Alle inzendingen over snoeibeurt OR nieuw leven

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ik zag eerst een fossiel toen een berg met jong gras en begreep dat dat fossiel mijn oude leven was Toen bekeek ik de berg zag in 't maagdelijk gras een hele nieuwe weg die nooit betreden was Ik keek goed om me heen het gras nog ongemaaid God had door fossielen heen nieuw leven ingezaaid Toen het fossiel verdween kreeg mijn leven…

Onder een nieuw regime startte Oranje met Hiddink aan 't roer en gezagvoerder Blind ongekend zwak aan de nieuwe campagne - weg was de zekerheid die samenbindt.…

Het nieuwe hoofdstuk wordt nu geschreven Een nieuwe begin, een nieuw leven…

Jet Bussemaker wierp een flinke knuppel in ’t toch al kakelende hoenderhok Met schuldgevoel zit kippie op haar stok: 'Het is gedaan met nutteloos gehuppel Het eitjes leggen was een simpel baantje Ik teerde op de zak van ’t voorste haantje'…

Te midden van het droevig klagen, van ’t zoeken en het antwoord vragen komt plots weer licht en blijdschap aan en iedereen wil graag verstaan dat leven toch ook mooi kan zijn, al blijven leed en droefheid, pijn… Maar Jezus is doorheen de dood verrezen in het morgenrood; het nieuwe leven wordt geboren, verkondig dit aan wie ’t wil horen.…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

gemaskeerd door fictie ervaar ik de realiteit chaotisch en vertwijfeld zoekend naar houvast dolend in de kelders van mijn onbegrensde geest speur ik naar ankers voor inzicht en begrip om het drijfzand te kunnen trotseren wat mijn leven beheerst voorzichtig tastend en afwegend bepaal ik de nieuwe koers mijn vertroebelde vergezicht…

met opvallend aanwezige bloei op de nog kale takken vraagt hij gezien te worden als datgene die de dagen verder doet opengaan zonnekant van leven met doordachte weelde in de kijker zet…

In de diepste diepten van het heengaan geloof ik mij in moeder aarde’ s schoot Is dit nu ‘t eind van mijn aards bestaan heerst hier slechts de stilte van de dood Na een doodsstrijd kwam de acceptatie werd mijn lichaam ijdel en onder nood Mijn ziel overleefde de snelle crematie o en ik zweef naar t’ eeuwige der dood Van ‘t pikzwarte zweven…

Laat dan het trage, het harde maar gaan en wil als herboren in 't leven weer staan.…

Er ging iets van liefde door ons heen van d'een naar d'ander van d'ander naar d'een er ging iets van liefde door ons heen en alle licht dat gebroken werd en alle vuur dat ontstoken werd van d'een naar d'ander van d'ander naar d'een liet door de dagen een blijvend spoor werd als het graan in de diepe voor ging als nieuw leven de wereld…

De oude boom buigt zich nog eenmaal diep voor de aanzwellende wind wolkenmassa’s hollen gezwind grauw aan hem voorbij Gefluit hoorbaar ver gedragen een verschrikkelijk scheuren is zijn lot geknikt en gespleten tot het bod de ziel gebroken Jaren van rotting weelderig bedekt met zwammen de kale boomstammen het nieuw leven proces…

jij weet stromen lucht te laten dromen als een spelend orkest in de kleine bewegingen van je handen meng je warm en koud tot contrast dat jeugdig houdt preluderend en activerend tot een atmosferische flow met hotspots a gogo horizon verwijdend zal de impact zijn van het nieuwe heelal dat zal stromen naar overal waar dromen…

zich uit code overleven werd gegeven maar er was geen beginnen aan binnen 48 uur was het gedaan nog draaien diensten op de automatische piloot maar de menselijke ziel is dood en het verval overwoekert door entropie de restanten cultuur al overal ooit zal in een zichzelf zuiverende natuur schoonheid weer naar volmaaktheid neigen leven…

Dit leven een wonder, vanbinnen en buiten; de liefde een kracht die de dood zal trotseren, een hoop die niet sterft voor al wie wil horen: alles wordt weder geboren.…

Ik lach voel me goed alle nare dingen verdwenen voorgoed Ik lach mijn leven heeft weer zin dit is voor mij een nieuw begin…

Even zon zien en de bomen die heel stil aan 't praten gaan; even lachen naar de mensen die niet kunnen blijven staan, maar gejaagd hun weg vervolgen alsof iemand hen bedreigt; even horen hoe een vogel weeral naar het zingen neigt en hoe lente wordt herboren, alles weer nieuw leven krijgt.…

in verbinden vullen zij elkaar aan en versterken tal van nieuw gegenereerde krachten uit het toekomstig perspectief ik heb u lief zoals ik van mezelf houd is de nieuwe context die de maatschappij als cement gebruikt om te lijmen wat vroeger nooit paste tot een volmaakt geheel…

Toch ben ik sterk, trotseer de wereld, en laat de wind mij zacht bespelen, zuig de regen gulzig op, verrukt over mijn jonge leven. Reikhalzend naar een nieuwe dag, een zonnestraal om te verwarmen, gekwetter en een lieve lach. Ik leef…

De symbolen van atomen de gezichten van gewrichten de doorzichtige kijk op zaken nooit gezien misschien ga ik het snappen nu is het slechts naar lucht happen bij de gedachten aan het kloppend hart dat in ons woont jou en mij heeft gekozen als veilig huis gekroond Het voelt zo goed en ook zo nieuw ik zie de horizon oplichten Woorden worden…

Een witte ochtend, eerste dooi de lucht wit-grijs, egaal gespreid en aan de lange horizon welt nu een witte zon. Geen wind, beweging of geluid. Er botten waterdruppels uit; aan iedre tak en iedre struik zijn knoppen licht. Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid maakt zich nu kenbaar en het is of in een diepe adempauze van de…

Voor Hennie Terwijl wij stukje Bij beetje afscheid Van je nemen, en je Geleidelijk aan in liefde Laten gaan, zie ik buiten De zon traag door de Wolken breken, en de takken Van de voorjaarsstruiken Eindelijk tot leven komen - En zie 'k ze kleur bekennen Voor het nieuwe leven…

Ik kijk naar buiten door het raam De zon is weer opgegaan Een nieuwe dag is aangebroken Een nieuw leven, een nieuwe kans Gisteren is nu het verleden De fouten van gisteren zijn al verdwenen Een nieuwe dag, een nieuw leven Vandaag doen we alles beter Zo zullen we altijd blijven streven Een les in het leven het kan slechter maar ook beter…

vertrouwd de stenen zijn je zonder vragen aangedragen alleen de kleur heb je geschouwd met cement uit alle lagen tolerantie hechtte jij de verdere expansie maar je vrijheid was ommuurd het veilig nest gevangenis op uitbraak werd gevuurd bent ondergronds gegaan gevlucht door holen en spelonken die naar doodgaan stonken naakt en nieuw…

de dood slechts een halteplaats, lijn onophoudelijk stopt laadt de zorgzame dood in, in een houding die bewegingsloos als lijk ligt te schitteren van afwezigheid er is niets, geen nacht geen dag, geen samen slechts wat brood dat korstig na schimmelt op het vergeten bord, stemmen zijn doof woorden zijn blind alle geloftes vergelen als pentekeningen…

het moeras tussen land en water waar je wieg geen grond vond om te bestaan aan de korsterige oever hoorde je de zuigende tijd het nachtelijk kikkergezang liet het onweer je huilen was je bang voor de zuchtende wind moerasruiters verborgen je kleine lichaam met gesloten ogen de drassige bodem zou je bewaren je kermde…

elkaar kunnen vormen tot een beeld waar aan de kunstenaar toch eerst altijd zijn ziel moet geven wil het kunnen leven…

Het spel dat ons mooie leven is. De kunst om dat spel te spelen. In het theater, dat leven heet. Van toeval bedoeling maken. Dat is wat kunstenaars doen. Een levenskunstenaar zijn, is niet met pensioen gaan. Is kunst blijven maken. Is blijven fantaseren. Is verwonderen. Verbinden. Schrijven. Theaters veranderen met de tijden mee.…

de lucht is zwaar van de sneeuw die nog moet gaan vallen grijs is de lucht eigenaardig licht de eerste sneeuwballen kleuren haar gezicht rood wat een plaatje……