Alle inzendingen over onze wereld

Elk jaar maak ik een rondje om de zon, ga ik in stilstand zelfs nog 1000 km per uur, en hangt onze wereld daar maar miraculeus in het grote zwart, waar boven net zo goed onder kan zijn, maar wat houdt het zwart bij elkaar?…

Nu onze wereld naar de klote lijkt te gaan, we verdeelder zijn dan ooit omdat haat harder schreeuwt en de liefde zo ontkracht, vond ik dat we wel wat geluk konden gebruiken, dus maakte ik een groot kanon en verdomd het zal sterren regenen vannacht!…

Want feit is: onze wereld draait om geld maar nergens staat dat God dit schiep vermeld!…

Ik vind, jij vindt Wij slijpen de messen wij smeden een verbond Vals plat, glad verloren, ik zeg je mijn liefje: ónze wereld is rond.…

Zo dragen ze bij aan de Verenigde Staten van onze wereld.…

de derde bloei dit jaar geurt zacht, de struik brengt ons terug bij eerder tijden na waanvoorstellingen van strijd valt onze wereld stil om wat een herfsttij nog laat blijken maar ook als storm raast over al wat was zeg jij me nu dan wil jij me naar rustig water leiden…

Een religek snijdt een man de strot af Onze wereld is ontdaan F zestiens stijgen op, de kruisraketten gaan Zeg me, integer Westen: Waarom in daad het onderscheid als in Gaza de zoveelste granaat het zoveelste kind openrijt Een bevriende staat?…

onaangekondigd en toch te verwachten verkleurt onze wereld eens waren we pril en bloeiend loom in de zon dartelend in zachte lenteregen onze tijd rijpt als roodgouden lanen en najaarsplafonds onder de hemelkoepel mooi en onvergetelijk zo onvergetelijk mooi ben jij met het goud van jouw herfst op je gezicht en in je hart…

Samen gingen we op pad en lieten we de wereld achter. Meisjes kenden we niet en daar wilden we niets mee te maken hebben Onder stoelen en banken dat was onze wereld. Wij beleefden de wildste avonturen over de kleinste afstanden.…

ik schrijf de schoonheid van de ontwakende morgen het dekentje van frisse dauw op bloemenbriefpapier teken op elk van hun blaadjes de initialen van mij en jou onze wereld onze gedachten van liefde en hoop ik leg ze in letters naast je mooiheid op het kussensloop droom maar droom nog maar even ik lok de vogels naar het raamkozijn…

Onze wereld werd voor even overstroomd door een lange schaduw. Nu, in de rust en koelte op ons huisterras kijk ik glimlachend naar de lieve pelgrim die mij vergezelt.…

Ik lees onze wereld als een spannend boek nieuwsgiering en vol verlangen zoek ik steeds naar een ander hoofdstuk nooit zou ik op één bladzijde blijven hangen als opgesloten in een kluis steeds sla ik op goed geluk een nieuwe route in immers de reis en de bestemming ze zijn mijn thuis…

het was in een vlinderloze tijd dat een onafzienbare woordenvloed zich vastklonk aan de werkelijkheid en onze wereld vastliep tussen twee traagstromende haperende wateren het was in de tijd dat we te elfder ure de kracht van de zachtheid van de verbeelding vonden het was in deze tijd dat vlinders tussen palmvarens fladderden…

straks hangen we in doorkijkkastjes, tuurt de wereld in onze ogen op zoek naar wat licht, volgt onze vermoeide stappen, staart over onze kurkdroge schouders heen naar de Kaap. kijk ons daar lopen ginds aan de horizon van onze wereld we sprokkelden wat warmte en hebben het leven niet meer te leen.…

Beseffen hoe gedachten, onze wereld kleuren. Leren observeren. Getuige leren zijn. Kunnen mediteren. Onze toekomst hangt af van sensologen. Van de vaders aller wetenschappen. Van de moeders aller kunsten.…

Dus dit is de wereld Als natuurgeweld levens eist is het nog niet genoeg Dus dit is wat nog moet tot de laatste snik alsof de onschuldige burger erom vroeg Laat de regen maar laat de wind versteende harten in vlagen tot gruis verdwijnen Want als de zon tranen mag drogen is elke wolk teveel in ondermijnen Dus dit is onze wereld Waar…

wereld en het zwenken van de zee…

het rijpgeworden jaar strooit geurig bladgoud op onze wereld verkleurende bomen felheid in rood en geel tegen de blauwe hemel die najaarsstormen weert om ons te laten zien hoe mooi het alledaagse is zon gevangen in spinrag stilte vallend over ritselend goud met daartussen de roodwitte schoonheid van vliegezwammen onder grillige berken…

Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Smekend tot Dezelfde nog gebeden Mochten daarna onze wegen gaan Konden onze werelden weer aan Nieuwe plannen in het heden smeden Wederom met Christus opgestaan Werkelijk geblaft tegen de maan Ons van het verleden losgesneden Langzaam uit een oude huid gegleden Doornenkroon en dood…

weer gooien slang en appel het paradijs te grabbel is er crisis tussen euphraat en tigris in het mesopotamische land verslaafd aan macht claimen zij waarheid die vrijheid dodelijk verkracht in vroegere tuinen vallen andersdenkenden onder hun moordende hand het paradijs was al vergaan laat in gods naam die hel niet naar onze wereld…

iedere noot die ik neerpen draag ik op aan jou samen met de woorden componeer ik een lied iedere noot die ik spelen zal zal echoën in onze wereld waar jij ook bent of gaat de muziek zal je vinden ik draag dit liefdeslied op aan diegene waarvan ik hou ook na het scheiden in de dood zullen de tonen blijven zweven het blijft Ons Lied…

Wees goed voor naasten of medemensen in onze wereld; wanneer een ieder handelt in die geest: Vrolijk Kerstfeest allerwegen.…

Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Smekend tot Dezelfde nog gebeden Mochten daarna onze wegen gaan Konden onze werelden weer aan Nieuwe plannen in het heden smeden Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Werkelijk geblaft tegen de maan Ons van het verleden losgesneden Langzaam uit een oude…

Onze weekendkrant biedt nieuws voor méér dan een volle week. Onze televisie biedt méér leed, dan we consumeren willen. Informatiebronnen zijn het, waarin we niet willen verdrinken. Informatievijvers zijn het, waarin we niet graag ondergaan. Onverstoord draait onze wereld door. Vandaag slapen we onbekommerd uit.…

Om onze lichamen te verwarmen En onze wereld omarmen Laat nieuw leven groeien, En nieuwe bloemen bloeien Het is genoeg geweest, Winter onze kwelgeest, Je kunt nu heengaan, Jouw werk is gedaan Je mag de staf overgeven, Aan het nieuwe lenteleven.…

Heel dicht tegen je aan vergat ik de wereld om me heen had ik geen benul van de tijd en was vergeten dat oorlogen bestaan Heel dicht tegen je aan gierde de liefde door mijn lijf had ik geen kou meer of zorgen maar leefde alleen in onze wereld Heel dicht tegen je aan sloot ik mijn ogen voor de buitenwereld en voelde je hart sneller slaan…

Ik heb een kind van acht die op die leeftijd zou moeten spelen en niet het leven van ons en onze wereld zou moeten delen... Ik heb een kind van acht die niet meer vraagt om een zoen omdat kinderen van die leeftijd dat tegenwoordig niet meer doen.…

binnen ging het vrouwzijn ontdekte bij het ongedeerde licht vrij, zei je zacht en beschrijf onze wereld…

Heel veel mag Hij die zoekt zal vinden en zal ooit daar geraken waar U verblijft In onze wereld staat U helaas alleen we zien Uw werken immers niet En toch toch bent U aanwezig Het moet wel – niet uit vrees maar omdat wij het willen Dus heeft U zich verstopt ver weg en toch heel dichtbij ergens diep heel diep in onze geest en ons…

als ik naar onze wereld kijk lijkt alles wel gelijk zoals het groen van bomen en het huis wij voelen ons er thuis toch droom ik in jouw ogen meer kleuren dan er zijn streel je haren op het randje van gevoeligheid en pijn kus je lippen die naar zoete warme liefde smaken jij bent de echte zon in mijn heelal die andere beschijnt…