8349 resultaten.
sneeuwvlokje
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 172 toen ik opende mijn hand
was er enkel één druppel water
op de plaats van wit kristal!…
Ondergesneeuwd
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 586 kou vat aardse tranen samen
in schittering van wit kristal
verhullend als een liefdesmantel
overheerst het schonende grote getal
elk vlokje toont complexe tekens
voor wie eenvoudig dieper kijkt
het is de massa die verdoezelt
hoe de eenling om zich reikt
uniek in hun eigen signalen
dalen bevroren druppels neer
om als de dooi komt te…
Winterbloesem
gedicht
3.0 met 66 stemmen 4.720 Mijn tuin bepoederd met
glinsterend wit kristal
in één nacht veranderd
door 'n fijne sneeuwval
in een betoverend mooi
wintersprookje.
De treurwilg in wintertooi
tot het kleinste stronkje
het gammele tuinhekje met
een wit kanten randje.
Het vogelhuisje een waar
paradijsje voor vinkjes
winterkoninkjes en sijsjes.…
winterzotheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 524 we luisteren naar de winter
kijk, een roerdomp in paalhouding
is zijn camouflage kwijt in het riet
wat aangeslagen ligt onze polder
te schitteren in het witte kristal
jij draagt mijn liefde, helder straalt
het heelal, we luisteren naar de
roep van ganzen, verkleinen ons hart
maken ruimte voor het ademloze…
Zwerfsteen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 Een zwerfsteen geboren uit
eruptie en de zwaartekracht
die hem baarde, ontleent z’n vorm
aan het slijk der aarde, markeert
z’n geslepenheid in ontberingen,
verhalen van kristal en mineralen
tijdsdruk van werelds wiel, geofferd
aan de energie van weerstand, in
gepolijst als oneindige beweging,
zonder begin en zonder einde
legt zichzelf…
Schlüszli
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.596 Het dorp ligt wit
-wàt een sneeuw! -
Ik klim naar boven met twee
verse broden onder mijn arm.
Ze luiden, het is acht uur.
Het begint weer, witte
vlokken en witte
woorden, het daalt zò maar.
O zie, het is woord geworden! -
op mijn donkere mouw
het kristal.
----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1980.…
Scherpt rood op wit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 de bloesem kruipt
uit winters blad
toont ons kristal
bevroren pracht
de ochtendzon
scherpt rood op wit
ontdooiend in
het voorjaarslicht
de aarde warmt
in zacht ontluiken
begeleid door vogels
die al volop lente fluiten…
De dag van gister
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 579 hoog stuift de sneeuw
wit maagdelijk
en
er juicht een geschreeuw
een lied
in kinderlijk impuls
sneeuw heerlijk sneeuw
draag mij op je duinen
kristal….
verstuif mijn ouderdom
vervoer me op de oude sleeën
die mij ooit in vervoering brachten.…
Zielen om te knijpen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 101 De zielenknijper kneep zolang
tot er niets meer te knijpen viel.
De man zoog, verzon, bedacht en overwon
tot er niks meer te verzinnen viel.
En zo kwam het: dat de zielenknijper
in zijn eigen kuiltje viel.
Want de wereld draaide gewoon door.…
diamanten droom
netgedicht
5.0 met 20 stemmen 544 ik droom dat ik een kiezelsteen ben
mooi vlakkig maar nog wat hoekig
het leven in scherpe kantjes
opruwend in glans van diamant
waar ochtendnevel zich ontdoet van duisternis
geluidloos zich wast in kristal van gaafheid
geraakt in de schoonheid van wandeling
voortgestuwd in het evenwicht van licht…
Kristal
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 94 Hij plant woorden
in haar huid
als taal
eerst slijpt
en dan zwijgt
spreekt haar oogopslag
ijzig blauw
zij speelt dauw
en verbloemt
tot sneeuw
haast zwart
de eerste narcis
laat ontwaken…
kristal
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 486 donkere nacht
stilte
in eenvoud
doordringend
tot de kern
mijn gedachten
zuiverend
helder als kristal
om dan
stilaan
te vertroebelen
bij het krieken
van een nieuwe dag…
In een vrije val
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 wit pluist
het vlokje
langs mijn raam
danst op
koude vlaagjes
snel en dan weer traagjes
mijmerend als
flonkerend kristal
zwevend in een vrije val
ooit zal zij
zich hechten
en tot dons vervlechten
de wereld
zachtjes toegedekt
voor even zonder smet…
kristal
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 311 zo helder als glas
schitterend als de sterren
fijntjes geslepen…
Kristal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 423 Het kristal
Van de heldere nacht
Innig gearmd
Met
Het cracquelé
Van de vorst
-
Het prille begin
Van
Een nieuwe winter…
Kristal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 413 De stilte van het kristal dat liefde heet.
Laat zacht haar geuren los.
15-8-2008 62
Ries van Meerten…
Als kristal
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 834 Op die dagen
wanneer de storm
zijn noten kraakt
En de natuur
de laatste bladeren laat
Is de mist dan
eindelijk uit de lucht
Koning winter ontwaakt
keert almachtig terug
op de troon
Als kristal
hoe moedernatuur
mij raakt.…
zomerplooi
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 3.239 een klein intiem terras
ludiek genesteld
in een zomerplooi
de tafeltjes vierkant
een rondeel vol vuur
de zon staat op één uur
je voelt dat ik je kozen wil
je oog zo klaar als water parelt
in het fijngeslepen glas
als uit het witte zand
de zon een ooglens brandt
zingt in je blik kristal.…
MARSLIED
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.469 Soldaat, je bent mijn kameraad,
De vijand zoekt zijn wit;
Heb jij je laatste pijl verspild,
Dan zoek je schut onder mijn schild.
Soldaat, je bent mijn kameraad,
Mijn naaste in ’t gelid.
Soldaat, je blijft mijn kameraad,
Is ons gebeent' eens wit.…
Het overgangsland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 56 ik zag kou
in het licht kristal
van je ogen
je hand rijpte
witte vingers
gebogen in blauw
toch ademde je
de condenserende damp
van het overgangsland
ging een
bevroren leven
jouw dood voorbij
jij ontsnapte
door de lach aan
het eind van de tunnel
waar licht en
warmte in wake
op jou hebben gewacht…
Op een blanco vel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 zacht vallen vlokken
haken in elkaar
tot dromende gedachten
die woorden verwachten
uit de onuitspreekbare
taal van stilte en rust
maar vlaagjes wind
verwaaien al de
ijle tonen van kristal
wit danst fel
een eigen symfonie
in bedekte klanken licht
tot een schitterend
winters vergezicht
op een blanco vel…
Kristal in dwarrelwoord
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 172 je sneeuwde
in het afscheid nemen
vlokte kristal
in dwarrelwoord
stapelde in
wit bedekken
wat onze oren iets
te vaak hadden gehoord
in vlagen vervaagden
je stappen naar de trein
de sporen dubbelden
omdat ik bij jou wilde zijn
de laatste kus
smolt op je lippen
jij vertrok en ik bleef buiten
zwaaide naar besneeuwde ruiten…
Geen enkel sieraad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 216 Ik heb geen sieraden nodig:
het grootste, mooiste en
schitterendste kristal hangt
niet om mijn nek!
Ik heb geen bemoedigende woorden nodig
die later afbreken:
de schat zit in het hart.
Alleen draag ik, sinds,
mijn hernieuwde komst:
een groots kristal in de ziel.
De kristal,
glimmend en schitterend
tegen alle slechte machten...…
de sneeuwvlok
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 732 Als vederlicht kristal
zoekend naar een landplaats in zijn val.
Zacht komt het neer op een muur van steen
met de andere verenigd, met de andere één.
't Vredig wit, de zachte kou
maar toch gedreven in het nauw.
Want dit leven heeft een korte duur
de zon die brandt als hevig vuur.…
mens zonder vragen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 330 zon als maan
het andere licht
verzachtte mijn pijn
zwart uit gebroken
verleden werd wit
helend in heden
daglicht was
mat in kristal van
zuivere waarheid
wantrouwen vrat
aan mijn zicht sloeg
een gat in mijn leven
leefde de dagen
slagen die vielen
gaten in groei
verkleumde tot hoopje
mens zonder vragen
kind nooit in bloei…
Mijn kleine kristal ( Voor: L. )
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 167 Mijn kleine kristal
zal heel blijven...
Dit kleine kristal
met dit smalle lichaam
zal weergaloos stralen...
Mijn boodschap der ziel
ligt niet in last noch lust
maar tedere liefde in iedere bedoeling
van een mensenziel...…
Kleine dingen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 Tracht altijd in het leven
voor anderen iets te zijn,
dan breng je in je omgeving
beslist veel zonneschijn!
Het zijn soms kleine dingen,
die maken 't leven goed:
een woord, een stille glimlach,
een hartelijke groet!
Mijn ziele heeft naar 't grote
gehunkerd en gehaakt,
maar 'k werd in 't leven meestal
door 't kleine blij gemaakt!…
eb en vloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 134 eindeloos ver, komen golven
ruisend, over het strand
dat glinsterend als kristal
de koelte graag ontvangt
een witte slinger van plezier
spoelt over kiezels en rotspartij
kust kleine kreeftjes, en stoeit
met het gifgroene wuivend wier,
daar waar het zijn einde vind
huppelend als een spelend kind
spoelt schuimend het water door
tot waar…
weelde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 274 er is vrede in mijn tuin
de boom kleurt rood, in waaieringen
langs kristal
avond zucht al, zacht en ongelovig
want de zon zweeft immer nog als nimphen
door mijn hart
zwarte rimpelingen rond het einde
van mijn dag
vertellen me van rouw
maar altijd is er dan die kleine vrouw
haar handen en haar kracht
ze lacht van witte wolken
van…
Zonder aftiteling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 166 , zonder
aftiteling, in zwart en wit getint.…