Alle inzendingen over pluche

De plankenvloer kraakt het verleden gesmoord door stof verstopte kieren onder kaal getreden pluche kleden spijkers buigen; de koppen geroest niet willens hun houtgreep te vieren nagels woest geslagen in de knoest ruw wreken de splinters zich tegen de vuile zolen die hen open gekrast achterlaten na een regen van vegen Nee, de delen barsten…

het chiert niet meer mijn gangstahart ik vind geen rhymes meer om te kloppen en denk er aan kapot te stoppen voordak verval in zuur, in zwart ik ben het droog, ik ben het beu een scoreboekje op te bouwen wie swa en wie de bek moet houden ik click niet in dit pluche milieu van mattie lijp maar ondertussen elkaar de koppen laten rollen ik…

graag verwondert en breekt z’n hoofd over welk exclusieve werk hij straks zal gaan kopen zij pluist de folders na en zoekt uit langs welke winkels ze voor de aanbiedingen moet lopen maar nee deze week moet zij zich al weer tot de voedselbank richten weer afhankelijk zijn van andermans gunsten en voelt zich toch zo door het Haagse pluche…

het bezijden leven aan de tafel droeg het gemis van jaren nog te geven want ze wist dat verdoemenis de hemel kon splijten in het rood van de zonsopgang en de teloorgang van misvattende verwijten haar stem ontkrachtte toen de dood haar ontbood - zoals zij verwachtte -…

En al die viezerikken, die zitten op het pluche en zelfs nog durven zingen, wiej goat nog neet noar huus. Ik laat mijn leven niet meer door dat stel vergallen Ik grijp ze op een zek`re plek of schop ze voor hun ballen. `k Ga op de barricaden, ik schop ze in hun kruis. Misschien wordt er een wakker, en krijgt de boodschap thuis.…

Het grote huis is stil en leeg, weg zijn het pluche en de palmen. De keuken, ooit vol van geur en gebraad heeft geen spit meer en ook geen fornuis. In de grote zaal toont alleen de schouw nog iets van de vroegere rijkdom. Een klok staat verloren in de gang, triest en kaal, alom bladderend stuc.…

achter gesloten ramen en binnen de betonnen muren dondert het tikken van de uren voelt alleen zijn meer dan verlaten is er dat murmelen in het niets zoveel voelbaarder dan gisteren koud, kouder jouw huid te lang al onaangeraakt hunkerend naar al was het maar een vluchtige aanraking hier in de verte noem ik je mijn woorden als in pluche…

Met één handbeweging sluit jij het fluweel waarachter de wereld haar vormen verliest, terwijl onze glimlach een brug slaat in het schemerlicht van stofgebloemde kappen hete chocolademelk op het pluche kleed slaat dampende pluimen de lucht in en afgezien van plonzende aardappelen die jij zacht in de pan laat glijden, is er slechts het…

steeds onbeschaamder het verdraaien van normen empathie en compassie door zijn handelen verkracht pluche en macht onweerstaanbare aantrekkingskracht vanuit heers - en verdeel is zijn leiden daarbij geen enkele leugen vermijden de waarheid veracht een tweet, een boodschap veel kabaal om de macht waar de weldenkende eigenlijk enkel…

mijn beesten waren dons en pluche gekleurd knuffelzacht dichtbij zo voor het grijpen toch speelde ik er niet echt mee zij hadden geen naam roken naar zand en zee de zilte geur van ver en avontuur in het afhollen van duinen voor de lawines uit ik zag altijd het eerst de wolkjes komen dat maakte vaak een eind aan onze strandvrijerrij…

ik zag je de tijd kerend met een oude vermoeide zon die zijn stralen nog stuurden langs het half dichte pluche waar zij nog duurzaam stof deden opdwarrelen en jij met het losse golvende haar nog met de tang gekruld in de licht belegen vintage kledij die zich nu in modische snufjes helemaal kan uitleven daar waar oud en jong…

het glazen fries bij de kiosk op het perron plantte ik hijgend mijn valies hier gonsde 't van gezelligheid onder de hoge stalen hemel wereldgeluiden stegen wijd op uit het wervelend gewemel geurgalmen brachten mij in roes en baadden mij in zoemgeluiden ik wentelde mij in die smeltkroes en vluchtte dromend weg naar 't zuiden in pluchen…

kippen en koeien zijn te groot Uiteraard mee eens, geen debat over kinderen in nood Agressieve defensieve bemoeienissen kosten ongekend En die paar dooie jongens, ach ja risico weet je, dat went Wat waar, oppositie er is weer eer te behalen Op naar de microfoon, dat zullen wij toch zelf wel bepalen Mooi gezegd rondkijken en snel weer in het pluche…

Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten, zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten, katoenen knoppen zouden openscheuren tot pluche harten die naar franje geuren, En op de bergen zouden gipsen zuilen staan Die gipsen druiven huilen.…

Onderaan in de rangorde Van wat vroeger met een Goed woord personeel heette - Nu met verschraald beleid Van de hoge mijnheren Op het pluche hoog in de Ivoren toren die meneer Albert Verfoeid zou hebben afgedaald Tot wat de onderste trede van Onze maatschappelijke ladder Moet zijn - voor jou die al jaren Voor en na je studiedag…

Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten, zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten, katoenen knoppen zouden openscheuren tot pluchen harten die naar franje geuren, en op de bergen zouden gipsen zuilen staan die gipsen druiven huilen.…

Gemakk'lijk lig ik in mijn leuningstoel naast 't rode pluche van zonnig tafelkleed; Plancks quantenleer zou 'k lezen, maar 'k vergeet van mijn hier-zijn 't hoogst wetenschpp'lijk doel: want 'k zie een tulpenveld, vol gekrioel van lichte en donkre vlammen; eer ik 't weet, silhouetteert mijn hand een haas, die eet met mumm'lend mondje…

verpoldering is nu verkolking geluk de sla gelukt nog steeds in tuinen elk thuisje heeft ‘n eigen kluisje vrijheid gestift in bossen en kantelen klef en blij de meisjes in bordelen burgers afstandelijk op stand zitten nu in zwitserland het glas daar geheven bij een diep en innerlijk beleven met regen onder paraplu’s de koningin nog op het pluche…

Het pluche treinstel voor de rest bezet met stemmig grijs, pc en aktetas, denkt met de kortgeknipte vader mee: zat ik maar in een andere coupé!…

‘k Kleed mij warmpjes met het roze jasje van mijn pluchen knuffeldier. Ik vlieg door schaduwen, verjaag al het grijs. De wind lijkt op zichzelf, strekt haar armpjes, heel eigenwijs. Uren aan een stuk speel ik verstoppertje op de maan maar Gijsje krijgt honger en wil slapen gaan.…

Alle pluche is ballast voor het polymorfe hoofd. Mij is geen zonde of verzaking aan te wrijven, ik doe mijn plicht en vraag niets in ruil. Ik geef munten aan wie vraagt, duplicaten aan wie waant, ontucht in het volle licht, mijn monden vangen zevenvoudig zaad. Mijzelf genoeg.…

Bij het verslaan van één, leken er tien terug te steken Op die grote zolder, die de Hemel heet, was ons uitzicht, in schemerdonker, tussen bungelende witte lapjes die hingen aan 't plafond met veertjes, spiegeltjes, zachte pluche dingen, op haar plek, zoldertje op zolder waar een laddertje stond.…

wereldleiders praten en praten beloven en beroven papieren dossiers als bladgoud bedrukt vanuit gouden paleizen op het rode pluche en strak in het pak kaviaar en champagne en stalen gezichten ontkennend belichten dat ze zijn gezwicht voor de armoede in plaats van het met economische winst te laten verdwijnen in plaats van brood…

En met zijn postuur zou dat niet slechts met de afdruk in het rode pluche van zijn zetel gelukken. Vóór nieuwe infrastructuur en tegen demonstraties; bij Henk Vonhoff gold het belang van de bestuurlijke prestaties.…

Ook buiten was het over met gedogen Bevrijd van roze, wit, pluche ultramarijn had de dageraad zich vol gezogen met geelgroen, grijs en karmozijn. Een bars palet dat niet viel in te tomen en de zachte tinten in hoog tempo doofde, was voor het vertrouwde in de plaats gekomen en penseelde doodsverachting boven onze hoofden.…

bruin, gelig of vaalbleek totdat er door een ventje van acht een knuffel naar boven werd gebracht het jochie wierp haar achteloos weg en klom snel weer naar beneden toen Beer haar zag: bliksemschicht liefde op het eerste gezicht ja, daar op die rommelzolder is hij compleet voor haar gezwicht Beer was sprakeloos en blij met het pluche…

De geel-oranje bloemenzee in jouw tuin Je opknapbeurt boven, de gordijnloze badkamer Je schouders die aandacht krijgen na zoveel gedaan Ons praten op de bank over een knuffel piemel Hoe pluche kinderonschuld omhult We uitkijken op vlinders tussen de vlinderstruiken, de vijver die rimpelt door roze visjes, een kikker zien zitten op…

in de chique achterkamer voor visite de salon geurt de geest van jaren dertig Donker rode pluche crapauds in authentiek grijs streeppatroon amper nog bezeten Even maar verschaft het zonlicht vrij entree en zucht de wind door opgeschoven ramen Weerkaatst kristal geslepen glazen en karaffen op het glanzend gepolijst dressoir Dan klooit…

En onder water zwom mijn denkgesnater naar 't paleis van Vree dat we gisteren bezochten, de pluche treden en kleden, de zalen, stoelen met hun wapenvlag 'k zocht alweer de Macedonische maar die 'k niet vond of zag.…

Een spel speel je niet alleen, ellebogen planten zich in het pluche kleed, hoofden peinzen in palmen en elke zet wordt vergezeld door de rook van een sigaret - rimpels trekken voren in het hoofd, er wordt getuurd zonder te zien. Is het dit spel, of zijn het verzonken gedachten misschien?…