Alle inzendingen over verdriet OR vader OR moeder

Ik zie het verdriet in je ogen Je ziet een tank die weg gaat Verwoeste huizen, kogels overal Allemaal puin waar je op staat Je slentert naar je huis Alles is kapot Je hoort je moeder huilen Die voelt zich ook al rot Je vader die wat puin opraapt Niets is nog wat het was Je kunt nergens spelen Er ligt wat bloed voor je huis, op het gras…

In een kerk vol mensen Door verdriet omgeven Zie haar moeder in tranen Dit is de zwaarste dag van heel haar leven Haar vader in tranen met negentien rozen gaande langs de kist zich afvragend waarom heeft het lot haar gekozen?…

beelden van hoe het ooit was verschijnen bij het zien van kinderen spelend in het gras vader en moeder dichtbij zo was dat ook voor mij maar nu nu het niet meer zo is ervaar ik steeds sterker het gemis van jou om mij heen want zonder vader of moeder ben je zo maar ineens half minder kind en een beetje meer alleen…

we hebben u naar uw graf gedragen moeder vader de touwtjes zijn losgelaten elk gaat nu zijn weegs want u moeder vader waren onze verbinding de nu ontwarde Gordiaanse knoop maar wie weet misschien wordt hij ooit weer gelegd een stille hoop?…

De perfecte wereld, het perfecte gezin, huisje, tuintje, boompje moeder, vader, kroost. Maar zonder vader? Wie deelt er dan de lakens uit en wat moet er met de broek gebeuren? Wel, dan draagt moeder de broek, moeder de vrouw met de broek. 't Is geen zicht zou je denken, welja, dat hangt ervan af welke kleur de broek heeft.…

Ogen van één vader en één moeder kijken dieper dan de pijn kan gaan uit verleden naar één toekomst verloren hier, haar opgebaarde lichaam hier, het huis van alle dromen vrij hier, bloemen met vrolijke kleuren lachen uit dat wat HIER is, geen bestaan… bloemen met zonnenkleuren groeten de regenbogen van verdriet en tranen op een hemel waar…

Ik zal mijn toekomstige vrouw verwennen baba en zal haar zeker nooit slaan zoals u bij moeder heeft gedaan. Mijn voorbeeld bent u zeker niet…om zo tegen u te moeten spreken doet me veel verdriet. De man die mijn vader was bekeek me als was ik een randdebiel….…

‘Waar is moeder, waar is vader, Dat ik mijne prijs hun toon'?’ Sprak de lieve kleine Willem, En zijn handje droeg een kroon, En een boek met zijden lintjes. Willem danste waar hij stond: 'Daar komt moeder! daar is vader!’ Riep de meid met volle mond.…

Gij kunt de vriend uws vaders worden; Van moeder blijft gij 't kínd altijd; En zorg, die laf zou zijn van and'ren, Is lief, als moeder ze aan u wijdt. 'k Denk aan mijn moeder, trouw in d'arbeid Van vader èn van moeder saâm , - Zo goed, zo hart'lijk , - - o! mijn denken Wordt danken, en 'k omkrans haar naam. Ja!…

God de Vader. Wie zorgt voor ons? Moeder aarde. Uit de aarde komen we voort. De aarde voedt ons. Naar de aarde keren we terug. De aarde geeft ons schoonheid. Maar op wie kunnen we bouwen? Op God de vader? Of op moeder aarde?…

moeder, mijn vader heette Klaas welnee, zijn naam was Jan maar die is er niet meer, helaas hij was een heer niet de gemakkelijkste, een echte ouderwetse baas moeder, ik ben uw zoon net als Gijs en Kees ja, jouw pa had de hond nog voor de aardappelenkar riep zij oprecht maar o zo in de war moeder, mijn vader heette…

En toen kocht moeder de eerste voor iets later, de eerste gekleurde tandenborstel. Daar hoort een kinderbeker bij en kindertandpasta. Kinderkleurtandpasta uit een vrolijke tube. Een tube tandpasta met een aandoenlijke cavia erop met knabbeltanden wit en rein.…

Treintjes rijden af en aan door de kamer heen en weer moeder wordt er soms dol van maar vader heeft plezier…

Maantje Je schijnt zo mooi Daar aan die donkere hemel Met allemaal sterren om je heen Sterren van mensenzielen Die daar zijn heen gegaan Zoals daar ook mijn vader en moeder staan Aan die donkere hemel Eigenlijk is het daar helemaal niet donker De zielen daar boven staan ook in het licht Al die lichtpuntjes Stralen naar ons…

Je kijkt haar aan, die je moeder is. Jouw levensverhaal. Jouw Grote Avontuur, begint gelukkig hier. In dit veilige wiegje. Bij je moeder. Bij je vader. Bij je zusje. Bij ons. Lief Mijntje.…

Opnieuw hoor ik de stem van vader. Zijn meningen en zijn beter weten. De noodzaak van de zoon, om zich met hem te kunnen meten. Ik voel het gemis van broers en zussen. De onmogelijkheid om met hem te praten. Ik zie moeder naar zijn ogen kijken. Ik hoor haar machteloze stem.…

Lamplicht zet zijn hoofd in een kader, heel duidelijk zie ik nu mijn vader; groot verschil met het beeld dat naar boven kwam van de man die mij hoog in zijn armen nam. Van veilig gevoel tot tehuiszorgplicht, daartussen ligt een mensenleven. In de groeven van mijn vaders gezicht staat het verdriet om mijn moeder te lezen.…

als vader uit zijn dak gaat vliegen borden door de lucht kalmte kan je redden kees sust moeder dan nerveus maar een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar zijn bijnaam Vesuvius wordt met regelmaat eer aangedaan als vader uit zijn dak gaat kruipen de kinderen onder tafel moeders handen vegen scherven en tranen bijeen maar drift…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Ik heb mijn moeders ogen Ik heb mijn moeders kin Ik sta net zo af te drogen Ik schenk net zo koffie in Ik heb mijn moeders haren Ik heb mijn moeders blik Haar neus en haar gebaren Maar wat van mij ben ik? Wat van mij ben ik? Wat van mij ben ik? Ik ben voor een deel mijn moeder Maar wat van mij ben ik?…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

een moeders wang is vaak nat van het huilen een vaders hand is vaak rood van het slaan ik zou zo graag bij moeder willen schuilen maar vader slaat me daar altijd vandaan ik moet altijd maar werken op die akker hele dagen sta ik in de natte klei en vader heel de dag met zijn gejakker en moeder heel de dag met haar geschrei soms zijn…

Mijn zoon werd oom zijn vrouw werd tante hun kind werd neef mijn dochter werd moeder haar dochter werd zus haar man werd vader mijn man werd opa mijn dochter werd moeder haar moeder werd oma en zo is de cirkel weer rond dus,want mijn dochter is moeder!…

Je moeder heeft me verlaten. Me laten staan in de kou. De tranen rollen over me wangen. Ik wilde er altijd voor je zijn. Ik heb alles voor je over. Jou moeten missen doet me zoveel pijn. Voor mij was je altijd mijn zoon. Ook al was ik je echte vader niet. Ik zal altijd van je blijven houden. Ik heb nu alleen maar verdriet.…

Moeder en dochter eenzaam en verlaten door man en vader vermist…

Is alles wat ontstond de vader van de filosofie? Dan heeft het kind zich losgerukt, die is altijd bij de moeder gebleven!…

Ik weet niet zoveel van groen: de moeder is geel – de vader is blauw.…

Mijn vader heeft een gevaarlijk mes. Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood. Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood. Haar kralen heb ik ook om de hals. Ze schold mijn vader voor vuil en vals. Mijn mooiste speelgoed heeft zij gebroken En toen heeft vader haar doodgestoken.…

verdriet wat nooit had mogen gebeuren…

Vaders, die moederlijk worden, ontdekken liefdeswonderen. Begrijpen dat macht niet telt, voor wie Moederlevens eren. Ervaren, met kloppende harten, dat wie Onze Vaders bidden, voor Madonna's knielen. Voelen, dat hun eigen Moeders, nooit meer sterven kunnen. Dat Moeders kinderen dragen, voorbij levenslange reizen.…