Alle inzendingen over viooltjes

ze waren aanwezig, meer in aantal dan het gezwam van onderling bakkeleien wie nu de mooiste kleuren droeg of het groenste blad ja, de viooltjes spraken vannacht de huiskamer vol met eennachts spreuken en onderlinge verwensingen anderzijds werden ze aan schouder gedragen en van snaar tot snaar ontheven van een spectaculair melodieus ontheven…

Toen een libelle mij mee voerde Naar zonnige waterkanten Trof ik daar dansende groepjes muggen aan Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken Voor het menselijk oor onhoorbaar Zachtjes over de gladde waterspiegel Vele viooltjes vielen bij Om het lied der natuur te vervolmaken Dit vertoon werd foutloos belicht Door de luister van de…

Waar holenduiven in wilgen koeren In hegemonie van ontspanningssferen Waar jij een gele Morgenster mag observeren Tussen bloeiende distels en wat Biggenkruid Muizenoortjes waar jij op stuit Muizenissen en zandhagedissen Talrijke viooltjes die je ogen niet willen missen Bermen vol bloemenpracht Het zorgt ervoor dat jij van binnen lacht…

hij stond en groette de viooltjes zachter ging zijn zucht langs lieve namen in een duister gemoed- de dagen telden niet meer zijn liefde wel, dat gold en bracht zijn ogen terug naar nu ik stond in mijn respect liet een glimlach boven drijven (zonder schroom verviel ze tot mijn warme woorden) toen de zon wat mooier scheen verdween zijn droomloze…

Ik erger me mateloos hoe vermeende vinologen hun wijnen aanprijzen en er smaken of toetsen in terugvinden van viooltjes, bessen, aardbeien, karamel, noten, truffels en eikenhout … Mogelijk zitten er zelfs druiven in.…

gretig begin ik met wroeten de tuin wordt weer geschoond elk jaar weer die overmoed met opgestroopte mouwen na enkele meters onkruid daver ik niet meer zo snel het tempo zakt nu per minuut de bank lokt in de zon al kreunt mijn rug, knikt mijn knie ik hou intens van groen geploeter…

Sluit je de ogen om te luisteren terwijl je ruikt aan hun kleurrijke idolen in je tuin op je balkon of in het wild dan hoor je de violen een driekleurige sonate spelen in G-kleine terts voor hun kleine maar geurrijke naamgenoten…

Tussen zoveel leuzen op de radio reklame zoek ik waarheid luister naar verheven muziek doe jouw ketting om kijk naar het blauwe van de lucht een poes die me verwelkomt, geaaid wil zie planten, bloemen in mijn tuin de kleur van viooltjes hoe intens en uitbundig warm ruik de geur van de olijfwilg dit is mijn kleine waarheid o…

Klein blond Rinkelting, open je oogjes waarin blauwe lucht de zon weerspiegelt met zalige zucht, zoveel te beleven in de nieuwe dag, Spartelding, met vlugge voetjes naar de einder, waar viooltjes schuilen en vlagen van rozengeur die je wil belagen met uitgestrekte vingertjes en binnensmonds gemijmer.…

Mijn grootmoeders huis had een tuin vol geheimen, verborgen viooltjes die ik mocht zoeken. Zij maakte mijn kop chocola in haar kamer, die vol stond met foto's, diepzinnige boeken. Mijn grootmoeder wist zich omgeven door geesten. Zij zag de kleuren van het goed en kwade en las je gedachten.…

Spring een gat in de lucht zweef als de zwaluw pas weergekeerd gedragen door de lentebries, in je mond een boeket viooltjes. En zet een neus naar de haastige verbaasde mensen op de witte stoep.…

waar de ochtendzon ons wakker roept waait een lentebries het frisse weten van de nieuwe jaardag die wij vieren mogen met vogels in de bomen die deze dag bezingen zoals langs de oever van de sloten rondom ook de sneeuwklokjes door violen begeleidt wit en vrolijk klingelen er is er een jarig hoera slaat de radio aan juist op het moment…

Jij wacht op mij op de heuvel, je ogen zijn donkere viooltjes, je armen - dun en groen, uitgestrekt om mij te omhelzen... ----------------------- Uit: 'Verzwegen alibi', 1983.…

ontsproten uit de zaadjes die ik door de jaren heen geplant heb en nu ontkiemen door het water van je tranen wanneer ik dood ga hoop ik dat er bloemen groeien in je hart en dat het bol staat door een explosie van geuren en kleuren die jouw herinnering aan mij verbeeldt wanneer ik dood ga hoop ik dat er bloemen groeien in je hart paarse viooltjes…

morgenstond spriet groen al uit de zwarte grond en op mijn wang verschijnt een blos de ribes gooit de trossen los zo zacht als poesjes die ik streel zijn katjes zilverzacht fluweel een merel kwettert liefdevol de prunus barst z’n kopjes bol ik zucht als ik mij nederzet het longkruid ademt violet ik ruik gevleid naast achterdeur viooltjes…

buien van grijze nevels die de dorst lessen van de aarde die met kleur van glorieuze gratie ons het nieuwe leven prijs geeft wolken verzamelen zich in het blauw zoals de lammetjes doen in het groen terwijl de lente zich met flair strikt met slingers van sierlijke bloemblaadjes die dansen in het zoet van warme lucht het is als hoor ik viooltjes…

Zwanger, maar dit keer zonder jou als trotse oma om het aan te vertellen Straks ben ik bevallen en dan kom je niet kijken, het is niet voor te stellen Toch ben ik ontzettend blij, we gingen voor een derde kind Ik weet zeker dat jij het ook geweldig vindt Ach, ik heb het je vorige week wel verteld, en samen met de kinderen viooltjes geplant Ik…

hand ooit als schofferend gezien is ongeschreven wet geworden terwijl het geven van een zoen ons tot judaskus worden kan omdat elk contact met elkaar zo niet de dood brengen kan dan toch ons ziek maken mag zo giert ons een gure wind door het leven van alle dag waarop wij genieten moesten van het kleurrijk samenspel dat sneeuwklokjes en viooltjes…

zwarte krullen maken kringetjes en hij, nabij Zeus, legt zijn arm rondom ons en het licht ik verwonder me om zijn lippen hij houdt niet van tuinieren, glimlacht hij maar spelt de zilvergrijze lente in meer dan één synoniem voor een lieve dame ‘ik hou van mij’, zegt ze, viooltjes tokkelen in haar stem, voelen het leven wanneer een oase ademt…

Als 't zonnetje speelt door het knoppende hout, Het koeltje zo zacht langs de wetering strijkt, De merel haar nest in de meidoren bouwt, En de aard wel een bruidskleed van bloemen gelijkt, Begeven zich trouwe gelieven naar 't bos En zoeken er maartse viooltjes in 't mos.…

Ik vind ’s viooltjes blauwe glansen In de ogen van mijn meisje weder; Ik zie, dat op haar zachte koon Ook frisse lenterozen bloeien, Dat lelies ’t voorhoofd haar omkransen, Terwijl haar stem, zo zielvol teder, Zo zacht klinkt als der windharp toon. --------------------------------------------- zephir: zachte, zuidwestelijke zomerwind…

De najaarswind zingt weer haar naam door de hoge beuken die met rosse blaren staan daar ligt een zerk, vergroend met mos een lentetuil viooltjes is reeds lang verdord.…

Nacht strijkt voorbij, er komt een nieuwe dag waarop hemel schapenwit en voorjaarsblauw zal kleuren Als het geheim van een zonsopgang begint te onthullen dan zullen de roosjes en viooltjes binnen de kortste keren opnieuw bloeien als vanouds.…

Waar ik kind was, viooltjes plukkend in het gras. Hoe onbezorgd en blij ik was. Er was een oorlog aan de gang. Schreeuwende stemmen, die maar steeds ‘Heil, Heil,’ riepen. Mijn vader was er niet, hij werkte in dat vreemde land. Ik had nog geen begrip, maar was niet bang. Ziekte, honger en gebrek aan alles.…

natuurlijk haar eerste ei verlegt Kraaiende Hanen " mensen" in vraag stellen Nachtelijk doorwinterd ontwaken Twijgen van planten die hun eerste stappen zetten De zes donkere weken die verlopen in het verleden Sluimerende zaden die willen kiemen Geduldig in hun tijd dat wacht Lentevogels die de winter doorprikken Sneeuwklokjes die spreken van Viooltjes…