stom
de mensen in drommen gedwee
het verval af te wachten
tot het klapt en knakt
Maar ze zijn verveeld
en ontpoppen zich als klapvee
als de wereld verdeeld
de weeën opwekt
en geboorte geeft
aan de nieuwe mens die
ontstaat uit een streng van genen
Als…
'n Diepe zucht naar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Woorden vele woorden
wachten op antwoorden
dansend als accoorden elkaar aftastend
schuiven ze ongemerkt dichter
woorden verwoorden
een diepe zucht naar al dat
wat al even in vergetelheid
was geraakt
nu beroeren de juiste woorden
datgene wat verlangen aanwakkert
waardoor verborgen rupsen
sneller ontpoppen dan ooit tevoren
een onuitwisbare…
Goed gekocht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 557 bij aanschaf een fortuin
och ja, mijn inkomen is geen vermogen
ik heb destijds gewikt en afgewogen
hield bij die aankoop zelfs de beurs nog schuin
maar dat is niet hetgeen me nu nog boeit
ik kan alleen maar naar de kleuren staren
en zwijgende bewondering ervaren
voor de natuur die broeide in de knoppen
waaruit de levenspracht zich kon ontpoppen…
Toe maar...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt
bij het trager zuchten van de wind
zwak zonlicht haar kracht hervindt
waar het lentezicht erachter leeft
plots dagen krokkussende kleuren
narcissen ontpoppen wit en geel
bij de bosjes treurt geen gekrakeel
zoiets zal hier vast niet gebeuren
tussen bloemen heerst altijd blijheid
staat in natuurwetten beschreven…
uit de hoek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 strengste meesters
in de hoek een jongen
met zicht op twee muren
wat plafond en een stukje vloer
nog meer van die fletse tegels
het zwart in vierkant gegrijns
en de tijd als gezelschap
op het hoofd de ezelsoren
de wangen mochten rood
de schaamte van het laten vangen
toen nog het einde van de wereld
maar zie dan toch
is de jongen man
ontpopping…
Morgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 466 Morgen ben ik vroeg weer uit de veren
Morgen zing ik weer het hoogste lied
Met speels gemak beklim ik hoge toppen
Geen enkele beperking of limiet
Ik wil me als een kampioen ontpoppen
En profileer mij als de favoriet
Morgen ben ik vroeg weer uit de veren
Morgen zing ik weer het hoogste lied
Ik grabbel enthousiast naar trainingskleren
Een…
Een lieve lust
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 meer stijl in
hogere regionen
een flamboyante stek
het web werd kleiner
luxueuzer gesponnen
de subtiele ontvangsten
joyeuzer begonnen
in het macabere spel
liet zij anderen dansen
na wikken en wegen wenste
zij hen een dodelijk vaarwel
ze is nu vertrokken
uit het parelend web dat
door vorst is getroffen om
zich in lente weer te ontpoppen…
Eén januari 2008
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 524 in een grijze nevel gehuld
raakten handen, lippen en stemmen
elkaar in emotionele tonen
dirigeren ons hart op 't ritme
in een dichterlijk gemoed
ben ik vindingrijk aan de slag gegaan
om woorden op waarde te schatten
in een zalig ontluiken
liet het ontpoppen
in een spinnenweb van traagheid
met grote loomheid in allerlei kronkels
puur…
Ode aan de vreugde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 het Midasgoud zijn lange hemd
spontaan opent de Weense Jugendstil
Klimt bejubelt ode aan de vreugde
in friezen drijven vrouwen langs de wand
negende van Beethoven komt tot stand
Secession waarin men zich verheugde
Hij laat er zijn gouden kus versieren
Welk schoon aftast langs de Belverdere
waar ooit hypocrisie wist te tieren
hoeren ontpoppen…
dag winter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 168 bomen gaan wijd open
hun takken krijgen knoppen
stil, verlangend hopen
op bladeren die ontpoppen
de mensen komen buiten
lachen, praten, luisteren
naar de merels die mooi fluiten
in groen geworden struiken
de winter zal vertrekken
zijn koffers staan al klaar
op reis naar andere plekken
misschien tot volgend jaar!…
het minderwaardigheidscomplex
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 290 en ’s avonds ontpoppen we de wijn,
drukken kusjes op het liefste plekje in hun hals.
het maakt de nachten minder lang, voor de meisjes
die op de knieën gaan.
ook al trekken we de littekens naar binnen, omdat zij
alleen voor de spiegel staan.…
even bomen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 992 In mijn armen wieg ik de wind
en draag mijn takken tot de hemel
mijn wortels blijven in de grond
waar ze de wormen voedsel geven
Mijn bladeren verdragen elk verhaal
doet rupsen glanzend weer ontpoppen
en stuur ze dan de wereld in
om elders weer iets nieuws te zoeken
Mijn twijgen zijn steeds nestbelâân
opdat de vogels rustpunt vinden
totdat…
Aan hen die ik liefheb
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 Nu ik voor even, ja, even alleen ben
kan ik in alle rust eens goed overdenken
samen met mijn alter ego of deze mij
een antwoordt kan laten ontpoppen
ik ben wie ik ben, ammahoela
ben wie ik ben maar wie wil ik zijn
de kracht van de eigen wil oproepen
en in een positief licht plaatsen
bergen willen verzetten in zonlicht
van de lente: een…
Zonder gewicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 als magisch beeld
als zij mijn gedachten taxeert
zachte lijnen begrenzen sproeten
magie om pijn te vergeten, gaven
die alleen een kind bezitten kan
compositie van verdriet naar schoonheid
toonbalk van nog niet ontdekte klanken
cocon van tijd waaruit hij z’n kracht ontleent
uit milde zaagselsporen, om in de
geurigste grond te ontpoppen…
Wintervlinder (pour l'aimable CSZ)
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 609 vleugels strelen de ijskristallen
op de donkere, overmoedige elzenproppen,
je bent niet alleen, geelzwarte mezen roepen
vanuit elk hoekje in de tuin de lente aan, brutaal
negeren ze het hoge miauwen van een jonge buizerd,
ach, mijn lieve, wonderschone, vlinder,
de herfst kleurde boom en blad diep oranjerood,
toen jij besloot je sterke lijf te ontpoppen…
Zevenentwintig april
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 186 op het joelende verlichte plein
zoekt een open legerjeep schuchter zijn weg
door de verspreide feestvierders heen
draagt boven zijn rechthoekig glazen aangezicht
de woorden LANG LEVE DE JONGE PRINS
bromt krachtig en met opbeurende verwachting
over opgroeien en sterke ontpopping
der toekomstig koning.…
Doordeweeks
gedicht
2.0 met 30 stemmen 25.223 Ten slotte sliep ik mensen hatend in,
mijzelf ontpoppend als een stralend god
in een luchtig, niet te immens heelal
dat ik ineens ook weer verlaten moest.
Niets dat ik in de haast daar achterliet
en 's ochtends over was mijn griep ook niet.
----------------------------------------------
uit: 'Een onderdaan uit Thule', 1985.…
kattenvoer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 lusten lasten wikken wegen
krikken verzwikken
koraalriffen stikken slikken
stikstof levensverwachting
weersverwachting achting
drachtig parmantig nucleair
afval zwerfafval
verkroppen buikspreekpoppen
spreekverbod spreekbeurt
ontpoppen ver schoppen lot
tarten tartaartje broodje brie
rietje kok rijsttafel kokmeeuw
wokken brokken…
Zonbidden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Zelden grijp ik naar grijs
behalve dan als ik vandaag de dag schets
op hagelwitpapier
misleid mijzelf door groenen
in plaggen zonsnakkende grasmattrassen
van tekenplezier
mijn wil wenst een straaldag
maar wolkenchagrijnen weer ontpoppend
zelfs als ik kusme smeek
misschien lukt mij dwingen
felgeel kleurpotlood zon laten doorbreken
mijn…
Van tak tot tak onder mijn groen bladerdak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Want wie ik ook wil zijn en wat ik
ook elders vind; ik zal eerst
mijn eigen 'ik'moeten bevrijden;
voordat ik de waarheid in een ander vind;
want ontpoppen doet vaak pijn;
en voordat ik die vlinder zal zijn;
fladder ik van tak tot tak onder
mijn groene bladerdak.…
dag vlinder wildeman
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 305 - voor lydia (lepidoptera)
de vlinder
zich ontpoppend in ultieme pracht
uit haar broos brekend huis
is er het weten
onvermijdelijk
- maar te vroeg toch -
gekomen is zij
de tijd van gaan
ons latend
een bloemenlezing van herinnering
de energie tot voortgaand leven
geworteld in jouw stralende blijdschap
jouw vlindereigen fladderende onrust…
WIMPERLADY
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 335 Zal ik een wens doen of toch niet, het zijn ten slotte maar
nephaartjes: wél die gedragen werden door een
engelenverschijning, die in het avondlicht van de
straatlantaarn, een hevig wervelende schaduwshow op mijn
naakte kamermuur toverde, zich ontpoppend als een oester,
die met komkommerschuim bespoten wordt.…
Als de rups een vlinder wordt...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 743 Maar in het leven zijn we net als de rups, zolang we maar leren van het leven, zullen we ontpoppen tot een vlinder, met de vleugels die we krijgen zullen we vliegen door het leven…