Alle inzendingen over wachten OR bus

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

Een flinke scheet, daarna een laatste druppel, ’t kwam in de bus, tot nut van blaas en darm. Het antwoord echter van de sterke arm kwam uit diezélfde bus, met gummi knuppel. Dus de moraal: laat u wat uit uw broek hangen, doet u dat dan bij voorkeur niet in Koekange.…

beleefdheid verliest zijn waarden op de bus en op de tram weinig plaats nog voor bejaarden en dat verbaasd gevoel… maakt mij wat bang want vele jongeren staan op met tegenzin ze palmen liever alle vrije plaatsjes in lachen uit en zitten wat te grienen want… ook oudjes moeten hun plaats verdienen wat troebel kijkend door hun ogen beslissingen…

Je keek me zo verlegen aan terwijl we daar bij de halte in de regen bleven staan de bus zou zo wel komen maar wij stonden wat te dromen over een toekomst met ons twee zeker over een huisje aan zee daar kwam de bus en in gedachte gaf ik jou een kus de droom, die nam ik mee.…

Een zwangere Turkse op de bus, snikheet, stikbenauwend niemand stond zijn plaats af. Ik zag haar en dacht : "Even mooi als Maria door die zwangerschap ! " Ik vergiste me, het was Maria niet : een bus is geen herberg, een Turkse geen heilige maagd en de zomer geen Kerst.…

De bus was te laat, maar ‘k ben goed aangekomen, tijdens de feesten…

Vreemde wereld Toch, in een land Te wonen waar Je vanaf je Allereerste dag Leert dat je Moet wachten Op je beurt, Netjes in de Rij moet staan In de winkel, Bij trein of bus, Zodat je letterlijk Alle dagen van je leven In de file staat Tot je eind aan toe, Want zelfs bij De euthanasiekliniek Tref je het weer niet,…

Een verlichte bus rijdt tussen witte heuvels winter op aarde…

die het speet als die bus maar verder reed Stop, een roadblock, alle mannen er uit!…

Een ondeugende glimlach en oogcontact -die vriendelijke wereld- Als ik uitstap en langs de bus terug loop kijk ik nog even achterom. -en ik ben niet de enige-…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

En, zit ik wel in de goede bus? De bus naar Ettenleur? De buschauffeur, werd haar een beetje zat Hij verwees haar naar de controleur Die wist van alles wat... Meneer de controleur: Kunt u mij zeggen Of deze bus, wel doorgaat naar Ettenleur?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De een zit stil, de ander, nerveus, beweegt één voet in ritmisch op en neer. Soms met zijn twee meestal alleen, geen lach of luide stem hooguit heel zacht gefluister. De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…

Er vliegt een bezorgdrone van Amazon door de lucht Een pakje, losgelaten uit de Amazon klauwtjes In de vlucht Landt aan een parachuutje in de wind Met een zucht Op het daarvoor bestemde grasveldje Terwijl de drone terugvliegt naar Amazon-Home Waar het volgende pakje alweer klaar ligt Voor een vlucht met de Drone. Ondertussen is de zelfrijdende…

In de bus is het leeg de plek naast mij onbezet Maar stiekem verzin ik je hier Ik moet lachen om iets wat je zegt En even heeft het allemaal nut maar als ik weer naast me kijk ben je er niet Ik teken je gezicht op het beslagen raam En de schaduw van je lach is nog op mijn wang Jouw stoel nog warm Als ik bij mijn halte uitstap zie…

Hij stal een bus en reed op stel en sprong die mastodont van Doetinchem naar Vorden. Hij was verzot op openbaar vervoer en dus begon hij met een tienertoer.…

dreunt nog door in mijn lijf zo lang bleef het onbeweegbare in stand en nog langer vertoefde mijn hart in de vriezer waar ijs ieder gevoel of beweging uitbande, de deksel onaantastbaar bleek en dat al na enkele jaren van vruchteloos zweven in dromen van verwachtingsvol streven naar naar ja, naar wat, blijkt nu de genadeloze vraag de bus…

Ik zat en luisterde en zag het aan eerlijk gezegd en tegen beter weten in verwachtend dat nu eindelijk 'De Zin' zichzelf in deze bus zou openbaren van al die raadselachtige aanwezigheden. Maar nee - natuurlijk nee. De enige conclusie was: ik houd van mensen in een bus, ik houd van gras en lucht. Ik rij van Groningen naar Roden.…

Voortaan denk ik, als ik haar zegel kus, Aan wat zij toen gedaan heeft in die bus.…

Het afscheid was doordrenkt met weemoed ik wacht nu op een bus die niet meer komt ik warm me aan 't ijs een kater in een nacht die nooit vervliedt het denken van de bomen is een spel dat ik van jongsaf kritisch heb bekeken ik luister naar de stemmen in m'n buik die gonzen als de bijen in een boomgaard ik loop nu langs een weg die er niet is…

Vol bewondering reisde hij, zo zijn bushalte voorbij, zij is op tijd bij haar reisdoel aangekomen, hij… heeft de bus naar huis terug genomen.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Een bus. Een poging om in te halen. Enkele rotaties. Een eeuwigheid van angst. En dan... Niks…

Toen die keer dat ik in de bus in gesprek raakte met de stilte ze zei natuurlijk niets en ik dus ook dat was nog eens iets anders een gesprek dat bestond uit luisteren alleen.…

De Jamaïcaanse reggae-held heeft ons zijn rasta-verhaal verteld tot hij overstuur met een voetkwetsuur per bus naar Babylon is gesneld.…

Gewone mensen onderweg, een bus vervuld van eigen doodse stilte. De stilte van de misdaad in de nacht, of van een wisse dood die op z’n kansen wacht. Achterin Asraf en hij kijkt naar buiten. De kraters in de weg, hij kent ze allemaal, twee keer per dag beleeft hij hun verhaal.…