Alle inzendingen over verlangen OR hoop OR geloof

Verblind door dromen gaat het échte leven in sneltreinvaart voorbij geen vertraging tijdig, echter tijdloos in gedachten spoort geen wissel verkeerd zelfs de klok tikt gelijk geloof, hoop en liefde wachten onvoorwaardelijk op het perron van de tijd geen spoor wordt gemist, ondanks geloof en hoop in oneindige liefde ....…

Het geloof heeft aan een onzichtbaar bewijs genoeg om vast te stellen dat wat je niet kan zien, bestaat in wat je laat: genoeg liefde geven of tegen beter weten in hopen op. Geloof staat voor, ja, staat nog ergens voor. In een transparant tuinhuisje is het prettig geloven. Een man schrijft een giro uit naar een goed doel, geloof ik.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

nerven van zijn ziel mijn weg plaveit met het dons van genegenheid behoort dit tot verloren dromen Schreeuw het verlangen uit mijn lijf over de grenzen van de gestaalde realiteit die me nietig laat creperen zonder hoop oh liefde, verenig mijn hart met uw rood…

Geloof in de schepping in een leven na de dood geloof – maar je weet het niet zeker - in een verbinding van spiritueel verlangen waarbij de opperste macht zijn gouden troon bestijgt en ons leidt uit het duister van de nacht geloof in existentialisme vermeende contingentie geloof – want je weet het niet zeker - in louter toeval van heel…

Ik kwam je geloof, hoop en liefde brengen en trof het bij je aan. Wat was je er blij mee, ontroerd keek je me aan. Je was toen al ziek, vroeg met een traan of het naar je familie mocht gaan. Nog geen half jaar later liep ik geheel ontdaan achter je rouwkoets aan. Geloof, hoop en liefde nam een nieuwe dimensie aan.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Het zat veel te hoog en wat ik zag begreep ik niet te klein dit brein te groot die hoop spinsels veroorzaken een oneindig geloof.…

het geloof en de hoop blijven hangen op toch een sprankje ontwakend geluk…

Het ontwaken van een verlangen, en het geloof deze na te kunnen jagen. Een plek waar wensen uit kunnen komen.…

Mag ik uitzien naar de dag tastend naar de dag van morgen en verlangen naar een moment zonder al mijn zorgen ? Ik wil uitzien naar de dag hunkerend naar morgen om te mogen leven in een roes van die verdwenen zorgen ! Verlangend zoek ik naar die dag en hopelijk komt hij al morgen waarop ik dan onverwacht verlost zal zijn van zorgen…

op lippen kleven woorden door zwijgen belast dichten wij - soms jij soms ik in vrije verzen en tussen- zinnen overal stoutmoedige sporen aaneensluitende letters boren diepe wonden in borsten van lezers tot de laatste adem hun longen vult - eenzaam wenen wij soms jij - soms ik en denken terug aan die dagen tot een gedicht…

hoop legt een kleed over adem van vandaag waaronder verlangen broeit naar alles; in beelden, in geuren en kleuren of iets omgerijmds dat nog vaag is omschreven en in mijn grijze cellen zoekt naar zin het kan liefde zijn of de wedstrijd van morgen, ook God wacht zeker op mij komend bezoek dat mij middels wederopstanding uit…

een vrouwenfiguur weerspiegelt het verlangen in schaduwkleuren…

Jij, zo wild, je wilde haren Golven op de wind, lijken te zweven Lonken en flirten, nog heel even Niet bezwaard door te veel jaren Los, gek, en voor niemand bang Behalve voor jezelf, voor het bekennen Dat ook jij ooit moet stoppen met rennen. Maar dat duurt nog veel te lang Want mijn hart staat nu in brand Vraagt meer, meer dan ik vragen…

Wilde regens, woeste winden zij verduisteren heel mijn pad Ik ga. Kan de weg niet vinden in deze steenhoop van de stad Kille druppels, koele monden kussen trachten steun te geven Ik wil de weg die ik ooit vond maar die weg lijkt afgedreven Harteloze winden, kille stenen geen die door dit somber gaat Ik moet door, volg mijn benen geen…

Waar wij licht ontsteken wordt ook de schaduw groter ademloos kijk ik hoor ik voel ik mee met de pijn van al die levens uit het lood dan sla ik dicht om het verdriet de bange vragen zonder antwoord om verloren dromen om het verlangen naar vrede in onze dagen om dat verdriet afgetekend tegen het licht dat…

Hem lof dat het levenswater de innigheid over deze dag in een triomf van geloof hoop en liefde stromen mag * Bij de doop *…

Kom tot bezinning Blijf niet hopen Op dat wat nooit meer komt Scheer je weg Jij spookgedachten Geloof toch niet Dat je ooit weer Samenkomt…

Een beetje filosoof Heeft een ‘ruim’ geloof. Want, gebeurt alles in het hemelgewelf Zomaar vanzelf Of is dat ongeloof ? Ik hoop dat u het principe kent, Dat deze firma ment.…

Ik geloof, in mensen, in delen. Ik geloof.…

Nooit in sprookjes geloofd maar toen stond hij daar De prins waarvan het voelt dat ik hem al jaren ken Ik voel iets, ik word blij Alles is anders nu even de hoop geen ijsprinses meer te zijn Hoop snel verloren Ik geloof nu wel in sprookjes maar niet in een 'happy end'…

Maar met liefde als leidraad, kniel ik en bid op hoop van zegen dat God mij bij staat.…

ik vraag en antwoord keer op keer mijzelf: komt mijn vertrouwen dan alleen nog neer op hoop geloof en liefde, geven en niets terug mogen verlangen?…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Het geloof heeft aan een onzichtbaar bewijs genoeg om vast te stellen dat wat je niet kan zien, bestaat in wat je laat: genoeg liefde geven of tegen beter weten in hopen op. Geloof staat voor, ja, staat nog ergens voor. In een transparant tuinhuisje is het prettig geloven.…