Alle inzendingen over sapientia OR Prometheus OR dromerij

Dromerijen drijven op de tonen van een lichtend firmament Vandaag lijkt wel eeuwig Ik drijf een eindje mee in ongekreukeld zicht Op guirlande en ballade zingt het landschap diep En ik verzink in onbeschrijf’lijke heelheid Heilzaam zing ik jou mijn lippen En sterrennevels als dansende parels cirkelen minnend om ons heen...…

Prometheus een jonge rebel rammelt aan de randen van de aarde een god met een missie schuwt de waan van de dag niet deze rebel with a cause denkt vooruit hij rooft het vuur het licht van de kennis uit de hemel voor de mensheid de Olympus schudt op zijn grondvesten de vertoornde Zeus vuurt vanuit zijn verheven woonplaats…

wandelen in jouw tuin vol herinnering de eerste zaadjes zien die we in wedstrijd hebben weggeblazen na hun pluizige bloei omkijken naar de wereld die we samen hebben zien groeien tot de dag van vandaag soms was ik alleen maar altijd zag ik jouw handen hoorde de kleur van je lach om mij heen vaak was ik verdwaald in heerlijke dromerijen…

heb de kersttafel gedekt met mooie woorden die opluisterend bij het linnen horen versierd met snuisterij een tikkeltje ongewoon maar opgeleukt met lijntjes dromerij zij spannen de kroon als hoofdgerecht in het gaan en komen van de kleine gangen waarvan het bouquet als lach blijft hangen de verrassing is van deze tijd zie de pupillen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Dromerijen. Lezen in bed. Gesprekken. Wat ons van ons maakte. Wij. Zoals we het hadden gewild. En zoals we waren. Al zagen we het niet.…

je klopte in mij schat ik wist zeker dat jij het was al die jaren heb ik op jouw spiritualiteit gepast als onwetend fantast lijnen uitgegooid naar vreemd en onbekend in sprookjes en lieve dromerijen het kwam wel dichterbij een hand op je zij maar nooit het echte vrijen totdat mijn blik uit een carrousel van mooie momenten…

ik dicht jou alle manen van de melkweg toe mijn hart lokt sterren naar boven nu ik me herinner waar ik jou voor het eerst heb aangeraakt waar ik zei ik zie je graag jij dicht me alle woorden van poëten toe in diepe zuchten van dromerij nu jij me draagt op het lichte tij van heden en verleden waar jij zegt ik zie je…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik wens jullie honger niet te verkrachten, de wereld is al overvol genoeg lariekoek en oneetbare dromerij. Stik, lafaards! Zielloze amateurs!…

al wat groen is, met donker brons, een totaal mislukte Oidipous, zo voel ik me, die eerst de Zomer, mijn van god gegeven vader, heeft dood geslagen op een onmenselijke tweesprong, en vervolgens slaapt met de Herfst, mijn moeder, zonder kennis, zonder toekomst, zonder vreugde, Hybris, zo noemen de Grieken mijn onwetendheid, maar net als Prometheus…

onder de lakens weggekropen de realiteit nog even ontlopen nog even soezen in het heerlijk warme bed mijn handen gevouwen als in een stil gebed nog één keer even op mijn andere zij nog niet ontwaken, nog even lekker vrij dromerig voel ik rond mijn mond een glimlach nog even niet de werkelijkheid van alledag Bruut haalt de wekker me uit mijn dromerij…

. -------------------------------------- uit: 'Het violette vuur', de bundel die in mei zal verschijnen bij Prometheus…

bloedsomloop En haperingen maakten rechtsomkeert De binnenzijde van mijn kussensloop Was ook geheel naar buiten toe gekeert Geluiden klonken anders, het getal Was niet meer logisch en de mijmerij Verlichtte elk bereik van het heelal De waarheid werd gewoon een schilderij Ik werd verdwaasd gewekt als nooit tevoor Door golven van genot, door dromerij…

branderijen het klamme novembergrijs hangt zwijgend om je heen een vogel probeert z'n zang maar verzandt in fluisterijen twijfel belaagt het evenwicht dat al vervaarlijk wankelt daar donkert het grijs alweer de dag vervolgt in somberijen het willoos lijf volgt traag de golven van het leven dat leven takelt zichtbaar af zo vervliegen dromerijen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

stapelde dossiers van alle boeken en papieren die ik in mijn leven gelezen en geschreven heb verbazing en verwondering waren de lijn die het zoeken eerst bepaalde daarna kon ik mijn doelen zelf verhalen door die bezigheden ben ik verdwaald heb ik in het echte leven totaal gefaald tot ik jou begroette in terloops ontmoeten jij bent geen dromerij…

Een energetische flux die leidt naar een oceaan, spiegeling van lux, schittering van Lucifer, Prometheus en anderen? Wanneer zal je die dwingende vraag veranderen? Zonder waarom zonder daarom en het zijn, eeuwig verhullende wording.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Mijn hand wil weten wat ik, wat zij wil, willen, doen en begrijpen wat er gebeurt met mijn lichaam, en wat dat met mij te maken heeft Ook mijn ziel wil het weten om het te weten en erom te lachen wanneer ik denk iets te weten Bevrijdend lachen Nadenken over waarom anderen doen wat ze doen en wat mijn hand dan voor houvast heeft…

En ik lach om machteloze dromerij Van Yâjnawalkya's Zelf-vergodlijking: 'T leed- en verand'ringsloze - baat het mij, Die lijd in wereld van verandering? Tot 'k op uw zee, bevrijd weer, ademhaal, Gangâ van Yâjnawalkya's stat'ge taal!…

halt, deze dromerij erkent geen daad waar in alle redelijkheid de mens wordt gebalsemd tot in zijn oorspronkelijke staat ach, de getrouwen die de hemelen als schepselen bereiken loven hun eigen fantasieën zoals de kribbe het aan de drie wijzen had voorgesteld…

Zonder geld of snuisterij dreef hij bleek zijn koperij van pandjeshuis De Wisselwacht gelegen aan de Slapersgracht waar dromers staande in een rij hun allerlaatste dromerij verkochten voor een lege nacht aan Astaroth van nummer acht Zonder appel of een ei trokken zij die nacht onvrij met ogen hol die al hun pracht verloren waren in een…

één hoog daarboven voor de sterren en de wolken om mij heen die mij wenkend al van verre ver voordat de zon verscheen met hun zachte glans vertelden dat zij verderop ook scheen Met het drijven van de jaren dreef een luchtkasteel voorbij waar ik al mijn bange dagen droomde in een wolkenwei maar nu buig ik zonder vragen voor het land van dromerij…

is dat bestaan geen enkle dromerij? Of is ’t een wijziging van enig ander wezen? Dus vraagde ik reis op reis, tot God mij ’t antwoord gaf. Hij sprak: ’t bestaan is ’t mijn’; wat is, hangt van mij af, De Wereld is mijn stem, en roept u, mij te vrezen.…

Ik heb je gal te geven, Mijn maag verteert geen leed Ik laat mijn wonden gapen En veracht wie ik verweet Mijn bloed zal nimmer stollen In de kraters van mijn trots Als Prometheus hang ik hier Aan mijn eigen rots En de holle waanzin, Die ook mij zal resten, Verzwakt weldra mijn ego, Zal mij tot slot verpesten Ik twijfel of elke adem…