Alle inzendingen over uitgang.

het klimt zonder rede over goede wil begroeit alle zijwegen overwoekert feilloos elke ontsnappingsroute zaait onrust is onmenselijk actief legt latten hoger dan springvermogen vraagt niet twijfelt niet weet de weg in het labyrint licht ontziend lijkt het aardedonker alleen de uitgang schijnt verlichtend te zijn…

minister Schouten wordt wakker u gedraagt zich gelijk een aanstellerige stakker coronavrije nertsen zijn nu echt niet vrij alstublieft luister naar mij dagelijks zoeken deze stumpers in hun kooien de uitgang doodsbang voor u een complete afgang ChristenUnie medewerkenden steunen martelaren bidden iedere ochtend…

wanhopig krijst de moeder naar haar met bloed besmeurde kind roerloos liggend in het gangpad tussen de uitgang en de kaartjesautomaat het geweeklaag van medepassagiers overstemt het geknetter van vlammen zich een weg likkend naar het gapende gat geslagen in het zoveelste bestand in een strijd om eigendomsrechten vemeend om het geloof dat…

dromend in zenuwachtige wind dwaalde ik zwevend langs gangen van duister door hoge poorten en openstaande deuren langs plafonds en randen van verstikking mijn beklemmend hart angstig zoekend naar de uitgang in wilde achtervolging van het naderend onheil paniekerig en met bonzend hoofd hoorde ik in ademnood plotseling de kwinkelerende…

Nauwelijks voelbaar schuift branding onder het parket; uit verstuivers drijft de zeemist De Afrikaanse waterval schuimt in een meubel van mahoniehout; weer bij de uitgang koopt men washandjes en de brochure 'Geschiedenis der waterzucht' Er zijn geen frisdranken te koop; dit is geen recreatieoord. ---------------------------------…

hij zegt dat ik moet gaan zomaar midden op het pad tussen basilicum en bieslook achter mij staat een vijgenboom met grijpgrage bladeren die lokt met een vijgenbelofte maar zijn klok zegt dat het stopt hij heeft gelijk het stopt wanneer zijn klok het zegt de mijne loopt door tot de uitgang ik kijk achterom en tik rustig verder hij…

Heel tevreden wachtend Op vertrek naar bestemming Zonder aandacht te besteden Aan de dingen buiten jouw bestaan Herinnering van zoet verleden Wordt verdrongen naar het heden Door jouw kloppen op het raam Ik volg je naar de uitgang En zie achter je verlegen rug Een bosje onwillige bloemen Geef het maar, maak ik een gebaar Terwijl de trein…

Verdwalen in woorden met het hoofd betreden, met lede ogen naar uitgangen speuren, deuren zijn er teveel en te vaak aanwezig. Toch is het woordenloze gehijg het enige wat ik hoor wanneer ik mij de zoveelste verdieping op jaag om ergens op een onbekende afdeling te stranden, belanden met handen in het haar want waar ben ik dan?…

tien pilaren in 't midden vrij een roterende uitgang alle rust voor mij een relaxed muziekje 'n stel dat flirt met elkaar een moeder met haar baby het gaat heel gemoedelijk aldaar hyacint geurt op tafel veroorzaakt wrijving in 't oog buiten regent 't pijpenstelen maar binnen zitten we heerlijk droog…

Jullie hebben d'r geen zin an want na al die winst tot de halve finale wenkt bij de uitgang toch nog twee maal verlies 'Om de keizer des baards' zei je ook terwijl de halve wereld meekijkt laat je het kopje nu hangen kijk uit je hangt voor altijd Er is nog niets verloren vandaag daarom wees een vent doe jezelf niet tekort speel…

op jouw fiets naar het feest lange lokken speelden langs jouw gezicht vrienden ontmoet in stilte afscheid genomen met vastberadenheid onder jouw arm fietste je door het maanlicht op weg naar nergens verdween zij achter de wolken al tijden opzoek naar de sleutel bleek je gevangen in een doolhof zonder uitgang dit leek dit de enige…

Misverstand in uitgangs-gedachte over leven en dood; elke dag een dag dichter bij de dood is de foute zienswijze Kans op Uw genen is kleiner dan hoofdprijs in de staatsloterij; Uw leven uniek geschenk der natuur, U bent hoofdprijs-winnaar Het geschenk wordt elke dag een dag groter geen dag kleiner; op leeftijd begrijpt U dat, telt…

Ik word naar beneden geslokt, Naar het diepe duister, Geen uitgang, Geen ingang meer nadat de tegels zich sluiten. Een triest gevoel, Een diep verlangen. Naar die mooie dingen van buiten. Nu alles zo kil en lelijk is. Kijk ik terug, En merk ik dat de wereld schitterend mooi is!…

Denksels dwalen oeverloos Door het brein, bezetten Eiwitkabels die kronk´lend Door mijn schedel gaan - Gedachten gaan vruchteloos te keer, Zonder ooit de uitgang te vinden Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn, Waarbij zij het lichaam vergeten; Eerst maar eens het vel voelen Waarmee mijn geest moet samenvallen Voor ik verder opga…

moeizaam wring ik me tussen de regendruppels door richting uitgang langs de lange oprijlaan staan mensen zonder gezichten de ruggen naar mij toegekeerd stampvoetend op de grond naast de bomen eikels vallen muziek van Beethoven wordt gefloten door het zangvogelensemble abrupte stilte als ik passeer wegvliegende zwarte kraaien krassen…

Het gat in de grond het beloofde licht aan de uitgang de donkere gang de groeiende duisternis de langzame versmalling het kruipen diep diep in het donker de omklemmende wanden de beklemmende lucht de benauwende vernauwing vooruit vooruit in het donkere gat geloof onwrikbaar vastgewroet radeloos redeloos hopeloos wanhopig tot je razend-heilig-waanzinnig…

snoeren mij de mond lichten me beentje vallen over mij heen als sneeuwvlokken als herfstbladeren als woestijnzandkorrels woorden bezorgen mij kippenvel doen mijn haren recht overeind staan slaan waarschuwingen in de wind raken kant noch wal noch gemoed de doolhof die woordenschat heet sluit zijn ingang hermetisch af verbergt de uitgang…

De stilte stijgt naar het hoofd Het einde niet in zicht Van elke vorm van vrijheid beroofd Achter gesloten deuren komt geen bericht De ogen gesloten, niet langer verlicht Het waakvlammetje langzaam gedoofd Geen actie die nog looft Geen uitgang waarvoor je zwicht Gevangen in vergetelheid Van je eigen schaduw het spiegelbeeld Niet langer…

Ongeschonden droom, kasteel aan de hemelzoom, zonder in – of uitgang ? Laat kinderen lezen, dat zij hun naam en oorsprong zien, gebeiteld in marmer. Hoever moet ik gaan, blikken uit ogen te vergeten, wat kinderen is aangedaan. Oud en vertrokken, vanaf die tijd gedoofd in mij, haar zwavelstokken.…

De ficus in de hoek als ongenode gast staat zijn dode biertje uit te drinken weet de uitgang niet te vinden, klaagt en klaagt en is de prille minnaars maar tot last. Zo zie je: in de liefde is er altijd wat te zeiken en doe je 't zelf niet dan doet de ficus dat wel ongepast.…

Afstappen is een woord gekleurd met de tijdloze schaamte die doet vluchten naar een uitgang waar niets meer wacht. Doorgaan is geloven en lijden want de zon brandt elke schaduw op de tijd die overblijft.…

Ik vlieg over de mensen die de uitgang verstoppen. Hoewel, meestal vlieg ik er op. Als ik leerde te remmen remmen als deze trein, dan zouden we samen vliegen en terugzwaaien naar de bomen. De bomen die verder staan. De bomen die perfect lijken te zijn.…

reanimeren ik heb alleen maar toegekeken hoe ik vol wanhoop en ernst gedichten open snij en dood laat bloeden laat deze overleven, laat dit de vanzelfsprekend tijdloze tussen de verrassend goede zijn de dichter wordt een in zichzelf gekeerde boze omdat het schrift niet de zijne nog niet denkbaar is is er een dichter in de zaal die een uitgang…

ik zag je in een plas die onder een lantaarn lag je spiegelde de sterren vermanend keek iets geels van bovenaf en knikte speels haar toestemming van verre ik danste langs de grachten gebruikte al mijn krachten om jou te overtuigen de pleinen zijn voor mij theaters met hun uitgangen opzij bomen staan te buigen mijn lach rolt door…

Zwaar vergrendeld door het oog verduisterd kent de opening uitgang noch ingang de breuk gegipst ongenezen geheeld scheurt bloedrood nerven in tweëen op een kiertje net groot genoeg voor een zachte zucht laat liefde lopen onbedekt hapert het roestige beslag zelfs de sleutel, ooit soepel lopend, past niet meer aankomen mag…

de uitgang van m'n huidig bestaan! Zal het wel of niet bestaan Misschien moet ik niet gaan zoeken, is het er altijd al geweest... dichterbij dan mijn genoegen... en heb ik het enkel maar gevreesd Toch loop ik onvervuld m'n leven door, zonder schuld en krijg gehoor!…

aangrijpend het onwelkome bericht gedrukt op zachtgroen met klaprozen dat Dood ook in het voorjaar actief mysterie is waarvoor zij zwichtte de pijnigende stilte die wekenlang zich oorverdovend manifesteerde luidt nu de klok zet uitroepteken maakt het aardse leven definitief tot begrensd gebied levensfase onaf met onherroepelijk gesloten uitgang…

Elke verloren letter zoekt een uitgang, dwarrelt naar een plek waar het zich tot een ander woord kan vormen en wonden op iemand anders huid besmet. Maar ik zoek overal wat achter en hoop op de meest achterlijke dingen. Totdat ze uitkomen, en mijn weg wordt versperd door niet wetende, pijnlijke woorden.…

Glimlachen is niet verboden op huilen staat geen straf Van woorden vallen geen doden daar scheid je het koren van het kaf Er zijn woorden die bekoren geven je reden tot een lach Je moet ze wel willen horen anders blijft het een hard gelag De emotie zit diep van binnen probeert de uitgang te vinden Hij weet echter niet waar te beginnen…

tierelier Zie ze hier de leegte geeuwen door het witgesuikerd glas dat versplinterd door hun schreeuwen zich een weg zocht naar hun jas die geruild werd voor een spiegel en een beeld dat zelden was Zie ze dwalen langs de sporen die verwaaid zijn door het zeer zelfs de Zusters gaan verloren in hun liefde voor de Heer zelfs de Zusters zien de uitgang…