Alle inzendingen over verstrijken

De tijd leek tergend langzaam te verstrijken Toen Facebook plotseling een storing had Men wist niet wat te doen. TV gaan kijken? Of in paniek naar Twitter uit gaan wijken? Het bleef nog lang onrustig in de stad Het lijkt inmiddels al zo lang geleden Dat dagdeel dat er niet werd facegebooked Het was een barre crisistijd.…

Onrustige nacht Passionele gedachten Dagen verstrijken Weken vervliegen Vlinders fladderen in 't rond Dromen behagen Maand na maand passeert Beelden spoken door het hoofd Niet te ontwijken Jaren gaan voorbij Doen verlangens verwaaien Dromen vervagen Een leven verder Nieuwe kansen, nieuw begin Cupido treft doel…

het eeuwig aanwezige water waarin wij een poos mogen zwemmen tot we naar de kant worden geroepen door onze ouders om naar huis te gaan en het water wacht op hen die ons opvolgen zij zullen opnieuw komen en hun dromen dromen het water spettert klettert en zal weer bedaren is weer wie ze is en altijd zijn wij het weer die verstrijken…

Laat al die jaren maar verstrijken; zolang ik dit bewaren mag kan jou en mij de tijd niet deren: weer voor het eerst met je alleen hoor ik de harmonie der sferen door alle alledaagsheid heen. ------------------------------------------------------- Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…

hangende het verleden is er nog een rimpel in volkomenheid, een ader met vloeibare twijfel of we niet in herhaling vallen weer opstaan en verpozen ons van geen kwaad weten kunnen we nog eenmaal onze gangen herroepen de rivier verleggen en de stoflaag herlezen zonder blijk van wijken laten we de tijd doden nu we bezig zijn te verstrijken…

hoe sneller de omzwerving, hoe tijdiger de buitengrens -zie het contrast met een onbewoond vertrek in vrije ruimte de nadruk ligt op de deur waarachter lawaai schuilhoudt indien nodig herhaald waarmee hoopvolle gedachten zich aandienen aan betekenis ontleent elke zin zijn woord totdat het tegendeel is bewezen zetten we het verstrijken voort…

Als je tijd voelt verstrijken en je wordt niet meer rijker maar armer en armer last van je darmen je voelt je steeds meer bang met een afnemende stoelgang Ga dan, ga dan, blijf, bewegen laat je figuurlijk rondzweven over de paden, breed en smal over de heuvels visa versa dal Ga met jezelf dealen, handelen ga samen of alleen wandelen…

Op het laatst brachten zonnestralen ons meer dan alleen gedeelde warmte jou de nodige rust en zilveren haren, warempel toch nog van gekomen met het verstrijken van de jaren ‘t geluk dat de maan verlicht, jouw eigenzinnigheid liet schijnen in de kleuren van de regenboog de nacht een deelgenoot blijft van mijn onuitgesproken gevoelens…

Dit is de tel waarin de tijd in haar geheel opnieuw verstrijken kan. Hij kreeg de tijd! Hij kreeg de eeuwigheid. Hij kreeg maar liefst de zee net niet verzwolgen door de zee. ------------------------------------------------------------- uit 'Op de Hoge' (2003)…

De jaren verstrijken eerst langzaam, dan vlug, en hoe ouder je wordt vroeger komt nooit meer terug. Je hebt je herinneringen die je altijd zult bewaren, en krijgt er steeds meer bij in de loop van de jaren. Als je oud geworden bent en niet meer leeft in deze tijd, dan weet je alles nog van vroeger trek daaruit je profijt.…

kasseien 't zijn manestralen die wenen om hun verloren schijn baar niet voor diegenen die toch verloren zijn enkel de verscheurde wolken die grijze hemels bevolken treuren zo gelaten bedroefd in plassen die deinen totdat het niet meer hoeft en rimpels verdwijnen zelfs de kringen die het lot bedwingen maar steeds verder wijken verstrijken…

Jouw stille woord van angst dwingt mij tot nader denken over het verstrijken van de dagen, terwijl nu, op dit moment, de tijd langs het balkon vervliegt, in de ijle, kringelende rook van onze laatste sigaret. Iedere dag ligt vast en strak verankerd, in het eeuwig herhaalde ritme dat onze dagen deelt.…

Verveeld en balorig had de mens geen oren naar het verstrijken van de tijd Door rap te timen kon hij zich bewegen tegen de richting van de wijzers in Met plus en plus dacht hij de strijd te winnen maar raakte verder in de min Als om de aardas tolden en holden zijn gedachten met hem mee op een been hinkend Tot overmaat van ramp…

toen de zon op zijn gezicht viel keek hij omhoog en zong een lied dat zacht door het stof zweefde en wegstierf in de hitte van de dag in het donker leek hij in de aarde op te gaan lichtflitsen zigzagden door de duisternis van zijn gesloten ogen zijn hoofd duizelde van de sterren aan de heldere hemel het verstrijken van de tijd liet…

Kijk de boom, de uil kijk, de kleuren van de avond, de nacht die valt je weet dat er weer een ochtend komt die de hemel weer anders zal kleuren je weet dat tijd zal verstrijken dat beelden, kleuren en je gedachten zullen veranderen.…

Leegte gevuld met stilte omringt door muren Geluiden ver weg, gedempt verstrijken in uren Elke band verbroken geen licht ziet de duisternis Eenzaam wachtend op eindig verdwalend in pijnlijk gemis Decennia verloren gegaan herinneringen worden vaag Ziekte sloopt meer dan zichtbaar en uit zich in geen vraag Te lastig, te moeilijk wat…

Ooit hebben wij samen een kamer gedeeld jij al een puber ik nog maar kind, Hoe zout moeten tranen zijn om onbegrip te stillen als galachtig noodlot jouw verbanning inluidt Kinderoren vangen een draaiend antwoord stilvallend gefluister dat schaamte ontbloot Leugens afgepeld in verstrijkende jaren mijn inwijding bekrachtigt…

Stil verstrijken al mijn dagen Nadat jij plots bent weggegaan En je hebt echt geen enkel idee Wat het met mij heeft gedaan Besef van tijd totaal verloren Geen dag geen nacht geen rust Ogen vol tranen “ik mis je zo” Ik voel me compleet uitgeblust Door emoties word ik overvallen Gewoon elk willekeurig moment Een gedachte aan jou heel even…

Soms treft mij iets, heel even, achter enkele woorden die je uit waarin vind ik, iets zit verweven, een zuiver en zacht maar lief geluid, zodat ik opnieuw naar je ga kijken alsof ik jou voor het eerst daar zag, laat al die jaren maar verstrijken zolang ik dit bewaren mag.…

De torens moesten tot de hemel reiken In Dubai kon 't allemaal niet op Nu zit de halve wereld met de strop En laat er eens zo'n 1000 jaar verstrijken Dan vindt daar 'n toevallige passant De resten van een stad onder het zand. ---- DUBAI - De financiële wereld heeft donderdag geschokt gereageerd op de aankondiging van…

Zij staat als een statuut van geduldig wachten, terwijl de tijd geen tijd is en in haar illusie van zijn de minuten verstrijken die ze telt in haar gedachten, samen met het zwijgend luisteren naar het stervend gekreun van haar schaduw.…

En dan komt de zon weer op De eerste stralen strelen mijn gezicht Net was de lucht nog zo donker En nu plots is het al weer licht De nacht en de dag worden langzaam een Uren verstrijken geen gevoel van tijd Ik herken het van het begin tot het eind Het pijnlijke gevoel van de eenzaamheid Vertel me waar is al dat moois nu gebleven Mijn liefde…

Seconden verstrijken minuten gaan voorbij uren kun je kijken met je handen in je zij dagen kun je wachten weken duren ‘n eeuwigheid kwartalen in gedachten al jaren geen benul van tijd momenten van bezinning kwartiertjes van rust pauzes vol beminning in ’t vroege uur gekust vervlogen tijden dat is verleden toekomst vermijden leef…

Zo verstrijken opeenvolgende jaren, schuiven wij allen wat op in de tijd en dat echt jaar in jaar uit. Wij lopen trager waar jaren versnellen, de fleur vergaat de geur raak op en dat echt jaar in jaar uit. Geld en het goed in de jaren vergaard, veerkracht verlaat ons laatste gebed het jaar uit zonder één duit.…

De zon haalt de vorst van de daken De mollen bezetten de dijken De wind tracht een geest te bereiken Die los is geraakt van zijn baken Die duivels ziet, monsters en draken Die alles opnieuw moet bekijken Er zullen veel maanden verstrijken Die opgaan aan smerigheid braken Totdat hij volkomen genezen Het leven weer weet te omarmen Verheugd…

Continenten van streven* nog te gaan met mensen die lachen net als wij, huilen ook zij De Dichter kijkt even rond deze avond naar geruisloze klok die de tijd doet verstrijken al rijst waar de dichtkunst *verlangen…

Tussen 24/7 en 24 uur 7 minuten Vlak na 't verstrijken van de middernacht Wanneer ik op een vocalise wacht Tussen 24 uur en zeven Minuten walst het ritme van de nacht Aan 't eind waarvan begin van een nieuw leven Van zijn of niet zijn in de lange nacht Van Maagdenburger mv halvebollen Een ritueel van 24/7 Als dageraad der…

sluit hoor ik dan nog wel de vogels zingen het zoemen van de bijen en het ruisen van de wind zal ik het missen de geur van pas gemaaid lentegras het stuifzand op een winderige dag en het rood van de ondergaande zon hoor ik dan nog wel het fluisteren van overleden stemmen of zullen woorden versluieren in de dichte mist tijdens het verstrijken…

vervlochten Mijn schaduw komt als een tweede bij de lantaarn Draaiend snelt hij zich strekkend aan me voorbij Vervaagt en wordt opgenomen door de nacht Terwijl ik het volgende licht nader voor mij Daar komt de schaduw opnieuw naast me Het pad van generaties volgend met vlijt Oude stappen herleven, onbekend verleden heden Dan vervagend met het verstrijken…

's avonds in het vervloekte huis sluiten de man en de vrouw tevergeefs de geesten op in hun hokken 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun beschadigde kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod…