21452 resultaten.
staand bij je graf
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 844 Staand bij je graf
denk ik na over
het mysterie van de dood
jouw leven was nog niet af
herinneringen komen boven
als ik de film afdraai
in m'n hoofd
van jouw sterven
vullen tranen m'n ogen
die even m'n zijn verdooft
staand bij je graf
de bomen kaal voor de zevende keer
tijd vliegt voorbij
maar het gemis is
er telkens weer
want je…
Het graf
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.726 Ging met mijn vriendin mee naar haar vaders graf
Na vijftien jaar nog steeds een enorm gemis
Wat heeft ze allemaal niet moeten missen
Het graf was niet zijn doel
Zo had hij het voor haar niet bedoeld
Zag het verdriet dat haar ogen vulden met tranen
Keek in het rond hoeveel vaders hier niet lagen
Alles zo koud als marmer
De rillingen glijden…
Gewacht
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.459 Wacht op mij
Had je dat gedaan
Dan was ik er geweest
En had jij niet aan mijn graf gestaan…
de dood van een dichter
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 647 in de schaduw van ouderdom
probeerde hij zich overeind te houden
maar zijn hoofdrol was gespeeld
in de tongval van poëzie zwegen zijn woorden
en bleven hangen in het archief van zijn brein
zijn schrijven zal natrillen
in verscholen beroering van zijn graf
waar poëzie zal regenen in
samen gewaaide dauwdruppels
in een oneindig verlangen…
Samhain
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 672 op je graf plaats ik
een pompoen
met waxinelichtje
ik drink met jou
op leven en dood
scheiding is nu ijl
ik neem een slok
de andere giet ik uit
op de aarde…
Een witte doos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 286 we rijden langs het huis
waar eens mijn ouders woonden
het bos is uitgedund
de bloemen zijn verdwenen
het voelt daar kaal en koud
alles is wit gemaakt
van binnen en van buiten
als een gepleisterd graf
zelfs de auto voor de deur
is wit, met zwarte bekleding…
valkuil
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 345 eeuwen oud, bomen
omzomen het graf
de dood heeft mij
mijn leven ontnomen
voor straf
geen woorden vuil
daar lig ik dan
ongerijmd…
Weer een jaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 De klok telt ons leven af
Kunnen we ontsnappen aan het graf
in een wereld zónder tijd?…
Bij het graf mijns vaders.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 413 met een bloedend harte
Ging ik u geleiden naar het graf,
En de traan der kinderlijke smarte
Gleed mij telkens van de wangen af;
't Viel mij bang, toen ik de kist zag zinken,
Die uw stoflijk overschot bewaart,
En de doffe nagalm hoorde klinken
Van de daarop neergeworpen aard'.…
Spijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 362 Roep me als je verstijft
Roep me als je mond
niet meer sluit
en ik zal
wenen in m’n graf
voor de goede vrouw
die ik geen liefde gaf…
Mijn graf
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.202 Leg geen bloemen
aan mijn graf
laat niet je tranen
op het marmer neer
Ik ben gekomen
en weer heengegaan
maar dáár, nee
daar ben ik niet meer…
Het graf
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.301 Ik wist dat mijn galopperende hart
nooit jouw hinnikende wolken kan inhalen
zoals ik weet dat deze vers het graf is
van een doodgeboren en verzwegen liefde,
het graf in het graf...…
Graf
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 533 ik lees het marmer
vandaag eerst zonder tranen
zie het onkruid - nu…
Graf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.728 Dit is haar graf, onder de jonge linden
vergaan haar handen en haar zachte ogen.
moet men geloven dat wie haar beminden
haar eens hervinden en herkennen mogen?…
Op haar graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 254 Waarom ben ik gekomen
ben ik naar je toe gegaan
terwijl je voor altijd ligt te dromen
bleek je lichtje nog steeds aan
'k heb de dood op schoot genomen
haar gekoesterd en gewiegd
vliegensvlug was zij verdwenen
zie hoe schone schijn bedriegt
links van mij zat 'n vlinder
met de kleuren oranje zwart
mooi te pronken als geen ander
draag…
Bij het graf
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.117 Door dezelfde bomen suist
nog steeds dezelfde wind.
Het is de gelijke regen
die ruist over eendere daken.
Het is het oude verlangen
dat geen overkant vindt.
Snel gaan regen en wind
voor eeuwig over ons beider
namen. Ze vervagen. Ik wil je
weer begraven onder
bloemen eer niemand, niemand
ons meer vindt.…
Het graf
poëzie
4.0 met 32 stemmen 9.551 .
--------------------------------------------------------------------
uit: Het graf (1793), het begin van de ‘Vierde Zang’.…
over het graf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.138 hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen
in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan
de laatste dag van oktober…
Graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 62 nergens
een ontsnapping in niemandsland
bij het hek waar zijn slaap
een stille droom hervat
dwalen zijn sobere gedachten
naar een liefde uit het verleden
uitgeput met de fles in zijn handen
legt hij de witte rozen op jouw graf.…
Er is geen graf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 je valt als herfstblad
de mooiste kleuren dwarrelen
langzaam in het natte gras
er is geen wind of storm
die jouw rust op komt jagen
om jezelf behoedzaam los te maken
de vruchten zijn geoogst
voordat jij de nazomer genoot
in een eindeloos afscheid nemen
en weet er is geen graf
wel hoop om in het composteren
weer naar het lenteleven…
HET GRAF
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.245 haar sterven was een lange weg
we hebben veel gepraat
maar nooit heb ik van haar gehoord
waarom ze dat toen zei
haar graf ligt heel diep in het bos
het heeft een mooie steen
ik ga daar heel vaak heen
ik was alleen
ik bleef alleen
ook bij die mooie steen.…
Bij zijn ‘graf’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Daar achter de Weense Dom
schreef je grootse werken
Je vierde er triomfen, ontving
Leopold en zelfs de oude meester
Daar was het een komen en gaan
van leerlingen die Constanze en
jij opvingen – je leerde, lachte,
speelde, gokte en verloor
Hier sta ik bij de steen waaronder
je resten horen te rusten – de
laatste tonen weggestorven –…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.…
Aan je graf
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.964 Het is vreemd, mijn vriend:
sta ik weer eens aan je graf,
weet ik echt heel zeker
dat je er nog steeds bent.…
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen traan om mij,
Ik ging niet dood. Ik ben nu vrij.…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.
Daar ga je dan, de lift komt in beweging,…
Graf
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 (Kruis II)
De steen
die eerst het graf had
afgesloten
verzegeld
was verwijderd en de
tombe was verlaten, leeg
Hoe is het toch mogelijk
dat Hij zichzelf heeft bevrijd...?
Zowel fysiek als geestelijk
tot het uiterste getart
heeft Hij
met het vergeven
van schuld, ieder-
een verward...!…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…
Graf
gedicht
2.0 met 12 stemmen 6.972 Aan Berta
Bij Gordonsbaai voor de duisternis
heeft ze kinderlijk gegist
waar de leliebloem kon zijn
die haar hart geneest van pijn.
Zoekende raken haar handen
aan het onkruid op de stranden
wordt haar iris zacht en blind
waait haar droom weg op de wind
hurkt ze roerloos vastgerankt
toegedekt door wier en zand.
Vertaling: Gerrit…
Bij mijn graf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Vandaag sta ik bij mijn graf,
waarin ik eens zal rusten,
onder oude dennebomen.
De zon schijnt door de takken.
Het is hier stil.
Als tiener stond ik hier ook,
toen opa ter aarde werd besteld.
Dezelfde bomen waren getuige.
Vader en moeder stonden stil,
bij eenzelfde moment als nu.
Als opa ben ik nu zo oud als opa.…