106 resultaten.
naastenliefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 202 deze lieve
mensen zijn
niet anders
houden alleen
van hetzelfde
geslacht
dus respect
geacht
zij hebben
het volste
recht hand
in hand
op straat
te lopen
kritiek hierop
is bezopen
alles kun
jij lezen
wat Jezus
ons leerde
in het
Nieuwe Testament
opdat jij
na de
dood niet
zult horen
Ik weet
niet wie
jij bent…
NATUURBEGRAAFPLAATS
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 179 Als de dood een sluier trekt
en je kijkt in het gezicht
van het iets of niets
dan heb ik bij leven geregeld
op te gaan in het groen
als laatste wens, testament
Wel zo wenselijk voor
het milieu
ons milieu
Mijn kIst wordt gedragen
door mooie mannen
jonge mooie mannen
zo mooi als ikzelf was
en de mensen die komen kijken ervaren…
LAIS CCXXXVI
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 ‘Het lijf had lust’: is dat zijn testament?
Lyriek is nooit wat er geschreven staat.
LAIS is vrij zodra zij het verlaat.
Hebben kan hier niet, dus wil het geven.
Het telt en schrijft maar wat aldus ontstaat,
heeft niets van haar, niets lijkt het gegeven.…
verband
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 mijn handen lijken wel
op die van jou, als vrouw
en als persoon
verlies ik, doodgewoon mijn
kalme levenslust
angst vergrijpt
zich, aan mijn zwakke moment
hoe lang ik jou al heb gekend
doet er nu
niet toe
jij was moe -en ik
ik blies de dagen
naar een ander stervensuur
een oude muur, gekerfd vol letters
schrijft ons testament…
In zenuw opgeknoopt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 iets statigs
een hoog plafond
en donkere ornamenten
de schouw
beheerste de entree
met muren vol
strengkijkende regenten
het stemgeluid
heeft het verbruid
hier ritselen papieren
getekend tot besluit
het witte boord
in zenuw opgeknoopt
met water aan de lippen
ze laten je zo stikken
nog is er geen
opening van zaken
het laatste testament…
testament op tijdloos perkament
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 379 het was zijn burcht
waarin wit ivoor
de torens altijd
draaiden richting God
met zijn hand
op de kantelen bezag hij
graag onderwijsgevend
het wetenschappelijke land
nu drommen mensen
naar de ophaalbrug
rouwen volle zalen maar
zijn stem komt niet meer terug
opgebaard in eeuwig zwijgen
testament op tijdloos perkament
zijn…
De verminkten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 394 In wegsmeltend koud winterlicht
dwars door onherbergzaam duister
uit grijs geruis en vaag gefluister
nu de aarde achterover ligt
ontwaken de verlaten oorden
klinken de verminkte woorden
Ik vang ze op het perkament
zeef ze uit de klamme nevel
loos verdriet en gehoekte wrevel
uit laatste wens en testament
Ik giet ze uit gebarsten vazen…
Als ooit
gedicht
2.0 met 179 stemmen 68.612 Als ooit jouw aanraking geen beroering
wekt dan ergernis of niets, als ooit
de dagen zich weer sluiten in de
aaneengeregen rij van opsomming
zonder apotheose* als de dood
zich in ons heeft gemengd en vreugdeloos
met ons aan tafel zit waar alleen nog
de verveelde conversatie van de vorken klinkt,
als ooit jouw bloed niet meer het mijne is…
Kuchis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Bij Ibrahim hebben we neergezeten,
een beeld uit het aloude testament.
Een uur werd duizend jaren in zijn tent,
in mijn gedachten hoorde ik profeten.
Van schalen op het kleed werd er gegeten,
het beste lam diende als traktement.
Vierduizend jaar verstild in een moment.…
Test
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 593 Mijn beide zonen kan ik niet betichten
Van interesse in het werk van mij.
Mijn hobby gaat geheel aan hen voorbij,
Sporadisch lezen die twee mijn gedichten.
Eens kijken of ze hier op reageren,
Want anders dan onterf ik beide heren.…
Dood maakt eigen testamenten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 326 we declameren traag begrafenissen
willen graag in woorden sterven
en uit zinnen de emoties erven
van de mensen die we node missen
in het afscheid gaan de doden gissen
naar de kleuren die de hemel verven
nabestaanden zullen namen kerven
in het kruis en hopen op de erfenissen
de dode heeft geen tijd om te genieten
heeft wel andere…
DOOD LEVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 Wie praat over de dood
is nog in leven…
twee rozen
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 1.322 gisteren
geschreven
waren mijn handen
zacht en smal
nog meer in ‘t
zonlicht
liet ik een spoor achter
voor de nacht een twijfel
werd
en nog voor de sterren leden
aan slapeloosheid en
jij de dichter in
de duinen
was
je lijf en
ik daaronder
lazen bloemen
aanvaardden
eenzaamheid als
testament
misschien heeft
deze…
Brief van een dode
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 288 hij had hen immers al per brief aangeklaagd
‘t Testament stond afgeladen vol verwijten
de laatste woorden deden ze allen schrikken
Allen zou hij een klein gedeelte toe smijten
In de grote hoop dat zij erin zouden stikken
12-3-2018
Ton Rijkers…
Vallende wind
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 53 vies gezicht
ze wist wat
er komen ging
in het eerste
contact na de storm
het was chaos
geweest toen
de aarde onder
de kracht van een
vallende wind spleet
naaldbomen
met een kort
dikke puntwortel
voor de kap in een rij
vielen in bosjes op de zij
een enkeling is
blijven staan maar
zal toch om het geld
ter ziele gaan zonder
testament…
Craquelé
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 langzaam verandert tijd in lichaam
in huis zonder steen
bloemloos gebrandneteld tot eikenhout
langzaam verandert een gesprek
in roddels bij de koffieautomaat
blijkt perkament papier te zijn
en een testament zonder wil
voorlopig is voortijdig maar eigenlijk nooit
wel opnieuw steenloos, alleen gedachte
eenparig en op een plek zonder plaats…
Getuigenis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 50 Beste El Niño,
Moge ik U Edele erop wijzen -
Ter voorkoming van ongeoorloofde,
redeloze
geestverdoolde
imitatiedrang
onder uw leeghoofdige lezers -
Dat het neutrum
van het substantivum 'testament'
Een relativum
achter zich aan sleept
dat eveneens
in de onzijdige vorm ('dat')
wordt gebezigd?…
De dood is verbleekt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 130 tijd gaf mij de pen
met het gifgroene gal
strijdbare woorden
waren er al
venijnig krassend
schreef ik een
vlijmscherp betoog als
monoloog aan de dood
fileerde gevoelens
tot op het bot
versneed lange jaren
hakte relaties kapot
als helse apotheose
hing ik mijn testament
zonder eeuwigheidzegel
in het leven te drogen
door waaiende…
Momentopname van geluk
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 4.188 Eén foto wordt een testament,
Eén blik naar een klein moment,
Blootsvoets en duizendschoon,
De wereld verandert licht van toon.
Twee harten in één ritme
Kleuren het beeld in ware dromen,
Zolang dit beeld zal bestaan
Gaat voor mij de wereld open.…
Dankdag?
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 339 *En nog meer over het oude testament, overvloed,
en het buikje rond hebben.
Ik vind:
Dankdag?
Zou
er een God bestaan,
ik zou
het willen hopen
wij zouden dan
voor arme mensen
heel geen voedsel
hoeven kopen.…
Alles is verval
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 weer duidt het feest
naar hopeloze gasten, boekbinders
van de ergste soort die met valkuilen
analfabeten weet te scoren
we zeggen ongehoord
verschuilen ons achter vodden
wrijven met vinger kurkresten
uit het wijnglas om het vervolgens
in het geniep af te likken
ze schreeuwen dat de nacht
hun eenzaam maakt, herschrijven
telkens hun testament…
In diepte van mijn heimweeklacht
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 333 De eenzame stilte
die jij in mijn ziel
wilt ontroeren
ademt in mijn twijfel
als hoogste noot
van heimweelied
de wind neemt misschien
geluiden mee, fluisterende
beelden, die nooit zwijgen
uit wanhoop, toen je wegging
in de boot zonk de moed
mij in de schoenen
ik weet nog steeds niet
wat te doen, bij de notaris
die mijn testament reclameert…
In orgelspel en korenzang
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 het marmerwit gezicht
kleurt langzaam rood
de kruisiging en dood ontheven
de zon schijnt
door het glas in lood
brengt zijne heiligheid tot leven
met vinger wijzend in het groen
het testament onder de arm
geklemd in geel en bruin bewegen
in orgelspel en korenzang
ziet hij de generaties gaan
op zijn voetstuk is hij blijven staan…
DE SCHRIFT BETWIST
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 Gelezen in het Oude Testament
Hoe God bestraffen kon, razen en tieren
Bedreigen kon de mensen en hun dieren
En hoe Hij zich gedroeg; inconsequent
Hij sprak zichzelf dus tegen, permanent
Hij hield van pest en schurft, nee goedertieren
Dat was Hij niet bepaald, wanneer Hij gieren
Als lijkenpikkers aandroeg; het serpent
Je baktrog en je korf…
Zeven plagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 De zeven plagen van Egypte
staan in Exodus
het Oude Testament ken ik van vroeger
de oude school van rijtjes stampen zwoegen
Die bijbelschool verwoordde ze aldus
het waren veepest steekvliegen en luizen
kikkers hagel duisternis en zweren
bepaald geen nood waar wij als kind om vroegen
Wij moesten tafels uit ons hoofd gaan leren
en…
Het Geloof
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.314 Leer je psalmen en gezangen
werd als kind tegen me gezegd
want alleen de liefde voor God
is eerlijk rein zuiver en oprecht
Leer van zowel het oude
als het nieuwe testament
zodat dit een houvast geeft
als je wel eens eenzaam bent
Veel heb ik moeten leren
als kind met wijsheid overspoeld
nog vaker heb ik getwijfeld
wat God en de kerk…
Niet voortborduren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 hij telt met
al zijn vingers
lacht vriendelijk
als ik iets vraag
beantwoordt mijn
groet als ik weer ga
maar samen praten
doen we niet meer
hij kan geen richting
houden in het sturen
niet voortborduren
in dezelfde kleur
toch hebben wij
een lijvig testament
de fotodoos ons
eigen monument
in kijken lachen wij
samen maakt ons blij…
De Krokodillentranenstoet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Uit menig oog kwam in de stoet
Op Driehuis Westerveld
Een krokodillentranenvloed
Want men dacht aan zijn geld
Er werd gesproken bij de kist
Zij stonden in de rij
En niemand kende zeer beslist
Een beter mens dan hij
Gesloten nog het testament
De inhoud daardoor niet bekend
Zodoende bracht men enkel hulde
Terwijl de hebzucht alom brulde…
mijn bevalling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 daarom ben ik verslonden
door de nawee die haar
bekken samentrok, terug-
geslokt door de vertering
van haar ziel
het had een vertaling
van de bijbel kunnen zijn, dan wel
testament loos en zonder
nachtelijk geschreeuw
het water reeds gelost, de
sloep stond droog op de
bodem van het hiernamaals,
de klei gekneed in de vouwen
van het gezicht…
Evenwicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 224 penthouse in Manhattan
vermaken zij elkaar glimlachend
De lucht is blauw, balkondeuren open
beiden in ontklede staat
Tere schaamstreek bedekt zit zij
het oude wicht in balans met blote dij
de armen wijd uitgespreid
Zijn haar krult roodblond uit zijn slip
Zou hij zich omdraaien en haar
naar beneden smijten vanwege
levensverzekering en testament…