6729 resultaten.
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 374 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 413 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.
Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Vandaag en gisteren zijn en worden dagen
zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren
te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken.
Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd
deze regels in je hart herinneringen bewaarden
vele dagen wel of niet een potje konden breken.
Wellicht zeg je zand erover al was het aarde
nu zij gisteren…
Ontwortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 Ontwortelen.
Langzaam naar het einde
Al wat je was afpellen
Een lange strijd voeren
Naar iets wat je niet wil
Er is geen ontkomen aan
Wanneer alles is gedaan
Vergevend berustend
Naar de kern van zijn
Overgegeven , los van wat was
De schoonheid , de intensiteit van leven
Openbaart zich
Je wordt mooi, steeds mooier
Dan je ooit daarvoor was…
'Een klein beetje sterven...'
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.748 Ik ben jou nu verloren,
en mijn ziel zal blijven zwerven,
want wat ons afscheid betekende,
is inderdaad ‘ een heel klein beetje sterven…’…
Stille Zaterdag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 750 De stilte na de dood,
wachtend, vertwijfeld, maar toch
zoals de graankorrel in de grond
sterven, vol van hoop.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
die het leven is
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.200 als het leven mijn lichaam ontvlucht
en zij mij levenloos achterlaat
heb ik -die nu levend lichaam is-
slechts een stap opzij gemaakt
voorwaar ik zeg u: vrees niet
het lichaam komt uit stof vandaan
de geest -die het leven is-
zal eeuwig blijven voortbestaan…
WILLEM
gedicht
4.0 met 93 stemmen 39.386 Hij stierf niet zo bijzonder, heel gewoon.
We maakten nog een paar mislukte grappen
waarna ik zei dat ik weer op moest stappen,
en ’s nachts om vijf uur ging de telefoon.
Hij was aan ’t einde zo ontzettend licht
nadat zijn bij elkaar gerookte kanker
hem uitgedund had, elke week wat slanker.
Maar zwaarte meet men niet aan het gewicht.
Dat…
hemelvaart
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.654 daar waar de bomen
tot in de hemel rijken
zie ik haar
in het blauw
de zon omringt haar gestalte
haar hand in de lucht
ze wuift me vrede toe
haar schoonheid
is oogverblindend
mijn ogen tranen
van het felle licht
toch blijven kijken
totdat haar schaduw sterft
en zij voor eeuwig is…
Nimmer meer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.119 De bladeren geboren
jij in de tijd bevroren
het groen lijkt bruin
de zon lijkt verdoofd
ik heb het je beloofd,
ik mag niet rouwen
toch voel ik me verloren
ik kan je niet meer horen,
nimmer meer,
het doet zo'n zeer.…
Stervende liefde...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 788 De zon gaat onder over onze liefde
Elke lichtstraal dooft langzaam uit
Nu sluieren er schaduwen van verdriet
Mijn hart schreeuwt zonder geluid
Het moment van verlatenheid
laat mij verteren door pijn
Nog hoor ik onze liefdeswoorden
dat we voor altijd samen zouden zijn
Nu ligt de weg van eenzaamheid open
Je sterke armen laten mij sterven…
Mijn vriend
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 2.423 Adembenemend rustig
Neem je mijn hand
Nog even, mijn vriend
En dan wordt het eeuwig stil
Langzaam... glijd je weg
Ik kijk je aan
En voel je zachtjes
Sterven…
je stierf toen je geboren werd...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 846 Wees maar niet bang,
m’n lieve kind
wees maar niet bang
het is de wind...
Het is de wind
die fluistert naar de bomen
dat jij, m’n lieve, lieve kind
mag gaan zo als je bent gekomen
Het is de wind
die, ademloos,
jou zachtjes weg zal dragen,
dus laat maar los,
m’n lieve kind
en adem, met de wind...
de wind die met jou,…
Het zilveren koord...
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 1.667 Het zilveren koord zal weldra breken -
en niemand die het houden kan,
gelukkig dat we konden spreken:
het afscheid en de pijn daarvan
ze zijn niet minder, maar gedragen
door ieder die nabij mag zijn -
Jij, sterke vrouw, je blijft maar vragen
en klaagt niet over eigen pijn.…
Staccato
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.147 Peep, peep, peep,
- adem in - pomp - adem uit -
peep, peep, peep,
- adem in - pomp - adem uit -
peep, peep, peep,
- adem in - pomp - adem uit -
De klanken van
jouw sterven,
Klonken nogal
monotoon.…
Definitief
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 862 Zo vele keren in mijn leven
heb ik steeds gezwaaid naar jou
omdat ik zeker weten zou
dat jij voor eeuwig werd verdreven
telkens weer als je beloofde
dat mijn verdriet niet nodig was
de angst van mijn gezicht aflas
dat iemand jou van mij beroofde
doofde ik mijn weemoedzang
en volgde stil de weg met jou
de lasten dragend, vol van trouw…
ik blijf bij jou
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.562 Ik blijf bij jou
Ook al hoor ik niets
Ook al is er alleen maar stilte
Enkel wanhopige stilte
Op weg naar huis vind je
mijn uitgestoken hand.
Neem hem vast, grijp hem vast en
laat hem niet meer los.
Samen dragen we wat voor jou
alleen te zwaar zou kunnen zijn.
En ontmoeten we elkaar
op weg naar huis, naar het onbekende.
Ik blijf bij…
Als ik sterven moet !
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 349 Heer, als ik eens afscheid moet nemen
Van dit tijdelijke aardse leven
Wilt U mij dan Uw genade geven ?
Zodat ik Uw nabijheid mag vernemen.
Heer, als ik eenmaal sterven moet
Wanneer weet niemand, maar op Uw tijd
O, Heer, maak mij dan hiertoe bereid
Om U te ontmoeten, dan is het goed.…
het grijze missen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.494 als een ijle gil
boven tragisch water
zonder echo
de stilte mij doordrenkt
op een grijs geboren dag
verder dan de dood
ken je me nog
als je zoon
je warmte die was
krimpt boven mistland
tot een glimp rest
je bent er nog…
Mijn laatste dag
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.418 Op die laatste dag van mij
volgde rap de laatste nacht
Daarna kwam het generlei
alwaar ik werd opgewacht
Op die laatste dag van mij
wilde men afscheid nemen
Tranen vloeiden er ook bij
ik kende amper problemen
Op die laatste dag van mij
zag ik naar ’t hemelgewelf
Elkeen daar keek toch blij
het is er zalig, zeg nou zelf
Op die laatste…
Rouwt afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 waar stilte
ademt in de
laatste tekens leven
rouwt afscheid
in het alom
aanwezig zijn van pijn
er is geen strijd
maar een serene rust
van overgave
de hand
voelt warm in
bevestiging van samen
nog klonk je naam
in de herkenning
van zijn laatste blik
inkeer ademt stilte
heel zachtjes
sluit ook zijn gezicht…
Kort voor de val
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 in rode schijn
gevangen door de lage zon
tonen bladeren hun afscheidsgloed
doen zich
een laatste maal tegoed
aan licht en warmte
in dit teer moment
kort voor de val
geeft herfst zijn stervensgroet…
afescheid van een school
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.057 Een fotootje van wat het was
Een deur die kraakt, een raam wat tochtig
De oude dame mag spoedig gaan rusten
En met het hart wat zwaar, de ogen vochtig
Zwaai ik naar haar en fluister: ”welt’rusten…”
Met zware zucht en hangende schouders
(’t is bijna zo ver en, tja, dat weet je)
Draai je de rug naar haar waarvan je zo houdt en
beseft: ”bij afscheid…
Dag...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.020 Ik ga je missen met je mooie ogen
stralend als altijd om mij heen.
Je lieve gezicht dichtbij mij
Ik ga je zo missen
nog meer dan jij mij.…
Sterven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 784 Wat machtige deining hief het teer lichaam
En deed het weer in wilde branding zinken ?
Wat verre wind deed kreet na kreet verklinken,
Alsof die over wilde golven kwaam ?
Was het een klacht, een vraag, een lieve naam
Uit lief verleden in een plots herdenken ?
't Scheen al zo ver : wij wilden u te ons-waart wenken,
Waar wij aan veilige…