5687 resultaten.
over het graf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.138 hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen
in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan
de laatste dag van oktober…
Graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 65 stromen
zijn als wilde rivieren
tranen vinden warme wangen
alle onrust in een nacht gevangen
er is een weg naar nergens
een ontsnapping in niemandsland
bij het hek waar zijn slaap
een stille droom hervat
dwalen zijn sobere gedachten
naar een liefde uit het verleden
uitgeput met de fles in zijn handen
legt hij de witte rozen op jouw graf…
Er is geen graf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 je valt als herfstblad
de mooiste kleuren dwarrelen
langzaam in het natte gras
er is geen wind of storm
die jouw rust op komt jagen
om jezelf behoedzaam los te maken
de vruchten zijn geoogst
voordat jij de nazomer genoot
in een eindeloos afscheid nemen
en weet er is geen graf
wel hoop om in het composteren
weer naar het lenteleven…
HET GRAF
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.245 haar sterven was een lange weg
we hebben veel gepraat
maar nooit heb ik van haar gehoord
waarom ze dat toen zei
haar graf ligt heel diep in het bos
het heeft een mooie steen
ik ga daar heel vaak heen
ik was alleen
ik bleef alleen
ook bij die mooie steen.…
Bij zijn ‘graf’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Daar achter de Weense Dom
schreef je grootse werken
Je vierde er triomfen, ontving
Leopold en zelfs de oude meester
Daar was het een komen en gaan
van leerlingen die Constanze en
jij opvingen – je leerde, lachte,
speelde, gokte en verloor
Hier sta ik bij de steen waaronder
je resten horen te rusten – de
laatste tonen weggestorven –…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.…
Aan je graf
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.964 Het is vreemd, mijn vriend:
sta ik weer eens aan je graf,
weet ik echt heel zeker
dat je er nog steeds bent.…
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen traan om mij,
Ik ging niet dood. Ik ben nu vrij.…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.
Daar ga je dan, de lift komt in beweging,…
Aan een graf
gedicht
4.0 met 13 stemmen 8.238 'k Sta aan je graf als jij eens aan mijn wieg.
Moeder, vrees niet dat ik bij dit verzonken
handjevol as mij om het vuur bedrieg.
Ik ween, als jij toen, om de vrije vonken,
de bij, het kind, de vlinder en de vlieg,
die in het licht van puur geluk verblonken.…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…
Graf
gedicht
2.0 met 12 stemmen 6.984 Aan Berta
Bij Gordonsbaai voor de duisternis
heeft ze kinderlijk gegist
waar de leliebloem kon zijn
die haar hart geneest van pijn.
Zoekende raken haar handen
aan het onkruid op de stranden
wordt haar iris zacht en blind
waait haar droom weg op de wind
hurkt ze roerloos vastgerankt
toegedekt door wier en zand.
Vertaling: Gerrit…
Bij mijn graf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Vandaag sta ik bij mijn graf,
waarin ik eens zal rusten,
onder oude dennebomen.
De zon schijnt door de takken.
Het is hier stil.
Als tiener stond ik hier ook,
toen opa ter aarde werd besteld.
Dezelfde bomen waren getuige.
Vader en moeder stonden stil,
bij eenzelfde moment als nu.
Als opa ben ik nu zo oud als opa.…
Nu rijst ons loflied uit de nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 Nu rijst ons loflied uit de nacht
om 't grote werk dat is volbracht,
het klinkt tot in de hemel door
en mengt zich met het eng'lenkoor,
het graf ligt er verlaten bij,
de doeken liggen zij aan zij,
geen zware steen die weerstand bood,
het leven hoort niet bij de dood,
nu rijst ons loflied uit de nacht
voor Hem die ons de vrede bracht,
die…
Pasen in zicht!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 367 Dood en zonde
liet Hij achter in Zijn graf.
Zo kon de boom des doods
weer vruchten dragen
omdat Hij vergaf.
Verrezen uit de dood
ging Hij de Zijnen voor op reis
door de verlaten Hof
naar ‘t Hemels paradijs!…
Heimwee
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 533 Een verlatenheid,
iets van heimwee,
heimwee, naar een thuis.
Zelfs dat nam je mee.
Er is de werkelijkheid,
daar leef ik in.
Als vreemdeling, een eenling,
in een leegte zonder zin.
Ik kan je niet bereiken,
een onmogelijkheid.
Er is je graf, een harde koude steen.
Waaronder jij verdween.…
VERLATEN STEENGROEVE 2
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 218 In de oude werkgrot
verspreide rommel
gebroken balken
roestige hamers
versleten schoenen
behakte stenen
die eens gezamenlijk
klopten en stampten
als meerstemmig koor
in het gezellig duister
nu: wegterend blijven bestaan.…
Pound Wise
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 Ook ik ben uit het Britse Pond gestapt
Als Engeland Europa zou verlaten
( Ik had dat als belegger in de gaten...)
Dan zakt de koers, ik hoop dat u dat snapt
In de vakantiepot zat nog los geld
Ben er op tijd mee naar de bank gesneld.…
Verlaten
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 1.367 Je wordt verlaten,
helemaal alleen gelaten.
niemand die van je houdt,
van binnen zo ijskoud.
Niemand die met je lacht,
iets dat de pijn verzacht.
Geen toekomst in zicht,
die jouw pad verlicht.
Toch geef je de moed niet op,
dus jij zegt hardop:
"ik kan best alleen, jullie zijn overbodig,
ik heb jullie echt niet meer nodig".…
Verlaten
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.175 Een druppel regen
Loopt langs het raam naar beneden
Een traan baant een weg
Over een wang
Een hart gebroken van verdriet
Omdat het werd verlaten…
Verlaat mij niet
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.048 De mist hangt
zoals de sfeer
tussen jou
tussen mij
De motregen valt
zoals het doek
tussen jou
tussen mij
Gedachten dwalen
zoals ik dwaal
tussen jou
tussen mij
Verlaat mij niet
nu niet
nooit niet
nooit meer……
verlaten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.108 Het zijn niet de woorden die de pijn brengen
Maar de angst voor het gevolg
De angst voor het alleen zijn is de grootste
De eenzaamheid en stilte is wat ons zal krengen
De herinneringen blijven komen
Beelden op ons netvlies gegrift
Hoe verder de stilte om ons heen dringt
Hoe heter de gedachten stomen
Steeds meer neemt de angst toe
Het niet…
verlaten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 523 Gegeven in een nieuw bestaan
zoek ik in hoop naar mensen
en zal gaan
door duizenden muren
Die verlaten stilte van angst
stil sluipend in het duister
zal ik ooit vinden
waar ik al die tijd naar zoek…
Verlaten
netgedicht
2.0 met 29 stemmen 2.790 Een tafel
Een stoel
Een beker
Een verhaal
Verlaten en stil
Een geschiedenis
Gaat op in het niets…
Verlaten
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 906 Grote kille leegtes om me heen
Vandaag mijd ik de straat
In verloren toestand liggend hier
Een lijf tot niets in staat
Mijn tijd vertikt in eenzaamheid
Het bed kleeft aan de rug
Gestolen, weg, voorgoed voorbij
Mijn hart wil niet meer terug
Besef van pijn wordt deel van mij
Niet voor de laatste keer
Haalt voor de geest wat is gebeurd…
Verlaten
poëzie
3.0 met 28 stemmen 1.823 En nu: verlaten voor mijn vuur gezeten,
Zie ik mij-zelve aan.…
verlaten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.519 het begon al met verlaten
en werd dan later
eerst traag
en dan steeds vlugger
vluchten…
DE VERLATENE
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.443 O Hart dat nu van alle troost verlaten
Noch trots, noch deemoed noch devotie voelt;
Dat niet meer liefhebt en niet meer kunt haten,
Noch weet waarheen dit eenzaam dromen doelt;
Uw zin en waanzin bei hebt ge verloren;
Wat ge verlangt is dood, of ongeboren.…
Verlaten
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.405 Ongemerkt, toch weer een poosje
is het verbazend stil in mij
en komt niet eventjes voorbij,
zoals een duveltje uit een doosje,
de door mij gewenste inspiratie.
Erato en Terpsichore
bezochten zelden mijn gedachten,
hoewel zij steeds een glimpje brachten
als aanzet voor een goed idee;
en goed genoeg voor publicatie.
Dus geen gedichten op…