22419 resultaten.
CAMPING CAR
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 1.179 Het ding is krap en traag, de motor luid.
Als je er slechts in slaapt dan geeft dat niet
maar ’t regent hele dagen dat het giet,
we komen dus dat pokkending niet uit.
Het leven, in een camper opgesloten
als escargod in Frankrijk, is zwaar klote.…
mijn woorden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 311 woorden zijn zo ontoereikend
ze omvatten meest
mijn voelen niet
noch het trage duister
dagen in mijn ogen
duiden kunnen ze het niet
wat mijn toekomst rustloos
overzien mag
al mijn zorgen niet behelzen
noch bedoelen
dat omspannen, het be-grijpen
nee, dat doen ze niet…
Vergankelijkheid-2
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 Koeien met halve poten
beroeren traag de nieuwe dag
bij het grazen in onzichtbaar gras
verdwijnen ook hun koppen
in een dunne grijze deken
die net boven de velden hangt
de dag lijkt nog even uitgesteld
maar reeds onder het kijken
verliest het beeld langzaam
steeds meer van haar mysterie
terwijl de zon alles oplost…
Grote liefde, intense pijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Rouw gaat traag,
het mag er zijn.
Hoe groter de liefde,
hoe intenser de pijn.…
De aarde
gedicht
2.0 met 63 stemmen 15.661 Het trage zilver van mijn spoor
Bevlagt de dagen tot waar
Zij heimelijk gaan:
De echo van geluidloze paarden.
------------------------------
uit: Winterrunen, 1967.…
de eerste trein
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 598 zachtjes glijdend
op de ijzers
bij het afscheid
van de nacht
een handje vol
nog trage mensen
worden
naar hun doel
gebracht
wel erg vroeg
maar toch
niet zinloos
gaat de trein
gestadig voort
steeds maar verderop
de dag in
tot
de morgen
is
ontspoord…
Linkse Directe
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 158 Dit is de dag dat wij de stemmen tellen,
Rechts, stapels ergernis, links, bergen hoop,
Steeds blijkt verandering zo traag als stroop,
En blijven vele onderwerpen knellen.
Zo is er ook in talkshows met Baudet,
Behoefte aan veel beter cabaret.…
Oud liedje
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.785 Het licht is bleek en traag,
De dag is arm en kort.
Wat leeft beweegt zo vaag…
‘t Is of geleefd niet wordt.
Een ondoorzicht’ge hang…
Een leeftijd arm en kort…
Maar ‘t ogenbliks-leven is lang
En stilkens eindeloos wordt.
December 1900…
Als ochtend vleugelt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 362 ik zie het traag ontwaken
wanneer ochtend schuchter
door vitrage licht
wimpers minnekoost
als trillende libellenvleugels
in de zon
het duister stil naar nacht gesust
de dag opnieuw geboren uit de dauw
die glanzend op de lippen rust…
Crux
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 298 Voor wie laat zien bij welk geloof hij zweert,
Door middel van godsdienstige symbolen,
Dreigt soms de trage rechterlijke molen.
Laatst heeft het Hof als volgt gereageerd:
“Het is voor iedereen op alle dagen
Gepermitteerd zijn eigen kruis te dragen.”…
de eerste trein
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 347 zachtjes glijdend
op de ijzers
bij het afscheid
van de nacht
een handje vol
nog trage mensen
worden
naar hun doel
gebracht
wel erg vroeg
maar toch
niet zinloos
gaat de trein
gestadig voort
steeds maar verderop
de dag in
tot
de morgen
is
ontspoord…
Naar Catania
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Nu wil ik de dag openen
met meer dan een blik vat.
Te veel sterren kan ik niet aan,
noch het tergend trage van de maan.
Daarom thans het aanbidden van de zon
op het tempo van een altijd weer dagende dans
Een nieuwe tijd vat mij aan…
Zo maar een mens
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 635 Als de dag van toen
hoort hij z’n zoon zeggen
-je wordt oud pa-
als hij traag opstaat
uit z’n oude luie stoel
de kamer zich vulde
met hilarisch gelach
Een gezegende leeftijd
moment in de toekomst
dat nooit zou komen
omdat ‘t zo ver weg was
kwam aangeslopen
gezien door kinderogen
Nu zegt z’n kleinzoon
-je bent oud grootva-…
Ik droomde dat het anders was #2
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 250 van de dag
Ooit groen en vol van leven
Zonder je ziel op te moeten geven
Een kikker in een rode plas
Ik droomde dat het anders was…
Ik droomde dat het anders was #2
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 386 van de dag
Ooit groen en vol van leven
Zonder je ziel op te moeten geven
Een kikker in een rode plas
Ik droomde dat het anders was…
Moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 281 Tijd staat soms schril
in oneindig loze momenten
uit het verleden stille prenten
vallen de uren en dagen stil
Totdat de tijd ons inhaalt
sloom en constant
bleek en broos vervaald
gebouwd op wankel drijfzand
Momenten, die traag vervagen
tijd aaneengesmeden
tot in lengte van dagen
langzaam weggegleden…
waarom zo bang...
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 1.602 traag
de dag duurt lang
ik weet de dag
niet door te komen
waarvoor ben ik
toch zo bang...…
De verlaten akker
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 1.128 als de dag
buigt naar de zon
en de aarde
de hemel kust
zoekt de schaduw
traag haar weg
over reeds
gerooid veld
dat verlangt
naar stilte,
een geborgen rust
en vormt de herfstige kilte
in de groeiende duisternis,
langzaam spreidend,
een deken van droefenis…
Zeewijzer
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 430 Tussen het helmgras vallen de vlinders op
de wind zweven trage minuten
kring op loop.
De dag, onaangeroerd en zeker
van onbedekte ogen
richt zich op
en strandt dan aan mijn oever.
Ik breek het open,
ontelbaar licht
een droom tot leven
gedicht.…
nacht in dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 406 ik,
de dichter
deel met u
de verveling
door enkele
minuten heen
volg mij in
het trage ademen
der seconden
vier de oogleden
ze zijn door
loomheid te zwaar
bevonden
maak de wimpers
tot één horizon
waar licht verstilt
en de dag
zich aan donkerte vertilt…
Vervelling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 juli stroop ik af
als nat en klam vel
de zon verhulde zich
in lange grijze dagen
mijn armen reiken
naar zonneloomheid
overvloed van trage uren
waarin ik zalig niets doe
's avonds onder de plataan
zal ik sterren tellen…
Trage beer
gedicht
3.0 met 276 stemmen 47.819 deserteren,
Zo'n ijsvloer is een bodem van verraad
Hoewel ook warme grond me tegen staat
Sinds ik ontdekte dat men trage beren
Leert dansen op een gloeiend hete plaat
---------------------------------------------------
Uit: Zwart Ijs, november 2001.…
Trage beer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 923 Als een trage beer bleef ik lopen,
tot jij kwam... jij brak me open,
Ik zag je staan, een baken in de wind.
Die de goden heeft getart,
een weg zocht naar m'n hart,
die me liet huilen als een kind.…
Trage student
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 395 ‘t Is jonge Rutte man op onderwijs
hij spreekt van nieuwe dat is snelle tijd
in vijf jaar, dat is nu de fletse eis
waarin studenten worden opgeleid
Hij kuchte op de pijnlijk rake vraag
het sneller kunnen is iets van vandaag…
Trage metamorfose
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 571 Onaantastbaar glijden
donzen aquarellen
in trage metamorfose
langs het blauwe linnen
Sierlijk gesluierde bruiden
een witbebaarde reus
hier en daar wat elven
verpozen aan het azuur
De kwast gedoopt in grauw
over wit gestreken
lost pittoreske vormen op
in een stilleven van nevel…
Een trage zon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 181 je wuifde
ik lachte terug
herinner me wolken
drijvend op hun rug
een trage zon
waarvan de stralen
stil leken te staan in het
verloren gaan van tijd
in wachten bevroren
keken we naar elkaar
het moment van breken
kwam snel daarna
jouw transparantie
knapte toen ik met een
woordloos afscheid
jou diep op je ziel trapte
onoverbrugbaar…
TRAAG LICHT
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.010 stoelen door het laatste leed verlaten
lege plekken in het echtelijk ledikant
waar ooit warme gevoelens zaten
waait koude wind over het land
het trage licht gestaag ontloken
zeeft schemering door het gordijn
van tederheid voorgoed verstoken
klinkt onrust door als een refrein
niets wijst nog op het oud geluk
waarmee zij eens elkander bonden…
Het duisterde traag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 het duisterde traag
subtiel penseelde tijd
meer donkerte in het decor
zette contrasten aan
die normaal de structuur van
bestaan wrijvingsloos aanpasten
de samenpakkende
schaduwen gaven een
koud en onbestendig gevoel
waar vroeger minuscule
stofjes dansten in tevreden
namiddaglicht tochtte het kil
in verlopend samenzijn
sloot ieder…
Trage kuddegeest
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 507 Ik geef het toe: ik dacht er nooit echt aan
Maar dat de schapenherder nog bestond
Was toch een stukje erfgoed dat ons bond
Dus achteraf gezien ben ik ontdaan
Nu valt er in ons leven een hiaat
Waartegen geen massaal geblaat meer baat…
In trage uren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 200 de witte duif
vliegt weg
het stukje kerst
valt uit zijn bek
opgeschrikt
door fel wit licht
een harde knal
zonder gezicht
de boom staat
vaag te pronken
de takken zijn al moe
buigen naar de aarde toe
in trage uren
neemt het jaar zijn end
de witte duif is neergestreken
wil niks van vuurwerk weten…