Alle inzendingen over reis OR vergezicht OR vragen

Zie een vergezicht, In de verte gezichten, Gezichten te ver, Ruw schetsen kleuren aarde en lucht gespleten, Horizon in zicht, Netvlies prikkelt op panorama van de geest, Innerlijk inzicht, Ondoorschijnend vlak spiegelt onder bewustzijn, Onzichtbare zelf, Vergezicht ik zie, Zichtbaarheid is je aanzicht, Uit zicht je gezicht.…

kunst van de wereld oefent aantrekkingskracht uit op een vrij uitzicht…

Onder de wijde hemel ligt, met hare vormen die vervloeien, de wereld als één vergezicht.…

En alle ogen richten zich op de man die op de persconferentie van de grote bergbeklimmer gevraagd heeft: en als je eenmaal boven bent wat ga je daar dan doen?…

Ranke zwanen hals aan hals wadend in wolken luchtende uiterwaarden welt het water wijd de zwanenzang in stille huid het water de halzen onder het spiegelende oppervlak avondlicht op witte huid wind waait weg in een vederlicht vergezicht de dag is gaan liggen in het laatste avondlicht verstild in magisch geluid.…

Tijd is jouw stem, die een deken legt van woorden, zinnen en betekenis Wij ontmoeten, gaan uit elkaar twee trams in de nacht passeren Waar ben jij dat ik slechts kan reiken mijn hand tast naar een herinnering Jij met een dunne sluier om je heen geeft licht als een vale, verre maan…

Vergezicht. Over land ontwakend morgenlicht nevelt mijn adem grauw overdekt de welige mensengroei met een deken van rouw. Gelaten. Stromen woorden uit met troost overladen monden in lege ogen woekeren tranen mijn diepste wonden. Ik draag met jou mijn liefde voor het leven waarin ik alles samen met jou verloor.…

Vanuit haar stoel dicht bij het raam kijkt ze over de velden, weerspiegeling van braakliggende akkers achter haar ogen waar oude bekenden ooit verwaaiden, haar gelaat bleek en verlaten, het licht dat langzaam achter de einder verdwijnt.…

Wolken zijn diep zwart: de einder vol avondrood glanst des te sterker.…

Je leeft al langer dan je dacht en met de lichtsnelheid in je hart is je reis nog maar net begonnen. Alles wat je bent verlangt naar die geur van wilde bloemen en verbonden met al die pracht geeft het je leven nieuwe kracht. En in de zeeën van jouw tijd ontstaat je eigen ruimte.…

Vensterbank die voor Het eerst warm aanvoelt Voorjaarsgeur die bij Ons binnendrijft, Onuitsprekelijk mooi Vergezicht dat bij Ons binnenkomt - betoverend Berglandschap dat met het Meer dat tussen rotsen Hangt voor 't eerst Zichtbaar wordt Oggebbio, 1 mei 2013…

de stem komt uit de wolken hier beneden is het niet serafijnen dalen af langs blauwe bergen fonteinen van licht een vergezicht voor een donker land opgesloten en dicht…

het is de vloeiende droom die je over het diep gevoelde leven voert het vergezicht zal helder en onuitwisbaar zijn…

Nu de mensheid gaat vergrijzen Is er nog meer vraag naar ruimtereizen. Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

Daar lig je dan, de deksel sluit voorgoed zien zullen we je niet meer. In de wagen volgen we de stoet voor de allerlaatste keer. In de zaal kijkt iedereen naar je foto een kiek waar je minzaam op stond Toen was alles nog heel normaal was je tevens nog kerngezond De laatste rit die we samen maken jij liggend en wij rechtop daarvan is echt…

in je ogen las ik het verlangen naar de reis heb je een hand gegeven en wij zijn gegaan samen op ontdekkingstocht of liefde wel bestaat na de bekende pleisterplaatsen kwamen snel de echte vragen of je samen nog jezelf bent en dat een ander eigenlijk nooit went wat heb je opgegeven om met elkaar op weg te gaan wij…

vier lange poten gelijk op stelten en 'n nog langere nek kennen doet hij ze allemaal maatjes voor het leven zo leek 't, want nu is hij geveld door zijn laatste wens over duidelijk nog een keer die langnekken groeten en 'n kus toe ~ goede reis Mario ~…

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…

Zoals de stilte en de leegte naar mij verlangen, niets overhoop, geen verwarrende gedachten, geen vragen, alleen een trein tussen weilanden die als je wilt ook opstijgt. De reis is een niet eindigende, het perron de dag waar men aan de overzijde overstapt.…

zoek ieder moment je heil dit zal je reis verlichten…

ontmoette in het eerste lichten samen kijken naar de wederzijdse vergezichten nam je hand naar duinen en de zee proefden de golven ze namen ons zo mee we zomerden in zacht rivierenland naast wielen en de wagens de molens van de havezate durfde je hand niet meer te vragen omdat de zon oprecht te helder scheen maar weet van nu ben…

Voor hoe lang moet ik op reis gaan, om eindelijk thuis te kunnen komen? Hoeveel mensen moeten me erkennen, voordat ik in mezelf geloven kan? Is leven zegen of een vloek? Wat moeten ik doen, wat laten? Vragen die ik vinden wil. Antwoorden die ik zoek.…

waar contouren kleur willen bekennen want hoe schilder je met woorden een vergezicht hoe giet je Oostindische inkt uit in vriendschap taal schiet tekort waar een penseel schittert…

Gesprek waar geen woorden Voor nodig zijn - Samen genieten van het Hemels vergezicht dat Zich hier aan ons ontvouwt Zacht zonlicht dat de Bergen in de verte kust En zelfs de laatste Hooggelegen sneeuw Weet te verwarmen Kabb'lend water van het Meer dat ons verzen zingt Omgeven door olijfstruiken En een terras dat een dak…

Een leven kent zijn vergezichten. Mooie plaatjes op afstand waar het verlangen nog niet is gestrand. Waar de ogen zich koortsachtig op hun doel blijven richten; ver van huis in een schijnbaar ander land. Een leven kent zijn vergezichten. Het gras lijkt er altijd groener om het anders kunnen doen. Onbereikbaar lijkt het veelal.…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

Voorgoed doordrongen door haar kalm geruis waren wij steeds op reis en altijd thuis. ------------------------------------------ uit: 'Vergezichten en Gezichten', 1954.…

Er is geen vragen meer naar het waarom waarover vragen is geschreven je bent hier bij mij in leven mysterieus tot aan de dageraad na de reis vond jij de thuishaven waar je de muze weer kunt laven nu ook de spiegel is verdwenen wil jij van mij een antwoord lenen wat zal ik voelen als jij gaat laat ons de liefde nu bedrijven ik wil geen…

Een kopje schuin en wijs, haar feestzaal, de straat Steeds dansend op reis, in veel vergeten ornaat Ze spreekt om te vragen, haren krijgen de wind Straal je weer met vlagen, de gedachte blijft bemind Je kon je leven niet kleuren, dus dans je telkens onrijp En de reis zal blijven zeuren, tot ik oud en wijs begrijp Een traan hoopt op…