Alle inzendingen over universum OR liefde

Dit zijn mijn wapens Uitdrukking van mijn wil Ik neem ze lichtjes vast Ik sta sterk, in het centrum Het universum danst voor mijn plezier…

dit universum is niet groot amper meer dan ik bij mij draag vreemd was het mijzelf niet te kennen geenszins het is enorm veel meer dan jou is aan te zien…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

in kleuren van liefde en hoop…

het universum de kosmos geaard fenomeen hef handen, hef gedachten ter ziele met ego het graf in met haast neem tijd om te dienen een leven voor God geschonken uit liefde gevonden vertrouwen krachtig geloven gaat alles te boven een wonder doorleeft mijn leven dat wonder beloof nu alles te geven ter verrijking van HÈT LEVEN…

We zijn de passie van de liefde, het lijden en de dood; de beweging van het Leven van schoot naar schoot naar schoot.…

komt van je eigen kracht De kracht in jezelf Die het Universum voedt Om opnieuw in jou te ontwaken Sterker dan ooit Keert het tij Deze fase gaat voorbij…

ze graaft door lagen behang verf en gips uit het plafond snijdt ze een halve maan een kijkdoos voor de heldere hemel sterren manen en planeten scheren langs elkaar heen in het grote universum waar kleurlawines uiteen spatten terwijl zij de oversteek maakt in een gammel linnen bootje naar het kleine universum waar niets…

ik weet dat jij er bent in dwarse universums die ik soms voor de kiezen krijg in schaduw en contrast van verre vroege kleuren woont de wereld van hiernaast waar jij ze vaak op hun aanwezigheid kunt betrappen als zij nonchalant hun gangetje gaan nog is er ook het heerlijk tijdloze mystiek fysieke waarvan ik wel de stof en voiles…

we reden gleden gladjes over de weg aangetrokken door het stuwmeer van verwachting op dezelfde tunes en vibes van twee jaar geleden geladen tot ver over de top we waren familie in flow elkaar raken was al een pittige blow in thuiskomen bij je zelf na nooit meer te zijn weggeweest in het gestolen universum naar een godvergeten…

genoeg van - Sterren in de duisternis van blauw tot vermiljoen cirkelen langs de eeuwigdurende spiraal steeds verder weg de echo van het verleden kan hen niet vinden onmeetbaar en niet aangeraakt door mensenhanden blijft alleen dit vergezicht onveranderd terwijl in onze kleine werkelijkheid het tempo zich versnelt lijkt het universum…

een lichtpunt in ’t duister de troost in bange dagen een welkom zacht gefluister De warmte van de zon De regen weggedreven Geluk heerst ongekend De vreugde van het leven Een stofje in het universum Een deel van het geheel Hoe klein het ook mag lijken Het betekent soms zo veel…

Zon en aarde zwerven door de stelsels van de sterren, wie dicht die leeft in een eindeloze baan van z’n legenden, er valt nog zoveel te erven voor we sterven, In dit universum of een andere huid.…

verloren dachten dat geboren worden all-in was het is een begin van een zoektocht naar verbinden om weer iets van de fragiele schoonheid in verwondering terug te vinden in het leven en bestaan van het ultieme kunstwerk van de schepping van het goddelijke universum…

Na de stilte in de kerk een meditatief moment waar ik Hem mijn verdriet voorlegde overdacht of ik het juiste pad volgde kwam ik niet veel later bemoediging tegen op straat een zangeres die daar stond 'Listen to your heart' is wat zij zong voor mij het antwoord op hetgeen zich in mij roert wegen zijn ondoorgrondelijk synchroniciteit iets…

ik heb de wolken langs zien razen het witte boven om de hemel te behagen het donkere onder door het frequent gedonder van ontlading pas in het universum ontdekte ik zon in leeftijd en liefde ging jij voor de eerste opgang ik zag jouw licht voelde eindelijk warmte teder heb jij mijn huid belicht met lente en zomerbruin…

doen zij uiteindelijk geluk, liefde en vrede ontbloeien!…

van hordes woorden rijpen zich dauwloos in het kort gesneden gras en vormt het universum zich onbeholpen in trage paden…

het oneindige universum voor ons ter observatie we mogen ver zien erin ver te reizen is waar we ons op verkijken…

Kalm en onwetend deint mijn brein Het hart, een grote rode bol Vult het universum Vol Laat mij nu zijn In dit moment Ongekend…

Het is de vrede van het leven op aarde, in dit universum. Mijn integere vrede.…

wat valt er nog te zeggen als stemmen zich vernauwen tot geluidsgolven, een beweging van lucht, een trilling in het universum, nu de bron is verdwenen en het oor zich niets meer voor de geest kan halen…

guirlande van goud een waterzigeuner net nu ik dacht dat we gingen scheiden van wiegendood van elkaar kijk ons plots vadermoeder van een witz die dat universum van ons schiep…

lichamen ontheiligd worden van hun schoonheid en verlangende puurheid celibaat dat heilig wordt gezellin van die wij adem leven liefde noemen hou mij niet vast zei omdat hij loslaten moest terwijl jij vastklampte hij sprak over liefde wetend van het minnespel…

alle erotiek verbannen lichamen ontheiligd worden van hun schoonheid en verlangende puurheid celibaat dat heilig wordt gezellin van die wij adem leven liefde noemen hou mij niet vast zei omdat Hij loslaten moest terwijl jij vastklampte Hij sprak over liefde wetend van het minnespel…

Narcissus de leider van het gele blazers ensemble schudt zijn meeldraden op het ritme van de wind. Bijen in gangsterpakken zuigen bedwelming uit bloemen aan de rand van het slinkende etablissement. De merel gaat onder met stijl en zingt de blues terwijl hij in de keel van het zwarte gat glijdt.…

Waarom bestaan wij als wij gewoon een mensheid Zijn in een universum van tijd?…

Het universum is gigantisch groot De weidse ruimte laat zich nauwelijks meten De aarde is, je zou het haast vergeten Niet veel meer dan een kruimel in haar schoot En op die korrel maakt de mens zich druk Om voetbal, om carrière of geluk…

Deze wereld, waarin dichters dichten, is maar een nanobolletje. Meer dan een miljoen daarvan, passen in onze megazon. Ons zonnetje, is maar een gemiddeld dingetje. Onze reusachtige melkweg, bezit er 500 miljard van, ongeveer. Ons melkpaadje, is een belachelijk weggetje. Honderden miljarden ervan, vormen ons heelal. Niemand weet, niemand…