106 resultaten.
De rups trekt zichzelf in twijfel
gedicht
3.0 met 41 stemmen 23.804 De rups trekt zichzelf in twijfel
steigert op de twijg, lijkt blind rond
te tasten in de richting van de vlinder die hij wil
stort dan neer
recht voor de bek van de merel.
Hap!
Weg vlinder.
------------------------------------------
uit: 'Bagatellen voor een landschap', 2001.…
mijn vlinder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 337 Jouw rug is mijn doek
die ik beschilderen mag
met vlinders zo volmaakt
dat het plezier te lezen
staat op je huid
De pijn die het spreken
van mijn naald vertaalt
zijn de vleugelslagen
in het bos waar jij van rups
tot mijn geliefde bent ontwaakt…
taaie tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 de hete adem van
de zon drukt op
de kale aarde
in deze desolate
vlakte waar het
bijna altijd waait
sta je stil
bij de bomen
kromgetrokken
door de wind
hoe lang duurt het
vraag je
voordat de rups
verandert in een
vlinder…
TOPZIEKE RUPS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.776 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad tot blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in een verdwaasd begeren,
Nog eens u op.…
Vlinder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 213 Ooit, zei de rups
Dan zwem ik de wereld rond
Ik zal duiken, ik zal plonzen
Geen nood meer hebben aan een grond
Ik zal spetteren en drijven
Me met de eb mee laten gaan
Langzaam zal ik dan verdwijnen
Aan de horizon vol maan
Maar toen de rups, gehuld in zijde
Almaar droomde van de zee
En zijn lichaam transformeerde
Nam zijn cocon zijn dromen…
genetische capriolen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 209 van ei bevrucht in schijnbaarmoeder
aangeland op waardplantblad
breekt rups het ei en vreet een gat
dan spint de rups een eigen hoeder
en breekt de pop tot speer en vleugelwei
nachtpauwoog in grijze sluiers
drie jaar slaap als pop in luiers
liefdes zonnewang verbeurd
piepjong door man uit jurk gescheurd
gifarm vlucht niet bij gevaar…
van Rups naar Vlinder
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 666 Onzichtbare vleugels
hebben me meegenomen
In gedachten verzonken
staar ik naar het verleden
In trance laat ik het
over me heen komen
Langzaam terugkerend
naar het heden
Met nieuwe kracht
vul ik mijn longen
De verse lucht
laat mijn hart herleven
De pijn lost op
die ik altijd heb vedrongen
Na lange strijd
eindelijk opgegeven
Als herboren…
Topzieke rups
poëzie
3.0 met 3 stemmen 742 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad op blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in verdwaasd begeren,
Nog eens u op.
--------------------------------------
uit: De getilde last (1927)…
Als de rups een vlinder wordt...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 743 Maar in het leven zijn we net als de rups, zolang we maar leren van het leven, zullen we ontpoppen tot een vlinder, met de vleugels die we krijgen zullen we vliegen door het leven…
Ontwaken
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 383 Je hebt me een stuk van jezelf laten zien
dat heeft me enorm geraakt
het was als een rups die zich ontpopte
een vlinder die ontwaakt
Zo mooi als de zonsopgang
een adembenemend licht
toch trad de duisternis in
want ik zag je gezicht
die woorden waren niet aan mij gericht
Je hebt in mij iets wakker gemaakt
ik wou dat het nog sliep…
Zijde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 617 Ach, oude rups
Spin je draden
Tot een sprankelend
Zijden kledingstuk
Jij, vermoeide spin
Weef je web
Van dunne draden
Schitterend in het ochtendlicht
Afgescheiden substantie
Stolt in de open lucht
Wij vinden er voor ons
De mooiste doeleinden in terug…
Zijde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 456 Ach, oude rups
Spin je draden
Tot een sprankelend
Zijden kledingstuk
Jij, vermoeide spin
Weef je web
Van dunne draden
Schitterend in het ochtendlicht
Afgescheiden substantie
Stolt in de open lucht
Wij vinden er voor ons
De mooiste doeleinden in terug…
Onheil
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 133 Onrustig aanwezig
In het benauwde klam
De gevlogen mus wist
Een verbrande vlinderpop
Een kromgetrokken rups
Krijgt geen vleugels
Geen kleur geen leven
Pijn geweld angst
Marcheren meedogenloos door
Onrustig voelbaar
Scherpe ongemakkelijke vibraties
Een mens kent zijn machtslust niet.…
Fladderen door het leven als een vlinder
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 631 Levend in de herfst van zijn bestaan
heeft de vlinder reeds een lange weg gegaan
Een rups , een pop in een cocon ,
een vlinder , fladderend in de zon .
Heeft geen oog voor het verleden ,
bekommert zich enkel om het heden .
Hij fladdert verder , ongehaast
tot de wind hem verder blaast .…
Over een wesp
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 517 Een rups uit Gaasp gaf haar wat tips,
maar zij riep kwaad: "Stop dat gegips!"
Toen gleed ze uit, hosp op haar bisp
en pisp riep zij: "Jij ak'lig misp...!"…
Geleerd mezelf te zijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 115 Als een rups begonnen
zo teer en zo bijzonder.
Daarna veilig in een cocon.
Zoals in een droom een wonder.
Toen moest ik ontpoppen.
Dat kan niet zonder pijn.
Mijn twijfels weggenomen.
Geleerd om mezelf te zijn.
Een zeldzame vlinder met vele kleuren.
Een diertje met een warm hart.…
Voorjaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 84 Uit een nachtmerrie
is het perspectief te zien
uit de winterslaap
dat de rups ontpopt in kleur
en de bloesem de vrucht leidt.
Een rode appel
bloeit als de verboden vrucht
die verleidelijk
in het dagelijks leven pronkt
dat door de wind wordt verspreid.…
In de tuin
gedicht
2.0 met 15 stemmen 3.992 Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem
en wat er wriemelt, wat ingewikkeld
wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij,
weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken
wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in
dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen:
deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt
erover, stort en wordt van kracht.…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 123 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…
In de tuin
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.565 Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem
en wat er wriemelt, wat ingewikkeld
wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij,
weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken
wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in
dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen:
deze wildernis.…
Laatste boodschap
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 136 Niet veel maskers te verbergen
om in het alleen zijn te ontpoppen
als een vlinder die ooit rups was
ook geen daden van roem of faam
alleen met een onbekende naam
gevleugeld op weg naar de zon
laatste boodschap aan de ontheemden
we zijn tenslotte allemaal vreemden
stille getuigen van zwijgend water
in een verleden van verloren tijden…
Vlinder
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 991 Een rups ontpopt zich tot een fraaie
vlinder en fladdert van hier naar daar
zonder hinder.
Ik wou dat ik die vlinder was dan zou ik
in m’n mooiste jas naar jou gaan zoeken.
En als ik jou gevonden heb en jij net als ik
ook vlinders voelt, dan fladderen wij
samen naar ons doel.…
Stel...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 153 Stel dat je eens heel alleen bent
Met een zwoele zomerwind
En het tsjirpen van de krekels
En een rups die zijde spint
Stel dat er geen mens te zien is
Gul de zon die jou daar vindt
En een roodborst met aubades
En een haasje dat wat sprint
Stel dat je daar niet vandaan kunt
En de maan is goed gezind
En een kelk schenkt volop nectar
Van…
Bij het lijkje van een kind
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.261 't Kruipend rupsje, moe gekropen,
Afgetobd in de enge cel,
Brak zijn kluisje fladdrend open,
Klapwiekte uit zijn dorre schel.
Zie, daar wiegt het, zie, daar zweeft het,
Aardse damp en druk ontvlucht;
Hoger vliegt het, hoger leeft het,
Zat gespeeld in lager lucht.
Voedster, droog de natte wangen,
Tuur niet op de dode pop,
Blijf niet…
Haast
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 300 Het kleine rupsje buigt en strekt zijn lijf
Snel…langs het blad en over de rand omlaag
de haartjes op zijn rug zijn hard en stijf
zal hij het nog redden.. lukt het nog vandaag?
die grote appel daar aan ’t eind van de tak
daar moet hij heen, dat is zijn doel
eventjes rusten nu… even op het gemak
ademrust, hartkloppend benauwd gevoel…
snel…
voor rupsjes en meisjes ( slaapliedje)
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.082 Rupsje klein, rupsje klein
knabbelend op het groene blad
weldra zul je een vlinder zijn
een vlinder in de lucht
Rupsje klein, rupsje klein
wandelend van tak tot tak
je zult een mooie vlinder zijn
vrolijk in zijn volle vlucht
Meisje klein, meisje mijn
sabbelend op je duim zo fijn
eens zul je volwassen zijn
een wondermooie vrouw…
Harry's rups
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 384 Schoof met een stokje heel voorzichtig
ook de 2e rups achter het glas
wilde toen de eerste pakken
maar zag dat die verdwenen was.
Waar was die zo gauw gebleven?…
je hebt haar kleuren nooit gehoord
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 586 je bent mijn tegenpool
en zoekt in kleuren
van een bloem de wesp
je wind draagt
horzels aan en laat
de muggen steken
in warmte van de zon
laat jij het minderen
van kou slechts weten
je tilt het licht
om schaduwen wat
zwaarder aan te zetten
je draait het groen
om op de achterkant
de rups te pletten
mijn vlinder is
vermoord…
vlindersonnet
gedicht
3.0 met 31 stemmen 10.315 gulzig draait razendsnel
een klein harmonicaatje
rondom een frisgroen blaadje
als een dolgedraaide carrousel
vreet zich wel 5x uit zijn vel
telkens een groter maatje
dan weeft het zich met een draadje
tot een pop: dag rups, vaarwel
plots knapt wat het omspon
en kruipt met natte lapjes
als een verregende bloem
uit zijn beschermend cocon…
De bruidsspin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 Vaak gaat bij hem een mondje open
De rups ontrolt aan zijn gezicht
In droef vermaak spreekt hij verholen
de bruidsspin toe, die hem verslindt
Als laster van de tong gesneden
uit luider keelgat gillen moet,
verweert de wanhoop opgespleten
de toedracht van een slinks verzoek
Natuurlijk spreekt zij van de liefde
en van een gouden bruiloftskrans…