201 resultaten.
De verte nevelde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 van de krijtstreep
tussen groen en blauw
kon ik weinig hoogte krijgen
de verte nevelde
in warm en koud
met trage ronding
de vleugels van mijn geest
kunnen de steen die op
mijn maag ligt niet meer dragen
nog twijfel ik
heb vragen die met
de dood geen antwoord krijgen
ik moet blijven
hoor ineens de meeuwen
en het teleurgestelde…
strandbericht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 743 " wie kijkt niet graag naar binnen;
deze ronding, de meest intense kleur voor eenheid
waarop het leven in meer dan fragmenten steunt "
het zwijgen verbreedt
ons gesprek
jij legt je hand erover
we worden branding
en vullen de schelpen met echo
't geruis zingt mee
als rood vuur…
koekoeksjong
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.080 Vleiend paait ze
met de veelbelovende rondingen
van haar soepel lijf.
Dat aaibaar is,
maar lusteloos in bed
en elk orgasme
berekent tot de laatste geile gil.
Ze is een opblaaspop,
met dat verschil:
die blaast zichzelf niet op
en rekent niet
hoeveel je storting
opbrengt bij de bank.…
Baby'tje
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 5.166 Negen maanden achtereen
lange weg van slank naar ronding
in een zucht voorbij
Alles staat er klaar voor
samen gekocht, gekregen
voor 't kind alleen
Voelen, vleien. Samen
de schoonheid van dit
wonder beleven
Negen maanden achtereen
van foetus in ontwikkeling
tot kindje, kleintje, zuigeling.…
Lief:
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 Zo wou ik dat het altijd zou blijven
Je blonde lokken los
En door je blouse, even,
De zachte ronding van je borst
En onder je wenkbrauwbogen
Omlijst door perzikhuid, zo puur
Je blinkende scherpe ogen,
Helderder dan azuur.…
arbre érotique
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 677 de vrouwelijke rondingen
zo dikwijls teder betast
door mannenhanden schonken
het hout de intense warmte
die zo onontbeerlijk is
voor wat het is geworden
ik schiet nog snel even een foto
voor dagen van groot verlangen…
Zeg nooit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 478 in de kamer groeien
geen woorden meer
zal ik nu spelen
om jouw goddelijk wezen
om elke lenige ronding
laat ik je winnen.…
Cirkel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 443 Gevangen in de ronde cirkel
Ben ik als vierhoek vals misplaatst
Bemerk ik alles op het laatst
Krijg ik aan de ronding hekel
Doch draaierig van het verdwalen
Zoek ik door naar mijn ontsnapping
Verliezend in de overlapping
Van de tijd die mij laat dralen
Zolang ik niet vergeet te hopen
Zal ik wachten, zoeken, leven
Nimmer een hoek van mijn…
Antoinette
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.209 noemde haar Antoinette
liet mij dromen in mijn droom
waarin ik zonder schroom
haar borsten kussend plette
door haar rondingen van Rubens
maar desondanks zeer sierlijk
ontstond slechts die ene wens
die maakte me zo dierlijk
omdat zij in mijn ogen
heel beroemd zou kunnen zijn
verlangde ik haar handtekening
terwijl zij vurig kuste
en…
De scherpte en profile
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 196 ik heb je
op groot doek
met grove streek
de achtergrond
een vage symmetrie
van nacht in
het verdwijnpunt
van de morgenstond
ik licht je op
met titaanwit
als eerste je gezicht
uit donkere schaduwen
de scherpte en profile
je zachtheid met
een klein penseel
aan ronding nooit te veel
helaas ben jij
nooit af want iedere
eerste…
Tussen helm en duin
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 389 zag de sculpturen
tussen helm en duin
hun exposé aan de zee
ze golfden gedachten
speelden met licht in het eindeloos
gaan van beweging en krachten
Zij houwden schuurden en zaagden
zelfs in langdurig polijsten
konden ze haar net nog niet raken
we vonden een steen
die de zee heeft gedragen haar ronding
cirkelt volmaakt het menselijk…
Stroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Ik houd van je loop en je ronding,
in je armen is het een en al pracht
Het is dáárom dat ik je zo toezing
van 's ochtends tot diep in de nacht
Al loop je beduidend gebogen
waar je gaat, ga je o zo gracieus
Beweeg je dan raak ik zo bewogen
je maakt me volmaakt amoureus
- ik wil ieder getij wel bij jóu zijn
jij stroomt... door me heen...…
Je ornament barok
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 313 je ornament barok
in lange rok en
krult uitbundig
in je rondingen
monumentaalt in
rijk en warm bezit
ogen stralen uit
het donzig wit
haren opgestoken
ogen iets geloken
met fluweel gevoerd
de taille ingesnoerd
zo open je de dans
op het gala van de eeuw
de prima donna van het bal maar
voelt al binnenin het eerst verval…
een senryoetje op de ronding van de golven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 294 tussen infrarood
en ultraviolet licht
de nachtgeluiden…
in rondingen je lijf gezet
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 508 uit zand en vuur
heb ik je beeld geblazen
in rondingen je lijf gezet
je ogen glanzen
transparant verbazen
je ziel als bodem ingelegd
de zon licht zacht
je trekken uit en
schittert je beweging
je huid grenst aan
de wind en huivert
zijn gevoelige beleving
je bent gestold in het
moment van reageren
je wilde zoveel uitproberen…
in rondingen je lijf gezet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 572 uit zand en vuur
heb ik je beeld geblazen
in rondingen je lijf gezet
je ogen glanzen
transparant verbazen
je ziel als bodem ingelegd
de zon licht zacht
je trekken uit en
schittert je beweging
je huid grenst aan
de wind en fluistert
zijn gevoelige beleving
je bent gestold in het
moment van reageren
je wilde zoveel uitproberen…
impotent
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 779 waarom zou ik nog
de liefde bedrijven
op een onbeschreven blad
jouw maagdelijkheid beschrijven;
op innerlijke schoonheid
heb ik toch geen vat
vandaag raak ik je niet aan
wil turen naar jouw blanke vel
waar hoeken voor rondingen staan
en ik mijn pen als impotent voorstel
zo vindt de inkt niet zijn weg
het bevruchtend werk te doen…
mijn silhouet
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 939 voor mij ontwaar ik
op stoepstenen,
vierkant van formaat,
een silhouet met rondingen
door de zon geprojecteerd
langs mijn gedrongen lijf
er valt niets op af te dingen,
zo zie ik er uit,
kennelijk wat stijf,
dik en toch platvoers
ik ga lopend vooruit
het moet gezegd
het oogt wat boers
mijn schaduw
heb ik nimmer begeerd
slechts…
We kusten stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 ik wist je altijd
blindelings te vinden
maar het streepje maan
tekende mysterieus je naam
volgde het profiel
van je gezicht
prachtig werden de zachte
rondingen scherp uitgelicht
we kusten de stilte
van een dromend ervaren
om het paradijselijke in de
schepping samen te evenaren
wij hebben sterren gezien
maar in het volgen van de…
hypnotiserend
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 89 ik wist ze had
geen gezicht
en toch was
ik gek op
op haar ogen
met de in donker
blauw oplichtend
witte cirkels
die mij altijd
hypnotiserend
fixeerden
weg van haar
scherp profiel
met de toch zo
curieuze rondingen
bij neus
lippen en kin
verliefd op de
klassieke hoogte
van voorhoofd
en de markante
jukbeenderen
toch spande
haar…
herfstweefsels
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 255 overal verschenen lichte huizen; vol van zon
een overvloed aan witte draden spon
hun sprookje in de bomen
hoe dood toch schoonheid weeft
in weergaloze rondingen, doorschoten met die pijn
om wat verloren lijkt
als dan herfst in volle kleuren prijkt
verliest die glans de euforie
van immer jong en levend zijn: de evenknie
van lente
sluimert…
Vooral genieten
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.685 Ik heb me lekker tegen je aangevlijd
neem je in me op
Je geuren, rondingen en je gezicht
maken me gek in mijn kop
Geluk is in mijn ogen te lezen
ontspannend genieten
Niets doet mij weerhouden
snel een geluksgebedje te schieten
Hoe kan een mens leven zonder dit
het besef van liefde te ervaren
Het geluk te proeven
valt toch door niets te…
mijn hart kan buigen, zal niet gauw breken
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.011 verlaten
verdriet prikt in mijn ogen
die alleen nog maar zwart zien
ik stort in de afgrond
van het randje van jouw hart
een eindeloze diepte in
met grote snelheid verlaat ik jouw lichaam
ik val uit jouw verlangens
om plaats te maken voor een ander
maar jij verlaat mijn lichaam niet
ik houd jou gevangen
voor onbepaalde tijd
tot rondingen…
maansteen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 268 (die mooie glans kan alleen maar liefde zijn)
nu draag ik wat je ogen voor me vroegen
en jouw handen voor me kochten, in
een winkel vol verschil
heel zacht verwarmt mijn borst de witte steen
maar als licht haar ronding kaatst
laat lila tere bloemen bloeien, op de adem
van mijn hart
binnen smart
vol zoet herinneren kleurt ze edel…
Bij 'The Nursery' van John Currin
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 142 Één sprong naar voren en klem je vast
aan de voedzame driedubbele rondingen
van de lekkerste vrucht op aarde.…
Wijnbad
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 696 Boven geurige nevel
van schuimbellen en bad-olie
spiegelt witte wijn
een eigen klein oppervlak
Je hand liefkoost
de voet van het glas
je ogen staan zacht
je mond is vochtig, wat open
Onder de belletjes
maakt je huid
je rondingen heimelijk zichtbaar
en tastbaar dichtbij
Een kus en nog een;
mijn lippen verdrijven water
en proeven…
Een schets van haar
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 613 vrouw
pastelgrijs in de schemering van
een uit de zon gelegen doorgang
jong en toch onzeker
valt in 't volle licht
de schaduw op haar huid
ze legt haar lichaam naast haar kleedje
bidt de zonnegod om brons
dat haar beloofd is
zonder vlekken zegt ze
rekt zich zo
dat licht haar overal kan raken
ze tekent zich als vrouw
trekt elke ronding…
Equinox
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 160 op een kruising van verre wegen,
in de ronding van de moederschoot,
komen hemel en aarde elkaar tegen
met de rechtheid van een schietlood
de zon die aan de oostelijke hemel staat
is stabiel als een rivier zonder verhang,
totdat hij in het westen ondergaat,
dan duren dag en nacht even lang
het viel mij op zonder tegenbericht,
de loefzijde…
Jouw handschrift is muziek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 211 je venushand is slank
vingers lang en artistiek
jouw handschrift is muziek
in licht gebogen lijn
articuleren rondingen passie
de schrijfhoek is verfijnd
mijn marshand is
vierkant kort kordaat
staccatoot rechte lijnen
verdwijnt in oplossend
vermogen na de daad
het schrift is tegendraads
wij hebben het heelal beschreven
met aardse…
De lokroep van de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 276 Als een bruid in de morgen
ligt de zee in al haar uitgestrektheid
kalm, bijna sereen in volle schoonheid
te wachten op haar prooi
De golven spelen het spel der verleiding
lokkend, fluisterend water
haar golvende rondingen, getooid met
sneeuwwit schuim wenken je naderbij
De wind wakkert aan en de zee die
zich haar prooi ziet ontgaan zweept…