23182 resultaten.
De bladeren van oktober
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Zie het niet als sterven
de bladeren van oktober
in goud verschrompeld.
Ik streel ze als streel ik
bejaarde zomerhanden na
een wuivend vaarwel tot
stille rust vervallen en tot
mozaïek vergaan.
Al bedekken zij in schoonheid
de graven in het park
zie het niet als sterven.…
Stille traan
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 565 Een stille traan
glijdt uit mijn oog
wanhopig, eenzaam
Een stille traan
biggelt langs mijn wang
vergeten, verdwaald, wanhopig
Een stille traan
drupt in een plas
opgeslokt, herkend…
Eenzaam genot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 44 Een eenzame laan
Tussen vele bomen
Een gedachte slechts
En stil verder dromen
Geen sterveling
Die mij hier ziet
Ik wil slechts wezen
De eenzame wandelaar
Die natuur bewondert
En in stilte geniet
Een stille laan
Tussen vele bomen
En niemand te zien
Ik loop hier eenzaam
Met mijn illusies
In die stille laan
In de verte fluit een…
Echo's
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 795 In de stille nacht
roept het geluid van een trein
eenzame echo’s…
het sterven en de dood
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.722 in het voorbijgaan
schuilen alle namen
in stilte noem ik ze
de doden spreken niet meer voor zichzelf
maar jij, hoewel nu aan de grens gekomen
jij bent nog wie je bent
je blik, je stem
de tijd is even nog aan jou
wat komen moet
is voor de nabestaanden…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
het hete geel glooit afgrond
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.254 het hete geel
glooit afgrond
oplichtend in het zwart
schemer drukt
de warmte dieper
eenzaam in het hart
tast met vingers
naar het duister
blinder dan de nacht
pakt en zal niet
kijken omdat zonlicht
nooit de avond wacht
morgen bloeit
het rotten in het
sterven van vandaag
laat de uren
gaan, lange dagen
doden langzaamaan…
MET STILLE TROM
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 109 Eens het donker is en koud
doet de stilte mij vaak pijn
Dan voel ik mij ineens oud
te moe om eenzaam te zijn
Als er stilte rond mij glijdt
lijkt de aarde zonder glans
In mij woedt dan een strijd
dan ziet de dood zijn kans
Eens ‘t eind voor mij staat
dan zie ik nog eenmaal om
Naar het goed en ’t kwaad
om te gaan met stille trom…
lege stoelen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 304 het licht heeft zich bevrijd
en heeft mij een volle schaduw nagelaten
ik zou je kunnen vragen
hoe het is
om op papier in duisternis
te verblijven
jouw tegenspraak is zwak
ook van het lot dat dwarrelt
rond woorden van eindeloze eenzaamheid
die dode vlinders begraven
achter het roestig hek dat niemand aanraken wil
behalve de nacht
immer…
De zomer sterft
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.161 Ik zie de zomer sterven
door het vallen van het blad
de takken kaal en zwijgend
de aarde koud en nat.
Het ruisen van de bomen
klinkt als huilen in de nacht
stille eenzaamheid is voelbaar
en heeft me even in zijn macht.…
Voorbij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 638 Weer loop ik door dit grote huis
nu verworden tot een stille kluis.
Mijn voetstappen verdwijnen
welhaast peilloos diep, langs
stille kamers en dode gangen.
Eens was dit huis een bron van licht
het zoete leven..waar kinderen
draafden door marmeren gangen vol
tomeloze energie en rode wangen.…
Eenzaam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 885 Duizend doden sterven een langzame dood.
De overvolle leegte in mijn hoofd
Wordt gevuld met wensen die ik niet wil.
Onder het warme maanlicht
Voel mij koud en eenzaam
Omringd door duizend-en-een gedachten.
Mijn gebroken handen
Proberen te maken wat niet kapot is.
Met gebroken hart
Probeer ik te lijmen wat goed vastzit.…
Stil
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 238 De dood door het
coronavirus,
het is verschrikkelijk,
als het je overkomt.
Laten we hopen en
bidden,
dat er snel een
oplossing
komt.
Eenzaam sterven,
geïsoleerd,
niemand verdient dat.…
Goddeloos Gebed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 862 Ik schrijf een lied, een goddeloos gebed
En adem het in stilte en zing het in duet
Over een dans op meren bekleed met
zilveren maneschijn
Over een natte doch tedere droom
besprenkeld met rode bessenwijn
Over een tweetal ogen in de blik
van de ochtendrood
Over een paar lippen verheven boven
het sterven, de onmenselijke dood
Over haar…
- Stille Heiligheid -
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 666 De nacht ter aarde geweid
in stilte, stille heiligheid
vreedzaam hij die lacht,
dood gewaand wordt wat was,
de liefde spreekt in alle talen.…
Big City Blues (Sarah en de oude man 2)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 576 In de eenzaamheid ben je er geboren,
zoals je sterven zal in de eenzaamheid.
Niemand die je doodskreet zal horen,
men is je er nog veel liever kwijt.
Stof tot stof, as tot as,
zo zal het altijd blijven.
Niemand weet wie je was,
of zal je grafschrift schrijven.…
HART EN LAND
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.868 En alle dingen zijn eenzaam, en
Vloeien ineen -
Ik wil slechts wezen wat ik ben:
Alleen, alleen, alleen!…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
Eenzame tranen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.228 In het eenzaam stille duister
slaat een trieste donkere klok
wijl ik zachtjes om haar fluister
dwarrelt ook een enkele vlok
Over het koele donkere stille
ligt een bleek en stervend licht
Geheel versleten is al het prille
zelfs ‘n traan op haar gezicht
Langs de stilte van de oever
klinkt het fluister door het riet
en het stille wordt nog…
U oude machtige Freyja
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.068 U roept herinneringen op vanuit de oudheid
Uw geëerde naam gaat rond op aarde
Ik weet wie U bent en blijft
Ja ik wil leven en sterven in dit land,
Het land van Freyja
Ik zal U altijd dienen, Freyja
U trouw zijn tot de dood.
Uw recht zal ik
verdedigen met lust en hand,
Uw beeltenis waarhaftig dragen.…
- Weerschijn -
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 757 gedragen door vleugels van geloof,
verder dan te sterven en dood te zijn
kon ik wenen om je, mijn eenzaamheid
want ik droeg je diep in mijn gelukzalig hart,
mijn beste schemering
..mijn weerschijn,
mijn stervende stap,
naar het oneindige stoffelijke bestaan,
dat nachtenlang aangebroken was.…
Bloedwraak
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 839 De doden hebben er toch niets meer aan
Wat is er nodig om dit gevoel te stillen?
Laat ons toch de schuldigen straffen!
Zoveel levens zo verspild!
Laat ons bloed met bloed vergelden!
Laat het maar onze ziel bederven!
Oog om oog en tand om tand!
Laat de schuldigen de vuurdood sterven!
Laat ze tien keer duizend doden erven!…
Rode reus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik ben eenzaam
eenzaam ten twee saam
samen vliegen bekwaam
Samen vliegen
naar zo’n zon
magistrale zon
defect kanon
voorhoofd winterzon
Vlieg en vlieg rond
cirkels draai me om
eenzaam stille afscheidszon
eenzaam twee saam als het ooit kon…
pierlala
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 697 alles op z'n tijd
zo ook de dood
jonger dan dat
kan men niet sterven…
eens .....
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.623 eens
op een dag
als vandaag
zal ik sterven
net als jij
het is
ook daarom
dat ik je vraag
blijf je
tot die dag
bij mij?…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.679 De
eenzame vrouw bij een graf schokschouderde.
Ik zag haar zo alleen daar staan. Ik
leefde in gedachten met haar mee
en sloeg mijn armen om haar schouder.
Het miezerde. Het werd al kouder.
"Hier ligt mijn kind. Hij rust'in vree".
Zachtjes weende ze aan het graf
om hem, om wie ze zoveel gaf.…
IN HET TIJDLOOS EINDE
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 266 Toen de zon over de einder gleed
gleden plots tranen van mijn ogen
Ik, die zo onder het eenzaam leed
zou hier niet langer wezen mogen
Terwijl zachte tinten verkleurden
braken er duizenden zonnestralen
Mijn ogen, die al zolang treurden
wensten dat God mij kwam halen
Toen ‘t stil achter de einder stierf
week toch ’t eenzaam niet van mij…
gewoon
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 58 wij sterven
ook
gewoon
bladeren
worden
weggewaaid
vlinders
worden
weggeregend
wij
sterven
weg
stikken
in de tijd
dood
gewoon
doodgewoon…
Vergeten zielen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 483 Daar waar alles eindigt
in troosteloos geheel
waar zengend zonlicht
leven doet sterven
wachten zij gelaten
opeen en eenzaam
Verkrampt strekkend
verdroogde benen
niets verdragen moet
gevoel is niet meer
dood waard selectief
wachtend op verteer
Daar eindelijk verlossing
verschroeide benen dragen
elke schrede gegeven straf
resten…
voorbeeld
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 874 zo lang samen en ze doofde uit
je hart was gebroken
na maanden brak je lichaam
een eenzame val in stilte
niemand hoorde je sterven
niemand hield je hand vast
de dood verenigde jullie
in de schoot van onze aarde
soms bloeien gele bloemen dapper
op jullie plek in deze grauwheid
hulde voor 67 jaar liefde
gebeiteld in weerbarstig steen…